Gamed.nl :: Onderwerp bekijken

Geregistreerd op: 05 Dec 2007 Berichten: 5626

Bedankt voor de feedback, nu kan ik weet aan de slag gaan. En die puntenverdeling is nu eenmaal omdat gameplay belangrijker is dan Graphics en Sound, en de verdeling ga ik ook zo houden. Nog eens bedankt iedereen

Geregistreerd op: 26 Feb 2008 Berichten: 73

REVIEW : GUITAR HERO WORLD TOUR

Misschien, weten jullie dat ik in Zoetermeer woon, anders bij deze. Mijn zus wou harstikke graag, maar dan ook harstikke graag deze game voor haar 360 hebben. Daar ga je dan, 3 dagen na de release met haar Zoetermeer in, en nergens ook maar één full band pakket te vinden. Toen maar op naar Den Haag, en ja hoor! Bart Smit, Media Markt en Dynabyte hadden het alleen maar liggen voor de Playstation 3, die inmiddels door dit verhaal door mij vervloekt is. Maar toch, in een klein hoekje, in een klein straatje: NOG 1 EXEMPLAAR VAN GH: WT!!!!

Was het de moeite waard om een Elfstedentocht met een tram af te leggen? Misschien. Het leuke van deze 5e Guitar Hero op de console is dat je het gezellig met drumstel, gitaar, zang en met de oersaaie bass gitaar kan spelen. Rare hiervan is dat je maar 1 gitaar erbij krijgt, maar dan zal de prijs natuurlijk nog hoger gaan liggen als dat hij al is.

Meestal ga ik nu janken over de graphics, maar nee. Ken mij dat nou wat schelen, het ziet er in iedergeval mooi uit Ozzy Osbourne is in dit spel gelukkig mooier dan dat hij in het echt is. Leuk is soms dat als je Monsoon van Tokio Hotel speelt dat er in plaats van een travestiet een geweldige grote punkrocker staat. Even leuk om te vermelden toch?

Nu even back to the point. Het gitaar spelen kennen we inmiddels al maar dat ga ik voor de nieuwkomertjes hier nog even uitleggen. Je hebt gewoon een ongelovelijk mooie maar toch plastic gitaar met 5 knoppen. Bij deze gitaar heb je ook nog een slider, waar je lekker met je vette zwetende vingers overheen kan 'tappen' en ongelovelijk jezelf voor paal kan zetten met een plastic gitaar. Drummen daar in tegen is nieuw in de Guitar Hero franchize. Het is echt harstikke leuk, in tegenstelling tot Rock Band heb je bij deze game wel 2 van tjing tjing (bekkens, dank en vrede zij met flipflop) dingen, en natuurlijk een voetpedaal, met daarboven nog gewoon 3 'normale' knoppen. Zingen vind ik daarintegen minder, misschien omdat ik het zelf niet kan. Maar ik vind ook de meeste nummers er niet voor gemaakt. Neem bijvoorbeeld dat nieuwe album van Metallica. The Day That Never Comes heeft een hele lange solo op het eind en als je zingt heb je dus echt heel weinig speelplezier.

Leuk om nog even te vermelden is de music studio. Zelf bak ik er echt geen reet van, het enige deuntje wat ik kan spelen is de intro van Sad But True van Metallica (klinkt misschien voor sommige hier als chinees in de oren). Maar je kan er in principe hele goede gecomponeerde nummers mee maken, en dat doen er dus genoeg. Leuk is ook dat je dus je eigen nummers kan uploaden, en andere nummers kan downloaden. GHTunes werkt nu al beter dan ITunes.

Nog een andere leuke toevoeging is het customizen van gitaren en je eigen rockende character maken. Geweldig hoe mijn zus haarzelf veels te mooi heeft gemaakt in deze game, met in haar hand een gitaar die echt schitterend is gecustomized. Ikzelf ben blij met deze ontwikkeling in de serie, want zelf kan ik voor geen meter echt gitaar spelen, en is het dus mooi om mezelf zo goed te zien spelen in een game. Yeah!

Heb jij problemen met je vriendin in bed? Lukt het vinger werk niet? Dan is Guitar Hero : World Tour harstikke geschikt voor jou. Er zitten echt leuke nummers tussen, denk aan Ozzy Osbourne, Metallica, Joe Satriani en het legendarische Eye of The Tiger. Beter dan Rock Band 2? Ja, voor mij komt dat door het verschil van het drumstel (die je trouwens ook in Rock Band kan gebruiken, dat geld voor alle instrumenten) Het drumstel werkt goed, bass spelen werkt goed, gitaar alles gewoon! Een topgame van formaat licht nu voor de prijs van een Xbox 360 in de winkel, en dat is dan misschien het enige minpuntje wat ik er aan op te merken heb.

Cijfer: 91 %

Geregistreerd op: 22 Mei 2008 Berichten: 1395

aparte review, je vertelt niet echt de verbeteringen tegenover het vorige deel, en ik zou ook wat meer vergelijking met rockband (2) maken, je vorige reviews waren stukken beter, maargoed.

de conclusie en je schrijfstijl zijn dan wel weer briljant
vingerwerk, prachtig

en die ''tsjing tsjing'' heten trouwens bekkens.

**Grammar Führer** Geregistreerd op: 18 Jan 2008 Berichten: 9765

Ik vond het een beetje chaotisch geschreven, je pakte alle elementen kriskras door elkaar en gaf niet echt uitleg op alle fronten. Wat meer vergelijking was inderdaad beter geweest; het vergelijken van hardware, tracklist en evt. modes die anders zijn dan bij RB2 had je er prima bij kunnen doen.

