We hebben er maar liefst acht maanden op moeten wachten, maar eindelijk kunnen we de verhaallijn van Blues and Bullets vervolgen. Om het geheugen op te frissen: het verhaal draait om Eliot Ness – de man die het hoofd vormde van The Untouchables – en gangster Al Capone. Toch betreft het geen hervertelling van de geschiedenis.
Overleed Capone bijvoorbeeld in 1947, daar komt hij in Blues and Bullets juist acht jaar later uit de gevangenis. Het is een tijd waarin kinderen op mysterieuze wijze worden ontvoerd. Onder deze kinderen ook Sofia, de kleindochter van Capone, die de hulp van Ness inschakelt. De eerste episode vormde een mix van onderzoeken en actie, een lijn die grotendeels doorgetrokken is in Shaking the Hive. Dit betekent dat de gameplay wederom simplistisch is, hetgeen je aanspreekt of juist niet. Er is geen middenweg; getracht is om het verhaal centraal te stellen en de één zal dit toejuichen terwijl de ander er een afkeer tegen heeft.
Ben je een fan van de eerste episode, dan is nog de vraag of je even enthousiast zal zijn over dit vervolg. Vormde het schieten al een zwakke factor, daar is er in deze episode nu nog meer nadruk op gelegd. Dit schieten is net als bij The End of Peace niet erg diepgaand. Ness gaat automatisch in cover en als speler dienen we enkel te richten en de trekker over te halen, maar dit zal je weinig problemen geven aangezien de tegenstanders het je nooit lastig maken. Ik sta nog steeds achter mijn standpunt dat dit niet erg is vanwege de nadruk op het verhaal, alleen bedoelde ik hier niet mee dat de ontwikkelaar de mate hiervan maar meteen moest verhogen. Juist dan valt diens simpliciteit des te meer op.
Een ander gameplay element is het plegen van onderzoek door gebruik te maken van je kwaliteiten als detective. De manier waarop dit is uitgewerkt heeft iets weg van de Eagle Eye uit Assassin's Creed, maar dan net iets makkelijker. Hiernaast dienen we wederom diverse beslissingen te nemen, maar vooralsnog hebben we hier de consequenties niet van ondervonden. Het is goed mogelijk dat ze dit in latere episodes alsnog doen, waardoor hier nog geen conclusies aan te verbinden zijn.
De overige scenes zijn vooral ingevuld door flashbacks en dromen. Shaking the Hive is hierdoor niet alleen een vervolg van het verhaal, maar bovenal een terugblik. We leren bijvoorbeeld hoe Al Capone werd opgepakt en krijgen meer achtergrond over Eliot Ness zijn vroegere collega en levenspartner, hetgeen een interessante verdieping geeft maar ook een keerzijde heeft. We moesten acht maanden wachten op deze tweede episode en het is daardoor logisch dat je niet precies meer weet wat er zich afspeelde. Getracht is om je dit duidelijk te maken middels een korte terugblik, maar toch had ik niet alles meer op een rijtje qua gebeurtenissen. Laten we dan ook hopen dat de ontwikkelaar het tempo waarin ze de episodes uitbrengen opschroeven en we niet weer zo lang hoeven te wachten. Wanneer je namelijk bedenkt dat deze episode in twee uur uit te spelen is hadden we er iets meer van verwacht. De studio had er goed aan gedaan om sommige karakters verder uit te diepen, er worden namelijk namen geïntroduceerd die korte tijd later weer van het toneel verdwijnen. Een iets betere balans is dan ook welkom.
Beoordeling
75
We moesten er lang op wachten, maar na acht maanden is dan eindelijk de tweede episode van Blues and Bullets te spelen. Helaas geeft het slechts twee uur gameplay, waarbij het simplistische schieten iets te prominent naar voren is geschoven. Hier tegenover staan juist weer flashbacks en droomscènes die ons meer leren over de achtergrond en in termen van kwaliteit een stuk indrukwekkender zijn. Combineer dit met de goede sfeer en stemacteurs en we kijken alweer uit naar het vervolg. Het is enkel te hopen dat we nu niet weer zoveel geduld op moeten brengen.
