Review: Neon Chrome
Door Joni Philips op 05-12-2016 om 16:04
|
Bron: Gamed
|
Ontwikkelstudio 10Tons zorgde in het verleden vooral voor vrolijke puzzelgames zoals Tennis in the Face en Baseball Riot. Het bedrijf kiest nu echter een andere aanpak in hun nieuwste game Neon Chrome, een spel dat al enige tijd beschikbaar is voor de PC maar nu eveneens zijn PlayStation 4 debuut maakt.
Het kleine ontwikkelteam van 10Tons kon zich in het verleden gemakkelijk onderscheiden, het palmares van het bedrijf bestaat voornamelijk uit gekke puzzelgames die zeker op de consoles weinig tot geen concurrentie kennen. Het waagt zich in Neon Chrome echter aan een significanter genre, de traditionele twinstick topdown shooter. Het genre kent bijvoorbeeld sterke vertegenwoordiging met Alienation, Dead Nation en Helldivers, grootschalige games met ondersteuning van Sony Computer Entertainment. Het onderliggende idee is bij deze games telkens hetzelfde: rondlopen in levels die je van bovenaf bekijkt, waarbij je met de linker stick beweegt en met de rechter stick richt. Vanaf dat moment is het dan knallen op alles wat beweegt. Het is een idee wat voorkomt in al deze games, en al die andere games doen het minstens even goed als Neon Chrome. Bewegen en richten gaat snel en vlot zoals het hoort, maar qua types vijanden en wapenvariatie loopt Neon Chrome toch achter op de vele concurrentie. De vijanden zijn bijna altijd hetzelfde, vele wapens zijn te inaccuraat om bruikbaar te zijn en de secundaire wapens vormen geen toevoeging. Zelfs de (enkel offline) coöperatieve optie voor vier spelers is niet speciaal in dit genre.
Elke game moet dan ook iets apart met zich meebrengen om zich te onderscheiden. Het is niet anders voor Neon Chrome dat gelukkig voldoet aan deze vereiste, het spel heeft namelijk een flinke dosis ‘roguelike’ in zich. In andere shooters is sterven vaak een klein ongemak. Je moet simpelweg opnieuw beginnen in het huidige level. Er zijn soms zelfs titels met respawn points zodat je snel weer verder gaat waar je initieel was gestorven. Neon Chrome is wreder, zoals het een roguelike betaamt. Ga je hier dood? Dan kun je weer beginnen vanaf een checkpoint enkele levels geleden. Je krijgt hierbij eigenlijk de keuze: je kunt ofwel teruggaan naar het volledige begin of inspringen net na het voorgaande baasgevecht. Heb je net vijf levels afgewerkt maar ben je niet voorbij de baas geraakt? Pech! Begin maar opnieuw. En opnieuw. En opnieuw. Het spel vraagt je steeds opnieuw te beginnen, maar dat betekent absoluut niet dat je steeds door hetzelfde level zult lopen. Op enkele ‘story’ levels na zijn deze compleet willekeurig aangemaakt, waarbij je op voorhand nooit een idee hebt van wat je mag verwachten. Je krijgt steeds iets anders voorgeschoteld, waarbij je eigenlijk nooit het idee krijgt dat je een bepaald level al eens hebt gezien. Het houdt de game fris en betekent dat de game steeds weer wat anders tegen je aangooit.
Dat willekeurige is ook zichtbaar in de karakters waarmee je aan de slag gaat. Je speelt in de game als hacker die een soort Animus gebruikt, een machine waarmee hij kan plaatsnemen in het lichaam van een random persoon. Je krijgt steeds keuzes uit drie andere figuren, elk met eigen vaardigheden en statistieken. Je hebt bijvoorbeeld figuren die worden bijgestaan door een onafhankelijke drone en anderen die een dubbel schild hebben, waarbij dit voor enige beperkte afwisseling zorgt. Dit doet ook uitschijnen dat het gaat om echte personen die je overneemt voor jouw doeleinden, een gevoel dat wordt versterkt wanneer je uit die ‘Animus’ ontwaakt. Elk lichaam dat je overneemt, ontwaakt uit een nieuwe pod. Eens je even bezig bent, zul je merken dat het warenhuis vol cryogene kisten waar je je bevindt eerder op een kerkhof begint te lijken. Dit gevoel wordt verder versterkt als je even rondloopt en ziet dat de hangar waar je begint 98 kisten bevat, alleen geďdentificeerd met een nummer. Langs de zijkanten krijg je tegelijk een blik op enkele andere hangars waar nog eens zovele kisten liggen opgeslagen. Je krijgt dan ook een eindeloze voorraad levens, maar je voelt je toch ietwat slecht als je ziet dat je met andere mensen speelt.
