Quote van een van de 6/10 reviews is:
Sadly, the open world is often empty and soulless, lacking a proper soundtrack, characters or stories that make for a truly unique experience."

volgens mij geven bijna alle reviews de game een 10 voor de "soul" en voor hoeveel er te doen is in de open wered :?

Hier is denk ik toch de persoonlijke ervaring van belang. Zelf kon ik juist enorm genieten van het dwalen door de omgeving en het hierin luisteren naar de omgeving. Een bombastische soundtrack zou hier niet op zijn plaats zijn geweest. In die omgevingen is inderdaad niet altijd iets te vinden, maar vaak ligt een volgende puzzel/geheim/vijandelijk kamp/etc. alweer om de hoek. Als je er niet naar uitkijkt zul je het vaak ook niet vinden en kan ik snappen dat voor jou de wereld leeg aanvoelt. Dit is juist de charme van deze game: op ontdekkingstocht gaan. Wanneer je dan wel iets bijzonders tegenkomt is er echt wel een soundtrack te horen en zoals ik in mijn review benoem maakt dit de ervaring van iets speciaals des te meer bijzonder.

Dit kan iemand echter compleet anders ervaren, games blijven toch een kwestie van smaak. Dat dit zich doorrekent in een review is niet meer dan logisch, zolang maar uit de doeken gedaan wordt waarom iemand tot een dergelijke conclusie is gekomen.

Wel, wie had ooit kunnen denken dat wat soul is voor de ene soulless is voor de andere? Het is bijna alsof mensen elk uniek zijn en andere smaken en voorkeuren hebben, en dat een media-vorm als een videospel bij elk individu anders over zal komen en beoordeeld worden. Gekkigheid natuurlijk, we zijn tenslotte allemaal identieke robots voorgeprogrameerd om Zelda games een 9 of 10 te geven. =D

Alle sarcasme ter zijde, 6, 7 of 10, het zijn gewoon de mening van de schrijver. Als je minder gaat genieten van een game omdat iemand anders hem niet even leuk vind als jij, dan moet er blijkbaar toch iets niet zo goed zijn aan die game dat je mening er zo makkelijk over verandert.

Een objectieve review bestaat niet, omdat een review nu eenmaal per definitie een mening is van de schrijver, en dus subjectief. Ja, een review hoort feiten over het onderwerp van de review weer te geven, waarover de schrijver dan zijn mening geeft en de feiten volgens zijn persoonlijke mening naar waarde schat (de review score). Als lezer kan je het dan eens of oneens zijn met de review, maar in spé zou het je eigen mening en het plezier dat je aan de game beleefd niet mogen aantasten. Anders stond je eigen mening blijkbaar toch niet zo stevig als je zelf dacht.

Feit blijft dat als deze game niet Zelda in de titel had, er geen mens iets om zou geven of er nu een paar reviewers waren die het een 7 of 6 gaven in plaats van een perfecte score. Maar altijd als er een of andere gevestigde franchise met een nieuw deel uitkomt, komt gegarandeerd het eeuwige gemekker uit de kast over "hoe reviews objectief moeten zijn" of de scrhijver duidelijk een "Nintendo/Sony/Microsoft fanboy is" omdat hij of zij geen perfecte score gaf, alsof we iets zouden moeten prijzen vanwege de naam (of het nou Zelda, Halo of Final Fantasy is, om maar iets te noemen) in plaats van om de content. Monarchie hadden we toch afgeschaft, dacht ik?

BotW mag dan het blauw bloed van de Zelda familie in zijn aderen hebben, daarom is niemand nog verplicht om op basis daarvan mogelijke fouten of tekortkomingen over het hoofd te zien, of dergelijke punten niet te laten meespelen in de uiteindelijke beoordeling van de game.

Zelf heb ik BotW niet gespeeld, dus of het nou een 7 of een 9 of een 10 waard is, geen idee. Maar ik weet wel dat de hele zooi van "OMG die reviewer heeft Zelda maar een 7/10 gegeven, komaan jongens, iedereen naar zijn site om doodsbedrijgingen te posten en hem te zeggen dat hij zichzelf moet ophangen!" belachelijk is, en een smet op de naam van het spel EN zijn fans. En dat geld niet alleen voor Zelda, natuurlijk.

