Een groots avontuur om de wereld te redden en het ultieme kwaad te bestrijden, het is een veelvoorkomend cliché in Japanse Role Playing Games. Het zijn echter niet de enige clichés in het genre.

De Grand List of Console Role Playing Game Cliches is een epische lijst die werd opgesteld door Mark Sachs. Hij postuleerde een serie clichés die frequent voorkomen in Japanse Role Playing Games, waarbij hij voornamelijk de succesvolle Super Nintendo, PlayStation en PlayStation 2 generaties viseerde. De grootste klassiekers dienden als inspiratie voor de samenstelling van een lijst die iedere speler bekend in de oren zal klinken. De originele lijst kan bekeken worden op zijn site, maar de lijst telt geen voorbeelden waardoor hij ietwat ontoegankelijk is. Wij werpen dan ook een diepere blik op de lijst om de geheimen erachter te onthullen.

Cliché 180. Pyrrhic Victory
"By the time you've gotten it in gear, dealt with your miscellaneous personal crises and are finally ready to go Save the World once and for all, nine-tenths of it will already have been destroyed. Still, you've got to give your all to save the remaining one-tenth."

Proficiat. Je bent erin geslaagd om de eindbaas af te stoppen en de wereld te redden. Of toch althans die vijf mensen die de vorige plannen van de eindbaas hebben overleefd. De crash van het grote luchtschip heeft honderden mensen gedood, een aardbeving miljoenen, … maar jij leeft nog in een halfnvernietigde wereld en de dreiging is weg. Dat is toch wat telt? Het is echter een duidelijke pyrusoverwinning. Je hebt wel gewonnen, maar het resultaat is toch teleurstellend. De naam is afkomstig van koning Pyrrhus die na een overwinning op de Romeinen opmerkte dat nog zo'n overwinning zou leiden tot de ondergang. Hij leed namelijk zulke zware verliezen dat zijn leger compleet vernietigd zou zijn door zijn overwinningen.

Je kunt dit bijvoorbeeld zien in Persona 3 waar het laatste gevecht ervoor zorgt dat de hoofdrolspeler in een coma valt en sterft. Persona 3: FES toont wat zijn team denkt van de Pyrrusoverwinning. Final Fantasy X zorgt voor een gelijkaardig hopeloos einde. De overwinning van Yuna betekent de definitieve dood van haar Aeons en van Tidus. Phantasy Star II is evenmin weinig optimistisch. De vernietiging van Mother Brain betekent dat de technologische samenleving van de planeet Motavia volledig zal instorten, waardoor de planeet een gigantische woestijn zal worden. De kans dat de restanten van de mensheid deze periode kunnen overleven, lijkt zeer klein. Het Arc the Lad 2 einde toont zelf de hopeloosheid van de situatie. Hoofdpersonage Elc klaagt dat Arc dood is, dat men het einde van de wereld simpelweg overleefd heeft en dat men nu overblijft met niets.

Zelfs in Dissidia zwijgt Kefka niet.

Cliché 181. Poetic Villain Principle. Kefka Rule
"All villains will suddenly become poets, philisophers, and/or dramatic actors when a) they first meet the hero, b) they are about to win or their evil plan is finally ready, c) some major event in the game is about to begin, d) right before the final battle, and e) right before they die, when they will frequently be feeling generous enough to reward you with some homespun wisdom about making the most of life while you have it."

Alle tegenstanders worden plots poëten, filosofen en/of dramatische acteurs wanneer ze a. de speler voor het eerst ontmoeten, b. klaar zijn om hun definitieve plan uit te voeren, c. beginnen aan een belangrijke gebeurtenis, d. staan te springen voor het laatste gevecht, en e. aan het sterven zijn. Ze zijn zeer vrijgevig met wijsheden op dit moment, deze worden zonder probleem gedeeld, zeker op het moment dat ze aan het sterven zijn. De regel is genoemd naar Final Fantasy VI. Eindbaas Kefka lijkt simpelweg een monsterlijke clown, maar hij verandert in een halve filosoof die zich afvraagt waarom mensen zoveel waarde hechten aan het leven terwijl ze weten dat ze niet eeuwig kunnen leven; en die frequent zijn immense haat versus anderen uitdrukt.

Pokémon Diamond, Pearl & Platinum tegenstander Cyrus is ook een excellent voorbeeld. Hij heeft de neiging om uit te vallen in butades over de nutteloosheid van het leven, en de overbodigheid van het huidige universum welke hij wil vervangen door zijn eigen universum zonder menselijke ziel en emoties. Fire Emblem zit ook gevuld met dit cliché. Sephiran valt bijvoorbeeld onder de categorie filosoof terwijl Devdan, Skimir en General Wallace bijvoorbeeld in de categorie dramatische acteurs vallen. In die laatste categorie vinden we ook Kingdom Hearts vijand Xehanort die in al zijn vormen op deze manier praat. Hij wordt hierbij vergezeld door Hades. Xenosaga baas Albedo valt zelfs binnen alle categorieën tegelijkertijd. Iets minder eng en eerder grappig zijn dan weer Exdeath en Gilgamesh uit Final Fantasy V die vooral sterk overdrijven in hun uitspraken.

Cliché 182. Compression of Time
"As you approach the final confrontation with the villain, events will become increasingly awkward, contrived and disconnected from one another -- almost as if some cosmic Author was running up against a deadline and had to slap together the ending at the last minute."

Je avontuur vordert goed, en het wordt duidelijk dat je steeds dichter en dichter bij de eindbaas komt. Het verhaal begint echter minder vlot over te schakelen, een nieuwe eindbaas verschijnt plots zonder echte introductie, … Het lijkt wel alsof een kosmische auteur een deadline naderde en op het laatste moment een einde in elkaar moest steken. Een voorbeeld hiervan is The Legend of Zelda: The Wind Waker waar de speler de derde en laatste Goddess Pearl simpelweg krijgt. Er was geen tijd meer om de bijbehorende dungeon te maken. De originele Star Ocean heeft het nog erger. Er was niet genoeg tijd om de tweede helft van de game te maken, dus beland je halfweg door het spel plots in de laatste dungeon waar een nieuwe eindbaas opduikt en het plot uitlegt.

Omdat dit cliché je doet hopen dat er DLC was, een fotootje van een paard als tegendosis.
Het 'beste' voorbeeld is Xenogears, een game waarvan het budget werd gedecimeerd tijdens de ontwikkeling. Er werd dan ook beslist om grote delen van de game die nog niet ontwikkeld waren, over te slaan en te kiezen voor saaie filmpjes om alles uit te leggen. De speler kreeg hierdoor zeer veel informatie in korte tijd, waardoor het verhaal plots snel vooruitging. De makers van Xenogears hadden hetzelfde probleem met Xenosaga Episode III. Ze wilden een zesdelige serie maken, maar hun uitgever maakte hen duidelijk dat Episode III het laatste deel zou worden. Ze deden dan ook hun uiterste best om alle plotlijnen te verwerken binnen de tijd die ze kregen. Het cliché speelt dan ook volop mee als je dit deel vergelijkt met Episode I en II. De Xeno-saga kreeg het dan ook hard te verduren op dit punt.