Onlangs gaf Codemasters aan dat ze zich geheel op racegames gingen storten en de komst van DiRT Showdown is dan ook niet vreemd. Toch zal Showdown lang niet iedereen aanspreken die de franchise een warm hart toedraagt, er zijn namelijk nogal wat veranderingen doorgevoerd.

De DiRT titels draaien allen om realisme, physics die de waarheid recht aandoen en een opperste concentratie van de gamer om de beste prestaties te leveren. Het zijn een drietal factoren die we met DiRT Showdown vrijwel geheel in de prullenbak kunnen gooien, het gaat namelijk niet langer om simulatie, maar een uitstap naar de arcadehoek binnen het raceuniversum. Minder Colin McRae, meer Ken Block, om het spel in een hokje te duwen.

Maar wat is DiRT Showdown nu precies? Hoofdmodus vormt Showdown Tour, de carrière waarin we voortgestuwd worden door verschillende events af te gaan. De meest standaard zijn de races, waarbij het doel is om met een zo goed mogelijke positie over de eindstreep te komen. Netjes rijden is hierbij niet van belang, wanneer een tegenstander in de weg ligt beuk je deze simpelweg opzij, zelfs wanneer er niets achter blijft dan een wrak. Op dit alles is de besturing aangepast, gassen en mondjesmaat remmen is voldoende om daardoor op te pikken voor een publiek dat de andere DiRT titels juist te lastig of veeleisend vonden.


Een variant op de races is er in Eliminator. Het draait niet om je positie aan het einde van de rit, in plaats daarvan valt tussendoor degene op de laatste positie af. Domination deelt de track op in onderdelen waarbij de beste tijden worden bijgehouden om een eindstand te creëren. Laatste onderdelen zijn niet nieuw binnen de franchise, echter is 8-Ball dit wel. De track loopt als het cijfer acht, waardoor er een kruispunt is waarbij je geregeld op anderen in zult beuken, of zij juist op jou.

Hoewel bij alle bovenstaande modi crashes voor komen is het doel nog altijd om in een zo goed mogelijke tijd de eindstreep te bereiken, echter vormt vernietiging het belangrijkste onderdeel in Rampage, Knockout en Hard Target. Eerstgenoemde is de traditionele destruction derby, waarbij acht auto’s worden losgelaten in een arena en elkaar helemaal kapot mogen, of zelfs moeten maken. Het aantal is helaas wat teleurstellend, met twaalf of zelfs meer auto’s had het geweld hier nog intenser geweest. In Knockout ontbreekt de afzetting van de arena en doen we hetzelfde op een open platform terwijl in Hard Target juist iedereen het op jou voorzien heeft en je zo lang mogelijk moet overleven.

Het bovenstaande vormt nog steeds niet alle content die in de game beschikbaar is, de gymkhana elementen keren namelijk terug waarbij ook Ken Block niet mag ontbreken. Voor degene die hier niet bekend mee zijn: alles draait om het maken van mooie stunts en drifts in een vooropgezet parcours. Doel is om je stunts aaneen te rijgen om zoveel mogelijk punten te behalen, echter is het jammer dat we geen toevoegingen zien ten opzichte van DiRT 3. Uiteraard zijn alle bovenstaande modi ook online te spelen, echter was er op momenten lag aanwezig in met name de destructie-onderdelen en het is dan ook te hopen dat dit nog aangepakt zal worden. Racenet, gratis toegevoegd bij ieder nieuw exemplaar, stelt ons verder in staat om onder andere hoogtepunten op YouTube te zetten.


Voor de arcadefans is DiRT Showdown dan ook een aanrader, zeker wanneer het je eerste DiRT titel is. Gamers die al eerder titels uit deze franchise gespeeld hebben zullen echter overeenkomsten zien, ondanks de verschuiving van simulatie naar arcade. Helaas zijn de omgevingen niet al te groot opgezet en voegt de Joyride modus weinig toe. Alhier wordt je in een grote omgeving geplaatst en krijg je opdrachten die je dient te voltooien, een echte voldoening zul je er echter niet uit halen.

Wat wel degelijk indruk maakt zijn de graphics, van het mooie invallende licht tot de details van de track (inclusief vernietigbare objecten) en het uit elkaar vallen van je auto. Het is jammer dat we dit alles niet vanuit de auto zelf kunnen bekijken, maar het doet geen afbreuk aan de kwaliteit. Ook de afwisselende soundtrack en effecten zorgen voor het neerzetten van de juiste ervaring, maar helaas kan dit niet gezegd worden over het tergende commentaar waarvan we het volume wel kunnen verminderen, maar niet uit kunnen zetten. Het maakt DiRT Showdown tot een leuke uitstap binnen het genre, maar toont tegelijkertijd aan dat het niveau van de simulatie titels nog niet gehaald is.