Aankomende week start de tour in Utrecht, maar nu al kunnen we de fietsronde zelf vroegtijdig beslissen middels de lancering van Le Tour de France - Season 2015 voor de PS3, PS4 en Xbox One. Aangezien ik niet de energie en de wilskracht heb om in het echte leven vele kilometers af te leggen, kroop ik lekker in mijn luie stoel om me een ware wielerkampioen te wanen.

Hoewel ik in mijn leven al vele genres heb gespeeld was fietsen iets compleet nieuws. Ik had dan ook geen idee wat ik moest verwachten toen ik de tutorial in dook, hoe moeilijk kan het immers zijn om te trappen en af te remmen? Het bleek een verkeerde gedachte, want naast deze basisbeginselen gaat het spel een stuk dieper. Te denken valt een het wisselen van je versnelling met RB, het aannemen van een lagere positie van je rijder met LB, het gebruik van de X-knop om in de slipstream van je voorganger te blijven, A om aan te vallen, Y om je energie aan te vullen en B om een breed scala aan opties te openen voor je teamgenoten. Want een Tour win je natuurlijk niet alleen, je bent onderdeel van een team waar je op ieder moment tussen kunt wisselen. Het zijn al flink wat handelingen die je kunt verrichten, maar hierbij komt ook nog eens een behoorlijk scala aan informatie die is weggestopt rechtsonder in je scherm. Te denken valt aan de wind, je positie binnen een race en hoe hard je op dat moment aan het rijden bent. Helaas slaagt de ontwikkelaar je er niet in om al deze informatie even duidelijk uit te leggen, waardoor less is more hierop van toepassing zou zijn geweest.


Na het maken van enkele keuzes, bijvoorbeeld het team waar je mee wilt spelen en de energie die je wil nuttigen (drugs behoorden niet tot de opties) ving ik de eerste race aan. Een indrukwekkend schouwspel waarin alle rijders naast elkaar stonden om de eerste meters te maken. Hoewel de game grafisch niet tot de meest indrukwekkende titels behoort weet het wel een sfeer neer te zetten, zo kom je joelende fans tegen en is de omgeving behoorlijk gevarieerd. Verwacht echter niet dat je een complete replica van de locaties krijgt, ondanks dat de 21 officiële races in de game zitten, maar de ontwikkelaar heeft wel haar best gedaan om het juiste gevoel over te brengen.

Het rijden van een etappe is een aanslag op het lichaam (of je slaat gewoon een deel van de race over, hetgeen mogelijk is) en dus zul je goed moeten doseren. Meteen vol de aanval zoeken zal je wellicht een eerste positie opleveren, maar halverwege de race heb je geen energie meer over en val je steeds verder terug in het deelnemersveld. Het nuttigen van energierepen of gels helpen je weliswaar om kortstondig te corrigeren, maar dit is lang niet voldoende om voortdurend aan te kunnen vallen. Beter is het dan ook om dit doordacht te doen, rekening houdend met factoren als de wind, je teamgenoten, je positie in het deelnemersveld en uiteraard het terrein. Dit laatste moet naar voren komen in een grafiek rechtsonder in je scherm, maar deze informatie is dermate summier dat je er niet blind op kunt vertrouwen. Zelfs rekening houdend met al deze factoren waren er nog altijd momenten waarbij ik vlak voor het einde mijn hoge notering verloor en aan alle kanten werd ingehaald omdat ik simpelweg niet de energie had om nog een eindsprint in te zetten. Balen, maar veelal wel mijn eigen fout.


Andere dingen waren helaas niet aan mij te wijten, maar wel aan de game. Valpartijen zijn bijvoorbeeld niet aan de orde. Het is alsof iedere rijder een beschermend schild om zich heeft, hetgeen ook doorgetrokken is naar de omgeving en het aanwezige publiek. Het resulteert er al snel in dat je anders gaat rijden. Waarom immers remmen voor een bocht als je er vol in kunt vliegen, zeker wanneer je bij het remmen vrijwel direct stil staat en energie moet verbruiken om weer op snelheid te komen. Het vormt een stevige smet op het geheel omdat het vrijwel de hele gameplay verandert. Een ander kritiekpunt is dat niet iedere rijder bij zijn echte naam is genoemd. Je kunt namen weliswaar veranderen in de editor, maar nationaliteiten dan weer niet, waardoor het als geheel nog altijd niet kloppend te krijgen is. Het heeft ongetwijfeld te maken met een rechtenkwestie, maar het neemt toch een stukje authenticiteit weg.

Naast de mogelijkheid om de Tour volledig of deels te spelen, alsmede de optie om coöperatief of in multiplayer aan de slag te gaan, is er ook nog de Pro Team optie. Je start hier met enkele onervaren rijders zonder enig geld op de bank. Door races te rijden sprokkel je wat geld bij elkaar, haal je betere rijders naar het team en tracht je via andere toernooien de Tour de France binnen te komen. De betere rijders komen pas naar je team wanneer je toernooien weet te winnen, hetgeen juist weer een onmogelijke opgave is met je stal aan onervaren krachten. Het gevolg is dat je in het begin vooral aan het grinden bent; steeds weer dezelfde, laaggekwalificeerde toernooien aanvangen om geld binnen te sprokkelen. Het is een leuke mode binnen het spel, maar met iets meer aandacht had het tegelijkertijd naar een hoger niveau getild kunnen worden. Als laatste zijn er nog uitdagingen waar je aan deel kunt nemen, maar persoonlijk vond ik deze het minst interessant van wat het spel te bieden heeft.


Le Tour de France 2015 is een leuke game, maar wel met de nodige tekortkomingen. Gamers met weinig geduld moeten hier sowieso van wegblijven, races kunnen gerust een half uur duren en in deze tijd dien je voortdurend beslissingen te nemen wiens uitwerking pas in de laatste minuten naar voren komt. Immers, haastige spoed is ook hier zelden goed. Zelfs als dit wel in je straatje ligt dien je rekening te houden met enkele factoren die het spelplezier onderuit kunnen halen. Doordat je niet kunt vallen ga je met een hele andere insteek racen. Ook de enorme hoeveelheid informatie, die lang niet altijd de juiste onderbouwing krijgt, alsmede te chique commentatoren, zijn enkele van de minpunten waar rekening mee gehouden dient te worden. Ben je echter iemand die ieder jaar uit kijkt naar deze grote wielerronde, dan is er genoeg in de game om je voor langere tijd mee te vermaken.