Wanneer iemand mij vraagt wat er toch zo leuk is aan het spelen van games is steevast mijn antwoord: mezelf onderdompelen in een andere wereld en ervaringen beleven die in het echte leven niet (dagelijks) mogelijk zijn. Een omschrijving die op geen game een betere betrekking heeft dan op de Zelda titels in het algemeen en Skyward Sword in het bijzonder.

Met The Legend of Zelda: Skyward Sword krijgt de Nintendo Wii zijn tweede Zelda titel, echter was The Legend of Zelda: Twilight Princess een overzetting van zijn gelijknamige GameCube uitgave. Het maakte de game er zeker niet minder om, echter viel moeilijk te ontkennen dat de besturing er aan de haren bijgesleept was. Alvorens we echter in gaan op de gameplay van Skyward Sword nemen we eerst het verhaal onder de loep.

Hoewel de tijdslijn van Zelda lastig te plaatsen is, volgens Nintendo is deze enkel bij de ontwikkelaars bekend, leren we dat Skyward Sword een prequel zal vormen voor Ocarina of Time. We krijgen dan ook veel informatie over bijvoorbeeld Ganandorf, de totstandkoming van het Master Sword en de Triforce, waarbij Link ook nu de centrale factor is tussen al deze op het oog losstaande elementen. Nintendo benadrukt echter dat Skyward Sword niet per definitie de eerste titel is binnen de benoemde tijdslijn, waardoor er dus nog altijd prequels gemaakt kunnen worden.


Link is een doodnormale jongen die leeft in Skyloft, een gemeenschap die leeft in de lucht en omringd wordt door kleinere zwevende eilanden. Net zoals veel jongens van zijn leeftijd heeft Link een zwak voor een meisje, namelijk zijn jeugdvriendin Zelda. Simpelweg de liefde verklaren is geen optie, je zult haar moeten veroveren door een race te winnen op een vogel, de zogeheten Loftwings. Link doet mee aan deze strijd op een hele speciale Loftwing, een rode variant die zeer zeldzaam is en ook later in de game als transportmiddel zal dienen. Samen weten ze de medekandidaten af te troeven, waarna hij Zelda uitnodigt om eveneens een ritje te maken. Het gaat echter al snel mis wanneer ze naar beneden getrokken worden, alwaar nog een wereld blijkt te zijn waarvan men het bestaan enkel als een fabel had beschouwd. Het blijkt het begin te zijn van, wederom, een groots avontuur.

De gameplay in Skyward Sword draait geheel om het gebruik van MotionPlus, het accessoire dat nauwkeurigere bewegingen toe moet staan. Het eerste element waarin dit naar voren komt is het zwaardvechten. Wild om je heen slaan helpt je misschien nog bij de eerste vijanden, later zul je een stuk gerichter te werk moeten gaan, waarbij het zowel draait om de timing als de richting van je slag. Andere elementen maken eveneens gebruik van deze besturingsmogelijkheid, zo zijn er bijvoorbeeld een vliegende kever die je moet besturen om items op afstand te pakken of schakelaars om te zetten en een pijl en boog waar je nu eveneens nauwkeuriger mee kunt richten.


Dat het spel echter een stuk lastiger moet worden dan zijn voorgangers blijkt al meteen wanneer we de game voor het eerst spelen, in plaats van de drie hartjes die we normaal verkregen starten we er nu met zes. Toch tracht Nintendo om ons zoveel mogelijk te helpen in ons avontuur, zo kunnen we een HUD in beeld plaatsen waar onze acties precies in beeld staan, echter is er ook voor te kiezen om deze geheel achterwege te laten. Ook de map is aangepast, deze moet nu nog duidelijker zijn dan voorheen zodat we minder bezig zijn met het zoeken van de weg, en ons meer kunnen richten op de actie die in het scherm gaande is. Een onderdeel hiervan zijn de portalen die ons vanuit de onderwereld terugbrengen naar Skyloft, om zo meteen terug te gaan naar onze thuisbasis.

Natuurlijk bestond de gameplay van Zelda niet alleen maar strikt uit het volgen van een verhaal, zo zijn er rondom Skyloft en de wereld hieronder vele gebieden die je kunt verkennen en vijanden die je kunt verslaan. Hoewel we hier als vanouds rupees kunnen verzamelen, de munteenheid binnen het spel, is er nu ook een nieuw upgrade systeem voor je items. Start je bijvoorbeeld met een houten schild, daar is deze in de bazaar te upgraden naar een beter exemplaar wanneer je hier de juiste benodigdheden voor hebt verzameld. Het is een klein snufje RPG dat een aangename afwisseling moet vormen tussen de rest van de meer vertrouwde elementen.


Eveneens nieuw is dat Link nu een systeem heeft dat zijn uithoudingsvermogen weer geeft. Bij bepaalde acties zal deze meter langzaam afnemen, denk aan aan het sprinten, verplaatsen van zware items of bij de meer krachtige zwaardaanvallen. Wanneer je meter te ver terugloopt, dan zal je niet zo snel meer kunnen bewegen en is ook het gebruik van je items tijdelijk niet langer mogelijk. Een andere meter, welke onder je levensmeter staat, geeft aan hoe lang je schild nog mee zal gaan. Gebruik je het schild te vaak of komt deze bloot te staan aan elementen waar het niet tegen kan (denk aan vuur bij een houten schild), dan kan Link deze verliezen en zal hij een nieuwe moeten vinden of kopen. Gelukkig kun je later in het spel meerdere schilden met je mee dragen zodat je tussentijds kunt wisselen.

Het zoeken naar schatten, een element dat uiteraard terugkeert, is eveneens anders dan voorheen door de zogeheten Dowsing Mode. Eenmaal in het bezit van het Skyward Sword kun je overschakelen naar een eerstepersoons perspectief, waarbij je zwaard als een metaaldetector te gebruiken is. Het dient als vervanging voor het kompas en zal tevens ingezet worden om bijvoorbeeld karakters op te sporen.


Hoewel het spel bomvol nieuwe omgevingen zitten die niet snel zullen vervelen is er tevens een spirituele wereld die hieraan parallel loopt, The Silent World geheten. Op speciale plekken zet Link zijn zwaard in de grond en zal de wereld om je heen veranderen, waarbij je tijdelijk al je items in zult moeten leveren. De game gaat hier op een iets meer stealth-achtige manier met de gameplay om, waarbij vijanden ontweken moeten worden aangezien ze je met gemak de baas zijn.

Miyamoto gaf eerder in een interview aan dat hij Eiji Aonuma één opdracht mee gaf bij de ontwikkeling van The Legend of Zelda: Skyward Sword: het moet de allerbeste Zelda titel worden die je ooit gemaakt hebt, anders kan het weleens de laatste Zelda game zijn die Nintendo zal ontwikkelen. Natuurlijk moeten we dit laatste met een korreltje zout nemen, maar het geeft wel aan dat Nintendo constant het uiterste vraagt van haar medewerkers in een game als deze. Of het daadwerkelijk de beste Zelda titel is weten we op 18 november, wanneer de game in de winkels te vinden is.