Developers van First Person Shooters lijken dit jaar geobsedeerd te zijn met vernieuwing. Irrational Games met Bioshock, Crytek met Crysis, Valve met Portal, allemaal proberen ze het genre opnieuw uit te vinden. Unreal Tournament III daarentegen blijft dezelfde shooter die we allemaal kennen. Hoewel…
De developer was echter nog niet klaar. Als we Epic mogen geloven horen de flitsende Wall en Dodge Jumps uit UT 2004 definitief tot het verleden. Daarnaast hebben we nog niets over Adrenaline aanvallen en bonussen gehoord, dus de kans is groot dat die ook naar de prullenmand zijn verwezen. Unreal Tournament III lijkt daarom een behoorlijke afgeslankte versie van zijn voorgangers te worden.
Hoewel… zijn gedwongen dieet heeft UT III wel een stuk sneller en gemener gemaakt. Neem Unreal Warfare bijvoorbeeld. De velden van deze multiplayer optie zijn drie keer zo groot als Onslaught. Net zoals de laatste mode moet je bepaalde strategische punten bezetten - dit keer Tarydium mijnen of velden. Als beloning krijg je er voertuigen of ander geschut voor terug – net zoals het aankomende Crysis. Bepaalde punten leveren grote oorlogsmonsters op, zodat de speler moet beslissen of hij alles verovert of eerst wacht op betere ondersteuning.

Nu we het toch over voertuigen hebben: UT III kent negentien verschillende ‘vehicles’, negen voor de menselijke zijde en negen voor de Necris. Snelle hovercraften, vliegtuigen en buggy’s, zware jeeps en tanks en de nodige zware artillerie zorgen voor een heftig slagveldje. En dan heb je de écht zware oorlogsplatformen nog niet gezien. De Leviathan van de Axon is een monsterachtig gedrocht dat overal overheen walst en de Dark Walkers van de Necris lijken regelrecht uit War of the Worlds van H.G. Wells gewandeld.
Het negentiende voertuig lijkt ons echter het leukste vervoersmiddel: de Hoverboard. De bedoeling van deze zwevende surfplank – die tot de standaard uitrusting behoort - is om zo snel mogelijk naar het slagveld te vliegen. Niet te dichtbij overigens want je kunt er niet op vechten. Wel is het mogelijk om trucjes te doen en achter een andere wagen te hangen – maar pas op dat je jezelf daarmee geen doelwit maakt. De plank zal in ieder geval al die maffe sprongen doen vergeten.

En als kers op de taart zijn er de graphics. Na Gears of War, Bioshock, Medal of Honor Airborne en vele andere games komt de Unreal Engine 3 engine eindelijk bij de rechtmatige eigenaar. En dat gaat een receptie worden. Volgens Epic kennen de vuurwapens van UT III meer polygonen dan sommige velden van zijn voorganger. Dan moeten we het nog over de explosies hebben waar de stukken werkelijk van je scherm afspatten. UT III belooft dus een vetmooie shooter te worden, maar daar hadden we eerlijk gezegd geen twijfels over.
Met Unreal Tournament III brengt Epic geen vernieuwende shooter, maar wel eentje die flink door elkaar is geschud. Ideeën die niet werkten zijn weggegooid en vervangen door oude opties die verder zijn uitgewerkt. De developer wil meer diepte dan breedte in UT III en eerlijk gezegd is dat helemaal geen slecht idee. We hopen alleen wel dat oneliners als ‘HEADSHOT’ er nog steeds in zitten – want daar kan zelfs een pittig verhaal niet tegen op.
|