Een groots avontuur om de wereld te redden en het ultieme kwaad te bestrijden, het is een veelvoorkomend cliché in Japanse Role Playing Games. Het zijn echter niet de enige clichés in het genre.

De Grand List of Console Role Playing Game Cliches is een epische lijst die werd opgesteld door Mark Sachs. Hij postuleerde een serie clichés die frequent voorkomen in Japanse Role Playing Games, waarbij hij voornamelijk de succesvolle Super Nintendo, PlayStation en PlayStation 2 generaties viseerde. De grootste klassiekers dienden als inspiratie voor de samenstelling van een lijst die iedere speler bekend in de oren zal klinken. De originele lijst kan bekeken worden op zijn site, maar de lijst telt geen voorbeelden waardoor hij ietwat ontoegankelijk is. Wij werpen dan ook een diepere blik op de lijst om de geheimen erachter te onthullen.

Cliché 119. Don't Stand Out
"Any townsperson who is dressed oddly or otherwise doesn't fit in with the rest of the townsfolk will either: Join your party after you complete some task, Be in the employ of your enemy, or Befriend any female member of the party, and then be immediately captured and held hostage by the villains."

Elk Non Player Character dat opvallende kledij draagt of op een andere manier duidelijk verschilt van de andere Non Player Characters, zal ofwel jouw team vervoegen, ofwel een vijand blijken te zijn; ofwel verliefd worden op één van je vrouwelijke personages waarna hij ontvoerd wordt zodat je hem moet gaan redden. Onbelangrijke Non Player Characters mogen er namelijk niet belangrijk of uniek uitzien. Dit wordt pijnlijk duidelijk binnen de Dragon Quest serie waar elke game vanaf Dragon Quest VII, inclusief de Nintendo DS remakes, dezelfde modellen gebruikt voor onbelangrijke Non Player Characters. Elk personage dat hiervan afwijkt, is dus belangrijk. Dit is bijvoorbeeld duidelijk in Dragon Quest IV waarin je een schijnbaar onbelangrijke Non Player Character tegenkomt. Hij heeft echter een compleet uniek uiterlijk, waardoor het allesbehalve verrassend is dat hij de eindbaas blijkt te zijn.

Valkyria Chronicles is ook een extreem voorbeeld. Elke soldaat van een bepaalde klasse heeft identiek hetzelfde uiterlijk als elke andere soldaat van die klasse. De enige uitzonderingen zijn de zestig personages uit wie jij kunt kiezen om jouw team te vervoegen; en de belangrijkste vijanden. Het cliché komt ook naar voren in Fire Emblem. Een personage dat enigszins belangrijk is, zal een gezicht hebben. Als een personage echt zeer belangrijk is, dan zal hij zelfs een uniek lichaam hebben. Final Fantasy Tactics en Final Fantasy Tactics Advance werken op dezelfde manier. De belangrijke personages hebben een uniek uiterlijk, en de anderen zien er hetzelfde uit als iedereen. Pokémon maakt hier ook gebruik van. De professoren, je rivalen, de gymleiders, de eindbazen en de Elite Four zien er uniek uit terwijl alle personages hun uiterlijk delen met elk personage in hun klasse.

De unieke droom van Little Nemo

Cliché 120. Little Nemo Law
"If any sleeping character has a dream, that dream will be either a 100% accurate memory of the past, a 100% accurate psychic sending from the present, a 100% accurate prophetic vision of the future, or a combination of two or all three of these."

Als een slapend personage een droom heeft; dan zal die droom een 100% accurate herinnering van het verleden zijn, een 100% accuraat psychisch gesprek uit het heden of een 100% accurate toekomstvoorspelling. Het is natuurlijk ook mogelijk dat het gaat om twee of drie van die eerdere mogelijkheden. De dromen van Final Fantasy VIII's Squall blijken bijvoorbeeld flashbacks naar het leven van zijn vader. Final Fantasy VII's Cloud Strife droomt dan weer van Aeris die hem haar plan vertelt. De droom blijkt echter een nachtmerrie wanneer Sephiroth verschijnt nadat Aeris vertrokken is, en onthult dat hij alles heeft gehoord. Het psychische gesprek wordt dus deels een voorspelling voor de aankomende gebeurtenissen. Chrono Cross begint dan weer met een profetische droom waarin Serge Fort Dragonia probeert te infiltreren. De echte infiltratie gebeurt veel later in het spel.

