Vroeger was ik verliefd op de Need for Speed reeks. Urenlang scheurde ik rond, de politie voor blijvend en de concurrentie achter me. Helaas maakte Electronic Arts een keuze die ik, en velen met mij, niet echt konden waarderen.

De ontwikkelaar besloot veranderingen door te voeren, maar deze beoogde innovatie zorgde er juist bij veel gamers voor dat ze de serie de rug toekeerden. Dit keer worden de neonlampen en racecircuits echter weer ingeruild voor een open wereld, politie en misschien zelfs een stukje nostalgie. De wereld bestaat uit een stad, Tri-City Bay, en diens omliggende regionen. Het geheel deed me een beetje denken aan Burnout Paradise, maar tegelijkertijd is de Need for Speed sfeer nog altijd herkenbaar. Politie dient nog altijd afgeschud te worden door enige tijd voldoende afstand te bewaren en wanneer ze helikopters inzetten moet je, net als voorheen, onder een brug staan en ongezien blijven. Ook is er weer een verhaal in de game verworven, eentje waar we in onze speelsessie nog niet al teveel van meekregen, maar het is in ieder geval duidelijk dat we op dit punt eveneens geen vernieuwing hoeven te verwachten.



Met zoveel punten die identiek zijn aan de voorgangers is het natuurlijk de vraag wat Electronic Arts dan wel gedaan heeft om het spel te distantiëren van zijn voorgangers en tegelijkertijd kwalitatief beter te maken. Een punt wat al snel opvalt is de relatie tussen de auto, de controls zo je wilt, en de camera. Terwijl ik door een bocht schoot (en met volle vaart de vangrail in knalde, maar dat terzijde) bleef de camera stug op zijn positie hangen. Nee, we hebben hier niet te maken met een fout in een vroege versie, maar het is een nieuwe manier waarop je de game moet gaan beleven. Pas op een later moment draait de camera bij, hierdoor krijg je een beter overzicht op het geheel en krijg je een betere mogelijkheid om vooruit of achteruit te rijden, afhankelijk van of je de bocht wel of niet goed aansneed. Het lijkt slechts een kleine wijziging, maar kan in een race net een beter overzicht geven en daarmee een betere positie opleveren.

De A.I. in de game lijkt redelijk in orde te zijn, maar uit de relatief korte speeltest is dat nog wel lastig te beoordelen. De politie reageert alert en je kunt niet ongestoord kettingbotsingen veroorzaken zonder dat dit de aandacht trekt. Tegelijkertijd kwam het voor dat ik recht op een auto af reed zonder dat deze ook maar een poging deed om me te ontwijken.



Toegegeven, ik heb de game nog te kort gespeeld om nu al te kunnen beoordelen of Undercover een stap voorwaarts is in de Need for Speed serie. Het deed me echter wel goed dat de serie nu weer terug gaat naar zijn roots, echter mis ik hier nog wel de vernieuwing in die de serie eveneens kan gebruiken. Terugkeren naar het verleden is leuk, maar tegelijkertijd herkende ik nog teveel elementen uit de serie die misschien ook weleens aangepakt mogen worden. Rijden door een stad, torens omver rammen om aan de politie te ontkomen en schuilen om de helikopter je vooral niet te laten zien, het zijn stuk voor stuk elementen die nog niet de innovatie brengen waar de serie zo aan toe is. Mijn speelsessie wist dan ook nog niet te overtuigen om me weer uren op te laten slokken door de game, het is te hopen dat de uiteindelijke versie me alsnog kan overtuigen.