De constante nood van de game-industrie kan met momenten vervelend zijn, vooral als talentvolle studio's zich bezig houden met het opnieuw uitbrengen van games die we vijf jaar geleden al konden spelen. Het is echter veel interessanter indien men aan de slag gaat met een cult-klassieker die nooit in onze contreien verscheen. Dat is nu het geval voor SaGa Frontier, dat meer dan twintig jaar geleden debuteerde op de originele PlayStation en nu dus voor het eerst in Europa verschijnt met een Remastered editie op PC, PlayStation 4 en Nintendo Switch.
Die status als cult-klassieker verdiende SaGa Frontier door zijn innovatie in verhaalvertelling, met name dan door de beslissing om een blik te werpen op de wereld vanuit zeven diverse karakters wiens verhalen niet samenlopen tot één groots avontuur. De verhalen – acht in deze Remastered versie dankzij een nieuw speelbaar personage – focussen echt op het niveau van de personages zonder dat hierin een grotere allesomvattende dreiging naar voren komt. De kwaliteit van deze verhalen is spijtig genoeg niet altijd even gelijkwaardig, waarbij het voor nieuwkomers aan te raden is om te beginnen met Red en T260G. Hun verhalen zijn interessant, maar tegelijkertijd rechttoe, rechtaan. Een personage als Asellus heeft het meest gedenkwaardige verhaal, maar SaGa Frontier houdt je niet bij het handje vast en haar verhaal vergt diepere kennis van hoe de game werkt.
Square Enix heeft de kans genomen om de verhalen in deze Remastered editie verder uit te werken met stukken die in het origineel wegens tijdsgebrek wegvielen. Het duurt hierdoor ietwat langer om deze uit te spelen, maar het is nog steeds minimaal een uur of zeven om deze verhalen te doorlopen. Men heeft tegelijkertijd de open natuur van de game bewaard. Dat betekent onder andere dat de game veel vrijheid gunt om de wereld(en) te verkennen zonder dit te blokkeren achter vooruitgang in het verhaal. Het betekent echter ook dat de game je niet noodzakelijk de juiste kant op gaat wijzen. Ergens in de menu's is een optie verborgen om toch ietwat informatie te delen, maar zelfs daarmee wordt niet alles voorgekauwd. Dat is een groot verschil met moderne Role Playing Games, en meteen ook de reden waarom ik eerder aanraadde om met Red of T260G te beginnen.
Het ontwikkelteam heeft eigenlijk weinig gedaan om SaGa Frontier te moderniseren, wat zijn na- en zijn voordelen heeft. Het grootste voordeel is dat het vechtsysteem zijn uitdagende natuur bewaart. Het wordt geen gemakkelijke klus om de game door te komen zonder enkele keren te sterven, maar dat moet je niet als probleem beschouwen. Het is een reden om volgende keer wat anders te experimenteren. Die noodzaak aan experimenteren komt door de unieke opzet van het vechtsysteem, waarbij bepaalde losse aanvallen kunnen leiden tot synergie tussen karakters. Een ander uniek element is dat personages tijdens gevechten nieuwe vaardigheden kunnen aanleren. Deze twee opties zorgen samen voor een vechtsysteem waarin eerder dynamisch moet worden nagedacht om de beste resultaten te bekomen. Het is een groot verschil met andere Role Playing Games waar de speler eerder wordt aangeleerd om te vertrouwen op de bekende aanvallen met voorspelbare resultaten.
En als het totaal misloopt kun je nog altijd vluchten uit het gevecht, één van de weinige dingen die Square Enix heeft toegevoegd om de game te vereenvoudigen. Ook de optie om automatisch de beste equipment aan te doen is een welkome verbetering. Andere zaken zijn niet gemakkelijker gemaakt, en dan vooral omdat dit afbreuk zou doen aan de ziel van het spel. Zo zijn voorwerpen niet overal verkoopbaar, en vergt het enige voorbereiding om nieuwe karakters te rekruteren voor je team omdat je sidequests bijvoorbeeld in een bepaalde volgorde moet uitvoeren. Eén ding waarmee je echt rekening dient te houden, is het schalen van vijandelijke levels. Dit is namelijk afhankelijk van het aantal gevechten dat je hebt gedaan. Dit is gelukkig alleen van toepassing op normale vijanden, niet op de bazen. Die zijn al moeilijk genoeg zonder je zorgen te moeten maken over de impact van grinding.
De keuze om alleen licht te moderniseren is ook doorgetrokken in het visuele aspect. De sprite stijl is bijvoorbeeld bewaard gebleven, maar de sprites zelf zijn bijgewerkt zodat ze beter tot hun recht komen in hogere resoluties. Dat is spijtig genoeg niet gebeurd met de achtergronden, die hierdoor eerder uitgesmeerd lijken. Dat is echter een klein minpuntje, welk wordt gecompenseerd door de atmosfeer die wordt gecreëerd. De wereld ziet er namelijk heel levendig uit.
Beoordeling
80
SaGa Frontier Remastered brengt de cult-klassieker van PlayStation 1 naar een nieuwe generatie zonder afbreuk te doen aan de elementen die de game oorspronkelijk uniek maakten. De game is misschien niet zo vriendelijk voor nieuwkomers, maar voor mensen met meer zin tot avontuur zal het zeker de aankoop waard zijn.