Dat slecht voelen mag eigenlijk wel want je zult hen vaak laten sterven. De levels zijn willekeurig aangemaakt, wat ook betekent dat genezende elementen random zijn net als plaatsing van de vijanden. Het kan dus mogelijk zijn dat je in een level wordt verrast door een hoog aantal vijanden, bijvoorbeeld omdat er versterkingen worden ingeroepen, terwijl je al even geen gezondheid meer hebt gevonden. Op die momenten is het pompen of verzuipen. Waarbij je vaak op dat laatste uitkomt zodat je opnieuw kunt beginnen. Je bent hierbij eigenlijk ook afhankelijk van de upgrades die je hebt gevonden. Neon Chrome heeft eigenlijk diverse upgradesystemen, onder te verdelen in twee groepen: permanente en niet-permanente upgradesystemen. Onder die laatste vinden we onder andere de wapenupgrades die zorgen voor meer vuurkracht en speciale ondersteunende vaardigheden zoals een stroom elektriciteit waarmee naburige vijanden traag worden geëlektrocuteerd. Het zijn elementen die op willekeurige plekken in het level te verdienen zijn, waarbij je op voorhand nooit weet wat er ligt te wachten. Denk dus niet dat je altijd de upgrade krijgt die je wil, het is vaak een kwestie van geluk hebben. Je raakt dit alles echter ook kwijt wanneer je sterft. Als je vele interessante upgrades hebt verzameld, kun je alsnog alles plotsklaps kwijt raken.
Mindere spelers moeten dat echter niet als demotiverend ervaren. Elke run word je namelijk weer iets beter met dank aan de persistente upgrades welke je aan kunt kopen nadat je weer eens gestorven bent. Het verdiende geld kun je dan investeren in onder andere hogere gezondheidspunten of hogere vuurkracht waarbij er in een zestal categorieën elk honderd upgrades te koop zijn. Je voelt je dan ook steeds wat sterker worden, ideaal als je echt slecht bent in het spel want op deze manier zal je nooit permanent vastzitten. Op een gegeven moment ben je wel sterk genoeg om het te halen, het is vooral de bedoeling dit te bereiken alvorens je kerkhof gigantische proporties aanneemt. Tenzij je natuurlijk ietwat psychopathisch bent. Het is wel onmiskenbaar een deel van de kracht voor spelers die hier simpelweg minder goed in zijn. Als je weet dat elke nederlaag je toch een stap dichter naar de overwinning helpt, dan ben je sneller geneigd toch nog een keertje te proberen. In andere games durf je wel eens echt vast te lopen en moet je steeds hetzelfde opnieuw proberen in hetzelfde level, zonder dat je voelt dat je vooruitgaat. Hier is het toch net even anders, wat één van de positieve punten is. Het zorgt namelijk voor een verslavende factor.
Eveneens deel van het verslavende element is af en toe losgaan met de vuurkracht om zoveel mogelijk onderdelen van de levels te vernietigen. Bijna alles in een level kan vernietigd worden, enkel de buitenmuren zijn echt onverwoestbaar. Dat is iets wat bijvoorbeeld in de baasgevechten echt duidelijk wordt wanneer kogels massaal over het scherm vliegen. Daartegenover staat dat de omgevingen zelf niet zo indrukwekkend zijn, hun engine tovert degelijke missies in elkaar maar echt verbluffend is het nooit. Het is simpelweg goed genoeg in een genre dat er vaak op grafisch gebied bovenuit sprint. Ook echt iconische levels zul je door de random natuur van de opbouw nooit niet hebben.
Update - PlayStation Vita Review: De game is al enige tijd geleden verschenen, maar 10Tons is de titel niet vergeten. Vorige maand kwam er niet alleen een PlayStation 4 Pro update die de game grafisch meer glans gaf, maar ook een PlayStation Vita-release. Terwijl de Pro versie eindelijk zorgt voor grafisch onderscheid ten opzichte van de concurrentie, schiet de game op het kleine Vita scherm opnieuw tekort. De felle kleuren komen tot hun recht op het OLED scherm van de handheld ondanks het gebrek aan voldoende anti-aliasing, maar als de actie te druk wordt, gaat de framerate onderuit. Deze slowdown is een groot risico in een titel waarbij je continu bij de pinken moet zijn. Als je door de framerate-problemen namelijk onderuit gaat, dan is dat allesbehalve prettig. Behoudens deze problematiek gaat het om een goede, trouwe overzetting. De beste manier om de titel te beleven blijft echter duidelijk het grotere scherm.
|
|
|
Beoordeling
65
Neon Chrome is een interessante twist op een alom present genre, maar het schiet tekort in de basis om er echter bovenuit te steken. De game heeft onvoldoende variatie in wapens en vijanden, voelt aan als iets te afhankelijk van geluk en weet grafisch nooit echt indruk te maken. Het unieke progressiesysteem is dan weer wel een leuke verrassing, want het zorgt ervoor dat je altijd op de toppen van je tenen loopt. De gevolgen van een nederlaag zijn namelijk redelijk groot. Dit helpt de game aan een verslavende factor ondanks de andere gebreken.
|
|
|
|
 16:09 Captain America & Morrigan naar MvC
 16:02 PaRappa the Rapper in zestal screenshots
|
| Reacties (0) |
|
|
Geen reacties gevonden
|
|
|
|
