Daar is hij dan eindelijk. S.T.A.L.K.E.R. Shadow of Chernobyl, de game die een paar jaar geleden al in de winkelschappen had moeten liggen en die toentertijd revolutionaire elementen had te bieden. Wat is er eigenlijk van die game geworden?
1986. In de Sovjetunie vind een ramp plaats die zijn weerga niet kent. Een enorme hoeveelheid aan radioactieve stoffen ontsnapt uit de kerncentrale in de stad Tsjernobyl door domme menselijke fouten. Boven een groot deel van Europa en zelfs daarbuiten drijft een reusachtige wolk van radioactief materiaal.
2006. Alsof het nog niet genoeg ellende achter de rug heeft wordt Tsjernobyl opnieuw getroffen door een kernexplosie. Door de sterke radioactieve straling zijn de overlevingskansen tot nul komma nul gereduceerd en vele personen raken vermist. Voor de regering reden genoeg om de hele zaak af te sluiten en tot verboden terrein te verklaren.
2010. Gehele expedities van plunderaars en wetenschappers trekken, tegen de wil van de regering in, de spookstad en omgeving binnen (ook wel The Zone genoemd) op zoek naar waardevolle materialen. Jij, de speler, bent ook zo eigenwijs om het gevaarlijke gebied te betreden. Je bent echter door een vrachtauto-ongeluk je geheugen kwijtgeraakt. Het enige waar je je aan vast kunt houden is een opdracht die je bij je had om een bepaalde persoon te doden en een tatoeage op je arm: “STALKER.”
Dit is in hoofdlijnen het verhaal achter S.T.A.L.K.E.R., mocht je na vijf jaar van screenshots, video’s en artikelen nog niet weten waar de game over gaat. Al snel kom je er achter dat tussen de kapotte gebouwen en roestige auto’s niet enkel vriendelijk volk leeft. Onder andere bandieten en de soldaten van de regering zien je liever dood dan levend. Er zijn echter ook genoeg lieden te vinden die in jou een handige werknemer zien. In het begin ben je slechts een nietszeggende nieuweling waar niemand om geeft, maar je zult je langzaamaan opwerken tot een gerespecteerde Stalker die je maar beter niet voor de voeten kunt lopen.
|
85
