Feature: Next Level: Art, Games & Reality
Door Ruben Meintema op 18-03-2006 om 10:54
|
|
"Games in het museum?" hoor ik vele gamers al denken, "wat is daar nou aan?" Populaire (jongeren-)cultuur en de "hogere" cultuur die je in musea vindt zijn erg uit elkaar gegroeid door de jaren heen. Op de tentoonstelling Next Level, die tot 18 juni in het Stedelijk Museum te Amsterdam te bezichtigen is, worden de twee weer dichter bij elkaar gebracht. En dat is gelukt zonder de games te transformeren tot de wazige onbegrijpelijke gekunstelde kunst waar de populaire cultuur meestal geen boodschap aan heeft.
Nederlandse Gamekunstenaars
Een zeer leuk en opvallend werk is die van Joes Koppers genaamd Touch Me. Dit is een interactief doek waar beelden van de bezoekers zelf op geprojecteerd worden. Ze krijgen een rode pijl boven hun hoofd, zodat het lijkt op The Sims. Als je het doek aanraakt, dan hoor je een explosie en ontstaat er een soortvervorming. Zo kunnen bezoekers leuk elkaar van het doek afslaan. Dit is een belangrijk werk, want het is het enige interactieve op de tentoonstelling, op de echte spellen in de gameroom na. Interactiviteit is het belangrijkste aspect, ja de essentie, van het medium games.
De meeste kunst van de Nederlanders zijn echter bewegende computer generated graphics en dat is de voornaamste link met games. Zo is er bijvoorbeeld het werk The Chance Encounter van Persijn Broersen en Margit Lukács. Hier zie je vanuit een panoramisch perspectief een prachtige mistige mysterieuze wereld. Het beeld beweegt langzaam langs een berkenbos, vreemde planten en een mysterieuze spookachtige nederzetting. De sfeer is spookachtig, door de volle maan die door de nevel schijnt en door de geluiden van de wind.
 The Chance Encounter
Jan van Nuenen's kunstwerk lijkt hier zeer op. Ook hier kijk je naar een langzaam bewegend beeld op een scherm, maar dan van een industrieel muzikaal gebied, vormgegeven in zwart-wit. Hier speelt de muziek een grotere rol, want het beeld reageert op de muziek.
The GameKings
De GameKings nemen ook een belangrijke plaats in op de expositie. Deze werken hebben meer het karakter van het laten zien van de wereld van de Games aan een publiek die juist kennis maakt met het nieuwe medium. Er worden voornamelijk scènes uit spellen getoond op beeldschermen, en ook zijn er twee spellen te spelen. De werken zijn niet persoonlijk ondertekend, maar staan allemaal collectief op naam van de GameKings, wat doet denken aan de tijd van de schildersgilden, waarin de kunstenaars nog anoniem werkten en het gilde alle eer kreeg.
 Grand Theft Auto: San Andreas
Het belangrijkste werk van de GameKings is The Real World. Dit is namelijk het meest gemanipuleerde werk, zodat het niet simpelweg het laten zien van een spel is, en het heeft een boodschap, zoals Suicide Solution van Condon. Het bestaat uit twee beeldschermen, waar afwisselend scènes uit GTA: San Andreas op getoond worden. Op het rechterscherm zien we steeds Carl Johnson vredelievende dingen doen, onder het genot van een rustgevend klassiek melodietje op de achtergrond. Hij maakt een wandelingetje, en plukt zelfs een bloemetje! Na enkele momenten wordt overgeschakeld naar het rechterscherm waar Carl Johnson los gaat en iedereen doodschiet met een sniperrifle, of op voorbijrijdende auto's schiet met het zware machinegeweer. Tijdens deze scènes hoor je de agressieve muziek van Rage Against the Machine: "F*ck you, I won't do what you tell me!" Na enkele momenten wordt dit weer afgewisseld met de vredelievende Carl Johnson. De boodschap is volgens mij dat je de vrijheid hebt om te doen wat je wilt, of dat nu ontaardt in een agressieve moordpartij, of een reis door de mooie wereld van San Andreas. Jij bent vrij daarin en je kunt dus zeggen: F*ck you, I won't do what you tell me!
