Op de redactie hebben we één simpele regel: wanneer er een game binnen komt die gebaseerd is op een film mag ik de recensie verzorgen. Enerzijds omdat de rest toch geen interesse heeft, anderzijds omdat ik er weg van ben. De simplistische insteek vormt een mooie afwisseling op de zwaardere stof, echter maakt Madagascar 3 het wel heel erg bont.

Al bij het opstarten blijkt dat het spel gericht is op de kinderen die de film gezien hebben, halverwege het verhaal vallen we namelijk in zonder enige uitleg wat er tot dat moment gebeurd is. Centraal staan de karakters Marty, Alex, Melman en Gloria die met een reizend circus langs diverse steden trekken, echter ontbreekt de reden waarom dit is. Hoewel de doelgroep hier vergeeflijker in zal zijn is het toch jammer dat er niet iets meer moeite is genomen om enige verdieping aan te brengen.


Zoals gezegd doe je in Madagascar 3 diverse steden aan, vijf om precies te zijn, waarbij je vooral bezig bent met het verzamelen van items en voltooien van andere kleine opdrachten. Om hier geen al te rustige opgave van te maken zul je worden opgejaagd door de politie, echter vormen deze geen grote bedreiging. Hoewel je gepakt kunt worden is het simpel ontsnappen, opvallend is wel dat je ze niet aan kunt vallen als dier zijnde. Lukt het je om de agenten te blijven ontlopen dan zullen ze sterkere middelen inzetten, een dame die een net bij zich draagt om je te vangen. Omdat ook zij echter de snelheid van haar collega’s heeft zul je weinig moeite hebben om hieraan te ontkomen. Om toch iets meer diepgang aan te brengen is er een co-op mode en heeft ieder van de vier karakters zijn eigen specialiteiten, zo kan Marty verdere sprongen maken, Alex duiven wegjagen en Gloria kan op haar beurt weer zwemmen.

Het is sowieso aan te raden om het spel met twee personen te doorlopen, simpelweg omdat de AI geen toegevoegde waarde heeft, sterker nog, het heeft eerder een irriterende waarde. Er zijn momenten waarop samenwerking vereist is om verder te komen, helaas is de computergestuurde medestander dermate hersenloos dat ze niets meer doen dan je volgen en in de weg staan. Het lijkt alsof de titel snel afgewerkt diende te worden om tegelijkertijd met de film te verschijnen, hetgeen we tevens terug zien in de graphics die niet onder zouden doen voor een verschijning op de oude Xbox. Objecten zijn niet afgewerkt, delen van levels ontbreken simpelweg en de steden zijn afgesloten door onlogisch geplaatste en tevens onzichtbare muren. Enkel de karakters zelf weten het ondermaatse niveau nog wat omhoog te halen.


Tussen het bezoeken van de steden in speel je een viertal herhalende mini-games in het circus (tevens los te spelen in een aparte mode), denk aan een act op de trapeze of een schot uit een kanon waarbij je door ringen dient te vliegen. Hoewel kinderen deze simplistische spelletjes zeker kunnen waarderen is het jammer dat er niet iets meer variatie is aangebracht, de vier mini-games lopen weliswaar op qua moeilijkheidsgraad maar zijn altijd kopieën van zichzelf.

Het is wederom een voorbeeld van een product dat onder tijdsdruk gemaakt is, zo is tevens weinig moeite genomen om de muziek naar een hoger niveau te tillen. Niemand van de bekende cast verleent zijn stem aan deze game-uitgave, waardoor we het moeten doen met mensen die vooral trachten om hun voorbeeld na te bootsen, hetgeen ze overigens niet lukt. Tel hier een achtergrond muziekje bij op die zichzelf voortdurend herhaald en ook kinderen zullen liever het geluid uit willen zetten. Madagascar 3: The Video game is dan ook vooral bedoeld voor de allerkleinsten die nog nooit eerder een titel hebben aangeraakt. Zij zullen niet afgeleid zijn door de slechte graphics, matige stemmen en het ontbrekende verhaal, maar vooral gelukkig worden van de herhalende gameplay die ze zichzelf eigen kunnen maken. Behoor je niet tot deze doelgroep en ben je wel fan van de serie, koop dan de eerste delen op Blu-Ray en ga met het overige geld naar de bioscoop om de laatste film te bekijken.