Ik ben het niet zo eens met wat ik hierboven lees. Een review kan wel objectief zijn zonder dat persoonlijke beleving dat verhindert.
Er valt genoeg te zeggen over gameplay, graphics, uitwerking van een spel, enz. op basis van feiten.

Ikzelf, bijvoorbeeld, vind geen hol aan Halo. Maar ik kan niet anders dan erkennen dat het één van de betere games is. Dat merkte ik tijdens de weinige keren dat ik het speelde.
Maar omdat het niet my cup of tea is, kan ik toch niet zeggen dat het een slecht spel is en er een onbeduidend cijfer op plakken??

En ja, persoonlijke ervaring van een reviewer is belangrijk. Dit kan best apart in de review besproken worden, vind ik.

@ BoSs:

Volgens mij is de reactie van Gast 91.183.202 verre van ''van de pot gerukt'' maar maakt hij een sarcastische toespeling op de review van Jim Sterling en wat zogenaamde ''fans'' naderhand deden na zijn 7/10 review.

Bovendien is Jim Sterling altijd al wel van de parodie geweest, zie ook Digital Homicide. Zijn 7/10 zou ook net zo goed schaamteloze clickbait kunnen wezen (Heb de review nog niet gelezen, zal ik later doen)

Iets wat je Sterling wel terecht zou kunnen verwijten. Als goede journalist (Want dat is Sterling dan weer wel) zou hij zich niet moeten inwijden aan het concept van clickbait.

@ Gast 145.107.100:

Ik ga altijd uit van gemiddeldes. Als 95 van de 100 mensen Zelda een 90 of hoger geven, dan kan je redelijkerwijs concluderen dat de game op zichzelf best goed is. Dat betekent niet dat andere reviewers daarvan mogen afwijken. Als zij minder in een game zien dan de rest is het cijfer er dan ook naar.

Wel verwacht ik dan, maar dat is bij elke review zo, dat de opgemerkte minpunten valide genoeg zijn om een dergelijk cijfer te kunnen rechtvaardigen. Als je gaat lopen nitpicken, puur en alleen maar om de game lager dan de rest te geven (Want ook negatieve aandacht is aandacht) en je niet speelt voor het plezier dat een game biedt, dan pleeg je verraad op je eigen journalistieke integriteit.

En als Sterling dat heeft gedaan met zijn review (Welke ik nog moet lezen) dan valt hem dat zeker te verwijten. Het zou afbreuk doen aan zijn eigen integriteit. 7/10 geven prima, maar dan wel met onderhoudende argumenten.

@ Gast 91.183.202:

Ik kan je goed vinden in de argumenten die je op tafel brengt, maar was ''Aeuhh?'' op het volgende:

''Feit blijft dat als deze game niet Zelda in de titel had, er geen mens iets om zou geven of er nu een paar reviewers waren die het een 7 of 6 gaven in plaats van een perfecte score.''

Dit is zon punt wat totaal geen kant of wal raakt. Waarom krijgt Horizon dan ook dergelijk hoge scores? The Witcher reeks? Het is niet alleen puur om de naam dat mensen dan niet meer opkijken van een 6 of 7 ''omdat het Zelda is'', net zoals het geven van perfecte scores om diezelfde reden niet realistisch is.

Naar mijn idee (En wederom: Moet zijn review nog lezen!) heeft Sterling de game gespeeld om op fouten te letten, en niet te ''genieten'' van een game. Als je met die insteek een titel in gaat, ongeacht hoe goed/slecht de game is, dan zal je altijd afwijken van de gemiddeldes. Immers kan een game dan vrijwel nooit goed wezen. Als Sterling die keuze bewust heeft gemaakt omdat afwijkende scores ook aandacht oplevert, dan heeft dat hem goed geholpen gezien het over hele Interweb gedrappeerd staat.

Je kan je echter wel dan afvragen wat je geloofwaardigheid en moreel dan waard is, als je jezelf van clickbait moet bedienen voor je brood.

