Review: Horizon: Zero Dawn
Door Rene Groen op 12-03-2017 om 09:27
|
Bron: Gamed
|
Noem ontwikkelaar Guerilla Games en de naam Killzone blijft nooit ver achter. Niet gek ook aangezien de studio sinds 2004 beperkt bleef tot deze franchise. Toch wilden ze niet enkel bekend zijn van deze shooter en dus begonnen ze in 2011, kort na de afronding van Killzone 3, aan een ambitieus project.
Dit ambitieuze project leerden we kennen als Horizon: Zero Dawn en werd begin deze maand uitgebracht op de PlayStation 4. Hoewel ik een conclusie normaliter voor het einde bewaar kan ik nu alvast zeggen dat Guerilla Games zichzelf heeft overtroffen. Van een donkere shooter met een weinig indrukwekkend verhaal naar een levendige open wereld waarin het verhaal juist de boventoon voert is niets minder dan een topprestatie. De opbouw van dit verhaal is er ook eentje die vragen en antwoorden op een goede wijze met elkaar af weet te wisselen. Naarmate de uren vorderen leer je steeds meer over de achtergrond en de gebeurtenissen die zich hebben voltrokken en worden er tegelijkertijd nieuwe vragen opgeworpen. Dit alles in een wereld die zich weet te onderscheiden van zijn genregenoten. Een wereld waarin volkeren er het beste van maken met de primitieve middelen die ze voor handen hebben, ondanks dat het zich ver in de toekomst afspeelt. Teruggedrongen door mechanische wezens die aan de top van de voedselketen lijken te staan. Het hoe, wat en waarom ga ik uiteraard niet verklappen, wel wil ik even stilstaan bij protagonist Aloy. Verstoten door haar stam, opgevoed door een pleegvader onder de naam Rost en een dame die haar mannetje staat. Ik ben van deze vrouw gaan houden op een manier die ik in niet veel andere games heb meegemaakt. Het zal me niets verbazen als ze een zelfde iconische status als Lara Croft of Nathan Drake weet te verkrijgen.
Eén van de factoren die hier zeker aan bijdraagt is de grafische pracht die het spel tot leven brengt. Het is één van de, zo niet dé mooiste game die ik op mijn 4K TV heb gespeeld. Ik ben geen gamer die je een technische uitleg kan geven van grafische toeters en bellen, maar de schitterende vergezichten, het wind die door het gras waait alsmede de aandacht voor de kleinste details spreken voor zich. En dat allemaal zonder noemenswaardige laadtijden. Natuurlijk komt er weleens een object wat later in beeld maar dit doet nergens afbreuk aan de spelwereld. Regelmatig dook ik dan ook even de Photo Mode in om wat plaatjes te schieten. Is er dan helemaal niets aan te merken op dit vlak? We zouden liegen als we het overmatige gebruik van lens flare niet opgemerkt zouden hebben, toch is dit slechts een kleine notitie en niets meer dan dat.
Een grafisch mooie game maakt echter nog geen indrukwekkende game. Qua originaliteit hangt het een beetje in het midden van leentjebuur spelen bij anderen tot het uitwerken van nieuwe ideeën. Het beklimmen van de grote Tallnecks om zodoende de map te openbaren is duidelijk geďnspireerd door titels als Assassin's Creed. Ook het bevrijden van nederzettingen en looten van vijanden herkennen we uit Far Cry en de te vervullen zij-opdrachten hebben we eerder gezien in The Witcher. En toch voelt dit nooit aan als simpel jatwerk. Met liefde ving ik de opdrachten aan omdat er altijd een beloning of goed gesprek uit voortvloeit. Wil je namelijk alles over de wereld, diens geschiedenis en de inwoners te weten komen dan zul je goed moeten luisteren en zelfs keuzes moeten maken. Niet dat deze keuzes nu leiden tot een ander einde, wel blijf je op deze manier betrokken bij de gebeurtenissen. Het zorgt voor tientallen uren gameplay die goed verdeeld zijn tussen het hoofdverhaal en nevenactiviteiten. Voor sommige gamers kan de hoeveelheid aan gespreksstof en informatie overweldigend zijn, persoonlijk genoot ik van de diepe achtergrond die de ontwikkelaar in hun spel heeft weten te verwerken.
Als we Horizon: Zero Dawn in een hokje moeten plaatsen dan is dat die van een actie-RPG. Ook nu zijn er menselijke tegenstanders met wie je af zult moeten rekenen maar eigenlijk is dit nog het minst indrukwekkende uit de game. De hoofdrol is namelijk ingenomen door de machines. Het zijn dierlijke variaties op adelaars, wolven, herten en krokodillen en zelfs gedragingen en stemgeluiden van dit bronmateriaal is duidelijk waarneembaar. Onvoorbereid een gevecht aan gaan is veelal een garantie voor het vinden van de dood. Gelukkig is er een scala aan hulpmiddelen die Aloy bijstaan in de strijd. Eén van de belangrijkste is de Focus-tool. Het betreft een apparaatje in haar oor waarmee ze vijanden kan scannen op zwakheden. Zwakke plekken in hun bepantsering worden bijvoorbeeld duidelijk en je kan een plan trekken. Zet je bijvoorbeeld eerst vallen met behulp van je Tripcaster of gebruik je de Ropecaster om een vijand vast te zetten middels het gebruik van touwen? En wat is je aanvalsplan als er zich meerdere vijanden in je nabijheid bevinden? Dit is dan ook geen game waarbij je als een Rambo te werk gaat. Vooruit denken en een plan trekken is het advies.
