Ooit werden er goede Batman games gemaakt, op de NES bijvoorbeeld. In die jaren waren ook de Batman films heel goed te pruimen. De films werden minder en ook de games zakten dieper weg in de goten van Gotham City. Dieptepunten als Batman: Dark Tomorrow en The Rise of Sin Tsu maakten de ooit zo toffe held tot het lachertje in de gameswereld, terwijl de grote concurrent van Marvel (Spider-Man) juist uitstekende zaken deed.

We tellen het jaar 2005 wanneer Christopher Nolan, de regisseur die ons eerder verraste met Memento, de comic-wereld en bioscopen op zijn kop zet met het uitstekende Batman Begins. EA bezit de rechten om een game van de film te maken en stalt de franchise bij Eurocom Entertainment, de studio die de cultgame Sphinx and the Cursed Mummy eerder al ontwikkelde. Voor het eerst sinds tijdens lijkt er weer een fatsoenlijke Batman-game op de markt te komen en hoewel het geen regelrechte topper werd, sloeg men absoluut de goede weg in. De game zocht het betere sluipwerk op, in plaats van het vechten in kleurrijke omgevingen. Helaas bleek het geheel net even te lineair en was de variatie soms ver te zoeken.

Nog geen jaar geleden kwam, wederom van Christopher Nolan, The Dark Knight in de bioscoop. De film kreeg fantastische kritieken en brak record na record. Nou EA, grijp je kans! Dat liep net even anders, het ontwikkelingsproces duurde veel te lang en terwijl de Batman fans massaal de bioscopen bezochten besloot EA de stekker uit het project te trekken; bye bye Batman. Warner Brothers leende de rechten uit aan Eidos, welke op zijn beurt het Britse Rocksteady Studios inschakelde, welke eerder verantwoordelijk was voor Urban Chaos, een aardige titel op de PlayStation 2 en Xbox. Voor de PlayStation 3, Xbox 360 en PC werken ze op dit moment aan één van de meest gehypte games voor dit najaar; Batman: Arkham Asylum.



De game begint wanneer Joker is opgepakt na een, op het eerste gezicht, mislukte gijzelneming van de burgemeester van Gotham City. Een donker, regenachtige nacht toont zich op het scherm terwijl de Batmobile het druilerige weer doorkruist, op weg naar Arkham Asylum, het gekkenhuis waar Batman's grootste vijanden opgesloten zitten. “Het ging allemaal wel erg makkelijk” zegt een donkere stem terwijl de bewakers de gestoorde clown naar zijn cel begeleiden. Bruce Wayne, beter bekend als Batman, heeft zijn uitspraak nog niet gedaan of de hel breekt los. Joker ontsnapt met behulp van Harley Quinn en terwijl Arkham van de buitenwereld wordt afgesloten laten ze de meest krankzinnige geesten vrij; tijd om in actie te komen!

Batman: Arkham Asylum borduurt in eerste instantie voort op de stealthgameplay die werd geïntroduceerd in Batman Begins. Als een dolleman op vijf bewapende gevangenen afrennen wordt gegarandeerd beloond met een regen van lood. Niet getreurd, door de schaduwen te gebruiken, angst te verspreiden, handig in te spelen op je omgeving en de gadgets die voorhanden zijn in te zetten kun je één voor één je tegenstanders uitschakelen. Met de grapplehook zweef je naar de donkere gewelven onder het dak van het gotische gekkenhuis, om daarna rustig te wachten op je eerste slachtoffer. Terwijl jij op de kop geruisloos naar beneden glijdt loopt hij onder je door; heel even maar, want voordat hij ook maar de kans krijgt om een kreet te slaken sla je toe. Slachtoffer nummer twee wordt geraakt met een batarang in zijn knieholten, terwijl nummer drie bedolven wordt onder een zee van scherven, terwijl jij door het glazen plafond komt breken. Dit is zomaar een scenario welke beschrijft hoe je de situatie zou kunnen aanpakken. De stealthgameplay mag dan wel terug zijn, de lineaire aanpak is dat niet; jij bepaalt hoe je tegenstander neergaat!



Naast het sluipen zul je uiteraard af en toe ook flink moeten knokken tegen meerdere tegenstanders. Dit gebeurt stijlvol met het 'free-flow combat system'. Dit houdt in dat je in de praktijk slechts één aanvalsknop hebt, terwijl je met de controlestick in de richting van de tegenstander wijst. Valt de tegenstander aan, dan kun je met de counter knop zijn aanval overnemen, mits je dit op tijd doet. Ook je cape kan worden gebruikt en mocht je genoeg klappen hebben uitgedeeld, dan kan een finisher worden ingezet. Belangijk is dat je als het ware vloeiend door het gevecht heen zweeft, terwijl je aanvallen en counters afwisselt. De game gebruikt een ietwat chaotische camera en slowmotion effecten in combinatie met doffe klinkende klappen om je het gevoel te geven werkelijk stevig aan het knokken te zijn. Dat het nog eens goed werkt is dan natuurlijk helemaal mooi meegenomen! Het is nog even de vraag of het vechtsysteem in de uiteindelijke versie ook wordt uitgebreid, zoals bijv. de gadgets van Batman dat doen. Naarmate je vordert in de game leer je steeds meer trucjes, wat moet voorkomen dat je te snel uitgekeken raakt op de game.

Batman: Arkham Asylum moet een ware fanpleaser worden. Bekende namen als Bane, Joker en Poison Ivy passeerden al de revue en nog veel meer bekende gezichten zullen getoond worden in Arkham. Het donkere stijltje past de game uitstekend en het geheel ademt nu al een voortreffelijke sfeer uit. De grote vraag is; kent deze game wel genoeg afwisseling in gameplay en omgeving? En hoe zit het met de lengte van het avontuur? Zonder multiplayer moeten de story mode en challenge rooms (een mode waarin je bepaalde uitdagingen moet voltooien a la de speciale missies in de Metal Gear Solid uitbreidingen) natuurlijk wel genoeg uitdaging bieden. En hoe zit het met de detective gameplay welke Rocksteady heeft beloofd? Het is leuk om te horen dat men voor de verandering niet vergeet dat Bruce vooral een uitstekende speurder is, maar hoe ontplooit dit zich in de game? Het is nog enkele weken wachten voordat we het uiteindelijke oordeel kunnen vellen, maar de vooruitzichten zijn goed. En werd het ons al niet profetisch voorspelt in een niet nader te noemen film vorig jaar? “The Night Is Always Darkest Before The Dawn”. Dat de zonsopgang met Batman: Arkham Asylum dan eindelijk gekomen moge zijn!