Momenteel legt Sony Computer Entertainment een zware nadruk op indie games, wat meteen bij de PlayStation 4 lancering duidelijk werd. De speler werd bestookt met indie games waaronder Super Motherload van XGen Studios.

Super Motherload is een puzzelgame die de speler verplaatst naar de planeet Mars, waar hij werknemer wordt van het mijnbedrijf Solarus Corporation. In hun opdracht begint de speler aan een eenzame reis voor het verzamelen van zeldzame mineralen terwijl hij ondertussen de geheimen van de planeet Mars en van de Solarus Corporation ontdekt. Dat verhaaltje is echter pure afleiding, de focus ligt op de gameplay en de onderbrekingen voor het verhaal zijn eerder vervelend dan interessant. Eens je begint te spelen, wil je namelijk niet onderbroken worden, zelfs niet voor het verhaal. Super Motherload is dan ook zo’n titel waar je voor even aan begint tot je uiteindelijk een uur verder bent zonder dat je het zelf doorhebt. Het is iets wat in de hand gewerkt wordt door de zachte, relaxte muziek die je begeleidt in het avontuur en je halvelings doet wegdromen naar de jaren tachtig die opgeroepen worden door het grafische ontwerp.

De gameplay is nochtans simpel. Jij bestuurt een boormachine die in de grond boort en de mineralen verzamelt die verborgen liggen in de grond. Er zijn hierbij geen vijanden aanwezig dus je enige tegenstanders zijn de grond zelf en je eigen boormachine. Het opgraven van mineralen is weliswaar een simpele taak, maar je boormachine is beperkt in zijn mogelijkheden. De grond ligt gevuld met rotsen, platen en andere ondoordringbare materialen welke je moet omzeilen. Je boormachine kan echter alleen boren indien hij plat op de grond staat, en hij kan niet naar boven boren. Als je niet oplet, kun je er dus voor zorgen dat je bepaalde leuke mineralen simpelweg niet meer kunt bereiken. Zij liggen namelijk vaak afgeschermd door die rotsen. Dit wordt bemoeilijkt door de gaten die af en toe opduiken in de grond. Je moet dan ook vooruitziend zijn en een slim pad aanleggen.


Dat slimme pad dient eveneens rekening te houden met de beperkte houdbaarheid van je boormachine. Deze werkt namelijk met benzine en als de benzine op is, moet je terug naar een benzinestation. Op de normale moeilijkheid is dit geen probleem – op de Hardcore mode sterf je als je zonder benzine komt te zitten – maar het vereist wel dat je snel naar het oppervlak stijgt. Een botsing met een stuk rots of een ander obstakel zal je echter flink wat gezondheid kosten, wat kan leiden naar een snelle dood. Als je sterft, kun je meteen verder gaan; maar de cargo die je op dat moment mee hebt is definitief verloren. Herstellingen en verloren cargo lijken in de eerste plaats geen grote ramp, maar herstellingen kosten geld. Ook je benzine en eventuele upgrades – om je boormachine sneller en meer capabel te maken – kosten geld. Zonder geld zit je dan ook vast op Mars, gedoemd om een eeuwigheid door te brengen.

Het is dan ook nodig om je winst te maximaliseren zodat je alle upgrades kunt kopen die je nodig hebt. Je zal dan ook veel mineralen moeten verzamelen daarvoor, maar ook hier spelen extra systemen waar je optimaal gebruik van moet maken. Als je meerdere mineralen van dezelfde soort na elkaar verzamelt, krijg je een bonus. Zo’n ketenbonus kan gemakkelijk oplopen. Het is dan ook interessant om dat ene stukje zilver te ontlopen om je keten van ijzer niet te onderbreken. Het echte geld zit hem echter in het combineren van grondstoffen. Als je eerst element X opraapt en dan element Y, dan krijg je een nieuwe grondstof die veel meer opbrengt dan X en Y apart wat belangrijk is om je winst op te drijven. Beide methodes vragen echter zorgvuldige planning waarbij het puzzelaspect echt naar voren komt. Het ideale pad zoeken zonder bepaalde mineralen definitief te verliezen is nu eenmaal een hele klus, en dat maakt de game juist heel leuk.


De hele game ben je bezig met de balans te zoeken tussen de beperkingen van je boormachine en het perfecte pad om winst te maken, zodat je uiteindelijk tot de kern van Mars raakt. Super Motherload heeft hierbij ook een mooie logische opbouw waarbij risico en opbrengsten echt groeien terwijl je dieper gaat en een gigantische gangenstelsel hebt opgebouwd. Dankzij omgevingen die automatisch worden gegenereerd en verschillende boormachines die beschikbaar worden in volgende playthroughs, is het ook een avontuur dat voor herhaling vatbaar is. Het is altijd net iets anders. Dit avontuur moet je niet alleen aangaan, je hebt namelijk ook een offline coöperatieve mode tot je beschikking. In deze mode deel je echter benzine tussen de vier spelers en je moet altijd samen op hetzelfde scherm blijven. Een leuke puzzelgame verandert hierdoor in een vervelend geheel dat beter doordacht had moeten worden, de singleplayer ervaring is dan ook de beste variant.

Super Motherload is een puzzelgame. Het was de openingszin van deze recensie, maar het is iets dat belangrijk is om te onthouden. Dit is geen nieuwe Spelunky waar de dood om elke hoek wacht, dit is een puzzelgame waar elke stap doordacht moet zijn om je combo’s en opbrengsten te maximaliseren. Op het eerste zicht lijkt het gek dat je verslaafd zou raken aan dit avontuur, maar de game lokt je stilletjes en gemoedelijk tot je verslaafd bent. Het grafische geheel lijkt ondanks de voordelen van de hoge resolutie en de perfecte framerate, niet voldoende voor de PlayStation 4 – zelf speel ik de game zelfs grotendeels op mijn PlayStation Vita via Remote Play – maar toch weet de game grafisch te betoveren. Super Motherload is dan ook een leuke aanvulling voor de PlayStation 4 catalogus.