Het actie-aspect is door bovenstaande alinea hopelijk duidelijk zonder dat ik meteen alle kaarten op tafel heb gelegd. Graag zou ik namelijk nog veel meer willen vertellen over de ontmoetingen die ik had met de uiteenlopende vijanden en hoe ze samenwerkten om me te overmeesteren. Hoe ik gescholden heb als ik een strijd verloor en gejuicht als ik een vijand op de knieën kreeg. Toch doe ik dit niet omdat ik daarmee een deel van de verrassing onderuit haal. Wel wil ik graag in gaan op het RPG-aspect. Door een diepgaand looting systeem kun je weer geheel nieuwe wapens craften. Het is bijvoorbeeld mogelijk je pijlen van vuur of elektriciteit te voorzien zodat je extra schade aan kunt richten, mits dit een zwakte is van de vijand waar je tegenover staat. Klein minpunt is dat de vaststaande crafting mogelijkheden enige verrassing in de weg staat. Gaandeweg de game vordert verdien je ook ervaringspunten die je in kunt ruilen voor verschillende kwaliteiten en augmentations voor je wapens en je armor. Op deze manier ben je altijd bezig om sterker te worden en jezelf beter te kleden en te wapenen tegen de gevaren. Een ware verzameldrang die je gelukkig nooit hoeft te onderdrukken.
Eerder in deze review omschreef ik de grafische pracht en hier wil ik als slotstuk nog graag even op door gaan. De wereld van Horizon: Zero Dawn is namelijk niet alleen groots, het is ook goed gevuld en indrukwekkend. Overal is wel wat te zien, te doen of te pakken. Het dynamische dag- en nachtsysteem zorgt er ook nog eens voor dat de verschillende gebieden als een woestijn, jungle en sneeuwvlakten nog meer tot leven komen. Door dit alles kan het niet anders als dat er enkele kleine glitches en onvolkomenheden zijn. De meesten zijn af te doen als grappig en niet storend, wel vond ik de lip-syncing op momenten erg zwak. Ook de geďntegreerde puzzels hadden wat mij betreft achterwege mogen blijven, deze zijn dermate simpel dat het eerder een belediging is voor de gamer. Maar laten we niet vallen over dit soort kleine minpuntjes. Horizon: Zero Dawn is voor mij één van de mooiste en beste PlayStation 4 titels en zal voor velen ongetwijfeld een reden zijn om de console in huis te halen. Je zult er geen spijt van krijgen.
|
|
|
Beoordeling
95
Ontwikkelaar Guerilla Games heeft met Horizon: Zero Dawn een meesterwerk afgeleverd. Protagoniste Aloy is goed uitgewerkt, de wereld perfect neergezet en het verhaal weet tot het einde boeiend te blijven. Enkele kleine missertjes zijn makkelijk te vergeven als we kijken naar de tientallen uren die je in de game kwijt kunt.
|
|
|
|
 11:21 Drietal video's Monster Hunter XX
 09:25 Table Top Racing: World Tour
|
| Reacties (5) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (178.84.159.xxx)
op 12-03-2017 om 15:20
|
|
kudo's voor guerilla:30 man heeft 1 jaar gewerkt alleen al aan aloy,en dan heb ik het nog niet over de robots omgevingen etc
maar ik skip deze game mede door de robots ,wacht wel totdat ie word afgeprijsd tot 20
|
|
|
Gast (84.195.184.xxx)
op 12-03-2017 om 17:09
|
|
Fantastische game, heb er echt van genoten. De wereld, de sfeer, de muziek,... Echt heel mooi allemaal. Zeker de combat tegen de robots is een van de hoogvliegers. Voornamelijk de voldoening die je krijgt op die momenten dat het allemaal mis lijkt te lopen en je tijdens een intense fight, nog enkele adds trekt,... Zalig gewoon.
Desondanks is er nog ruimte voor betering. Gearing voelt een beetje flauw aan, door gewoon wat flat stat increases en een extra mod slot op de verschillende tiers. Ik mis een beetje feedback op de wapens en veel van de side quests en sommige side activities zijn niet echt interessant.
Maar toch dit is een fantastische template en een fantastische game, waar ik graag nog eens door zal lopen eens het wat kalmer wordt gezien het best wel een maand met goede releases is. Dus hopelijk ooit nog eens ergens een sequel, die vele van de concepten nog net iets meer in detail weet uit te werken.
|
|
|
Gast (85.145.203.xxx)
op 12-03-2017 om 17:39
|
|
" Niet dat deze keuzes nu leiden tot een ander einde, wel blijf je op deze manier betrokken bij de gebeurtenissen. "
Toch een beetje spoiler....
|
|
|
Gast (83.128.163.xxx)
op 12-03-2017 om 18:35
|
|
Beste speler van de afgelopen 5 jaar na mijn mening.
Was zo teleurgesteld toen ze de datum hadden verlaat, maar dat interesseert me nu niks meer.
Vind het heerlijk om op me gemak de hele wereld teverkennen. Gr Ron
|
|
Stefan Vogels
(Redacteur)
op 12-03-2017 om 20:03
[Niv: 58 / Exp: 2923]
|
Ik ben echt enorm benieuwd naar deze titel. Hoewel de robots mij in eerste instantie ook afschrikten heeft Guerilla me ondertussen wel overtuigd van hoe anders deze machines wel niet zijn ten opzichte van je doorsnee, veel te krachtige robotvijand. Kijk er echt naar uit om later dit jaar zelf eens rond te sluipen in deze wereld.
Gewijzigd door Stefan Vogels op 12-03-2017 om 20:03
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
