Breath of Fire is het resultaat van Capcoms beslissing om in 1994 de strijd aan te gaan met Square en Enix, de makers van Final Fantasy en Dragon Quest. De Breath of Fire reeks kon die twee series echter nooit bedreigen. Toch zette Capcom door en zo kwam in 1998 Breath of Fire III uit. Om meer aandacht te besteden aan de game werd hij nu ook naar de PlayStation Portable gebracht, doet de port het goed?

De game draait zoals elke Breath of Fire rond Ryu, een jongen die in een draak kan veranderen. Vroeger waren er veel mensen van zijn ras, genaamd The Brood, maar zij zijn uitgestorven. Ryu zelf werd bevroren in de tijd in een magisch kristal waar hij uit bevrijd wordt door enkele mijnwerkers. Hij vlucht van hen en komt terecht bij een dief genaamd Rei, die hem opvoedt. Al snel maakt hij vrienden en ontdekt hij dat hij speciaal is. Hij trekt erop uit om te ontdekken wat er gebeurd is met zijn ras. Zo begint een redelijk rechttoe, rechtaan verhaal dat zo'n dertig à veertig uur duurt, waarbij je zowel de wereld moet redden als meer te weten komt over de achtergrond van Ryu. Het verhaal wordt dan ook over enkele jaren verteld en niet in één reis zoals in de meeste RPGs.



De gameplay is sinds de originele versie ook niet meer veranderd, het is een simpele Turn Based RPG met zeer veel Random Encounters. Je wandelt door steden, koopt voorwerpen en praat met mensen. Het wandelen echter is zeker niet gemakkelijk; je kunt namelijk maar in vier richtingen bewegen. Tussendoor kun je ook nog vissen, daarvoor heb je verschillende plekjes waar je binnen een bepaalde limiet voor zoveel mogelijk punten moet vissen, een leuke manier om eens vijf minuten te ontspannen, maar ook niet meer. Je kunt ook rondlopen in een elfendorpje waar je elfjes moet helpen. Dit zorgt ervoor dat je bij hun voorwerpen tegen een lagere prijs kunt kopen.

Zoals in de meeste RPGs, zul je ook veel moeten vechten, zeker in deze game met (té) veel Random Encounters. Deze gevechten zijn simpel, maar traag. Het gaat er niet op vooruit in tegenstelling tot bijvoorbeeld een gemiddeld Final Fantasy gevecht. Je hebt wel de gebruikelijke keuze uit aanvallen, speciale vaardigheden en magie, maar je moet ook leren werken met Ryu zijn draakvorm. Je bent namelijk niet beperkt tot één vorm, door te experimenteren met zijn Genen kun je verschillende vormen aanmaken. Dat brengt wat variatie in de gevechten. De camera is wel een teleurstelling tijdens de gevechten, je hebt geen overzicht over je vijanden waardoor je in de problemen kunt komen.



Voor de rest zijn de graphics wel goed, ze zijn van ongeveer hetzelfde niveau als The Legend of Heroes en Tales of Eternia. Dat betekent dus dat we naar een game kijken die deels 2D, deels 3D is en geheel vormgegeven met sprites. Je ziet de personages wel duidelijk over je scherm lopen, en niet in kinderachtige vorm zoals in Tales of Eternia en The Legend of Heroes. De omgevingen zijn redelijk gedetailleerd voor de tijd, maar echt speciaal zijn ze niet. Het monsterdesign aan de andere kant is wel goed. De muziek is wat je verwacht van een gemiddelde RPG, maar is niet memorabel en je moet niet verwachten dat je personages spraakzaam zijn.

Breath of Fire III is zeker geen RPG die een even groot publiek zal aanspreken als Final Fantasy, maar als je gevallen bent voor het genre is de game een goede keuze. Het verhaal is misschien niet zo overrompelend als dat van de gemiddelde Final Fantasy, maar het is wel een standaard Japanse RPG. Deze PSP port wordt geplaagd door laadtijden voor en na elk gevecht, deze zijn niet lang, maar door de veelheid aan gevechten kan het wel storend worden. Enkel echte RPG fans zullen dan ook het geduld vinden om zich door de game te werken.