Jarenlang hoorden we niets van de Shadow Warrior serie van Duke Nukem ontwikkelstudio 3D Realms, maar in 2013 zette Flying Wild Hog de serie opnieuw op de kaart met een succesvolle reboot. Deze zorgde voor dezelfde explosieve ouderwetse actie, maar dan in een prachtig nieuw jasje, wij vonden de game dan ook duidelijk een aanrader. Toen er een vervolg werd aangekondigd, hoopten we dus eigenlijk simpelweg op meer van hetzelfde.
Flying Wild Hog dacht daar echter anders over. Zij zagen namelijk een kans om flinke vernieuwingen aan te brengen. Aan de basis heeft men gelukkig niet veel gewijzigd. Dat betekent dat we nog steeds aan de slag gaan met de idiote Lo Wang die vooral de aandacht trekt met flauwe maar uiterst lachwekkende oneliners. Hij belandt opnieuw in een groots avontuur waarbij er veel vijanden dienen te worden afgeslacht, maar verwacht zeker niet meer dan dat. Buiten de oneliners krijg je vooral een saai, repetitief verhaaltje. Op momenten lijk je zelfs elementen uit de voorgaande Shadow Warrior te herhalen, dit maakt het heel duidelijk dat de lengte van de titel kunstmatig verlengd is waardoor de game naar het einde toe eerder een verplichte klus lijkt dan een leuke ervaring. Het mag dan ook niet verbazen dat dit snel naar de achtergrond wordt verdrongen. Dat het verhaal ondermaats aanvoelt, is gelukkig geen groot minpunt door de vernieuwde opzet.
Een nieuwe gamestructuur waarbij de game wordt opengetrokken met grotere levels en een hub waar je missies kunt aannemen, zorgt ervoor dat je eigenlijk amper aandacht aan het verhaal dient te schenken. Dat komt omdat je nu geen lineaire levels meer volgt, maar in een hub missies selecteert die je verplaatsen naar nieuwe, meer open kamers waar de vijanden op je wachten. De missies die je krijgt, volgen tot vervelens toe dezelfde aanpak, maar blijven toch voldoende interessant dankzij een afwisseling van vijanden en opbouw van de omgeving. Op deze manier krijg je altijd iets nieuws te beleven, waarbij een grote stroom van vijanden zorgt voor een dosis hectische actie. De open levels geven je ruimte om veel te bewegen, maar zijn niet zo interessant als je alleen aan de slag gaat. Als je met vier man aan het spelen bent in de fantastische coöperatieve multiplayer, is dat echter heel handig want dan kun je elkaar uit de weg gaan.
Het verslaan van vijanden kan ook op heel diverse manieren. De game geeft je een aanbod van meer dan zeventig verschillende wapens en enkele magische vaardigheden waarbij je zelf bepaalt welke je gebruikt. Wisselen gaat ook vlot zodat het een kunst is om wapens te combineren om de pret te verhogen, zeker als je switcht tussen geweren en melee wapens. Dit is dan ook niet het soort game dat je speelt met één wapen. Niet alle wapentuig blijkt even nuttig, maar je zult zonder twijfel een uitgebreide set leuke en nuttige wapens opbouwen. De game biedt daarnaast ook eindeloze loot – die je spijtig genoeg telkens manueel moet oppikken wat hier een absoluut vervelende oefening wordt – om deze wapens verder te verbeteren. Zo kun je middels gems bijvoorbeeld het aantal kogels in een geweer verhogen. Naarmate de game vordert, zul je dan ook transformeren in een echte kill machine die al zijn vaardigheden en wapens samenbrengt.
De snelle intense actie is dus terug van de voorgaande versie, maar wat niet terug is de vlotte framerate van zestig frames per seconde. Op PC behaalde Shadow Warrior 2 wel deze standaard, maar op console is deze gehalveerd naar dertig frames. De game blijft gelukkig zowel op PlayStation 4 als op Xbox One stabiel op deze framerate. Enkel in de coöperatieve multiplayer durft er wel eens vertraging op te treden als er veel vijanden actief zijn. De framerate is echter niet het enige slachtoffer van de overgang. De game – die geen PlayStation 4 Pro ondersteuning heeft – moet op console onder andere wat texturen vervangen door minder gedetailleerde exemplaren en heeft onder andere geen High Dynamic Range ondersteuning meer. In het algemeen ziet het er nog steeds leuk uit, met onder meer enkele indrukwekkende omgevingen, maar er zijn duidelijk opofferingen gebeurd ten opzichte van de reboot en de PC versie. Dat is zeer spijtig aangezien deze port al redelijk laat is.
|