Over de DDOSers gesproken kunnen we kort zijn: Dat is gewoon volslagen kansloos. ''Mijn favo reviewer zeikt mijn favo gamereeks af, bring in the pitchforks!''. Toegegeven, het is verleidelijk te retallieren als Sterling bewust de game op fouten heeft beoordeeld en niet op plezier, maar je helpt er niemand mee om je tot dat niveau te verlagen. Het is al erbarmelijk zat dat Sterling zou doen, maar je helpt niks door hem met gelijke munt terug te willen betalen.

Sowieso tellen sommige mensen te zwaar aan de gemiddelde scores op metacritic en gamerankings. Leuk dat Zelda op gamerankings nu de hoogste score ooit heeft en dat hij de meeste perfecte scores op metacritic heeft, maar dat heeft toch geen invloed op je persoonlijke game ervaring? Nu hij een 7 en 2 zessen heeft (wel heel verdacht dat ze alle drie zo laat na de release kwamen) geniet ik echt niet minder van het spel.

Edit: kennelijk net sinds vandaag niet meer het hoogst gewaardeerde spel op gamerankings.

@ Red: Jim Sterling hoeft helemaal geen clickbait artikels te maken, aangezien hij geen advertenties plaatst op zijn site en dus niks heeft aan clicks. Jim Sterling is volledig ge-crowdfund via Patreon.

Ik zie echter niet in waar het argument dat je aanhaalt geen wal raakt. Wat ik bedoel is dat een serie met een hoge bekendheid en populariteit, zoals Zelda bijvoorbeeld, altijd een bepaalde verwachting met zich meebrengt, ook wat betreft review scores. Mensen zien "Zelda" en denken dan "het is Zelda, dus dat moet wel goede review scores hebben, omdat het Zelda is". Als een review dan een score aflevert die niet aan die verwachting voldoet, is het kot te klein en krijgen we van die mooie taferelen zoals we gisteren zagen met Jim Sterling.

Mijn punt was dat, had BotW geen Zelda in de naam had gehad, de verwachtingen voor hoge review scores vanwege de Zelda-naam veel lager geweest zouden zijn, en dat de heisa rond een review die een score geeft die onder het gemiddelde ligt, waarschijnlijk veel kleiner zou geweest zijn. Ik kan dit niet bewijzen, natuurlijk, het is slechts een sterk vermoeden van me.

Maar dit zou er wel op wijzen dat er een soort van cultuur bestaat van "dit spel is deel van de Zelda reeks, dus het heeft recht op hoge scores", of beter gezegd, dat er een betrekkelijk luide groep fans bestaat die van bovenstaande mening zijn toegedaan, namelijk dat een spel hoge scores verdiend enkel en alleen omdat het "het nieuwe Zelda / Halo / Final Fantasy / Vulmaarin" is, niet omdat het goed is.

Dat vind ik nogal verontrustend, vooral omdat games zonder geschiedenis die voorkeursbehandeling niet krijgen. Neem Horizon: zero dawn bijvoorbeeld. Spel kreeg ook goeie reviews, maar heeft deze volledig op zijn eigen kwaliteiten moeten verdienen. Er bestond niet zo iets als: "ah, dit is het nieuwe deel van de Horizon reeks, dus de reviews zullen wel hoge scores moeten geven".

Veel mensen die het oneens zijn met lage scores voor BotW roepen graag "objectiviteit!" in reviews, maar hoe objectief kan je zijn in zo een bevooroordeeld klimaat, waar iedereen er van uit gaat dat de nieuwe Zelda 90 of 100/100 krijgt, en dat iedereen die niet aan die volwachtingen voldoet dat deed niet uit eigen persoonlijke, oprechte overtuiging, maar uit motieven als Nintendo-haat of clickbait?

Ik heb de review van Jim Sterling gelezen, en het was een heel gebalanceerd, evenwichtig artikel, waarbij hij regelmatig de game prees en herhaalde dat hij het EEN GOED SPEL vond, maar dat er voor hem bepaalde aspecten in het spel waren (zoals stamina en wapen-fragiliteit) die de algemene ervaring terughielden. Dat leek mij een vrij redelijk en goed punt en ik kon zijn redenering voor een 7 op 10 best begrijpen. En nog eens: hij vond het een goed spel.

