Geen enkel zeedier is zo gevaarlijk voor de mens als de witte haai! Althans, dat is het uitgangspunt van Maneater. In deze unieke game van Blindside Interactive en Tripwire Interactive gaan we aan de slag met zo'n haai, eentje met een simpel doel: wraak nemen op haaienjager Scaly Pete die diens moeder heeft afgemaakt. Dat de haai ondertussen de mensheid een stevige dosis schrik aanjaagt en diens reputatie van heerser van de oceaan waarmaakt, is een leuke bijkomstigheid.

Hoewel de witte haai in realiteit eerder mensenschuw is, is de hoofdrolspeler in Maneater potentieel nog gevaarlijker dan Jaws. In de evolutie van een kleine baby tot een megahaai – iets wat ongeveer een uur of tien zal duren – zullen vele mensen, waaronder professionele jagers, sneuvelen. Zelfs als ze gewoon op het land rondlopen kan je hen wel eens beetnemen. Maar dat is zeker niet alles. In het begin is een gewone barracuda nog een uitdaging, maar naarmate je vordert, komen ook hamerhaaien, makreelhaaien, alligators en veel meer tevoorschijn. In het begin zijn zij misschien nog een uitdaging, maar naarmate je vordert, blijken zij niets meer dan een bijkomstigheid. Onze protagonist wordt namelijk niet alleen sterker van nature, er zijn ook vele upgrades te verdienen. Deze upgrades geven de haai bijvoorbeeld elektrische tanden en laten zelfs toe om vlotter aan land te bewegen. Verwacht dus geen simulator die je alles leert over het leven van een haai.


Dat de game zichzelf niet serieus neemt wordt al snel duidelijk uit de commentaar van stemacteur Chris Parnell – bekend van Rick & Morty – die als verteller dienst doet. Hij is eigenlijk de presentator van een Deadliest Catch-achtige documentaire rond Scaly Pete – onder de naam Maneater – maar hij geeft ook commentaar op jouw acties, bijvoorbeeld als je weer een hoop mensen aanvalt. Deze commentaar tovert vooral een glimlach op je gezicht, want Parnell trekt alles in het belachelijke. Dat komt vooral naar voren wanneer je een 'landmark' ontdekt. Deze landmarks zijn zonder twijfel de beste van de vele collectibles die je kunt vinden in Maneater. Sommige van deze collectibles zijn niets meer dan shortcuts of extra voedingsstoffen, maar de landmarks komen steeds met een klein verhaaltje, welke vaak een verwijzing zijn naar een bekende franchise. Zo vind je op een gegeven moment een standje voor de verkoop van bevroren bananen zoals in Arrested Development. Deze allemaal vinden is dan ook één van de leukste bezigheden in Maneater. (Er is spijtig genoeg nog wel een bug die sommige collectibles doet verdwijnen zonder dat ze meetellen, maar Tripwire heeft een patch beloofd.)

Dat komt natuurlijk ook deels omdat er niet veel anders te doen is. Buiten het verzamelen van zulke collectibles zul je namelijk alleen maar bezig zijn met het doden van andere wezens. Of het nu gaat om mensen, prooi of andere predators, het enige dat je zult moeten doen is doden. Dat is dus redelijk herhalend, zeker omdat heel wat van de wezens die je moet doden een beperkte intelligentie hebben, maar door de afwisseling met het verzamelen van collectibles en de korte lengte van de game gaat het zeker niet vervelen. Dat komt ook deels omdat je echt voelt dat je sterker wordt. In het begin zul je nog wat problemen hebben met de diverse vijanden, maar na een uurtje of twee krijg je het gevoel alles onder controle te hebben. Zo zul je weten hoe je het beste afrekent met jagers en hun boten. Vanaf dat moment zul je ook het meeste pret met de game beleven, want je kunt veel meer bereiken.


De game loopt op de Unreal Engine, waardoor de game er best leuk uitziet en – behoudens wat zeldzame framerate-problemen op PC en PlayStation 4 Pro – vlot loopt. Met name onze eigen haai en de apex predators – de sterkste versies van de predators – zien er goed uit. Andere wezens zijn wat meer generiek, maar dat komt natuurlijk omdat er tientallen tot honderden versies van bestaan. Ondanks de aanwezigheid van de vele onderwaterfauna doet de game echter nooit denken dat dit een echte levende wereld is. Zo zijn prooien niet bang van de rondzwemmende roofdieren, en zullen die laatste nooit hun honger stillen. Zij zijn enkel geďnteresseerd in jou. Evenmin indrukwekkend zijn de grafische effecten. Het ziet er leuk uit, maar zeker niet spectaculair. Zo zijn de watereffecten niet echt speciaal ondanks de tijd die je onderwater doorbrengt. Tegelijkertijd valt niet te ontkennen dat Maneater is een budgetgame is. Je kunt dan ook niet verwachten dat deze dezelfde kwaliteit bereikt.