Als je Gris op je cv hebt staan schept dit verwachtingen voor je nieuwe game. Vraag is hoe de Spaanse ontwikkelaar Nomada Studio met de druk om zou gaan en na zes jaar krijgen we het antwoord op deze vraag.
Gris is niet voor iedereen, zo was te lezen in mijn eerdere review. Het was weliswaar een puzzel-platformer, alleen draaide het eigenlijk helemaal niet om de gameplay. In plaats daarvan ging het om emoties, die dan weer zonder woorden opgewekt werden. De Spaanse studio koos voor graphics die als waterverf over je heen werden gegoten, ondersteunt door de juiste klanken om thema’s als verdriet en hoop weer te geven. Een blauwdruk die ze voor een groot deel ook gebruiken in Neva, terwijl ze qua gameplay iets dieper gaan. Het resultaat? Wederom een indrukwekkend kunstwerk!
In Neva is er iets meer nadruk gelegd op de gameplay. Nog altijd dien je kleine puzzeltjes op te lossen die geen naam mogen hebben en spring je van platform naar platform om verder te komen. Hier bovenop komt nu de combat, in het begin bestaande uit standaardaanvallen en die later iets meer verdieping krijgen. Al te moeilijk is het niet, en mocht je al eens door je leven heen gaan dan kun je direct een nieuwe poging ondernemen. Staat zelfs dat je tegen? Dan is er altijd nog de verhalende modus die vrijwel iedere vorm van uitdaging wegneemt.
Het verhaal van Gris begint op een mooie dag. Samen met een wolf geniet Alba van een wandeling, tot vogels ineens uit de lucht komen vallen. Een infectie lijkt zich over hen heen te storten in de vorm van duistere schaduwwezens die zich tot het duo richten. Al vechtend weet de wolf Alba je te redden, alleen moet ze dit met haar eigen leven bekopen. Hiermee spaart ze ook het leven van haar pup, Neva, die samen met Alba door verschillende seizoenen trekt om de infectie terug te dringen.
Wanneer het avontuur start in de zomer lijkt er weinig aan de hand. Een vrolijk kleurenpalet verraadt het aanwezige onheil nog niet. In deze eerste sectie leer je hoe Alba kan springen, dat ze over een dubbele sprong bezit en kan dodgen. Zoals het een jonge wolf betaamt loopt hij soms vooruit en heeft hij hulp nodig om platformen te overwinnen. Toch volgt het moment dat de donkere wezens hun gezicht laten zien en met behulp van een zwaard maak je hier korte metten mee. Wat de ontwikkelaar goed doet is dat ze de gameplay eerst introduceren met platformen op een eigen tempo, om het later in te zetten middels combat. En daar waar Neva eerst nog een welp is die je moet beschermen, daar groeit ze gedurende de seizoenen uit tot een wolf die net zo strijdlustig is als haar overleden ouder en je helpt in penibele situaties.
Gedurende je tocht is het niet zo dat de gameplay zal veranderen, de manier waarop ze het inzetten varieert wel. Je zult moeten doorgronden hoe je de bazen aan moet vallen, of moet de platformsecties ineens vanuit een spiegelbeeld benaderen. Deze kleine veranderingen vallen veelal samen in de wisseling van de seizoenen, die verder ook qua kleur en opzet anders worden ingevuld. Het ene seizoen ligt de nadruk bijvoorbeeld meer op verticaliteit, of maakt het gebruik van andere shots om de tocht in beeld te brengen. Zo kunnen ze Alba en Neva vanaf een grotere afstand weergeven, waarbij je op de rug van de wolf grotere afstanden overbrugt.
Neva is een lineaire ervaring die slechts op enkele momenten wat vrijheid geeft om de optionele verzamelobjecten in de vorm van bloemen te vinden. In een rustig tempo doe je hier zo’n vier tot vijf uur over en hoewel dit niet erg lang is voelt het wel als een complete ervaring die nergens opgerekt is. Met regelmaat stond ik even stil om de schitterende, handgetekende beelden te bekijken en naar de muziek te luisteren. Of juist niet te luisteren, want de stilte kan soms net zo krachtig zijn. En daarmee is de conclusie van Neva eigenlijk niet anders dan bij Gris. Toegegeven, weliswaar is er iets meer verdieping als het gaat om gameplay, maar wat toch vooral benadrukt moet blijven is dat het nog altijd een ondergeschikte rol speelt. Neva is een kunstwerk waar jij onderdeel van mag zijn. Het is een ervaring waarbinnen ruimte is voor je eigen gevoelens en ervaringen. Ik kijk nu al uit naar de volgende game van de Spaanse studio, al is het te hopen dat we hier niet weer zes jaar op hoeven te wachten.
Beoordeling
85
Neva laat je vier uur lang onderdompelen in een kunstwerk die gevoelens als verdriet en liefde weet op te wekken. Wanneer je gameplay het belangrijkste element vindt binnen een game is dit misschien niets voor jou, sta je open voor een kunstzinnige ervaring dan kan ik je de game zeker aanraden.