**Grammar Führer** Geregistreerd op: 18 Jan 2008 Berichten: 9765

Geregistreerd op: 17 Mrt 2008 Berichten: 1880

Ik mis vooral de plaatjes bij jouw reviews, ze voegen in mijn ogen veel toe aan de layout van een review. Je zet in je review neer dat je geen zin hebt om neer te zetten hoe het gitaar spelen werkt omdat ''we'' al weten hoe het moet. Als je op zijn minst had uitgelegd wat de bedoeling is in het spel had ik het nog niet zo erg gevonden en daarom voegen plaatjes veel toe, wanneer een speler plaatjes ziet van Guitar Hero kan deze al makkelijk zien hoe het spel moet.

Verder blijft je stijl van schrijven goed en zie dan ook geen spelfouten erin staan. GH: WT had ik dan wel voluit geschreven maar dat is maar een klein dingetje. Ga zo door zou ik zeggen maar neem iets meer tijd voor je review en maak je hem wat langer want vond deze een beetje aan de korte kant voor een toch uitgebreide muziekgame.

Iemand nog reactie's op mijn review van Saints Row 2?

Geregistreerd op: 05 Dec 2007 Berichten: 5626

Meesterlijk geschreven stukje tekst, en dat meen ik. Ik kan niet meer zeggen dan dat.

Geregistreerd op: 26 Feb 2008 Berichten: 73

Bedankt voor al jullie reacties, de meningen zijn een beetje verdeeld. Ik hoop dat ik het een beetje recht heb getrokken, ik heb veel raad van jullie opgevolgt, en daar wordt ik alleen maar beter van;) Ook bedankt voor de complimenten over de schrijfstijl, die houd ik zeker aan;)

Dus check m nog een x, kheb er wat aan veranderd;)

Geregistreerd op: 26 Feb 2008 Berichten: 73

REVIEW: FIFA 09

Zijn er hier voetbalfans? Ik geloof het niet zo, volgens mij maakt het jullie niets uit dat AZ dit jaar met een straatlengte voorsprong Eredivisiekampioen gaat worden, Ajax nooit meer het niveau haalt van vroeger en Feyenoord dit seizoen genadeloos ten onder is gegaan. Laat ik je is wat vertellen, mij doet het ook niet veel. Ik speel liever mijn eigen eredivisie seizoen, in FIFA 09!

FIFA 09 dus, de zoveelste FIFA game. We begonnen ermee toen ik 2 was (in 1994) en het einde is nog lang niet inzicht. Het hoogtepunt van alle FIFA games was denk ik voor veel mensen (zoals ik) de versie uit '98. De game had bijna alle competities en landen die je kon bedenken (HET NEDERLANDS ELFTAL VAN TOEN!) inclusief het WK uit 1998. Ook de gameplay voor die tijd was goed, maar daarna kende de serie een flinke concurrent. Pro Evolution Soccer.

screenshot FIFA '98 en dus niet 09!!!!!!!

Pro Evolution Soccer (PES) had dan wel allemaal verzonnen namen en spelers in het begin, en bijna geen licenties, toch kon deze game het roer omgooien voor vele voetbalfans en gamers. Het was vernieuwend, het speelde lekker. Dit ging door tot PES 6, waar de serie op zijn hoogtepunt was. De FIFA serie was vooral bij de pers de underdog en EA was ieder jaar hopeloos bezig om de serie maar aan te passen en beter te maken. Wanneer lukte dat? In 2008.

10 jaar na (naar mijn mening) het beste voetbalspelletje ooit gemaakt kwam er eentje die op de voet volgt : FIFA 08. De game bood vernieuwing in gameplay,had vele licenties, en speelde als een geweldige balans tussen de PES en FIFA games. Terwijl PES 2008 in dat jaar, de plank volledig misloeg, met als grootste dieptepunt het online gedeelte.

Dan komen we na een bijna oneindig stukje game en voetbal geschiedenis uit, bij FIFA 09. FIFA 09 pakt de 08 versie,verbeterd hem, geeft hem een mooier menu in de wedstrijden, verbeterd de transfers, de graphics en gooit er wat mogelijkheden in. Vanaf FIFA 08 was het mogelijk om Be A Pro Mode te spelen, een modus waarbij je met 1 mannetje over het veld in het team kon spelen. Jammer ervan was, dat het alleen in vriendschappelijke wedstrijden kon, en in ongeorganiseerde online potjes. In 09 doen we dat anders. We kunnen 4 seizoenen spelen met bijvoorbeeld een Sneijder of een Kaka, en online hebben we nu Clans, en 10 vs 10 wedstrijden.

Ook Adidas had nog niet genoeg geld vonden ze, en vond het dus nodig om een betaalde spelergenerator in het spel te doen. Ik leg het uit: stel je eens voor dat Huntelaar deze week 3 doelpunten scoort bij Real Madrid, dan gaat Huntelaar's algemene skills omhoog. Speelt die deze week dramatisch, gaan zijn algemene skills omlaag. En dat het hele seizoen lang. En daar betalen we dus extra voor, ik zeg: Bullshit, niet doen!

Ook over de gameplay heb ik natuurlijk wat te zeggen. Ongelovelijk realistisch, als je gewoon ziet hoe de ballen worden geschoten, gepasst, worden afgepakt, enzovoorts. Geloof me, mensen die niet gamen, zoals misschien je opa en oma of je ouders, zullen vragen of dit nu op tv is. Het realisme druipt er vanaf.

Ben ik de enigste die zich aan het commentaar ergert? Het Nederlandse commentaar? Het zit er al jaren in, en ik hoef die 2 gillende keukenmeiden niet meer. Ze zeggen ieder jaar precies hetzelfde, met 2 nieuwe zinnen ertussen. Bah, goedkoop en ik kan zelf totaal niet tegen de hele middag dat gejank van Evert ten Napel en Youri Mulder. Schietend vanaf 40 meter afstand en je schiet over, zegt Youri: Hoe kan hij die nou missen?! Ongelovelijk.

