Een menselijk leven is kort en eindig, maar de nalatenschap van sommige mensen gaat veel langer mee. In ‘Zijn Erfenis’ bekijken we de nalatenschap van de iconen van de game-industrie. Eén van die mensen is Mega Man-bedenker Keiji Inafune.

De Japanner werd in 1965 geboren, maar ons verhaal begint in 1987 wanneer Inafune is afgestudeerd aan de universiteit en bij Capcom belandt als illustrator. Hierbij werd hij meteen aan de slag gezet op Street Fighter waarbij hij de karakters mee mocht ontwerpen. Hij werkte mee aan verschillende personages waarbij Adon zijn enige eigen creatie was. De game was één van de eerste in de nieuwe strategie van Capcom, ze wilden namelijk inspelen op het succes van de NES door meerdere exclusieve titels te ontwikkelen. Hierdoor was Capcom bereid tot meer risico’s en Inafune kreeg meteen de leiding over een nieuw project. Hij moest een game ontwerpen onder de naam ‘Rockman’ waarbij hij de vrijheid kreeg om te beslissen over het ontwerp en het opzet van de game. Amper uit school en al de leiding over een project dus.


De opzet van het design was al gemaakt door Inafune’s mentor Akira Kitamura, maar hij moest het technisch mogelijk maken. Hij paste het ontwerp aan en zorgde ervoor dat Mega Man paste binnen de technische limieten wat leidde tot de blauwe kleur. De NES ondersteunt namelijk maar 56 kleuren waarvan de meerderheid blauwtinten waren. Het was dan ook logisch om Mega Man blauw te kleuren. Hij keek ook naar andere populaire personages uit zowel gaming als anime om het uiterlijk dat Kitamaru had gemaakt te tweaken. Hij zorgde ook voor de gameplaystijl waarbij Mega Man extra krachten verwerft door andere bazen te verslaan. In een soort schaar-steen-papier systeem kun je de bazen in willekeurige volgorde aanpakken zodat je bepaalde bazen kunt verslaan met het wapen dat hen het gemakkelijkste kan verslaan. Het resultaat was een smakelijke game die populair blijft.

De originele Mega Man verkocht goed, maar was geen immens succes. Capcom vroeg Inafune en zijn team dan ook om een honkbalgame te ontwikkelen welke alleen in Japan verscheen, en om Legendary Wings naar de NES te porten. Inafune bleef echter aandringen op Mega Man 2, en uiteindelijk gaf Capcom toe op voorwaarde dat beide voorgaande games werden afgewerkt. Het team vervulde hun belofte en ontwikkelde tegelijk in hun vrije tijd Mega Man 2. De game verscheen eind 1988 en was een groot succes. De game wist de minpunten van het origineel recht te zetten en is volgens fans één van de beste games in de serie. Het succes overtuigde Capcom en Inafune mocht verder gaan met de serie. Inafune werd zelfs onder druk gezet om Mega Man 3 uit te brengen voor de game klaar was.


De relatie tussen Capcom en Inafune verbeterde hierna echter opnieuw en Mega Man 4 tot 6 volgden snel. Tegelijk werd de NES vervangen door de Super Nintendo, een overgang die Inafune maakte met Mega Man X. In deze serie volgen we X en Zero waarbij Zero origineel de leiding zou krijgen. Op vraag van Capcom maakte Inafune X echter het hoofdpersonage. Ze geloofden namelijk niet dat Zero populair genoeg zou zijn. Na vijf Mega Man X games toonde Inafune echter dat ook Zero populair was met Mega Man Zero. In de jaren ’90 besteedde Keiji Inafune dan ook veel tijd aan de Mega Man-games en zelfs in de jaren ’00 lanceerde hij nog enkele succesvolle subseries zoals Mega Man Battle Network. Over de jaren heen produceerde Inafune meer dan veertig Mega Man-games waardoor het één van de belangrijkste Capcom series is.

Dat gaf hem veel vrijheid bij Capcom en hij kon zijn eigen projecten kiezen. Zo werkt hij mee aan Resident Evil als producer. Hij mocht ook enkele eigen franchises opzetten wat onder andere leidde tot Onimusha voor de PlayStation 2 en Dead Rising en Lost Planet voor de Xbox 360. Hij groeide uiteindelijk zelfs tot Capcom’s Global Head of Production, een functie die hij niet lang zou vervullen; gestart op 22 april 2010 legde hij de functie op 29 oktober 2010 al neer. Op 15 december 2010 besloot hij Comcept te lanceren. Met zijn team focust hij zich op het bedenken van nieuwe titels die dan in samenwerking met andere ontwikkelaars gemaakt worden. Het leidde onder andere tot Yaiba: Ninja Gaiden Z, Soul Sacrifice en Mighty No. 9. In de toekomst mogen we ongetwijfeld nog veel verwachten.