Een groots avontuur om de wereld te redden en het ultieme kwaad te bestrijden, het is een veelvoorkomend cliché in Japanse Role Playing Games. Het zijn echter niet de enige clichés in het genre.

De Grand List of Console Role Playing Game Cliches is een epische lijst die werd opgesteld door Mark Sachs. Hij postuleerde een serie clichés die frequent voorkomen in Japanse Role Playing Games, waarbij hij voornamelijk de succesvolle Super Nintendo, PlayStation en PlayStation 2 generaties viseerde. De grootste klassiekers dienden als inspiratie voor de samenstelling van een lijst die iedere speler bekend in de oren zal klinken. De originele lijst kan bekeken worden op zijn site, maar de lijst telt geen voorbeelden waardoor hij ietwat ontoegankelijk is. Wij werpen dan ook een diepere blik op de lijst om de geheimen erachter te onthullen.

Cliché 169. Gilligan's Prescription
"Any character who has amnesia will be cured before the end of the game. They usually won't like what they find out about themselves, though."

Een personage met geheugenverlies zal genezen zijn tegen het einde van de game. Het grootste deel van de tijd zullen ze echter problemen hebben met hun eigen verleden. Het aantal personages met geheugenverlies ligt immens hoog; waaronder enkele prominente gevallen als Kingdom Hearts: Chain of Memories en Final Fantasy VIII waar het oplossen van het geheugenverlies voor weinig mentale problemen zorgt. De meeste personages hebben echter niet zo veel geluk. Terra uit Final Fantasy VI wordt bijvoorbeeld mentaal gebroken door het feit dat ze ooit voor Kefka werkte waarbij ze allerlei vreselijke zaken heeft gedaan. Cloud Strife heeft het ook moeilijk met zijn eigen achtergrond en dat van Zack, zijn goede vriend. Het gaat zelfs zo ver dat Cloud Strife origineel gelooft dat hij Zack is, waarbij de effectieve onthulling hard aankomt voor hem.

Vertrouw deze sukkel en blijf eeuwig op een eiland.
Agarest: War of Generations 2 werkt ook met een leuke variant. De game begint met een strijd tussen hoofdrolspeler Weiss en de god Chaos waarbij Chaos gedood wordt terwijl Weiss zwaargewond achterblijft met geheugenverlies. Hij start een nieuw avontuur na zijn genezing om zijn herinneringen terug te krijgen, maar hij ontdekt dat hij eigenlijk Chaos is die opgesloten zit in het lichaam van de overleden Weiss. Shining Force 2 brengt ons dan weer het blinde jongetje Oddler die later ontdekt dat hij één van de sterkste generaals van de grote vijand was. Dit cliché zou ook origineel onderdeel vormen van het Chrono Cross personage Guile. Hij zou namelijk ontdekken dat hij Magus is, de antiheld die een grote rol speelde in Chrono Trigger. De verhaallijn werd uiteindelijk echter geschrapt, en alleen ingehaald binnen een nieuw einde voor de DS-versie van Chrono Trigger.

Cliché 170. Luke, I Am Your Tedious, Overused Plot Device. Lynx Rule
"If there is any chance whatsoever that major villain X could be the male lead's father, then it will turn out that major villain X is the male lead's father."

De mysterieus verdwenen vader die vermeld staat in de Single Parent Rule, zou wel eens opnieuw kunnen opduiken. Als er ook maar de kleinste kans bestaat dat één van de tegenstanders de vader is van het hoofdpersonage, dan zal de tegenstander de vader van de hoofdrolspeler zijn, zelfs als de regel wordt vervuld op originele manieren zoals bij Final Fantasy VII. Final Fantasy VIII biedt een interessante variant. De grote vijand blijkt de adoptiemoeder van de hoofdrolspeler terwijl zijn mysterieus verdwenen vader speelbaar is in de vele flashbacks. Een game als Final Fantasy X pakt het cliché dan weer rechtstreeks aan wanneer Sin eigenlijk Jecht, de vader van Tidus blijkt te zijn. Het gebeurt onder andere in Chrono Cross, Tales of Symphonia, Tales of Eternia, Disgaea, Luminous Arc 2, Fire Emblem Akaneia en Fire Emblem Awakening.

