Gamen is de laatste jaren razend populair geworden en nog steeds is de markt groeiende. Dit betekent dat er dus constant nieuwe mensen beginnen met het fenomeen 'videogames' en dat deze mensen de oudere games gemist hebben.
In het eerste speelveld maak je kennis met de besturing en de kleurrijkheid van het spel. Het is de bedoeling om de molshopen te vinden. De halfblinde mol Bottles leert je immers de moves die je gaandeweg nodig zult hebben. Als je deze tutorial doorkruist hebt ben je klaar voor het echte avontuur. Het wordt je echter niet gemakkelijk gemaakt; onderweg naar de schuilplaats van de gemene heks zul je worden gehinderd door allerlei monsters.
Gelukkig beschikken Banjo en Kazooie dankzij de compleet gestoorde tovenaar Mumbo-Jumbo over de gave om zich te transformeren in andere dieren, met elk hun eigen eigenschappen om bijvoorbeeld nét bij dat ene platform te komen om het puzzelstukje te verkrijgen. In combinatie met de zeer afwisselende levels en leuke minigames zal hierdoor de verveling nooit toeslaan.
 Banjo heeft wel trek in een schelpdiertje
Nu is het sowieso al moeilijk om je te vervelen in de kleurrijke levels. Laat je niet misleiden door de screenshots te vergelijken met games van de huidige generatie. Toentertijd keken we onze ogen uit bij het zien van de gedetailleerde omgevingen. Grafisch is de game dan ook top, enkele framedrops nagelaten. Ook de muziek zorgde voor een ongekend gevoel, het dwingt je haast om door te spelen. Geweldige melodieën waarop je mee neuriet en die zelfs na het uitzetten van het systeem nog in je hoofd blijven zitten.
Ontwikkelaar Rare verdient zeker lof voor het neerzetten van deze ijzersterke game, maar wat is er in hemelsnaam met deze voormalig toonaangevende gameontwikkelaar gebeurd? Sinds de overname van Microsoft (Rare werkte eerst voor Nintendo) lijkt de tijd in Rare's kantoor haast stil te staan. Vóór de komst van de Xbox 360 brachten ze geen grote titels meer uit, dingen zoals Grabbed by Ghoulies bereikten zeker geen wereldfaam. Na tijden brachten ze eindelijk de langverwachte games Kameo en Perfect Dark Zero uit. Het waren zeker geen slechte games, maar ze lagen onder het niveau van Rare's eerdere werken, zeker gezien de lange ontwikkeltijd.
 Wat een detail voor die tijd!
Het zou dan ook zeker niet verkeerd zijn om Banjo-Kazooie opnieuw uit te brengen. Het is en blijft een rasechte N64 klasieker die zonder meer in het rijtje van Ocarina of Time, GoldenEye en, hoe kan het ook anders, Super Mario 64 thuishoort. Een remake voor de DS zou geweldig zijn, en misschien is hij later te downloaden voor de Revolution?
|
..., dit komt omdat dit spel alleen ontwikkeld is door rare..., en niet in samenwerking met nintendo hoewel rare toendertijd nog wel van nintendo was. Nintendo had rare nooit mogen verkopen, dan hadden wij nu perfect dark, viva pinata en kameo gehad.