Lange review he? Sorry, ik moest even de geschiedenis van de voetbalgames erbij pakken, wilde ik tot iets duidelijks komen over FIFA 09. PES 2009 deed het zelfde als FIFA 09 deed. Het pakte de voorganger en ging daar mee verder, iets wat bij PES 2009 iets heel dramatisch is. De game zelf niet zo, maar online heeft de game een grote tumor en lijkt Konami niet te weten hoe je online iets moet neerzetten (MGS Online was soms ook een drama op de PS3).FIFA 09 daarintegen, een game met klasse, een game die sinds vorig jaar weer terug op de kaart is, en met FIFA 09 laat zien dat het voorlopig op diezelfde kaart blijft. Voetbalfan? Ga 09 halen! Geen voetbalfan? HALEN! Voetbalhater? Geef het een kans.

Cijfer: 94 %

Geregistreerd op: 24 Sep 2007 Berichten: 77

ik ben een voetbalfan , weetje wat me opval aan jullie reviews de schrijfstijl is prima maar het zijn alleen maar games met een hype waarom geen vergeten titels zoals Pure en crackdown .

Geregistreerd op: 26 Feb 2008 Berichten: 73

REVIEW: GUITAR HERO: METALLICA

So Close, No Matter How Far. Ik denk, één van de beste teksten ooit. Ongelovelijk,wat het nummer Nothing Else Matters met je kan doen. Het heeft voor veel vrienden van mij een betekenis, en ik vind het gewoon de beste ballad ooit gemaakt. Iets te rustig? Obey your master dan maar.. Hier is (tromgeroffel) de zoveelste Guitar Hero maar dan nu,Metallica!

Ja,zeker de zoveelste Guitar Hero. Vanaf eind 2008 t/m nu hebben we Guitar Hero : World Tour, On Tour Decades,Metallica en Smash Hits al gehad,en dan moeten Guitar Hero : V en DJ Hero nog komen. Als ik gelijk met de deur in huis mag vallen ben ik het dus echt spuugzat met de Guitar Hero versie en ben ik van mening dat EA zich minder commercieël opstelt dan Activison Blizzard,door het feit dat Rock Band nog maar 2 echte delen heeft en gewoon ongelovelijk veel DLC heeft.

Maargoed, waarom dan wel deze game reviewen? Het is misschien oneerlijk, maar ik ben metalhead van top tot teen en ik ben al helemaal weg van Metallica. Ik zat dus,in tegenstelling tot alle andere delen na World Tour echt met smacht op deze game te wachten. En als je geld op is, dan kan je altijd nog je tas buiten hangen!

Guitar Hero : Metallica heeft wat verbeteringen ten opzichte van pakweg Guitar Hero : World Tour. Er zit een expert + modus in voor de drummers. Hiermee kan je nog een 'kick pedal' toevoegen en dan dus net zoals Lars Ulrich (de drummer van Metallica) lekker met dubbele 'kick pedals' aan de slag.

Verder is Metallica harstikke goed nagemaakt (zoals ze er nu uitzien) en vind ik James Hetfield er dan wel echt het best uitzien. Alle monden bewegen goed,en gelukkig hoef ik niet net zoals in Guitar Hero : World Tour een mislukte emo een lekker hard Metallica nummer te zien spelen.

De soundtrack is dus wat mij betreft perfect, alleen had ik nog wel wat meer Slayer (War Ensemble zit in de game),Iron Maiden,Slipknot,Trivium verwacht. Deze bands lijken mij meer inspirerend dan bijvoorbeeld Lyrnryd Skynryd,of iets in die richting. Maargoed, dat is een mening.

Tot slot zitten er nog wat extra's bij, leukste vind ik Master of Puppets met die achterlijke pakjes aan in een gymzaal. Maargoed, dat heeft de game gemaakt zoals hij nu is. Ook krijgen we met het gitaarpakket nog een GH: Metallica faceplate voor op je gitaar erbij en dan zijn we toch echt helemaal compleet. Oke,nog 1 ding dan. Als je de Death Magnetic DLC van Guitar Hero 3 en Guitar Hero : World Tour heb gedownload,is deze ook speelbaar in Guitar Hero : Metallica.

Dit is de laatste Guitar Hero waar ik een review over schrijf, oke? Ik ben een echte gamers gamer. Ik hou van Call of Duty,ik hou van diepgaande RPG's,dus maak je maar niet druk. Maar deze game,was gewoon te hot om mijn toetsenboord in de kou te laten staan. Vette soundtrack,goed in elkaar gezet, maar had misschien beter als een groot DLC pack kunnen verschijnen voor World Tour, want Activision komt niet meer heel serieus over met de Guitar Hero,of moet ik zeggen.. 'Hero' serie.Al met al,is dit weer een lekkere Guitar Hero.

84%

Niet zo goed en vernieuwend als World Tour, maar het blijft natuurlijk wel Metallica.

Geregistreerd op: 28 Jan 2008 Berichten: 546

Operation Flashpoint: Dragon Rising

De warsims, kort voor de Engelse term voor oorlogssimulatoren, zijn onderdeel van een uitstervend ras. De grote fanbase die zich achter de warsims (en dan in het bijzonder Operation Flashpoint: Cold War Crisis) heeft geschaard komt dan ook de laatste tijd maar moeilijk aan haar trekken. Vooral de consolebezitters, zoals ik, die sinds het cancellen van de consoleversies van Arma II eigenlijk hun laatste hoop maar op één game gevestigd hadden. Die game is nu uit, en wordt verkocht onder de (voor reviewers irritant lange) naam van Operation Flashpoint: Dragon Rising.

