Op de PlayStation 2 verschenen vele pareltjes van spellen, waaronder de culthits Zone of the Enders en Zone of the Enders: The 2nd Runner van Metal Gear Solid-bedenker Hideo Kojima. Origineel verdwenen ze snel uit het geheugen, maar dankzij Zone of the Enders HD Collection kunnen we ze nu met gemak opnieuw beleven. Doen we dat echter nog steeds met evenveel plezier?

Puur op basis van de kwaliteit van de originele games was dat een vraag die we met gemak zouden kunnen beantwoorden. Zone of the Enders was een ruw pareltje en met het vervolg werden die ruwe kantjes ervan afgeschaafd. De games nemen ons mee naar een futuristisch universum geďnspireerd door mecha-series als Gundam en Macross. De originele game laat je spelen als Leo Stenbuck, een jongen die per ongeluk de Orbital Frame Jehuty – een robot – ontdekt wanneer zijn kolonie wordt aangevallen door een vijandelijke macht. Met behulp van Jehuty begint hij aan een tegenaanval. Het is de start van een avontuur dat veel te kort is, maar wel goede mecha-actie brengt. Via verschillende missies dien je het op te nemen tegen groepjes vijanden welke je kunt aanvallen met melee aanvallen of met je raketten.


Het vechtsysteem moedigt hierbij afwisselen aan en is compleet gebouwd op snelle actie waarbij de speler de ene na de andere indrukwekkende aanval doet. Hoewel de game zeker niet gemakkelijk is, slaagt hij erin je echt het gevoel te geven dat je de fantastische piloot van een gigantisch coole mecha bent. Het vervolg laat ons spelen als een meer ervaren piloot, maar bewaart de gameplay uit het origineel. Er worden echter subtiele verbeteringen aangebracht om de gameplay te verfijnen, zo is de camera verbeterd en kun je meerdere vijanden tegelijk locken. Hiernaast werden meerdere nieuwe aanvallen geďntroduceerd om van Jehuty een echte oorlogsmachine te maken. Kojima Productions was echter slim genoeg om van Jehuty geen logge robot die amper vooruitkomt te maken. De razendsnelle actie blijft continu bewaard zodat het de Devil May Cry van mecha-games lijkt.

Door Konami's verleden als het aankomt op HD-ports twijfelden we echter op voorhand aan de technische uitwerking van de port. Metal Gear Solid HD Collection was weliswaar één van de beste HD collecties, maar tegelijk was Silent Hill HD Collection de slechtste, door vele bugs en grafische problemen. De ontwikkeling werd dan nog eens uitbesteed aan High Voltage Software, welke voorheen nog geen enkele Classics HD titel had gemaakt. We maakten ons dus zorgen tot we de game effectief in handen hadden, maar dat bleek gelukkig niet echt nodig. Qua grafische stijl beschikken beide games over compleet uiteenlopende stijlen, in de eerste koos men voor een meer high-tech stijl terwijl het tweede deel voor cell-shaded graphics ging. Beide grafische stijlen zijn goed verouderd, met name The 2nd Runner heeft zijn vele grafische effectjes behouden.


Toch blijkt het geen feilloze overzetting, de perfecte framerate van de PlayStation 2-versies wordt absoluut niet bewaard in deze port. Vaak valt de framerate terug naar 30 tot 40 frames per seconde. Tegelijk valt op dat de karaktermodellen en texturen scherper zijn waardoor het duidelijk is dat deze HD collectie geen snelle cash-in is. Ondanks hun leeftijd blijven Zone of the Enders en Zone of the Enders: The 2nd Runner klassiekers in het mecha-genre. Over de jaren heen zijn er vele mecha-games verschenen - meestal enkel in Japan – maar geen enkele kon de snelle actie van Zone of the Enders succesvol nabootsen. Hoewel het verhaal in geen van beide games een voltreffer was, waren gameplay en graphics dat wel. Die elementen zijn grotendeels bewaard gebleven in de HD collectie waardoor deze absoluut een ideale kennismaking met de serie is.