Avalanche Studios heeft Gamed afgelopen vrijdag uitgenodigd om hun volgende game in de Just Cause serie uit te proberen. Deze actie gevulde, open wereld game volgt het verhaal van Rico Rodriquez, een personage dat iets weg heeft van een Mexicaanse Sylvester Stallone in een explosie gedreven B-film. Net als bij de eerdergenoemde films, heeft het plot van het verhaal niet bij de beste schrijvers op tafel gelegen. Dat is prima, want het verhaal doet precies wat het zou moeten doen. Het geeft de speler genoeg achtergrond en opbouw om als een idioot alles op te blazen.

Tijdens het interview met een van de ontwikkelaars werd wel duidelijk dat de meeste dorpen op elkaar lijken. Ze zijn uit dezelfde onderdelen opgebouwd, waar vooral de compositie voor verandering moet zorgen. De vraag is dus of deze composities en locaties van de dorpen genoeg veranderd om het lang interessant te houden. Buiten dorpen zijn er ook elektriciteitspanden, fabrieken, ondergrondse installaties, onderwater grotten, legerbasissen, havens en andere installaties te vernietigen. Deze staan verspreid over duizend vierkante kilometer aan eilanden. Dat is ongeveer vier keer zo groot als Grand Theft Auto 5. Het eiland wordt gecomplimenteerd door vijf verschillende biologische gemeenschappen, waaronder sneeuw gebieden, grote steppes en dik bebosten gebieden. Het klinkt allemaal leuk en aardig, maar dan moet deze ruimte wel gevuld zijn met genoeg dingen om te doen.

Er zijn vele manieren om je over dit reusachtige eiland te verplaatsen. Helaas zijn de meeste opties niet zo aantrekkelijk. Er is een enorme hoeveelheid aan vervoersmiddelen aanwezig in Just Cause 3, waaronder boten, straaljagers, helikopters en een grote selectie aan auto’s, maar om deze voertuigen te besturen is een absolute horror. Het lijkt wel of alles last heeft van een rare inertie. Je hebt constant het idee dat je een tank over een snelweg heen probeert te maneuvreren. Halo’s Warthog van veertien jaar geleden bestuurt beter. Erger nog is het feit, dat ik soms vast op een muurtje of een ton kwam te zitten, zonder een manier om de auto ervan af te krijgen. De Boten en helikopters doen het niet veel beter. Wie weet of de vliegtuigen wel goed te besturen zijn want die heb ik zelf niet kunnen testen. Met al deze gebreken is er weinig motivatie om deze voertuigen vrij te spelen dan wel te gebruiken als vervoermiddel.


Je andere optie is om de haak in combinatie met je parachute en je vliegpak te gebruiken. Hoewel dit verre van ideaal is, schaar ik het wel onder de beste optie. De haak zoekt goed het punt op waar je heen wil en de automatische besturing ervan voelt fantastisch. Zelden zwiep je naar het verkeerde doel toe. Halverwege kun je jezelf omhoog trekken met de parachute. Dit werkt minder goed. Ik had niet het gevoel dat ik hier veel controle over had. Soms vloog ik meters de lucht in en werkte het perfect, andermaal maar enkele meters en smakte ik prachtig tegen een boom of rotswand aan. Veel vervelender is dat de stop knop hetzelfde is als de parachute knop. Dit zorgde voor veel momenten waarbij ik eigenlijk halverwege wilde loslaten, maar de lucht in zwiepte en zo weer een minuut bezig was om beneden te komen. In een spannende situatie of bij tijdsdruk is dit zeker een probleem. Daarbij is de radius waarmee je draait met de parachute te groot.

Hetzelfde geldt voor het vliegpak; meestal kun je eindeloos doorvliegen alsof er een motor aan vast zit, maar zo nu en dan val je na een paar seconden vlak met je gezicht op de grond. Dit maakt het verplaatsen over grote afstanden nogal knullig. Graag had ik gewoon op een kaart een locatie gekozen om daar naar toe te teleporteren.

Hierbij komt het van pas dat onze Rodriguez vrijwel onverwoestbaar is. Een frontale klap tegen een auto, geen probleem. In het epische centrum staan van een gastank explosie, geen vuiltje aan de lucht. Honderden meters naar beneden vallen, geen schaafwond aan overgehouden. Duizend kogels incasseren, natuurlijk! Niets is te bond. Erg handig in een open wereld game waarbij je lekker los kunt gaan. Het daagt de speler echter niet erg uit. De meeste actiescènes voelen dan ook niet spannend aan. Het is lastig om met het personage mee te leven als je weet dat hem nooit iets ernstigs zal overkomen.


Dit laatste is ook te merken in de moeilijkheid van het spel. Uitdaging is nergens te vinden. De vijanden schieten als de beroemde stormtroopers. Als ze direct naast je staan presteren ze het nog om maar twee van de tien schoten raak te schieten. De i in kunstmatige intelligentie is wederom ver te zoeken. Vijanden blijven gerust staan als er een toren op hun hoofd dreigt te vallen, springen nauwelijks uit de weg als je aan komt rijden, nog zoeken ze dekking achter een muur als je op ze begint te schieten. Ze vertikken eveneens om je achterna te lopen of te zoeken als je zelf dekking zoekt. Dit maakt alles enorm eenvoudig.

Wat het nog gemakkelijker maakt is dat je op gegeven moment de mogelijkheid krijgt om overal waar je maar wilt, ontgrendelde voertuigen en wapens te laten bezorgen. Deze moet je eerst in de wereld verzamelen en naar garages brengen, maar zijn vervolgens wel oneindig te verkrijgen. Gaat het even niet zo lekker? Dan bestel je toch gewoon een raketwerper en een tank! Voor je het weet, heb je alles wat kapot kon met de grond gelijk gemaakt.

Nu vraag je je misschien af waarom je enthousiast moet worden van Just Cause 3. En dat is een hele legitieme vraag. De toegevoegde mechanismen veranderen het verplaatsen niet extreem veel. De voertuigbesturing in Just Cause 2 was niet heel goed en dit vervolg verandert die traditie niet. De nieuwe dubbele haak zorgt wel voor een hoop nieuwe mogelijkheden. Net als de realistische fysica simulaties die fantastische explosies en kettingreacties mogelijk maken. Het spel ziet er daarentegen ook niet slecht uit, al is dat meer te danken aan de vormgeving en het kleurgebruik. Voor het verhaal hoef je het in ieder geval niet te doen. Wil je gewoon lekker rond wilt rennen en kijken wat voor creatieve manieren je kunt bedenken om dingen op te blazen, dan is dit spel echt de moeite waard om naar uit te kijken.