Maar nee hoor, het is Zelda, Zelda hoort 9 of 10 te krijgen, dus overduidelijk is die Sterling dus niet goed bij zijn hoofd, of omgekocht, of een Nintendohater, of een SJW, of duidelijk iemand die niet goed is in games. Enfin, alle redenen zijn goed om maar te kunnen blijven ontkennen dat er misschien iemand in deze wereld vol 7 miljard mensen een paar waren die BotW nu geen 10/10 waard vonden.

Ik vind het persoonlijk verontrustend dat de eerste reactie in de game-wereld wanneer iemand een grote release als Zelda: BotW een 7/10 geeft, de eerste reactie er een is van: "duidelijk clickbait" of "duidelijk een Nintendohater, tijd voor doodsbedreigingen", in plaats van "welke aspecten van het spel hebben deze reviewer tot deze conclusie gebracht?".

Dat mensen zelfs niet in staat zijn iets simpels als de review score over een VIDEO SPEL te relativeren, dat ze zo erg geindoctrineerd of verslaafd zijn aan een franchise dat het idee van een lager-dan-gemiddeld-maar-nog-steeds-goede score gewoon niet kan bestaan in hun wereldbeeld, en dat het dus enkel de fout van de criticus en niet het spel kan zijn, vind ik best wel angstwekkend.

Mensen vragen zich soms af hoe sommige mensen zo gek zijn om zichzelf op te blazen in naam van een religie, maar eerlijk, als je kijkt welk soort fanatisme een video spel score al teweegbrengt, kijk je er dan eerlijk gezegd nog van op? =/

Super goed gedaan stefan :)

@ Gast 91.183.202:

Zojuist Jim's review gelezen. Ik ben verre van een Zelda fan (Mijn ervaringen zijn op 1 hand te tellen) dus een bias kan mij niet worden verweten.

Ik heb mij nogal gestoord aan Jim's review. Niet vanwege zijn cijfer, maar de manier waarop hij zijn stellingen argumenteert. Hoewel Jim in het midden van de review positieve punten opnoemt, komen deze nogal overdreven over. Liever lijkt Jim te verzanden in het benoemen van alles wat verkeerd is aan Zelda. En dat mag. Zelda is geen perfecte game.

Echter, de toon en het repetitieve karakter over deze minpunten zijn nogal storend, en komen erg ''zeurderig'' over. Zoals het blijven benadrukken hoezeer hij zich irriteert aan het koken. Of het sprinten. Of dat wapens kunnen breken. Het wordt op een nogal zeikerige manier gebracht, om vervolgens voor de balans te vertellen dat de game wel bijzonder goed is.

Bijzonder goed, maar laten we even weer terug gaan naar de wapens die telkens breken, niet waar?

Het komt op mij over zoals ik het in het eerdere bericht al vermeldde - Jim's review leest weg alsof hij nauwelijks plezier aan de game beleeft (Ook al zegt hij krampachtig dat het wel zo is) maar hij zich vooral doodergert aan de talloze minpunten die het spel rijk is. Ik vind dat nogal pedanterig overkomen. De argumenten die hij namelijk presenteert, zijn namelijk prima om als minpunt te vermelden als hij dat persoonlijk zo ervaart.

Wat echter minder prima is, is diezelfde minpunten maar herhalen, en herhalen, en herhalen, waardoor je deze minpunten veel meer lading meegeeft dan nodig is. Ik snap wel waarom hij de game een 7/10 geeft. Maar ik snap ook hoe mensen niet blij kunnen zijn met die score. Sterling is door zijn klagerige toon en manier van argumenteren in deze review daar zelf debet aan.

Maar dat verdient een kritische, onderbouwde reactie. Geen troll replies, geen haatcomments en zeker geen DDOS-aanvallen.

DEEL 2:

Dan je eigen reactie:

''@ Red: Jim Sterling hoeft helemaal geen clickbait artikels te maken, aangezien hij geen advertenties plaatst op zijn site en dus niks heeft aan clicks. Jim Sterling is volledig ge-crowdfund via Patreon.''

Helder. Maar vaak zien mensen alleen maar het cijfer en weigeren zij de onderbouwing te lezen. 7/10 voor een AAA titel valt dan des te meer op. Sterling kon weten dat zon cijfer voor zon titel opruiing zou veroorzaken. Is dat terecht? In veel gevallen niet. Maar het zou wel getuigen van een schrijnende naïviteit van Sterling als hij dat niet zou weten.

