Electronic Arts kondigde onlangs aan dat NBA Live 13 er niet gaat komen, waarmee 2K ook dit jaar vrij baan heeft om de markt te domineren. Grote vraag is echter: doen ze dit door achterover te leunen of weet NBA 2k13 haar voorganger van de eigen troon te stoten?

Deze voorganger was met een 94 één van de best scorende titels van het vorige jaar, mede door de verfijningen in de controls die daardoor nog net weer even beter werden gemaakt. Het is om deze reden des te opvallender dat deze controls ditmaal juist wel één van de grootste aanpassingen in de game vormen, hetgeen alles te maken heeft met de analoge sticks. Terwijl we de linkerstick nog altijd gebruiken voor het benenwerk regelen we het bovenlichaam juist met de rechterstick, denk aan schijnbewegingen, tricks en het schieten. Het is een systeem dat simpel op te pikken is voor nieuwkomers en voldoende diepgang kent om de hardere kern niet af te stoten. Enig doorzettingsvermogen is voor de nieuwkomers hierin wel belangrijk, zelfs op de laagste moeilijkheidsgraad blijft de tegenstander alert en zal je geen simpele doorgang verlenen. Echter, door te blijven oefenen leer je steeds beter met situaties en het algehele spel omgaan. Dit oefenen dien je wel te doen in de wedstrijden zelf, de uitleg is namelijk minimaal en je zal het je dan ook zoveel mogelijk zelf eigen moeten maken.


Hoewel je met je favoriete teams een compleet seizoen af kunt werken gaan de opties veel verder dan dit. Bekend is de creatie van een eigen speler, waarbij er ditmaal nog meer diepte is aangebracht. In My Player zul je voortdurend feedback krijgen over je prestaties, na een slechte wedstrijd zul je je daadwerkelijk slecht voelen omdat de omgeving je dit eveneens duidelijk maakt, al dan niet met bijhorende statistieken. De coach kan hierdoor zelfs de stap nemen om je op de bank te zetten, waardoor prestatiedrang nog meer aanwezig is. Het is om deze reden dat je de speler beter kunt maken met je verdiende Virtual Currency Coins, munten die je verkrijgt bij alles wat je doet in het spel. Het kan hierdoor zijn dat je beter bent in het pakken van rebounds, of juist je aanvalsspel net wat beter wordt. Verwacht echter niet dat je binnen enkele wedstrijden genoeg coins hebt om je karakter mee uit te bouwen, het verbeteren van statistieken is een dure en daardoor tijdrovende aangelegenheid.

Het systeem van muntjes lijkt afgekeken van FIFA en ditzelfde kan gezegd worden over MyTeam, een duidelijke kopie van Ultimate Team die ook hier werkt met kaartjes. Terwijl je de modus opstart krijg je een bronzen team met bijhorende attributen en door hier goed mee te presteren zul je stukje bij beetje het team uitbouwen. Nieuwe kaartjes verkrijg je ook hier met de Virtual Currency Coins, waardoor het een overkoepelend systeem betreft dat op meerdere gebieden in te zetten is. Leuk detail is dat spelers ook in waarde kunnen stijgen of dalen, gekeken naar hun prestaties in het echte leven. Koop je nu een speler goedkoop in die het vervolgend goed doet, dan zul je deze voor meer geld van de hand kunnen doen. Met het samengestelde team kun je uiteindelijk je krachten online meten met gamers die ditzelfde gedaan hebben.


Hoewel NBA 2k13 alle rosters up-to-date weet te houden doen ze tevens een duik in het verleden middels de implementatie van oudere teams en het Dream Team uit zowel 1992 als 2012. We mogen dit echter niet los zien van de betrokkenheid van Jay-Z als executive producer voor de game. Het klinkt misschien als een rare stap, maar door zijn betrokkenheid kunnen we nu ook als Scottie Pippen en Charles Barkley spelen in het Dream Team uit 1992, iets wat voorheen onmogelijk leek te zijn door de stugheid van de mannen. Iets minder logisch is het Celebrity Team met namen als Justin Bieber, Bow Wow, Sean Kingston en Pauly D, zeker ook door hun behoorlijke rating. Om terug te gaan naar Jay-Z, dit is tevens de man die zorg heeft gedragen voor de soundtrack, bestaande uit artiesten als Nas, Busta Rhymes, U2 en Coldplay. Inderdaad, er zitten enkele vreemde namen tussen wanneer je kijkt naar het totaalaanbod, toch is het een aangename mix die de juiste sfeer neer weet te zetten. Wat hier tevens toe bijdraagt zijn de commentatoren aan wiens oog niets lijkt te ontkomen en het wedstrijdverslag afwisselen met achtergrondinformatie over zowel spelers als teams. Het commentaar krijgt tussentijds zelfs updates om actueel te blijven, wat willen we nog meer?

Hoe goed NBA 2k13 door alle bovengenoemde punten ook is geworden, er zijn toch nog enkele kritische puntjes. De stem in My Player dient nu echt eens aangepakt te worden, zo saai en inspiratieloos is deze ingesproken. Hoewel de gesprekken met je manager zijn te beïnvloeden door goed of juist kwaad te reageren is de aankleding hiervan minimaal, evenals de karaktermodellen voor verslaggevers. Als laatste willen we ook het menu niet onbesproken laten, deze is onnodig complex, waarbij opties diep zijn weggestopt. Het zijn zaken die simpel op te pikken en te verbeteren zijn, maar tevens zaken waar we al meermaals over geklaagd hebben.


Inderdaad, deze kritiekpunten zijn zeker geen reden om ook maar te twijfelen over de aankoop van het spel. De ontwikkelaar heeft durf getoond door de goed werkende controls toch aan te passen, een ingreep die misschien niet eens nodig was geweest, maar een duidelijke meerwaarde heeft. Niet alleen kunnen nieuwkomers net even wat makkelijker instappen, ervaren gamers kunnen hun dribbels nog beter ten uitvoering brengen. Deze gameplay valt toe te passen in één van de vele offline en online modi die de game rijk is, waarbij de sfeer en het bijhorende commentaar je daadwerkelijk in het stadion laat begeven. Kortom: NBA 2k13 is ook dit jaar de koning in het genre.