 World of Warcraft
Dan is er van de GameKings ook nog de serie Beautiful World, waarin beelden worden laten zien van onder andere Far Cry, en Size Matters, waarin een ingame rondleiding wordt gegeven door de Wereld van Warcraft, compleet met plattegrond. Er is ook nog de Hall of Fame, waarin de spellen Super Mario 64 en Street Fighter II te spelen zijn. De uitleg bij deze spellen is dat SM64 een grote invloed had op de 3D spellen, en Street Fighter op de vechtspellen, en dat ze daarom op de expositie worden laten zien. De spellen zijn te spelen op drie beeldschermen tegelijk. De beeldschermen staan bovenop elkaar, zodat er misschien rekening is gehouden met kleine kinderen en grote mensen. De laatste serie van de GameKings is Big in Japan, drie beeldschermen waarop de spellen Katamari Damacy, Zone of the Enders en Shadow of the Colossus worden laten zien. In de toelichting op Big in Japan wordt aangegeven dat Japanners een andere smaak hebben dan westerlingen qua computerspellen. Dit is wel een erg rigoureuze tweedeling in de spellenwereld, want de smaak van de Japanners is niet zo apart als je bedenkt dat de populairste spellen in Nederland van Japanse makelij zijn, en dan heb ik het over Mario, Zelda, Final Fantasy enzovoorts. Maar toch zijn Katamari en Zone of the Enders typisch Japanse spellen die hier niet zo heel snel aan zouden slaan.
Advies
Het was een hele leuke expositie, en het was ongeveer net groot als de overige tentoonstellingen die in het Stedelijk Museum te zien waren. Dit is echt een teken dat Games steeds meer een erkend onderdeel van de Popular Culture worden, en dat wilde deze expositie ook benadrukken. Ook is het goed dat er niet de nadruk werd gelegd op cliché aspecten van Games zoals dat vaak in de reguliere media gebeurt: gewelddadig, slecht voor de opvoeding, normvervaging, agressie opwekkend enzovoorts. Verder is het nog goed dat ze ook niet iets totaal anders van Games hebben gemaakt dan wat het in feite is, ze zijn redelijk dicht bij de materie gebleven, vooral de "werken" van de GameKings.
Deze tentoonstelling is een zeer goede manier om de jeugd naar de musea te krijgen. Ik zag in de andere tentoonstellingen een groep middelbare scholieren rondlopen, die liep te schelden op de inderdaad saaie kunstwerken die daar hingen, totdat de leerkracht aankondigde dat ze straks naar de gamestentoonstelling mochten, en toen werden de reacties een stuk enthousiaster! Ook is deze expositie leuk voor de Next Level gamers, die verder kijken dan hun neus lang is en het medium naar een hoger plan willen tillen. Het is gewoon leuk en betaalbaar, maar 4,5 euro met je CJP of studentenpas.
Bovendien is de Gameroom waarin een heel stel Xboxen 360 staan opgesteld met o.a. Kameo en Project Gotham Racing 3 ook een lokkertje.
Heb je hier iets aan toe voegen of ben je het ergens niet mee eens? Of ben je ook op de tentoonstelling geweest en wil je je eigen uitgebalanceerde mening er over geven? Klik hier om je bijdrage te leveren of om te discussiëren op ons forum! !
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
|
 11:07 Developers reageren op november release PS3
 16:47 66 Dynasty Warriors 5: Empires screenshots
|
| Reacties (10) |
|
|
Pagina:
1
|
|
Nelus
op 18-03-2006 om 15:57
[Niv: 526 / Exp: 26310]
|
Als je het niet erg vindt schrijf ik hier iets. Ik ben het er mee eens als we zeggen dat games belangrijker worden in onze samenleving en eigenlijk veel invloed uitoefenen. Des te realistischer de spellen, des te meer invloed.