'As close to war as you ever want to get'

Op het eerste gezicht lijkt Dragon Rising op de screen boven dit lapje tekst misschien wel niks meer dan de zoveelste shooter. Weer zo'n titel in het rijtje recht-toe recht-aan shooters als Medal of Honor, Call of Duty en Halo, maar het blijkt maar weer eens dat schijn bedriegt! Bij Codemasters hadden ze namelijk een heel ander doel voor ogen toen ze begonnen aan de lang verwachte opvolger van Operation Flashpoint: Cold War Crisis, namelijk een zo realistisch mogelijke shooter maken.Wat dit precies inhoud is dat ze bij Codemasters zo veel mogelijk hebben proberen af te stappen van het Hollywood blockbuster imago dat shooters als Gears of War 2 en Call of Duty 4: Modern warfare gegenereerd hebben. De verschillen zijn direct overduidelijk op het moment dat je de game voor het eerst speelt. Zo is je stamina niet onuitputbaar, raak je echt door je kogels heen, en kun je niet als een meatshield 20 kogels van een machinegeweer opvangen, snel achter een muurtje gaan staan, om vervolgens je belager met een volledig magazijn aan kogels de wereld uit te helpen.

Neen, in Operation flashpoint 2 wordt er gewerkt met het 'One shot, one kill' principe. Nou moet je dit natuurlijk niet al te letterlijk nemen. Een schot in je voet is natuurlijk niet direct een kill, maar je kunt niet als Rambo op je tegenstander afrennen om hem wel even een kopje kleiner te maken want, geloof me, dat zal je dan wel snel afleren. Enfin, het punt is duidelijk en we gaan verder.

'Skira'

Dragon Rising speelt zich af op het fictionele eiland Skira. Skira is een klein eilandje gelegen ten noorden van Japan, en blijkt de bakermat van al heel wat verschillende conflicten. Zo wisselde Skira al een aantal maal van uitvoerende macht. Nu is het achtergrondverhaal niet zo bijster interessant, maar kortgeleden blijkt er op Skira een enorme olievoorraad ontdekt te zijn! Nu wil de wereld zich toevallig in een wereldwijde crisis bevinden, en zou geen enkele leidende wereldmacht er problemen mee hebben op Skira op te eisen natuurlijk. De chinezen die een tekort hebben aan olie zetten het dan ook op een invasie van het eiland aan. De Russen daarentegen, die het eiland al sinds WOII in handen hebben, zien dat natuurlijk niet zitten en sluiten een (financieel aantrekkelijke ) deal met de Amerikanen om deze bezetting tegen te gaan. De opdracht die je in de campaign van Dragon Rising mee krijgt is dan ook simpel: Stop de Chinezen voordat ze het eiland bezetten en een WOIII onvermijdelijk zal worden.

Het moment dat je jezelf door de gelikt uitziende menu's van Dragon Rising hebt gewerkt, het achtergrondverhaal hebt aangehoord, en je uiteindelijk in de virtuele wereld bevindt zal het je opvallen dat de game grafisch geen prijzen gaat winnen. De game ziet er redelijk uit, maar verwacht geen grafische hoogstandjes. Dat is geen schande hoor. De game bestaat namelijk uit 225, jawel u leest het goed, tweehonderdvijfentwintig vierkante kilometer aan uiteengestreken landschap dat je op je eigen houtje mag gaan verkennen.

Nou ja, op je eigen houtje mag verkennen, nadat je de campaign hebt uitgespeeld dan. Tijdens de missies zelf beschik je namelijk maar over een klein gebied van de map en liggen de objectieven eigenlijk allemaal binnen een radius van een paar honderd meter van elkaar af. Zelf vind ik dit zonde van alle ruimte die het eiland heeft, aangezien je het dan gewoon niet optimaal benut.
Wat ook weer zo zijn beperkingen legt op het nut van de vele voertuigen in Dragon Rising. De reden waarom ik dit zo jammer vind is dat de game het daardoor grafisch gezien op andere punten weer moet inboeten. Zo is er in het aanwezige weersysteem wat op dynamische wijze van zonnig naar bewolkt en weer terug veranderd bijvoorbeeld helemaal geen regen aanwezig waardoor het systeem bijna niet opvalt. Zo ziet het gras er van een afstandje allemaal heel mooi uit, maar ga je er tussen liggen en kruip je wat rond zul je al snel zien dat het allemaal kaarsrecht stilstaat en niks meer dan een 2D texture blijkt te zijn. Dat zijn van die kleine subtiele dingetjes waar ik mijzelf als gamer aan kan ergeren.

'Tactical > Rules of Engagement > Fire at Will'

Nog een groot verschil met andere shooters als Halo 3 is dat je ondersteuning in Dragon Rising niet bestaat uit een paar schlemielige soldaatjes die bij het minste of geringste dood neervallen en zelf offensief weinig uithalen. In Dragon Rising ben je echt op pad met een squad die je zorgvuldig zal moeten instrueren om echt van waarde voor je te kunnen zijn. Haal je jouw squad bijvoorbeeld midden in een gevecht uit cover om ze frontaal de vijand te laten belagen dan zul je het de rest van de missie zonder teamgenoten moeten doen. Stuur je ze daarentegen over de flanken om je tegenstanders van opzij te belagen terwijl jij zelf de tegenstander afleidt met het zogenaamde 'covering fire', dan zul je binnen no-time een paar keer 'Target, rifleman...eliminated' door je speakers horen komen en mag je jezelf feliciteren met een knappe strategische overwinning. Dit alles doe je door middel van squadcommands.

