Cross-overs of een grote verzameling van karakters uit eenzelfde serie in één game. Ik genoot van Chris, Leon, Sherry en Ada in Resident Evil 6, van Aladdin, Alice en Cloud in Kingdom Hearts en Ironman, Hulk en Captain America in The Avengers. Het blijft een kick om alle helden en badguys het tegen elkaar op te zien nemen op één groot slachtveld in een baanbrekend avontuur. Capcom, Namco-Bandai en SEGA begrepen dat als geen ander en brengen ons Project X Zone op de Nintendo 3DS.

Een grote serie kan met gemak een vijftal bekende karakters in een avontuur stoppen, maar het gevaar blijft dat het een overkill wordt. Dit is iets waar eerder genoemde Japanse uitgevers klaarblijkelijk helemaal niet bang voor zijn geweest, want ze hebben maar liefst 200(!) karakters uit 30 verschillende series in deze strategische RPG gestopt. Van Ryu & Ken (Street Fighter) tot Chris & Jill (Resident Evil) en van X & Zero (Mega Man X) tot Jin & Ling (Tekken). Maar om tot het bizarre aantal van 200 karakters te komen ontkom je er niet aan om ook de mindere goden een kansje te bieden. Gelukkig zal de game een biografie kennen waarin je kunt kijken wie het is en waar de beste man of vrouw zijn oorsprong kent. Leuk om nieuwe karakters te leren kennen en hopelijk daardoor ook de bijbehorende serie.


Om al deze karakters in een verhaal te hijsen en daarbij een serieus verhaal te vertellen is een onmogelijke opgave. Dit hadden de Japanners ook door en we hoeven dan ook geen hoogstaand proza te verwachten; komedie neemt het voortouw en bizarre ontmoetingen tussen de compleet verschillende karakters stuwen het verhaal voort en hopelijk houdt dit het ook fris. Tijdreizen, tussen dimensies hoppen en van het een op het andere moment een andere wereld bezoeken is een vereiste om naast de bekende koppen ook de locaties uit de verschillende series in beeld te brengen. Het is een feest voor de fans, die de vele knipogen naar die valkuilen en fouten uit het verleden van de verschillende games ongetwijfeld kunnen waarderen. Maar onder al deze flauwekul en guilty pleasures schuilt wel degelijk een diepgaande SRPG, waarbij gameplay voorop moet staan.

Op een speelraster, gelijk aan bijvoorbeeld Final Fantasy Tactics of het onlangs uitgebrachte Fire Emblem: Awakening, plaats jij je karakters. Zet je ze verdedigend neer, vol in de aanval of juist naast dat ene item om misschien een beurt later toe te slaan? De keuze is aan jou. Karakters die naast elkaar staan kunnen elkaar helpen en wanneer de ‘XP’ meter op 100% of hoger staat kun je een visuele traktatie in gang zetten die doorgaans bestaat uit het volledig uit zijn dak gaan van het karakter die op dat moment de strijd levert. Niet alleen ziet het er super stoer uit, de schade die aan de tegenstander wordt toegebracht mag er ook wezen. Interessant zijn de 2D gevechten, die op het eerste gezicht zo uit een standaard beat 'em up lijken te komen. Een druk op de A-knop zet een standaard aanval in gang, terwijl het bewegen van de analoge stick tijdens deze actie een variant activeert. Het is een frisse wending in een stilaan stagnerend genre en hoewel het niet zo diepgaand lijkt als een echte beat 'em up, houdt het de actie er in, zonder het strategische element te verliezen.


De game zal misschien niet de verkopen halen als de grote titels op beide platformen en ook binnen zijn genre lijkt het een niche-titel, maar dat doet uiteraard niets af aan de kwaliteit. Daar lijkt het namelijk prima mee te zijn gesteld. Fans van een goede strategische RPG dienen de game zeker in de gaten te houden en houdt je, net als ik, van een clusterbom aan karakters die op de meest bizarre wijze via tijdsportalen, interdimensionale zijwegen en overige onzinnige manieren bij elkaar komen, dan kan de game bijna niet teleurstellen. Nog enkele weken wachten, dan ligt Project X Zone in de Europese schappen.