Onder leiding van Konami ontwikkelde Backbone Entertainment een PlayStation Network en Xbox Live Arcade port van X-Men, een arcadegame uit 1992. Brengt deze port de oude pret terug of is de game hopeloos verouderd?

Op het eerste zicht zou je denken dat de game inderdaad hopeloos verouderd is, want Backbone heeft zeer weinig veranderd. Door de deal met licentiehouder Marvel mochten Konami en Backbone Entertainment maar beperkte aanpassingen doen, omdat Marvel nu eenmaal veel geld vraagt aan een concurrerende uitgever voor de ontwikkeling van nieuwe X-Men games. Hierdoor mocht Backbone Entertainment bijvoorbeeld geen veranderingen doorvoeren aan de graphics en het geluid. Gelukkig is de game niet echt lelijk geworden, de graphics zijn verouderd, maar het spel behoudt zijn charme en alle personages zijn goed herkenbaar. Het gaat natuurlijk wel om hun jaren '80 outfits, wat voor sommigen opmerkelijk zal zijn. Zo is Wolverine in het bruin gekleed tegenover zijn iconische gele outfit en krijgt Dazzler zelfs een hoofdrol, ondanks het feit dat ze tegenwoordig amper bekend is.

De muziek heeft meer moeite met de tand des tijds, er is amper variatie zodat je de hele tijd dezelfde deuntjes hoort. De voice-acting en dialogen - welke opnieuw opgenomen werden - maken door hun kitsch-niveau echter veel goed. Elk personage schreeuwt zijn naam wanneer hij verschijnt, wat bij personages als Colossus en Magneto echt belachelijk is. Die laatste schreeuwt "I'm Magneto, Master of the Magnet" als introductie wat zo slecht is dat het grappig wordt. Ook het verhaal is allesbehalve indrukwekkend, we zien dat Kitty Pryde - die door muren kan lopen - en Professor X ontvoerd worden door Magneto, Juggernaut, de White Queen, Nimrod, Mystique, Blob, Wendigo en Pyro. In zeven levels met weinig verhaal ertussen reis je de wereld rond en neemt je het op tegen robots, vleermuizen, moddermonsters en wandelende hagedissen.


Op sommige gebieden is X-Men Arcade dus sterk verouderd, maar gelukkig brengt de port wel de oude pret terug op gameplaygebied. Konami stond bekend omwille van hun ijzersterke arcadegames en X-Men was één van die games. De game is een ouderwetse sidescrolling beat-'em-all waarin je met een beperkt arsenaal aanvallen aan de slag gaat. Met het vierkantje val je aan en met kruisje spring je om aanvallen te vermijden. Door dit te combineren met de analoge stick tover je mooie combinaties op je scherm, waarmee je strategisch de tientallen vijanden moet bestoken en jezelf beschermen. Als extra zijn er nog de Mutant Powers die je activeert met driehoekje. Zij zijn extreem krachtig, maar je kunt ze maar beperkt gebruiken per leven en je verliest er gezondheid mee. Het is dus riskant om ze te gebruiken.

Op deze manier werd een duidelijk strategie-element toegevoegd aan het gameplay-systeem dat het eenvoudige systeem een beetje diepgang gaf. Spijtig genoeg is een deel van de uitdaging in X-Men Arcade weggevallen omdat je continu op 'Continue' kunt drukken indien je alle levens kwijt bent. Op deze manier krijg je ook je Mutant Powers terug wat het uitspelen van de game zeer goedkoop maakt. Je moet zo eerlijk zijn om de game uit te spelen zoals het hoort, buiten de speedrun die gemaakt lijkt om Mutant Powers te misbruiken. Het had beter geweest om de speler bijvoorbeeld een limiet op te leggen of hem terug te plaatsen naar het begin van een level. Ondanks dit gebrek blijft X-Men Arcade leuk om te spelen, wat meteen een belangrijke reden is om de game te kopen. Old-school plezier met enkele leuke extra's.


Toen de game origineel verscheen, waren er twee uiteenlopende versies. Langs de ene kant had je de Amerikaanse versie welke het origineel was, en langs de andere kant de Japanse versie welke onder andere power-ups bevatte. In principe is het tweemaal dezelfde game, maar er zijn de nodige verschillen en daarom besloot Backbone Entertainment om ze allebei toe te voegen. Men heeft er ook voor gekozen om zowel de vier-speler als de zes-speler kabinetten op te nemen, waarbij de schermresolutie verschilt tussen de twee. De zes-speler mode is hierbij duidelijk de betere, zeker wanneer je met alle zes personages (Nightcrawler, Wolverine, Storm, Dazzler, Colossus en Cyclops) aan de slag gaat. Op de PlayStation 3 is dit zowel offline als online mogelijk, terwijl je op de Xbox 360 offline maximaal met vier kunt en alleen online met zes. Die online mode werkt gelukkig vlekkeloos op beide platforms.

Door de meerdere personages, de coöperatieve mode en de verschillende versies van het spel lijkt de replaywaarde zeer hoog, maar de game kan eigenlijk compleet uitgespeeld worden in anderhalf uur waarmee je dan meteen 100% van de Trophies en Achievements hebt verzameld. Op dat moment kun je natuurlijk jezelf extra eisen opleggen zoals de game uitspelen zonder 'Continue' te gebruiken, maar tegelijk denk je dat €7,99 misschien net te duur is voor een port. De game is dolle pret en speelt nog altijd even goed als vroeger, maar is wel redelijk duur voor zijn beperkte speelduur. Tot een eventuele prijsdaling is X-Men Arcade dan ook alleen aan te raden voor de diehard X-Men fans. Meer casual fans zullen zich ook amuseren met de game, maar hij is nogal duur om zo aan te raden.