Die squadcommands selecteer je met de rechterbutton en de pijltoetsen waarmee je jezelf door de menuutjes en hun submenuutjes heen kan dirigeren. Dit werkte tot mijn verbazing erg vlot, en ook in het heetst van de strijd bleken de menutjes nog steeds zeer toegankelijk. De allereerste missie zal je dit nog niet zo ervaren, maar zodra je de structuur van de circelvormige menuutjes eenmaal in de smiezen hebt is het een kwestie van een paar seconden voordat jouw manschappen de orders uitvoeren, en dat is onder vuur wel zo fijn.

'Brothers in Arms'

Toen ik voor het eerst mijzelf deskundig door de eerste twee levels van Dragon Rising had heen geschoten bekroop mij een leeg gevoel van binnen. Dat gevoel bekruipt je omdat je op den duur jezelf alleen gaat voelen in de immense bossen, grasvlakten en dorpjes die het eiland rijk is. Tussen de momenten van vuurgevechten en het halen van objectives in kan het namelijk nog wel eens aardig stil worden op het eiland, en je A.I. gestuurde broeders, hoe braaf ze ook bevelen opvolgen, zijn nou niet bepaald de meest sociaal ingestelde personen.

Dat maakt Dragon Rising ook de ideale game voor een co-op modus. Nou wil het lot zich voordoen dat Codemasters dat ook is opgevallen en ze daardoor een 4 speler co-op modus hebben geïmplementeerd in de game. Deze modus geeft Dragon Rising echt een boost in speelbaarheid. De spannendste momenten die je zal beleven in de game zullen zijn wanneer je jouw makker in het heetst van de strijd probeert op te lappen met een med kit terwijl een andere kameraad een barrage aan 'covering fire' afvuurt om zo de aandacht van de tegenstander van jou en jouw gewonde collega soldaat af the leiden. De extra dimensie die dat geeft aan een oorlogssimulator is echt immens. Waar in de meeste shooters co-op een leuke toevoeging is aan de game doet het in Dragon Rising echt eer aan het rauwe aspect van oorlogvoeren waar Codemasters op doelt.

'16 versus 16...toch?'

Dames en heren laat ik het maar direct zeggen. Als het namelijk om de multiplayer gaat worden wij, als consolegamers, verschrikkelijk genaaid door Codemasters. De videodoc's die elke fan natuurlijk heeft gezien beloofde ons namelijk een 16 vs 16 online multiplayer component in Dragon Rising. Nu de game uit is blijkt dat alleen de PC versie te betreffen. Als 'wij' namelijk onszelf door de multiplayer menuutjes heen manoeuvreren om uiteindelijk zo in een server te belanden dan speel je niet met 16 man, maar met maar 4! Dit houdt niet in dat er maar 4 soldaten over de multiplayer maps van 4 vierkante kilometer grootte heen huppelen hoor. Je hebt namelijk in de consoleversie drie door de AI gedreven soldaten bij je, in plaats van drie echte spelers zoals in de PC versie. Nu moet ik zeggen dat ondanks dat ik het stiekem toch wel leuk vond zelfs met de teleurstelling van het spelersaantal dat de kracht van de game zich toch voornamelijk in de singleplayer en in het bijzonder in het co-op element schaart.

'Speciaal voor de harde kern'

Wat nog interessant is om te vertellen is dat Operatie Flitspunt: Rijzende Draak niet het aloude systeem van moeilijkheidsgraden hanteert waarin je met elk stapje moeilijker sterkere, slimmere en/of beter bewapende tegenstanders confronteert. In Dragon Rising is het zo dat je op de laagste moeilijkheidsgraad, normal, bezit over allerlei visuele hulpmiddelen. Je hebt een map waarop je de omgeving kan checken, je hebt een crosshair en je hebt een ietwat minimalistische wapen HUD waarop je jouw aantal magazijnen, kogels en wapens kan checken. Maar zul je een stapje moeilijker gaan spelen, op experienced, dan vallen er al wat van die hulpmiddelen weg. En als je het jezelf helemaal moeilijk wilt maken dan is er ook nog hardcore. In hardcore ben je alle voorgenoemde hulpmiddelen kwijt en zul je helemaal in je uppie moeten bijhouden hoeveel magazijnen je ook alweer bij je had, en geloof me, de twijfel of je zonet nou 5 of tóch 6 magazijnen hebt verbruikt op het moment dat je een zwaarbewapende Chinees recht in de ogen kijkt is niet een fijn gevoel.

Conclusie:

Operation Flashpoint 2: Dragon Rising is een hele degelijke tactische shooter die een waardige opvolger is voor Operation Flashpoint: Cold War Crisis. Door de tenenkrommende moeilijkheidsgraad en het overweldigend grote landschap doet deze realistische oorlogssimulator haar schoonheidsfoutjes snel vergeten en haal je met Dragon Rising vooral een hele sterke co-op ervaring in huis die de fans van het genre, maar ook Call of Duty spelers die wel eens wat anders willen proberen zeker niet mogen missen.

91%

Operation Flashpoint: Dragon Rising is een game-ervaring die de doorgewinterde consolegamer gewoon niet mag missen!

[OT: Ik zag dat Gamed zelf nog geen review geschreven had en omdat ik zelf wel zin had om mijn mening uit te tikken heb ik hem hier maar even gepost. Tweede review die ik ooit in mijn leven geschreven heb. De eerste solliciteerde ik ooit succesvol naar een direct geflopte gamesite mee overigens haha! Tips en adviezen zijn zeer welkom, vooral van de redactie natuurlijk!]

Geregistreerd op: 12 Jan 2006 Berichten: 5252

Ziet er erg goed uit! Goed geschreven.