Cliché 171. World of Mild Inconvenience
"The devastating plague, noxious gas, planet-obliterating meteor or other large-scale disaster that led to the death of millions will affect your party (and your party's friends and family members) in no way whatsoever, save that a few party members may become lost and you can find them later."

De wereldvernietigende ramp die een onderdeel vormde van het grote plot van de eindbaas heeft miljoenen, zelfs miljarden mensen gedood; maar jij ondervindt hier absoluut geen last van. Het is mogelijk dat je enkele teamgenoten moet gaan zoeken omdat ze verdwenen zijn, maar je zult hen perfect kunnen vinden. Dit is met name opvallend binnen Final Fantasy VI waar het eerste deel van de game eindigt met de vernietiging van de halve wereld, waarna er een tijdssprong van een jaar plaatsvindt. De volledige wereldmap is hertekend door de ramp, maar je zult al je teamgenoten kunnen vinden als je hen wil zoeken. Breath of Fire III werkt op gelijkaardige manier, waarbij je zelfs verplicht bent om al je teamgenoten opnieuw te verzamelen. Ook in Chrono Trigger heb je weinig last van de apocalypse die gepaard gaat met de vernietiging van Zeal.

Er zijn zelfs games waar de apocalyps amper een bezwaar is voor de hoofdrolspeler en rest van de wereld. Je kunt met moeite zien dat er een apocalyps gebeurd is. Het beste voorbeeld hiervan is The Legend of Zelda: The Wind Waker dat een zeer vrolijke game is, ondanks het feit dat de wereld van The Wind Waker is ontstaan omdat 90% van de wereldbevolking op gruwelijke manier verdronken is. Tales of Symphonia is eveneens een vrolijke game die zich afspeelt na een Apocalyps, waarbij de wereld te maken heeft met grondig grondstoftekort. De speler moet dan ook een magische boom herstellen om de wereld te verbeteren en de technologie terug te brengen. Het is een reis die heel goed gaat, wat zeer spijtig is voor de mensen die leven in de apocalyptische wereld van Tales of Phantasia die door jouw acties in Tales of Symphonia is veroorzaakt.

De Golden Chocobo.

Cliché 172. Golden Chocobo Principle
"There will be at least one supremely ultimate improvement for your weapon or some way to make your trusted steed capable of going anywhere and doing anything, requiring hours and hours of hard work to acquire. Once you do achieve this, you will use it once, and it will be completely useless for the rest of the game."

De game geeft je gemakkelijk toegang tot het ultieme wapen, maar er is steeds één wapen dat beter is dan het ultieme wapen. Het ultieme wapen belandde zeer gemakkelijk in je schoot, maar het echt krachtigste wapen kun je alleen verdienen via een hele serie sidequests die sterk oplopen in moeilijkheidsgraad. Het zal je tientallen uren kosten om al het nodige materiaal te verzamelen, waarna je het wapen kunt gebruiken voor die ene geheime baas. De eigenlijke eindbaas had je namelijk al lang kunnen verslaan met dat andere wapen. Pokémon Red, Blue en Yellow Pokémon Mewtwo is een gemakkelijk voorbeeld. Hij is het ultieme wapen voor je Pokémon team, maar je kunt hem alleen vangen als je de Elite Four hebt verslagen en dus iedereen de game al hebt verslagen. Hij is dan ook waardeloos voor het effectieve uitspelen van het spel.

Het ultieme voorbeeld blijft echter de Final Fantasy franchise. Kijk maar bijvoorbeeld naar Final Fantasy X waar het verkrijgen van elk Celestial Weapon het uitvoeren van een lange of aartsmoeilijke minigame vereist. Denk aan het uitspelen van Blitzball voor een uurtje of tien tot een Chocobo-race die behaald moet worden binnen 0 seconden. Dit geheime wapen, te verzamelen per personage, kan daarna gebruikt worden in gevechten tegen Dark Aeons, Penance en Nemesis. Het gebruiken tegen de andere vijanden heeft weinig nut. Als je dan beseft dat de Dark Aeons en Penance niet aanwezig waren in de originele versie van Final Fantasy X, dan is het letterlijk één keer gebruiken. De meest ultieme wapens en Limit Breaks van Final Fantasy VII vallen in dezelfde categorie. Je moet bijvoorbeeld op specifieke punten een bepaald pianonummer spelen om de sterkste Limit Break van Tifa te verdienen.