Toen Capcom's Monster Hunter serie verhuisde naar Nintendo's platform doken er verschillende spirituele opvolgers op voor de PlayStation systemen. Bandai Namco bracht God Eater, Sony kwam met Soul Sacrifice en Koei probeerde het met Toukiden: The Age of Demons. Elk overtuigden en faalden ze op hun eigen manier maar ze konden geen van allen een echte bedreiging vormen voor Monster Hunter. Ook Toukiden 2 zal geen bedreiging zijn qua verkopen, maar dat doet zeker geen afbreuk aan diens sterke punten.
Ontwikkelstudio Omega Force zorgt in deze herkansing voor de PC, PlayStation 4 en PlayStation Vita opnieuw voor een game met een duidelijk uitgangspunt. Als speler begin je aan een groot avontuur waarin het ene monster na het andere jouw slachtoffer wordt. Daar wordt natuurlijk een goede reden voor gegeven, deze monsters oftewel Oni, zijn de 19de-eeuwse Japanse wereld binnengevallen waarbij jouw karakter als één van de laatste jagers verzet kan bieden tegen hun absolute overmacht. Dat verhaal is ondanks een interessant opzet en aimabele karakters, enkel maar een toemaatje voor de echte focus. Gedurende twintig tot dertig uur ben je vooral bezig met het verslaan van de beesten die de wereld terroriseren, iets dat je samen met computergestuurde of online medestanders doet.
Dat is een doel dat je net als in de voorgaande Toukiden games kunt bereiken met een uitgebreid aanbod aan wapens. Je kunt onder andere kiezen voor zwaarden, messen, speren, bogen en zelfs een zweep waarbij je naar hartenlust kunt wisselen als je een specifieke stijl beu bent. Het vechtsysteem is eenvoudig opgebouwd met drie aanvallen per wapentype, zodat het geen moeite kost om een nieuw wapen meester te worden. Naast deze drie aanvallen heb je tijdens gevechten ook toegang tot vier 'vaardigheden' dankzij de 'Mitama' die je kunt toevoegen aan je karakter. Dit laat je onder andere toe je aanval te versterken of de gezondheid van de vijand te stelen. Hoe meer je deze gebruikt, hoe sterker ze ook worden zodat je continu verbetering ziet.
Als derde grote optie in de gevechten heb je de Demon Hand, een gigantische mechanische hand waarmee je onder andere sneller kunt bewegen en waarmee je grote vijanden kunt bereiken om hen vanaf boven aan te vallen. Je zou er zelfs vijanden mee tegen de grond kunnen smijten. Hoe dat kan zul je wel zelf moeten ontdekken want daar helpt de game absoluut niet mee. Aangezien dit één van de grootste vernieuwingen moest zijn, voelt dat toch aan als een slechte beslissing. Het systeem voelt sowieso onvoldoende doordacht aan. Wanneer je hiermee bijvoorbeeld naar een vijand vliegt, word je in de lucht geschoten waar je dan de helft van de tijd niets kunt doen omdat je kleinere Oni geen schade kan uitdelen op deze hoogte. Wat is dan het nut?
Een ander probleem dat je zult ontdekken is de absurd lange tijd die je nodig hebt om de grootste Oni te doden. De kleine Oni zijn heel snel af te maken zodat zelfs je computergestuurde medestanders dit probleemloos doen. Hun grotere varianten daarentegen vergen vaak tot twintig minuten, wat geen probleem zou zijn als je deze alleen tegenkwam in baasgevechten. Naarmate de game vordert, duiken ze echter steeds vaker op. Dat betekent steeds een te lang gevecht waar je enkele ledematen moet afhakken. Denk echter niet dat de monsters daardoor echt gehinderd worden, de ledematen worden simpelweg vervangen door zwakkere versies die veel meer schade ontvangen dan hun voorganger. Hoe verder je komt in de game, hoe minder indrukwekkend dit is zodat je ze soms gewoon voorbijloopt zonder hen aandacht te schenken.
Wat veel interessanter is, is de overschakeling van kleine levels naar een grote open wereld. Deze voelt weliswaar zeer leeg aan – de PlayStation Vita versie was de basis voor de ontwikkeling waardoor de game sowieso beschikt over mindere texturen en animaties dan je zou hopen op fr PC en PlayStation 4 – maar het geeft je veel meer vrijheid in de manier dat je de wereld verkent. Je bepaalt zelf waar je op zoek gaat naar monsters of welke missies je opneemt. Het is daarnaast ook mogelijk te focussen op het zuiveren van de spelwereld, wat je bereikt door zoveel mogelijk Oni af te maken in een regio. Er zijn ook voldoende geheime plaatsjes te ontdekken om verkennen de moeite waard te maken. Dit voelt dan ook aan als een waardige extra, hoewel er nog veel verbetering mogelijk is.
|
