Onder leiding van mangaschrijver Kishimoto produceerde Studio Pierrot een succesvolle animatieserie op basis van de manga Naruto. De Shounen serie opende met twee succesvolle Arcs, waarbij ze opbouwden naar de nieuwste Arc, de Invasion of Konoha Arc. Behaalt deze het niveau van zijn voorgangers?

De invasie van Konoha begint met episode 68, met de spectaculaire aanval van de verborgen dorpen van Sand en Sound die meteen zwaar toeslaan. Kabuto legt het halve dorp in slaap, Orochimaru neemt Hokage Sarutobi gevangen, en de Sand en Sound ninja vallen de stad binnen met hulp van Orochimaru's slangen. De dreiging is meteen hoog, waardoor Konoha op volle kracht moet toeslaan. De Arc is meteen de eerste Arc waarin oudere karakters als de Hokage en de Jounin de kans krijgen te schitteren, wat voor verschillende stoere momenten zorgt. De Konoha 11 hoeven niet aan de zijlijn te blijven kijken, want met de monsterlijke Gaara staan Naruto en Sasuke voor hun gedoodverfde tegenstander. Dit leidt tot enkele grote en kleine gevechten, waarbij vrijwel alle kanten van de invasie worden belicht. De kijker ziet bijvoorbeeld willekeurige ninja's uit de verschillende ninjasteden tegen elkaar vechten, maar er zijn ook belangrijke gevechten zoals de confrontatie van Orochimaru en Sarutobi. Ze zijn beiden extreem krachtig wat tot een indrukwekkend gevecht leidt, en de eerste kans om een gevecht van dit niveau te zien.


De stoere momenten die de vele karakters beleven, worden echter afgewisseld met de nodige opvulling die de korte Arc – die loopt van episode 68 tot episode 80 – nodeloos lang laat aanvoelen. Het gevecht tussen Orochimaru en Sarutobi wordt bijvoorbeeld meteen gestart in de eerste episode, maar de conclusie bereikt het gevecht pas een tiental episodes later. Het grote probleem hiervan is dat het gevecht na vijf episodes eigenlijk continu hetzelfde verloopt, waardoor elke verspringing naar dit gevecht de andere actie nodeloos onderbreekt. Een betere plaatsing was duidelijk een betere keuze geweest. Een ander probleem zijn de vele flashbacks, waarbij het verleden van Orochimaru en Gaara uitgebreid aan bod komt. De flashbacks waren ook frequent aanwezig in vorige Arcs, maar ze beginnen nu te sterk de overhand te nemen. De flashbacks vallen ook in herhaling. De problemen vormen een grote smet op de Arc, die tegelijkertijd wordt gered door de stoere momenten die de concepten van een ninja-oorlog uitgebreid in beeld brengen.

De actie wordt opnieuw goed in beeld gebracht, waarbij de animatie nu bijna volledig probleemloos is. Alleen het gevecht tussen Sarutobi en Orochimaru bevat overduidelijke animatiefouten. Orochimaru lijkt op sommige momenten een kleine, dikke kleuter terwijl Sarutobi wel opgeblazen lijkt op andere momenten. Het is spijtig dat dit gebeurt in een gevecht dat goed begint en veelbelovend is. Studio Pierrot moet duidelijk meer beginnen te investeren in hun meest succesvolle project. De fouten blijven echter beperkt in vergelijking met voorgaande Arcs wat toch een positieve evolutie aanduidt. Het niveau van de stemacteurs staat gelukkig wel hoog, waarbij de Arc een beperkt aantal nieuwe stemacteurs introduceert met als uitschieter de monsterlijke stem van Gaara.


Muzikaal is de Invasion of Konoha Arc vergelijkbaar met zijn voorganger, grotendeels omdat men de intro "Sadness into Kindness" en de outro "Alive" blijft gebruiken voor deze episodes. De intro blijft hierbij een topper, terwijl "Alive" nog steeds een flop is. Het einde van de Arc kent wel nieuwe nummers. Episode 78 introduceert de nieuwste intro "Go!!" van Flow. Dit is een intro van hoog niveau, maar hij moet het afleggen tegen het oudere "Haruka Kanata". "Alive" wordt vervangen in de laatste episode, waarbij de vervanging "Ima Made Nando Mo" heet. Het nummer, te vertalen als "Many Times Before" van The Massmissile is weinig speciaal, maar van hoger niveau dan zijn voorganger waardoor het spijtig is dat het nummer pas in de laatste episode wordt gebruikt. Het niveau van de Invasion of Konoha Arc is dus duidelijk langer dan dat van zijn voorgangers, hoewel het nog steeds een leuke ervaring blijft.