Er zijn van die games die je graag had willen spelen maar waar je niet aan toegekomen bent. Voor mij is GRIS één van die namen. Na een eerdere release op de PC en Nintendo Switch is dit bijzondere project nu ook op de PlayStation 4 te spelen en dit gaf me alsnog de kans om het te ervaren.
Ervaring is misschien ook wel het beste woord dat bij de game past. Toegegeven, als we het in een genre moeten plaatsen dan betreft het een puzzel-platformer, toch is het vooral een ervaring die een ieder kan beleven, zelfs als je niet zozeer een gamer bent. Net als bij veel andere Indie games durft ook de Spaanse ontwikkelaar Nomada Studio menselijke emoties als uitgangspunt te nemen. In die zin is het dan ook niet raar dat GRIS zich in het Spaans laat vertalen tot Grijs, een kleur die passend is bij de emotionele toestand van het hoofdpersonage. Een verhaal over een gelijknamig meisje dat een onbenoemd trauma heeft opgelopen en een reis door diverse gevoelens onderneemt.
In eerste instantie is dit verhaal wellicht niet meteen duidelijk en gaandeweg weet de ontwikkelaar je meer inzicht te geven in haar gemoedstoestand. De keuze voor een vertelling zonder woorden is erg sterk omdat er aan emoties niets verloren gaat. Met kleuren van waterverf is het alsof een schilderij tot leven komt en iedere scene vraagt je om er een screenshot van te maken en aan de muur te hangen. Ook de soundtrack speelt in op de emoties. Instrumenten als een piano en violen weten de juiste snaar te raken en het ontbreken van tekst voelt nergens aan als een gemis.
We moeten echter niet vergeten dat GRIS een game is en zoals eerder opgemerkt wil de studio dat een ieder het einde kan bereiken. Dit betekent dat puzzels eerder aanvoelen als kleine onderbrekingen dan dat ze je hersenen aan het werk zetten en de platformsecties niet erg lastig zijn. Deze laatste draaien vooral om de jurk van Gris waar je extra kwaliteiten voor vrij speelt. Je kunt haar bijvoorbeeld in een blok laten veranderen om als gewicht te laten dienen en vloeren te doorbreken. Vraag is natuurlijk of de simplistische game een struikelblok voor je vormt. Ben je iemand die uitgedaagd wil worden of kun je ook genieten van een artistieke creatie waarbij de gameplay minimaal is? GRIS is duidelijk voor deze laatste groep gemaakt.
In totaal zul je drie tot vier uur bezig zijn om het einde te bereiken. Er zijn de nodige collectibles om te verzamelen en de enige kritiek is het ontbreken van een map om makkelijker je weg terug te vinden. Aan de andere kant is dit ook muggenziften. GRIS wist me te overtuigen met diens invulling van donkere tijden en het overwinnen van persoonlijke problemen en de PlayStation 4 versie speelt ook nog eens vloeiend zonder een bug tegengekomen te zijn. Wellicht ben ik wat laat met het beleven van deze ervaring, toch kan ik het een ieder aanbevelen die vindt dat games een prima kunstvorm kunnen zijn.
Beoordeling
80
GRIS speel je niet om diens diepgaande gameplay en als puzzel-platformer maakt dit spel dan ook weinig indruk. Toch is dit naar mijn mening ook het sterkste punt, het zorgt er namelijk voor dat een ieder dit bijzondere verhaal kan ervaren. Een verhaal zonder gesproken woord maar dat emotionele thema's overtuigend naar voren weet te brengen middels indrukwekkende graphics en muziek.
