Project Rub is een spel waarin je meisjes versiert, aankleedt, uitkleedt en aanraakt met je stylus. Sonic Team, de makers van het spel, laten zien dat zij in tegenstelling tot andere developers heel goed om kunnen gaan met een dergelijke sensualiteit. Bij het ene spel ligt het er allemaal veel te dik bovenop, bij het andere vindt men het wellicht te riskant en waagt men zich er niet aan. Bij Project Rub voelt het zo natuurlijk aan als het maar kan in een spel. De liefdesscènes zijn geen plastic Hollywood romantiek, maar eerder liefkozende uitingen van warme genegenheid, die echter steeds iets stouter worden.

Zo zijn er in totaal 27 minigames te voltooien, waarbij je het soms moeilijk krijgt (de performance scènes en de Boss scènes) maar sommige games die je voorgeschoteld krijgt zijn alleen maar leuk en grappig, maar niet uitdagend (love scènes). De minigames zijn allemaal zeer gevarieerd, omdat het steeds weer iets anders is dat van je wordt verwacht. De ene keer moet je snel reageren op een cijfercombinatie die in beeld verschijnt, de andere keer krijg je alle tijd en moet je een puzzel oplossen. De ene keer moet je zo snel mogelijk wrijven, de andere keer komt het op precisie, zenuwen en controle over je hand en de stylus aan. Project Rub integreert de beide beeldschermen heel goed. De ene keer vormen beide schermen één geheel, de andere keer komt op het bovenste scherm de informatie te staan die je op het onderste scherm moet verwerken.

Er is dus veel variatie in de minispelletjes, maar wat alle minigames gemeen hebben is de humor, de bizarre humor. Je moet er wel van houden, en het is ook typisch Japanse humor, maar ik zie er de lol wel van in om goudvissen uit te kotsen, stieren een tik achter in het nekvel te geven, of om met een doek over je kop te wrijven, om statische elektriciteit op te wekken waarmee je dan weer je rivaal op zijn donder geeft in een galactisch ruimtegevecht om een mooie dame in rode naaldhakken, een bikini en een geil konijnenstaartje.

Plezier verlengende zaken
Project Rub is geen lang spel. De minigames zijn leuk, gevarieerd, en sommige zijn best pittig, het blijven er maar 27. De eerste manier die is toegevoegd om de speelduur te verlengen is de mogelijkheid om de "hard mode" vrij te spelen en vervolgens de "hell mode". Je speelt dan alle 27 weer overnieuw, maar dan een heel stuk moeilijker. Op "hell mode" wordt het weliswaar pas echt heel erg moeilijk. Dan zijn er nog de Memories. Daar staan alle minigames die je hebt gespeeld op een rijtje, en kun je ze nog eens helemaal uitspelen, beginnend op het laagste en eindigend op het hoogste niveau.



In de Memory mode kun je sterren verdienen die je dan weer gebruikt om kleding en kapsels vrij te spelen in de Maniac mode. Er zijn in totaal 21 kapsels, 21 kledingsetjes en 13 paar schoenen vrij te spelen. Maar sommige zijn alleen vrij te spelen door GameBoy Advance cassette, zoals Sonic Advance of een andere segaspel, in de DS te hebben tijdens het spelen van Project Rub. De andere bezigheid om kleding, schoenen en kapsels vrij te spelen, en om dus de speelduur te verlengen is het zoeken en vangen van konijntjes, die zich verstopt hebben in de introductiefilmpjes van iedere minigame. Als jij het gevoel hebt dat een blauw konijntje zich ergens achter of in verstopt, tik jij met je stylus de vermeende verstopplaats aan. Als jouw vermoeden juist was, dan krijg je één van de in totaal 60 konijntjes erbij. Af en toe zal als gevolg hiervan een nieuw paar laarzen bijvoorbeeld beschikbaar raken.

Verder zijn er nog een aantal onnozele zaken als de soundtest aanwezig, waarbij de Rub Rabbits vreemd dansen. De laatste gimmick is het opnemen van je eigen stem gedurende een seconde of iets meer. Zorg ervoor dat je iets heel doms zegt, bijvoorbeeld dat iemand stinkt. Dit zinnetje zal dan op onverwachte momenten in de toch al lachwekkende tunes van het spel geïncorporeerd worden.