Enkele foutjes die ik opmerkte:
- daarintegen (bij je inleiding van het verhaal)
- paar paar keren (twee keer paar)
- herhaling van woorden (''ondanks'' twee keer in een zin, is irritant lezen. stijlfoutje)
- doormiddel moet volgens mij met spatie, door middel.

Maar het leest wel lekker weg

Geregistreerd op: 28 Jan 2008 Berichten: 546

Potverdorie!

Ik heb het geschreven in wordpad, en toen met word door de spellingscontrole gegooid. Blijkt dat ik uiteindelijk de onaangepaste versie heb gepost haha. Zal even de spelfoutjes verbeteren. Behalve doormiddel had ik ze zelf ook al verbeterd, Word vond namelijk geen doormiddel in mijn review

Thanx.

Geregistreerd op: 29 Mrt 2009 Berichten: 291

"Een schot in je voet is natuurlijk niet direct een kill, maar je kunt niet als Rambo op je tegenstander afrennen om hem wel even een kopje kleiner te maken want, geloof me, dat zal je dan wel snel afleren."

Maar jij bent hardleers, na 4x had je het pas door XD
( en ja ik doel op missie 3

)

Verder een super review

Geregistreerd op: 11 Mei 2008 Berichten: 2161

Goed gedaan joh, geweldig, schrijf eens vaker xD

Geregistreerd op: 04 Mrt 2008 Berichten: 3614

I liek it, en die van Kim is ook goed hoor

Geregistreerd op: 05 Feb 2008 Berichten: 7331

Geregistreerd op: 04 Mrt 2008 Berichten: 3614

Die erboven!

Geregistreerd op: 28 Jan 2008 Berichten: 546

Fallout 3: Game of The Year Edition

In Oktober van vorig jaar stond ik voor een groot dilemma. De twee grootste RPG's van het jaar kwamen uit, en ik, als arm (destijds) vijftienjarig jongetje moest kiezen tussen twee titanen in hun genre om de financiën op orde te houden. Deze twee titanen waren Fable 2 en Fallout 3. Toen ik op Gamed eenmaal aan de prijsvraag van Fable 2 had meegedaan en onverwachts diezelfde prijsvraag ook nog eens won was de keuze voor mij snel gemaakt en kon ik mijn opgespaarde centjes weer opbergen. Nu, één jaar later, is de GoTY van Fallout 3 uitgekomen en besloot ik mij voor het eerst te wanen in deze wonderlijke postapocalyptische wereld.

‘Zero Minutes to Midnight’

Het was 1982 toen de band 'Doe Maar' scoorde met hun single 'de bom' en het was precies 95 jaar later (dank u Danny) in het jaar 2077 toen de bom daadwerkelijk viel in de fictieve wereld van Fallout. Die bom was het begin van een nucleaire oorlog die de wereld in een aantal uur terugbracht naar het stenentijdperk waar termen als technologie en beschaving niet meer bestonden. Er was weinig meer over van de wereld van vóór 2077 en de wereld belandde in een duistere periode. Een schaars aantal mensen wist zich nog op tijd in schuilkelders (zogenaamde 'Vaults') op te sluiten om zo veilig te blijven voor de explosies en hun (muterende) gevolg, de fallout. Zo gingen alle vaults 10 jaar later weer open en begon de mensheid zich weer langzamerhand door de met mutants gevulde wastelands te verspreiden. Één vault, Vault 101, daarentegen bleef dicht voor 200 jaar.

En dan komen we aan op het punt dat Fallout 3 begint. Het is het jaar 2261 en de plaats is Washington D.C. De eerste momenten die je in de game meemaakt zullen net zo bloederig zijn als de rest van de game, maar het gaat hier helaas nog niet om het inslaan van de hersenen van een super mutant. Neen, je bent getuige van je eigen geboorte! Hier zal je als eerste het uiterlijk en geslacht van je karakter kunnen bepalen. Dan wordt je al snel in een tijdsprong gegooid en ben je plotseling drie jaar oud. Je zult een korte quest doorslopen die je het S.P.E.C.I.A.L systeem zal uitleggen waar ik later in de recensie nog dieper op in zal gaan. Omdat niemand natuurlijk zit te wachten op een survival RPG waarin je een peuter speelt maak je niet geheel onverwachts nog twee tijdsprongen mee waarin je uiteindelijke karakter verder gedefinieerd wordt door de keuzes die je maakt tijdens je jeugd in Vault 101.

Je jeugd verloopt spoedig en iets anders dan de wereld binnen de schuilkelder ken je niet en kan je eigenlijk ook geen voorstelling van maken. Maar dan, op een doodnormale dag in 2277, wordt je wakker gemaakt door je goede vriendinnetje met de mededeling dat je vader ontsnapt is uit Vault 101. Ietwat verward en nog met de slaap in je ogen besluit op je op onderzoek uit te gaan. Als je eenmaal de feiten kent (en daardoor de vraagstukken alleen maar groter zijn geworden) besluit je dat er maar één ding opzit en dat je Vault 101 zal moeten ontsnappen om je vader te gaan zoeken. En zo belandt je dan uiteindelijk in de magische wereld van Fallout.

'The Elder Nukes: Fallout'

Op het moment dat je jezelf voor het eerst in deze postapocalyptische wereld waant zal het je direct opvallen dat deze game afkomstig is uit de stal van Bethesda. Het zal dan ook niemand verbazen dat de game gebouwd is op de geüpdate engine van Bethesda's vorige topper Oblivion. De game voelt, speelt en oogt dan ook als voorgenoemde game en dat bedoel ik dan ook als positief punt. Toen de game vorig jaar uitkwam was de kritiek in de recensies veel gericht op de gelijkenissen tussen Fallout 3 en zijn geestelijke voorvader Oblivion. Ik zelf heb dit niet zo ervaren. Op het moment dat je de game speelt ben je daar namelijk niet mee bezig. Je bekijkt de game helemaal niet vanuit het Oblivion oogpunt, maar in plaats daarvan laat je jezelf al snel meevoeren in een wereld en een verhaal die absoluut niks met Oblivion te maken hebben.

