Met een titel als El Shaddai: Ascension of the Metatron scoort ontwikkelaar Ignition Tokyo op voorhand al punten wanneer het gaat om opvallendheid, echter blijkt bij het spelen dat niet alleen de naam opvallend te noemen is.

El Shaddai is gebaseerd op het The Book of Enoch, een religieus Joods boek dat in gaat op Enoch, de overgrootvader van Noah. Het begint echter allemaal met een groep engelen die naar de Aarde gestuurd zijn om zich te midden van de mensheid te leven. Het is hun opdracht om de Toren van Babel te bouwen om op deze manier God te eren, echter nemen ze al snel de eigenschappen van de mensheid over en dus zorgt hun egoďsme voor problemen, zo lijkt de Toren van Babel geen eer te brengen aan God, maar een manier van zelfverheerlijking te zijn. De Hemelse Raad besluit dat het tijd is om in te grijpen en wil dit doen door een zondvloed over de Aarde los te laten die zowel de mensheid als de gevallen engelen zal doen verzwelgen. Alvorens het zover is grijpt Enoch echter in, hij stelt een plan voor aan de Hemelse Raad waarin hij de zielen van de engelen zal vangen zodat de mensheid voort kan blijven leven. Het is het begin van een verhaal dat zowel intrigerend als uniek is.


De bovenstaande strijd hoef je gelukkig niet alleen te voeren, je zal namelijk worden bijgestaan door Lucifer. Ondanks dat de game een behoorlijk zware stof lijkt te bevatten zorgt deze Bijbelse figuur voor een komische noot die voortdurend aan zijn mobiele telefoon hangt, je bij praat over je voortgang en als savepunt dient. Hoewel de game verder alle kanten op lijkt te kunnen is het vooral neergezet als een vechter waarbij je zowel 2D als 3D locaties aan zult doen. In het begin gebruik je voor het vechten je handen, later kom je echter ook wapens tegen die je kunt gebruiken. De gameplay is, in tegenstelling tot de complexiteit van het verhaal, behoorlijk simpel gehouden. De moeilijkheidsgraad zit hem dan ook niet in het uitvoeren van combinaties met diverse knoppen, maar in het juist timen van aanvallen met één knop. Naar mijn smaak had er echter wat meer diepgang in mogen zitten, de drie wapens (een boog, een schild en een projectiel) zijn namelijk net wat te beperkt om gedurende de gehele game te blijven boeien en ook de niet bij te sturen camera wil nog weleens een onoverzichtelijke stand in nemen.

Qua graphics weet de titel veel meer indruk te maken, het is als een schilderij dat spelenderwijs tot leven komt. Het verhaal wordt hier prima in geplaatst, zo zul je slechts mondjesmaat onderbroken worden door een cutscene en krijg je de rest meteen in-game mee. De eerder benoemde afwisseling tussen 2D en 3D kent ieder zijn eigen unieke details waardoor de kleine oneffenheden in de graphics al snel vergeven worden. Hetzelfde valt te zeggen voor de gekozen soundtrack die de visuele stijl op een hemelse wijze weten te onderstrepen.


El Shaddai: Ascension of the Metatron is een game waar je van moet houden. Het onderwerp kan natuurlijk gevoelig zijn binnen gelovige sferen, maar buiten dat moet de stijl en de gameplay je aan spreken. Dit laatste is behoorlijk simplistisch gehouden, hetgeen haaks lijkt te staan op het serieuze thema, echter geeft de toevoeging van Lucifer al aan dat de ontwikkelaar er toch wat nuance in aan wilde brengen. Verwacht dan ook niet teveel diepgang in de gameplay, maar wel een game die graphics en geluid perfect met elkaar weet te combineren en de juiste snaar weet te raken. Ben je dan ook op zoek naar een unieke titel met een originele invalshoek, dan kun je zeker uit de voeten met deze titel. Ben je echter iemand die veel verlangd van de gameplay en verder weinig op heeft met een achterliggend verhaal, dan zijn er zeker betere alternatieven. Omdat ik zelf echter tot de eerste groep behoor is het cijfer hieruit voortgekomen.