P.S: Bij je Advies stukje heb je Populair Culture geschreven, dat is nederlands en engels  ...Populair moet Popular zijn of Culture moet Cultuur zijn, maar niet engels nederlands of vice versa
Gewijzigd door Nelus op 18-03-2006 om 22:40
|
|
Joni Philips
(Eindredacteur)
op 18-03-2006 om 16:00
[Niv: 1184 / Exp: 59178]
|
|
Corrected
|
|
|
Gast (83.81.201.xxx)
op 22-03-2006 om 17:47
|
|
vinden jullie david goed?
|
|
|
Gast (82.168.82.xxx)
op 12-04-2006 om 15:20
|
|
Als echte liefhebber van games, the populaire cultuur (vooral Japan) en kunst keek ik hier ongelofelijk naar uit.
Ik ben helaas ontzettend teleurgesteld.
De expositie is klein en bovendien slecht opgezet. (ik weet dat het Stedelijk verbouwd, maar dit was erg jammer)
Daarnaast moet ik toch echt constateren dat de GameKings ook alleen hardcore gamers zijn. (ook de andere werken vond ik matig, maar wel beter) Het propageren zij hiermee games naar een bepaald level zouden kunnen tillen is totaal niet waargemaakt. Geen gevoel voor visuele overdracht. Veel te obvious spul, en een bordje met 'Japanse games zijn anders' of iets in die trant.. ((wtf...VERTEL WAAROM...ga in op maatschappelijke verschillen...cultuur achtergronden..vormgeving etc...)) Geen link naar GameDesign en alles wat daarbij komt kijken in relatie tot kunst bijvoorbeeld.
Het voegde niets, maar dan ook niets toe, behalve het oude etiket nog eens extra opplakken dat games 'niets meer dan wat oppervlakkig entertainmunt kunnen zijn' (gros is ook zo ntrlijk maar het hoeft niet)
Als kunstleek had je er weinig aan, want je werd niet aangespoord om ook maar iets te veronderstellen. Als kunstliefhebber was het echt te oppervlakkig en formeel gewoon slecht. Als oudere non-gamer totaal oninteressant.
Echt heel erg jammer.
Een Gamer is geen Gamedesigner en een Gamedesigner geen Kunstenaar. Waisted effort omho
|
|
|
Gast (82.72.4.xxx)
op 13-04-2006 om 17:24
|
|
Ik vond de exposite heel erg tegenvallen. Zoveel viel er niet te zien en interessant was het ook niet erg... Ik had er meer van verwacht!
|
|
|
Gast (213.233.218.xxx)
op 18-04-2006 om 09:56
|
|
ik vond het ook niet erg bijzonder.. had er veel meer van verwacht!
|
|
|
Gast (80.56.217.xxx)
op 17-05-2006 om 23:32
|
|
ik vind dit artikel van Ruben Meintema best sterk. Deze informatie mistte ik een beetje bij de tentoonstelling zelf. Ik ben namelijk ook in het stedelijk geweest en moet ook eerlijk bekennen dat het mij wat tegenviel. Ik vind het concept namelijk heel goed. Ook zeker vanwege de negatieve publiciteit die veel games over zich heen krijgen de laatste tijd. Maar deze uitwerking brengt niet veel scholieren naar nog zoon tentoonstelling
Ben eigenlijk opzoek naar de invloed die games hebben op kunst en onze maatschappij.. dus iemand?
|
|
|
Gast (220.121.65.xxx)
op 17-10-2006 om 15:41
|
|
|
|
|
Gast (220.121.65.xxx)
op 17-10-2006 om 15:42
|
|
funny ringtones
|
|
|
Gast (199.166.228.xxx)
op 01-09-2007 om 14:07
|
|
testgoodgoogle
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
