Met The Last Remnant wil Square-Enix een nieuwe franchise lanceren, een franchise die een hoeksteen van Square-Enix moet worden. Wat maakt deze RPG anders dan Final Fantasy en Dragon Quest?

The Last Remnant wordt ontwikkeld door het Romancing Saga team onder leiding van Hiroshi Takai met hulp van de Unreal Engine 3 en Speedtree, een hulpmiddel om realistische bomen en struiken op je scherm te toveren. The Last Remnant debuteert op 20 november 2008 wereldwijd op de Xbox 360, in 2009 volgen een PC en een PlayStation 3 versie. The Last Remnant speelt zich af in een fictieve wereld die bevolkt wordt door verschillende rassen waaronder de menselijke Mitras, de visachtige Yamas, de reptielachtige Qsitis en de katachtige Sovannis. De wereld is dus zeker uniek in vergelijking met de traditionele RPGs van Square-Enix. In de game kruipen we in de huid van Rush Sykes wiens veertienjarige zus Irina ontvoerd is. Sykes besluit dus te zoeken naar zijn zus, maar wordt hierbij betrokken in een wereldwijd conflict dat heerst in zijn wereld. Tijdens zijn reis ontdekt hij verschillende overblijfselen van een eeuwenoude, uitgestorven samenleving.


Je moet deze overblijfselen zoeken, met deze overblijfselen worden de verschillende personages sterker. Tijdens zijn reis wordt Sykes geholpen door de royale negentienjarige David Nassau, hij wil zijn land onafhankelijk maken en controleert een gigantisch Remnant kanon tijdens gevechten. De game presenteert je een 2D wereldkaart waarop bepaalde punten zijn aangeduid. Deze punten zijn grote steden, kleine dorpjes en andere interessante locaties die je kunt bezoeken. Op deze kaart selecteer je jouw bestemming. Deze omgevingen moet je verkennen en je moet er met niet-speelbare personages praten. Deze personages kun je mogelijk extra missies geven die de speelduur verlengen. Tijdens het verkennen van steden en omgevingen moet je niet bang zijn dat er plots een vijand opduikt, de game bevat geen Random Encounters. De game bevat echter genoeg traditionele RPG elementen met statistieken die je sterker maken, aanvallen, magie en allerlei. The Last Remnant heeft echter voldoende unieke elementen.

Een gevecht in The Last Remnant moet grootschalig worden, en daarbij kan het aantal deelnemers continu groeien. Beide partijen kunnen hulp inroepen, de vijand kan bijvoorbeeld een gigantische vogel oproepen en Sykes wordt vaak bijgestaan door een gigantisch wezen dat een combinatie tussen een robot en een cycloop is. Ook gewone vijanden kunnen aangetrokken worden door het gevecht. In totaal kunnen zeventig vijanden tegelijk deelnemen aan een gevecht. Je groepeert tot vijf personages in een unie en je kunt vijf unies tegelijk besturen in een gevecht. Je verzamelt deze personages op basis van hun sterktes en zwaktes. Groepen die goed samenwerken zijn gevaarlijker. Bovenaan het scherm verschijnt een grote bar die door beide partijen gedeeld wordt. Deze balk verscheen vorig jaar reeds in Lair en stelt de moraal van beide legers voor. Alle strijders op het slagveld worden beïnvloed door deze balk en hun acties beïnvloeden deze balk.


Stel dat jij een bondgenoot oproept, dan stijgt jouw moraal en zakt die van de tegenpartij. Jouw manschappen zullen hierdoor beter gaan vechten en die van de andere kant slechter. In een moderne game zijn Quick Time Action Events amper weg te denken. In het verleden startten Shenmue en Dark Cloud met het concept dat later gepopulariseerd werd door God of War en Resident Evil 4. Sindsdien is het amper weg te denken uit de game-industrie. Ook in deze game zul je regelmatig de commando's op het scherm moeten volgen om een vijand te doden. Tijdens de gevechten verandert de muziek op basis van jouw prestatie. De muziek in kwestie is grotendeels steenharde rockmuziek. Je zult ook verschillende groepen horen praten, ze communiceren over hun strategie. The Last Remnant neemt dus een traditioneel RPG verhaal en mengt het met een uniek vechtsysteem. Op 20 november weten we of de combinatie succesvol is.