Petroglyph heeft met Star Wars: Empire at War al eerder bewezen dat ze goede RTS games kunnen maken. Met Universe at War vindt de strijd niet meer plaats in een ver weg gelegen sterrenstelsel, een lange tijd geleden, maar hier op aarde. Ruimtewezens maken echter nog steeds deel uit van de game.

De game is alleen niet helemaal vrij van fouten. Een zeer hinderlijk probleem dat ik tegen kwam is dat de game crasht na het laden van een savegame uit de campaign. Nogal hinderlijk als je verder wilt nadat je dood bent gegaan of een pauze hebt ingelast. Een zoektocht op het internet leert me dat ik niet de enige ben met dit probleem. Omdat er ook genoeg mensen zijn die geen problemen hebben zal ik er niet al te zwaar aan tillen, maar het wijst er wel op dat het technisch gezien nog niet helemaal goed is en er nog wat gepatcht mag worden. Ook op gameplayvlak zijn er enkele fouten. De pathfinding van de eenheden is over het algemeen wel goed, maar het komt wel enkele keren voor dat er wel een heel vreemde zigzagroute door je basis wordt uitgestippeld of dat een eenheid klem komt te zitten achter een muur. Bij de Novus valt het ook op dat eenheden niet altijd gebruikmaken van het Flownetwerk wanneer dat wel sneller zou zijn. De besturing werkt ook niet altijd helemaal lekker, vaak moest ik bij het toewijzen van groepen de toetsen meerdere keren indrukken voordat de game de groep wou opslaan.


Ergerlijker is echter de ietwat te minimalistische interface. Deze mist namelijk een overzicht van de eenheden die je geselecteerd hebt, waardoor het redelijk lastig is snel de status van je eenheden te zien. Als bijvoorbeeld een Ohmbot bijna dood is zou ik graag zijn zelfmoordaanval willen gebruiken, maar dit is nu lastig te doen. Ook hinderlijk is de zoomfunctie in de game. De camera staat erg dicht op de eenheden, waardoor je moeilijk een goed overzicht kunt krijgen van wat er gebeurt. Eigenlijk zie je de hele tijd maar een half slagveld. Met Walkers wordt het helemaal vervelend, omdat een Walker al snel bijna je hele scherm vult waardoor er weinig ruimte voor je eigen eenheden overblijft.

Naast de campaign- en de skirmishmodi is er ook nog een scenariomodus waarin je een soort Riskspel speelt. Je doel is dan om alle territoria van de aarde in te nemen, en het overnemen van een territorium werkt als een normaal gevecht. Op de wereldkaart maak je vervolgens beslissingen waar je je troepen heenstuurt en wat voor verdediging je bouwt. Online is natuurlijk belangrijk in een RTS, en bij Universe at War is besloten om Live te gebruiken. Effectief houdt dit in dat de gratis Silverleden enkel het custom match type willen doen. Wie de andere modi (ranked match en conquer the world, de onlineversie van de scenariomodus) willen doen hebben Gold nodig. Voor wie een Xbox 360 heeft is Gold nog een goede keuze door het grote aantal multiplayer games, maar voor wie geen 360 heeft zijn de voordelen van Gold niet erg groot. Het aantal pc games dat momenteel Live gebruikt is namelijk op de vingers van één hand te tellen, en het is dan ook jammer dat je zonder Gold wordt buitengesloten van de meeste onlinemodi.

Op grafisch gebied ziet Universe at War er goed uit. De ontwerpen van de verschillende rassen zijn erg leuk en zeer typerend. Zo ogen de gebouwen en eenheden van de Novus zeer gestroomlijnd en futuristisch, terwijl de Masari hun oorsprong meer hebben bij oude mythologie. Technisch gezien oogt het geheel ook goed: goed gedetailleerde eenheden en vooral veel leuke speciale effectjes. De game loopt over het algemeen op een goede framerate, in DX9 modus althans, hoewel het radiatie-effect bij mij de boel wel redelijk wist te vertragen.


De audio van de game is eveneens goed. Wapengeluiden en andere effecten klinken zoals ze zouden moeten, en vooral de Walkers zijn erg leuk om te horen. Met je volume wat hoger klinkt het inderdaad ook alsof er kolossale robots langzaam voorbij dreunen. De muziek wordt vaak verdreven door de overige geluiden van de game, maar bij grote gevechten wil er wel eens een wat opzwepender deuntje onder zitten, en blijkt er met de muziek ook weinig mis te zijn.

Universe at War is een erg vermakelijke game geworden. Veel van de game is nog zoals we gewend zijn van veel andere RTS’en, en er zijn nog enkele zeer hinderlijke fouten achtergebleven die hopelijk gepatcht gaan worden, maar de game maakt veel goed door drie compleet verschillende rassen die allemaal hun eigen methodes hebben om op verschillende situaties in te spelen.