Satoru Ozawa kwam in 1998 met de manga Blue Submarine No. 6 dat in Shonen Sunday verscheen. De manga trok de belangstelling van de Japanse animestudio Gonzo en zij toverden Blue Submarine No. 6 om tot een vierdelige animeserie.
De serie speelt zich af in een toekomst waarin een groot deel van de aardbevolking gestorven is ten gevolge van een wereldwijde overstroming en een daaropvolgende oorlog. Deze overstroming is veroorzaakt door Zorndyke, een professor die de menselijke natuur van haat beu is. Hij besluit daarom verschillende rassen van zeewezens te creëren en de Aarde te overstromen. Deze zeewezens voeren oorlog met de mensheid, waardoor die laatste de Blues heeft opgericht. Dit is een soort marineleger met tientallen krachtige onderzeeërs waarbij de OVAs zich concentreren op de zesde onderzeeër en twee van de bemanningsleden. Samen strijden ze tegen de zeewezens in de hoop Zorndyke te stoppen. Dat is hoe het verhaal op het eerste gezicht lijkt, maar Zorndyke is geen traditionele slechterik.

In zijn strijd hoopt hij de mensheid niet te vernietigen, maar hoopt hij een boodschap van coëxistentie over te brengen, wat één van de belangrijke verhaallijnen in de serie is. Op meerdere momenten is te zien hoe zeewezens en mensen samenwerken, zoals Zorndyke dat wenst. De relatief korte duur van de serie, amper 100 minuten lang, zorgt ervoor dat dit verhaalelement redelijk duidelijk is, maar dat er maar weinig uitgewerkt wordt. De verhaalontwikkeling gebeurt ook redelijk chaotisch. Pas in de tweede episode krijgt de kijker te zien wat de Blues organisatie is. Tegelijk zorgt de korte duur ervoor dat het verhaal geen dode momenten kent en het een plezier is om de OVAs uit te kijken.
Het plot is redelijk diepgaand, maar er is ook ruimte gelaten voor enkele indrukwekkende gevechten waarbij de verschillende Blues onderzeeërs, het Ghost Ship van Verg en de walvisachtige Musuca een grote rol spelen. Deze gevechten zijn spannend, en zijn goed weergegeven dankzij de unieke stijl die gebruikt wordt door de serie. Gonzo combineert namelijk traditionele jaren '90 anime met 3D computerbeelden. Dit maakt de onderwatergevechten prachtig. Qua ontwerpen heeft men voor de mensen een goede stijl gekozen, maar sommige van de zeewezens passen gewoon niet in de serie. De wezens in de laatste episode vallen bijvoorbeeld tegen. Qua geluid scoort de serie dan weer over de hele lijn sterk, waarbij vooral de stem van Zorndyke perfect past.

Blue Submarine No. 6 is een serie met een sterk uitgangspunt, maar de korte duur van de OVA zorgt ervoor dat de uitwerking van het verhaal te wensen overlaat. Dit moet Gonzo verbeteren in de Blue Submarine No. 6 film die het bedrijf ontwikkelt. Het geluid en de 3D animatie zijn van hoge kwaliteit, waardoor de serie een leuke kijk kan zijn voor mensen met een technische ingesteldheid.
|