'Oude glorie vergaat nooit'

De heren bij Bethesda hebben uitstekend de stijl van de eerste twee Fallout games weten te vertalen naar een free-roaming RPG die zich afspeelt in een 3D setting. Het grafische resultaat hiervan zal ongetwijfeld de natte droom van elke Fallout fanboy zijn geweest. Omdat niet iedere gamer boven de twintig is hebben ze er gelukkig ook voor gezorgd dat de game uitstekend speelbaar is mocht je de eerste twee delen niet gespeeld hebben. Het verhaal dat je in Fallout 3 speelt heeft namelijk behalve wat hints hier en daar geen directe link met de verhaallijnen die je in voorgaande games gespeeld hebt. Dat kan al direct verklaard worden aan de hand van de plaats waar deze games zich afspelen. Waar de eerste twee delen zich aan de westkust van (voormalig) Amerika afspeelden mag je in deel 3 op verkenning aan de oostkust van Amerika.

'Hiroshima? Paradise to us.'

Vergelijkingen die de oudere lezers onder jullie waarschijnlijk al snel zullen trekken zijn met de werelden van Mad Max en Terminator. Hoewel ik het hier helemaal mee eens ben is er één groot verschil met die franchises. Fallout is namelijk doorlopen met subtiele hints en gelijkenissen met het Amerika van de jaren zestig. Die subtiele hints in de muziek, het design en de gedateerd ogende wapens zouden je ook bijna het idee geven dat de wereld al in de koude oorlog slachtoffer was gevallen aan een nucleaire Holocaust en dat de wereld de driehonderd jaar die volgden gewoon niet veranderd zou zijn omdat er niks over was om de beschaving te herbouwen. Ik denk dat je op die manier het beste de stijl van Fallout 3 zou kunnen samenvatten.

Tussen de overblijfselen van steden, kampen waar raiders en rebels zich verzameld hebben en de Vaults in zul je een enorme 'wasteland' aantreffen. In deze wasteland zul je de vreemdste wezens tegenkomen. De mutaties ten gevolge van de fallout hebben op de overlevende mensen, dieren en wie weet wat voor andere figuren namelijk weinig goeds gedaan. Van tweekoppige koeien tot rottende zombies tot groene reuzen die je met een brandkraan een kopje kleiner willen maken zul je tegenkomen. Kortom, je kunt het zo gek niet bedenken, maar het zit echt allemaal in Fallout 3!

Omdat de bovengrondse wereld voor het grootste gedeelte is verwoest heb je ook nog altijd de mogelijkheid om ondergronds de wereld van Fallout 3 te verkennen. Het ondergrondse metrosysteem aan de oostkust van de voormalige U.S of A is namelijk wonder boven wonder grotendeels nog intact gebleven en ondanks dat de metro's misschien niet meer rijden is dit nog altijd de snelste, al dan misschien niet de veiligste, manier om op je eindbestemming aan te komen. Daarentegen ben jij natuurlijk niet de enigste met dit briljante idee en zul je terwijl je door de donkere tunnels heen sluipt ook geregeld de hete adem van een super mutant of ander gespuis in je nek voelen.

'V.A.T.S.'

Je zou Fallout 3 kunnen spelen als een alledaagse shooter. Je kunt net zoals in Call of Duty, Halo of Gears of War net zo lang je vijand vol pompen met lood totdat hij, zij of het er dood bij neer zou vallen, maar Fallout 3 gaat verder dan dat. Gelukkig maar dat Fallout 3 verder gaat dan dat want een groot verschil met de voorgenoemde shooters is dat je niet over een ruim arsenaal aan munitie beschikt. Je zal echt zuinig aan moeten doen met je kogels of anders zul je al snel je gevechten moeten voeren met je vuisten of een honkbalknuppel. Als je kogels eenmaal op zijn zul je dan ook eerst een vijand moeten uitschakelen die wel munitie heeft voordat je weer kan gaan knallen. Helaas is dat niet zo makkelijk als het lijkt en is het in elkaar slaan van een super mutant nou niet per direct een makkelijke opgave, mocht die mutant ook nog eens toevalligerwijs een shotgun in zijn handen hebben dan mag je best spreken over kut met peren. Daar hebben de knappe koppen bij Bethesda dan ook over nagedacht en kwamen ze op de proppen met het zogenaamde V.A.T.S.-systeem

Wat dit precies inhoud is dat je op elk moment dat je een vijand (of vriend) in je vizier hebt je met je rechterbutton de tijd stil kan zetten om zo op elk afzonderlijk lichaamsdeel van je beoogde slachtoffer te kunnen richten. Is je tegenstander zwaarbewapend dan kan je ervoor kiezen om zijn arm er af te knallen, als je tegenstander lichtvoetig is kan je ervoor kiezen om zijn been er proberen af te schieten en als je gewoon voor de spetterende headshot wil gaan dan richt je natuurlijk op het hoofd. Natuurlijk is dit allemaal afhankelijk van een kanspercentage die afhangt van de afstand en hoek tussen jou en je slachtoffer. Mocht je missen, dan zal de tijd weer normaal gaan tikken en zal je V.A.T.S. eerst weer moeten opladen voordat je hem opnieuw kan gebruiken. Máár mocht je wel wat meer succesvol zijn dan zit de kans er in dat je op een bloederige cutscene getrakteerd zal worden waarin je slachtoffer één ledemaat armer in slow motion richting de grond zal storten.

