Het shootergenre wordt vaak als verzamelnaam gebruikt voor iedere titel die een wapen kent. Geheel onterecht natuurlijk, kregen we vorige week het individu Max Payne, daar ligt vanaf morgen juist de eenheid van Ghosts in de winkels. Of de mannen klaar zijn voor een nieuwe strijd lees je in onderstaande review.

De verhaallijn van Ghost Recon: Future Soldier speelt zich af in de nabije toekomst, echter is het thema van oorlog natuurlijk ook hedendaags actueel. Wanneer het Ghost team een konvooi onderschept lijkt het wederom een succesvolle missie te zijn, echter gaat het fout wanneer een bom te laat wordt opgemerkt en het gehele team uitschakelt. Een nieuw team wordt op de zaak gezet en deze reizen over de gehele wereld om te achterhalen wat de bron van het kwaad is, waarbij uiteraard niets is wat het lijkt. Het verhaal is verteld in mooie tussenfilmpjes, maar weet niet altijd te blijven boeien. Eén van de redenen hiervoor is dat vrijwel iedere missie zich weer op een andere locatie afspeelt, waardoor een gevoel van eenheid ontbreekt. De gameplay is echter goed genoeg om dit op te vangen en toch een drang te geven om door te blijven spelen.


Zoals in de inleiding gezegd draait Future Soldier om samenwerking binnen een team, een element dat de Ghost Recon serie niet vreemd is. Op dit punt dan ook geen verandering, dit zit hem namelijk in de gadgets die mogelijk gemaakt zijn door een futuristische setting te kiezen. Alvorens je een gevaarlijke missie in stapt is het nodig informatie te vergaren, hetgeen op verschillende manieren kan. Het inzetten van een drone is één van deze manieren, waarbij je vanuit een hoog observatiepunt kan zien wat vijand aan het doen is. Omdat hier nog altijd het gevaar bestaat dat de drone opgemerkt kan worden is er tevens een scanner die, eenmaal gegooid, in een straal van honderd meter vijanden markeert. Wanneer je op de hoogte bent van hun locatie is het tijd om toe te slaan, hetgeen begint met het zogeheten Gunsmith.

Alvorens je een missie start kun je het gehele wapen demonteren, tot de kleinste schroefjes, boutjes en moertjes aan toe. Door vervolgens veranderingen aan te brengen is je wapen op zowel kleine als grotere details aan te passen, waarmee je voor jezelf diverse keuzes maakt. Wil je bijvoorbeeld meer bereik in je schot? Pas je loop aan. Meer impact van je kogels? Kies voor een ander type. Het zijn slechts een tweetal voorbeelden van de mogelijkheden. Deze demonatie is tevens mogelijk met Kinect, een leuke extra waarmee je nog meer het idee hebt zelf het meest effectieve wapen te maken. Gamers die hier overigens weinig mee hebben hoeven zich niet verplicht te voelen om dit te doen en kunnen simpelweg met een basisuitrusting de strijd instappen.


Het Ghost team is qua AI goed in staat om zichzelf op de been te houden, waardoor we dan ook niet als een kleuterleider achter ze aan hoeven te lopen om ze aan te sturen. In plaats daarvan speelt Ghost Recon: Future Soldier leentjebuur bij een andere Ubisoft titel, namelijk Splinter Cell: Conviction. Als speler kunnen we tegenstanders markeren die na een teken worden uitgeschakeld door het team. Het gebruik hiervan kent een groot belang, wanneer je namelijk slechts één tegenstander in een groep omlegt zullen de anderen gewaarschuwd en meer op hun hoede zijn. Het is tegelijkertijd jammer dat onze collega’s qua aansturing slechts beperkt zijn tot dit commando, er bestaat soms de drang om ze orders te geven, hetgeen echter niet mogelijk is. Gelukkig is dit probleem op te vangen door het spel in coöp te spelen, hetgeen zeker een aanrader is.

Qua gadgets krijgen we eveneens ondersteuning, het belangrijkste element hierin is een camouflagepak. Eenmaal geactiveerd, hetgeen overigens niet voortdurend mogelijk is, zijn we voor vijanden vrijwel onzichtbaar waardoor we ze van dichtbij uit kunnen schakelen. Een andere manier om vijanden een nadeel toe te brengen is de magnetische visie, waarmee wapens oplichten en ze hierdoor beter te onderscheiden zijn dan onschuldige omstanders. Als laatste is ook de Warhound het vermelden waard, een mech die tot de tanden bewapend is en op afstand aangestuurd kan worden. Juist door al deze manieren om jezelf te verdedigen en aan te vallen is het jammer dat het leveldesign redelijk kleinschalig van opzet is. Een meer grootschalige opzet had het tactische element nog verder naar voren gebracht. Aan tegenstand is echter geen gebrek, al vanaf de laagste moeilijkheidsgraad zul je stevig aan de bak moeten, hetgeen alleen maar versterkt wordt op een hogere stand.


Wanneer je genoeg hebt van de singleplayer, al is het maar voor even, staat er altijd nog een competitieve multiplayer op je te wachten. Na het instellen van je klasse (Engineer, Rifleman of Scout) en uiterlijke kenmerken is het doel om XP te verdienen en zodoende je karakter nog verder uit te diepen. De modi om dit te doen zijn ieder onderhoudend, waarbij samenspel voorop staat. In Conflict strijden twee teams om plaatsen op de map, echter werd Decoy door ons interessanter bevonden. Doel is weliswaar ook hier om een punt op de map in te nemen, echter zijn er drie potentiële punten waarvan slechts één de ware is die je moet zien te veroveren.

Saboteur op zijn beurt is een variatie op Capture the Flag, waarbij dit keer een bom naar een vijandig kamp gebracht moet worden en deze tot ontploffing moet worden gebracht. De drager van de bom dient er echter rekening mee te houden dat hij langzamer loopt en enkel zijn secundaire wapen kan gebruiken. Teamwerk staat eveneens centraal in Siege, waarbij één kogel fataal is en we dan ook voorzichtig te werk moeten gaan. Het staat haaks op Guerilla, de Horde-variant van Future Soldier waarbij golven vijanden afgewend moeten worden. Opvallend detail hierbij is dat Guerilla met twee personen op één console gespeeld kan worden, hetgeen voor de coöp weer niet mogelijk is.


Ondanks alle vernieuwingen kent het spel een duidelijke HUD die aan geeft waar gevaar vandaan komt en wat je missie is. Grafisch is het spel eveneens sterk, op enkele missers in textures en gezichtsuitdrukkingen na, hetgeen echter niet als storend is ervaren. Hoewel het – zoals eerder benoemd – jammer is dat we niet iets meer vrijheid hebben gekregen in het leveldesign, zien de verschillende omgevingen er indrukwekkend uit, waarbij we zowel steden als meer open landschappen aan doen. De muziek past verder goed bij de actie en de effecten klinken stuk voor stuk overtuigend, zeker wanneer je hiervoor je bass een tandje harder door laat dreunen. Met een singleplayer van ongeveer tien uur, een multiplayer waarin samenspel voorop staat en nieuwe, toekomstige technieken om mee te spelen mag Future Soldier dan ook een succesvolle uitgave genoemd worden in de Ghost Recon franchise.