Met een tienerzoon is Dog Man mij niet vreemd. Deze hybride van een politieagent en een hond kwam oorspronkelijk voorbij in Kapitein Onderbroek, alleen zorgde diens populariteit al snel voor eigen media, waaronder een aankomende film en inmiddels uitgebrachte game.

In het verhaal van Mission Impawsible is er een slechterik die een belangrijke sleutel heeft bemachtigd. Hiermee heeft hij alle celdeuren open gezet zodat de boeven hun vrijheid tegemoet kunnen treden en de jacht op Dog Man hebben geopend. In diverse platformlevels dien je een ieder te verslaan om de rust terug te laten keren, een missie waar je gelukkig niet alleen voor staat. Dog Man krijgt bijval van zijn Supermaatjes, de kleine Li’l Petey en de robot 80-HD, die hem helpen om obstakels te overwinnen.


Om de sleutel terug in handen te krijgen doorkruis je vijf werelden, ieder bestaande uit tien levels met afsluitend een baasgevecht. Qua gameplay is Dog Man nog het beste te vergelijken met Mario, zo moet je platformen zien te overwinnen en op de hoofden van vijanden springen om ze tijdelijk buitenspel te zetten. Met een druk op de knop wissel je tussen de drie personages en dit is nodig om verder te kunnen komen. Gaandeweg geven ze je toegang tot nieuwe kwaliteiten, zo kan Dog Man in de aarde graven, Li’l Petey systemen hacken om platformen te laten verschijnen en verdwijnen, en beschikt 80-HD over een dubbele sprong.

Dog Man is, net als bij de boeken, gericht op kinderen. Dit uit zich in de Nederlandse schermteksten en betekent dat de gameplay nooit al te lastig is en de oplossingen veelal direct duidelijk zijn. Mocht je er toch iets meer uit willen halen dan kun je in ieder level trachten om alle collectibles te halen, wat je bereikt door de overal aanwezige botten op te pikken en een verstopte worm te vinden. Simpelweg het einde van een level bereiken is overigens voldoende voor het uitspelen.


De werelden waar je in rond loopt zijn divers, met onder andere een politiebureau en een marshmallowfabriek, met bijbehorende vijanden als stofzuigers of hotdogs die hun ketchup naar je toe gooien. Kijkend naar de graphics dan zijn deze vergelijkbaar met de boeken en als je de eerder genoemde wormen weet te vinden speel je ook nog eens leuke artworks vrij. Hiermee past het perfect bij de doelgroep die het aan wil spreken, alleen dan doelen we wel op de allerjongsten. De gameplay is al snel een herhaling van zetten, ingesproken stemmen zijn niet aanwezig en de soundtrack valt al na een kwartier in herhaling. Fans van Dog Man zullen zich hier minder aan storen, heb je daarentegen al wat meer games gespeeld dan is dit allemaal net wat te simplistisch.