'Beter goed gejat dan slecht bedacht?'

De reden dat Fallout 3 geen shooter is maar wel degelijk een klassieke role-playing game is komt omdat het een aantal elementen bevat die al jaren onderdeel zijn van verschillende games in dit genre. Zo bevat de game een karmasysteem. Dit houdt in dat je door keuzes die je maakt in de dialoog behalve de directe speelomgeving ook er de persoonlijkheid van je karakter mee aanpast. Je kan er dan ook voor kiezen om daadwerkelijk de good of de bad guy uit te hangen in Fallout 3. Natuurlijk zullen de meeste mensen ervoor kiezen om op het slechte pad te gaan, en ik moet bekennen dat ik me daar in het begin ook schuldig aan heb gemaakt, máár onthoudt lieve kijkbuiskinderen dat misdaad niet loont! Waar het soms heel erg leuk kan zijn om de sadistische keuze te maken zal de warme en vriendelijke benadering veel vaker leiden tot een leuke beloning.

Een ander systeem dat de fanatieke Role-player niet onbekend in de oren zal klinken is het levelen door middel van vergaarde ervaringspunten. Deze ervaringspunten verzamel je door het vermoorden van de vele wezens of het voltooien van de quests die Fallout 3 rijk is. Heb je eenmaal genoeg punten vergaard dan zal je het volgende level bereiken. Wanneer je eenmaal een nieuw level hebt bereikt dan zal je eerst de beschikking krijgen over een hoeveelheid punten die je dan zal kunnen verdelen over allerlei soorten skills die je karakter bezit. Die skills variëren van intelligentie tot het hanteren van zware wapen en hebben allemaal hun eigen voordelen. Wanneer je deze punten eenmaal hebt verdeeld zul je de keuze moeten maken uit een aantal perks. Deze perks kunnen zorgen voor bonussen, upgrades of bijvoorbeeld zelfs de mogelijkheid om toegang te krijgen tot nieuwe dialoog die weer de verloop van je spel kunnen beïnvloeden. Wanneer je dit allemaal goed zal overwegen en niet zo maar wat invult zul je er echt wat aan hebben en zal de game er een heel stuk leuker maar ook makkelijker van worden.

'Game of The Year Edition'

Het lijkt tegenwoordig meer een verplicht nummertje te worden dan een daadwerkelijke re-release die zijn geld waard is. Vele games pochtten dit jaar al een succesvolle GoTY editie op de markt te brengen, maar niet omdat die games nou zo veel nieuwe (betaalde) content hebben gekregen na de release, maar simpelweg omdat developers hun games niet in prijs naar beneden willen gooien en dan aannemen dat één stukje aan DLC genoeg zal zijn om de consument te verleiden. Gelukkig, beste beoogde consumenten, is Fallout 3 niet zo'n game. Bethesda heeft na de release van Fallout 3 namelijk nog maar liefst vijf stukken aan DLC uitgebracht. Nu hoor ik u zeggen: 'Vijf hele stukken, die kunnen kwalitatief toch nooit allemaal op hetzelfde niveau zitten?' En dan moet ik u daar helemaal gelijk in geven. De vijf stukken DLC wisselen verschillende settings af die we nog niet in Fallout 3 zelf hebben gezien, en zo brengt de DLC ons ook een aantal speelwijzen waarop we de game nog niet gespeeld hebben. De ene DLC (Operation: Anchorage) is hevig gefocust op het shooterelement terwijl de andere DLC (Mothership Zeta) een lineare speelwijze hanteert waar je niet van je pad kan wijken. Natuurlijk leent de game zich niet voor elke speelwijze even goed en de kwaliteit van de DLC is dan ook sterk afwisselend. Maar gezien de speelduur van al die DLC bij elkaar verdubbel je meer dan de tijd die je doorbrengt in de main storyline en durf ik met zekerheid te zeggen dat deze GoTY editie echt het ware spel van het jaar editie is.

Conclusie:

Fallout 3 is een waardige opvolger voor haar voorgangers. Zowel binnen de franchise als voor haar geestelijke vader Oblivion. Bethesda heeft dan ook een postapocalyptische setting weten om te zetten in een free-roaming RPG die eigenlijk nooit de speler weet te vervelen tijdens het spelen van de quests of de DLC. Wanneer je klaar bent met het verhaal en alle stukken aan DLC zal er zelfs nog genoeg zijn om voor terug te keren naar de wereld. Zo zal je de wereld nog verder kunnen verkennen en zou je op jacht kunnen gaan naar de zogenaamde 'bobbleheads' die door de wereld verspreid liggen om zo achievements/Trophies te vergaren en dan heb ik het nog niet eens over de replayvalue gehad!

100%

Fallout 3 is voor mij de ware 'Game of The Year' van 2008!

Geregistreerd op: 04 Mrt 2008 Berichten: 3614

Het was 1982 toen de band 'Doe Maar' scoorde met hun single 'de bom' en het was precies 75 jaar later in het jaar 2077 toen de bom daadwerkelijk viel in de fictieve wereld van Fallout.

Rekenproblemen?

Geregistreerd op: 28 Jan 2008 Berichten: 546

Geregistreerd op: 04 Mrt 2008 Berichten: 3614

Werkt voor mij.

Geregistreerd op: 16 Feb 2009 Berichten: 1376

Fallout 3 review = instant goed.

Edit, maakte een slordige spelfout, kan natuurlijk niet als aankomend leraar!

Geregistreerd op: 20 Jul 2009 Berichten: 75

Forza3. 10!

Ook al heb ik het nog niet gespeeld.