Advent Rising is het eerste spel van het Amerikaanse bedrijf Glyphx. Tot voor kort maakte het bedrijf alleen nog maar animaties en illustraties. Hoe hun debuuttitel op Xbox speelt is in deze review te lezen.

In het spel zit ook een buggy waamee je af en toe rond kunt rijden door de verschillende levels. Dit is echter heel erg onrealistisch uitgewerkt. Al zit je in je buggy ben je namelijk totaal immuun voor vijandelijke aanvallen. De speldelen die zich in de buggy afspelen zijn dan ook meer op behendigheid gericht. Als je per ongeluk ondersteboven komt te liggen met je buggy, dus met het dak tegen de grond aan, dan springt de buggy automatisch op en sta je weer met de goede kant naar boven. Dat ziet er ongeloofelijk raar uit.


Hoewel Advent Rising een lekker verhaal heeft waarin je al snel één van de enige mensen in het universum bent en lekker wegknalt, wordt het spel wel verpest door een groot aantal bugs. Zoals eerder gezegd werkt het innovatieve (in de slechte zin van het woord) targettingsysteem niet goed, maar ook in vrijwel alle andere aspecten van het spel zitten storende fouten. De camera zit vaak storend in de weg, mannetjes blijven in muren vastzitten, geluidseffecten ontbreken. Bovendien is de spelopzet vrij slecht. Levels bestaan uit allerlei checkpoints, en bij een checkpoint wordt er automatisch opgeslagen waardoor je daar terugkomt mocht je doodgaan. Dan begin je dus weer met volle health. Al blijf je echter doorspelen als je bij een nieuwe checkpoint komt, heb je meestal geen volle health en dit wordt dan ook niet hervuld. Het loont dus om bij elke nieuwe checkpoint zelfmoord te plegen!



Het spel is helaas niet al te lang. Het valt binnen 20 uur uit te spelen. Hierna heb je werkelijk geen enkele reden om het spel ook maar één keer opnieuw te spelen. Ook een multiplayer schittert van afwezigheid. Juist in zo'n lekker snel schietspel als dit verheugde ik me op een lekker potje splitscreen tegen vrienden, totdat ik erachter kwam dat het dus niet mogelijk is. Werkelijk onbegrijpelijk.