De Kingdom Hearts spellen starten ook frequent met profetische dromen, waarbij de betekenis vaak pas later duidelijk wordt. Profetische dromen die het verleden en de toekomst combineren zijn dan weer een standaard in The Legend of Zelda waar Zelda en Link vaak dromen over Ganondorf. De dromen combineren hierbij vaak het verleden met een visie van de toekomst door de cyclische natuur van het Zelda universum. Elke versie van Link en Zelda moeten het namelijk opnemen tegen een nieuwe versie van Ganondorf. Dragon Quest IV kiest dan weer voor de psychische zending met een droom in het vijfde hoofdstuk. De droom draait rond een meisje dat smeekt dat iemand de plannen van haar vriendje moet stoppen. Hij zou namelijk de mensheid willen vernietigen.

Cliché 121. Child Protection Act. Rydia Rule
"Children 12 and under are exempt from death. They will emerge alive from cataclysms that slaughter hundreds of sturdily-built adults, often with barely a scratch. Further protection is afforded if the catastrophe will orphan the child."

Jonge kinderen; kinderen die jonger zijn dan twaalf jaar; zijn vrijgesteld van de dood. Grote rampen die miljoenen volwassenen doden, zullen kinderen sparen. Ze zullen zelfs zelden gewond raken. De bescherming wordt versterkt indien de ouders van het kind wel omkomen door de ramp. De eindbaas heeft evenmin zin om kinderen te doden, hij laat hen gewoon leven. De enige uitzondering betreft kinderen die deel uitmaken van jouw team. Gameplay en verhaal zijn gescheiden dus enig geweld tegen kinderen op zulke manieren, worden niet meegeteld. Vriendelijke honden vallen eveneens onder deze regel, tenzij men wil tonen dat de eindbaas een vreselijk monster is. De regel is genoemd naar Final Fantasy IV personage Rydia die zeer vreselijke gebeurtenissen overleeft, zonder dat ook maar een echte reden bestaat voor haar overleven.

Final Fantasy volgt het cliché echter niet stelselmatig. Het cliché wordt gevolgd in Chocobo's Dungeon, Final Fantasy XII en Final Fantasy VI. Dat laatste voorbeeld is uitermate opvallend, want alle jonge inwoners van de stad Mobliz overleven de ramp die alle volwassenen doodt. Final Fantasy VI vermijdt tegelijkertijd het cliché met Kefka die de jonge zoon van één van jouw hoofdrolspelers vergiftigt. Het wordt ook vermeden in Final Fantasy II en Final Fantasy X waar de nodige kinderen sterven. Hun dood wordt niet getoond op het scherm, maar het wordt wel snel duidelijk. Dragon Quest V daarentegen volgt het cliché zeer gedwee. Je personages beginnen de game als kinderen, waarbij ze bewusteloos worden geslagen als hun HP 0 bereikt. Als ze volwassen zijn, worden ze 'gedood' hoewel dat natuurlijk niet permanent is.

Het tragische Tales of the Abyss
Het doden van kinderen wordt ook vermeden in Shining The Holy Ark waar je Justin ontmoet in het spookhuis. Je moest zelf gevaarlijke monsters verslaan, maar hij ondervond hier geen last van. Andere games vermijden het cliché dan ook weer volop. Een jong meisje dat ontvoerd is door de vijanden van Shadow Hearts Covenant bijvoorbeeld, duikt later op als een geest. Haar dood wordt niet getoond, maar is dus wel duidelijk. Tales of the Abyss spaart evenmin kinderen. De speler bezoekt de stad Akzeriuth na diens complete vernietiging. Hij vindt er vele dode volwassenen en één klein kind dat zit te schreeuwen om zijn ouders. De speler kan het kleine kind echter niet helpen want hij sterft terwijl je erbij zit.