Het opstarten van GRID Autosport is als het opgooien van een muntje. De ene kant van het muntje staat voor GRID, een gerespecteerde titel die hoge ogen gooide, terwijl de andere kant de gedachte van GRID 2 oproept, een game die vooral als teleurstellend werd ervaren. Naar welke kant het muntje valt, lees je in onze recensie.

GRID Autosport is opgezet uit een vijftal disciplines, te weten Touring Cars, Endurance Events, Open Wheel, Tuner Class en Street Races. Het leuke is dat iedere discipline een andere stijl aan je voorschotelt, waardoor je jezelf meerdere racestijlen eigen zult moeten maken om progressie te boeken. De volgorde hiervan kun je zelf bepalen, maar het doel is altijd hetzelfde: je opwerken door betere contracten te vergaren en daarmee ook weer plaatsnemen in betere auto’s. De opzet is nogal droog, mede omdat een verhaal ontbreekt. Het is dan ook een racer pur sang, je zult simpelweg je kwaliteiten moeten verbeteren om steeds weer een stapje hogerop te doen en meer XP te verdienen. Je doet dit door een team te kiezen en te voldoen aan de gestelde doelen, maar dit is niet de enige manier om je XP te vergroten. Naast de doelstellingen van je team zijn er ook nog doelen van sponsoren, denk aan het voltooien van een race zonder botsingen of het neerzetten van de snelste lap. Het zorgt ervoor dat je niet alleen maar bezig bent met het bereiken van een eerste positie, hoewel dit natuurlijk wel altijd de ultieme bekroning van je werk is.


Het bovenstaande is leuk en aardig, maar werkt enkel als de gameplay solide is. Gelukkig is er op dit gebied een goede mix gevonden tussen arcade en simulatie. Hoewel je moeite zult moeten doen om je wagen op de baan te houden is er enige vergeeflijkheid en zal niet ieder klein stuurfoutje genadeloos worden afgestraft. Het uitdelen van een beuk aan een tegenstander is dan ook toegestaan, doe je dit echter te agressief dan krijg je de deksel op de neus middels een auto wiens besturing net even wat minder strak is. Auto’s reageren dan ook zoals je zou verwachten, waarbij het aanhouden van een ideale lijn een must is en kan worden aangeleerd in de trainingssessies en kwalificaties. Ook de tegenstand doet wat je ervan mag verwachten. Hoewel er soms een enkele kamikaze actie bijzit, hetgeen zeker vervelend is als dit je sponsordoelen in de weg staat, blijven ze over het algemeen hun lijn verdedigen. Ze zijn agressief zonder over de scheef te gaan en vechten voor iedere meter. Ze doen dit door gedragingen die realistisch zijn, hetgeen ook resulteert in fouten van hun kant. Je hebt hierdoor altijd het gevoel een eerlijke race te rijden zonder benadeeld te worden.

Een ander punt dat je meer betrokken laat voelen bij een race, is het contact met je technicus. Niet alleen geeft hij je informatie over bijvoorbeeld de status van je auto, je teamgenoten en je rivalen, je kunt ook zelf opdrachten geven aan je teamgenoten. Te denken valt aan het verdedigen van een positie of juist een meer aanvallende houding in te nemen. Wanneer je dit goed uit weet te voeren, kan het je zomaar extra XP opleveren. Helaas is echter niet ieder punt even overtuigend om dit realisme te onderstrepen. Opgelopen schade bij een crash lijkt bijvoorbeeld nogal willekeurig. Het ene moment maak je een flinke crash of vliegt je wagen zelfs over de kop en kun je de race vervolgen, een andere keer is een op het oog klein ongeluk een stuk fataler. Hoewel de cockpit view terugkeert in vergelijking met GRID 2 is de uitwerking hiervan weinig overtuigend, op hoge snelheid is het beeld namelijk te wazig om er goed van te kunnen genieten.


Een ander punt dat we willen benoemen zijn de tracks. In totaal zijn het er 22 die meerdere variaties kennen, waardoor het totaal aantal banen boven de honderd komt te liggen. Dit klinkt als een enorm aanbod, probleem is alleen dat het spiegelen van tracks lang niet altijd goed werkt. Daar waar er veel denkwerk is uitgegaan in het neerzetten van een track is deze gespiegeld ineens een rotzooi, zo voelt het aansnijden van bochten onlogisch omdat je ze op een vrijwel onmogelijke manier in moet sturen. Gelukkig zijn de tracks zelf indrukwekkend, er is veel grafische nadruk op de baan zelf gelegd en ook hieromheen gebeurt veel. Toegegeven, in onze gespeelde Xbox 360 versie zijn de graphics niet heel indrukwekkend buiten de track zelf en stottert de framerate op enig moment, maar qua sfeer hebben we niets te klagen. Dit komt tevens door de motoren die goed klinken en de intensiteit nog eens verhogen, persoonlijk vond ik de tracklist echter wat minder geslaagd, maar gelukkig zul je deze slechts weinig horen.

GRID Autosport is dan ook een geslaagde terugkeer te noemen, waarbij er in totaal 78 auto’s in de game zijn opgenomen. Hoewel dit kwantitatief misschien minder indrukwekkend is dan andere racegames is de kwaliteit volop aanwezig, zo is er voldoende variatie binnen de verschillende disciplines met merken als Audi, McLaren en Nissan. Omdat je in deze disciplines ook steeds weer met andere auto’s zult rijden slaat de verveling niet snel toe. Mocht er toch enig moment zijn dat je iets anders wilt, dan kun je altijd nog terecht in de online modi. Alle bekende modi zijn aanwezig, inclusief de toevoeging van Party Play. Het betreft een Demolition Derby waarin fun centraal staat, hetgeen je kunt beleven met vrienden, rivalen of zelfs AI racers wanneer het spelveld niet genoeg gevuld is. GRID Autosport is door al het bovenstaande een heerlijke terugkeer van de serie die de vervelende smaak van GRID 2 weg doet spoelen. Toegegeven, er zijn enkele punten waar nog verbetering in mogelijk is, maar als totaalpakket heb je uren spelplezier.