''Ik zie echter niet in waar het argument dat je aanhaalt geen wal raakt. Wat ik bedoel is dat een serie met een hoge bekendheid en populariteit, zoals Zelda bijvoorbeeld, altijd een bepaalde verwachting met zich meebrengt, ook wat betreft review scores.''

Als een veel minder bekende titel, die desondanks collectief hoog zou scoren toch een 6 of 7 zou krijgen van een andere gevestigde reviewer, dan zou ik ook dat aan een onderzoekje werpen. Wellicht dat zon gebruiker meer nadruk legt op punten waar de rest dat minder vind, of wellicht dat zon reviewer erom bekendstaat stelselmatig lager te geven dan de rest van zijn concullega's.

''Als een review dan een score aflevert die niet aan die verwachting voldoet, is het kot te klein en krijgen we van die mooie taferelen zoals we gisteren zagen met Jim Sterling.''

Wat natuurlijk volslagen achterlijk is. De beste manier om Sterling van repliek te dienen is om zijn review op de inhoud aan te vallen en niet ''omdat het Zelda is'' of ''omdat het Sterling is'' of ''Omdat het 7/10 is''. Dat gezegd hebbende ben ik van mening dat Sterling het ten dele door zijn eigen klagerige toon de deur wel nogal open zet voor dergelijke opmerkingen. Ik kan prima leven met zijn argumenten, maar ik heb helemaal niets aan het muggenzifterige karakter waarmee hij zijn argumenten vormgeeft. Alsof hij een valide kritiekpunt dipt in een sausje van azijnzeikerij. De nadruk wordt er veel te veel op gelegd, waardoor zijn zogezegde ''kleine minpunten'' veel groter worden gemaakt dan ze eigenlijk zijn.

''Maar dit zou er wel op wijzen dat er een soort van cultuur bestaat van "dit spel is deel van de Zelda reeks, dus het heeft recht op hoge scores", of beter gezegd, dat er een betrekkelijk luide groep fans bestaat die van bovenstaande mening zijn toegedaan, namelijk dat een spel hoge scores verdiend enkel en alleen omdat het "het nieuwe Zelda / Halo / Final Fantasy / Vulmaarin" is, niet omdat het goed is.''

Die groep hou je altijd. Het is mij eerder vervelend dat die groep geen tegen-argument duldt en alles minder dan een 90 voor de game als ''onzin'' bestempelt. Sterling's review is niet onzinnig. De toon waarin deze is neergezet, verdient echter kritiek. Gemiddeld gezien is BOTW gewoon een goede game, en dat zie je ook terug in vrijwel alle reviews. Maar verschil moet er zijn, en dus is Sterling's review niet minder valide dan die van Stefan alhier.

Als ik cynisch zou wezen, zijn degenen die de Sterling review DDOSsen vooral teleurgesteld dat de game geen 98 gemiddeld meer is, maar 97.

''Er bestond niet zo iets als: "ah, dit is het nieuwe deel van de Horizon reeks, dus de reviews zullen wel hoge scores moeten geven".''

Maar er bestond wel zo iets als ''Ah, dit is de nieuwe game van Guerilla, je weet wel, die van de Sony shooter reeks Killzone, dus de reviews zullen daar wel naar zijn''. Ook voor Horizon was er een enorme hype. Niet door een spelreeks, maar in dit geval omdat het van een bepaalde ontwikkelaar af kwam.

''Ik heb de review van Jim Sterling gelezen, en het was een heel gebalanceerd, evenwichtig artikel, waarbij hij regelmatig de game prees en herhaalde dat hij het EEN GOED SPEL vond,''

Terwijl Jim nog veel vaker de negatieve aspecten van de game moest benadrukken. De complimenten aan de game kwamen nogal geforceerd over. Helemaal toen er naderhand weer moest worden ingegaan op de betutteling van de menu's bij het handmatig selecteren van ingrediënten voor het koken. Laat ik het zo zeggen, die complimenten kwamen totaal niet gemeend over. En of je iets meent of niet is nu eenmaal lastig in woorden te vangen, dat herken je alleen op gevoel.

''Ik vind het persoonlijk verontrustend dat de eerste reactie in de game-wereld wanneer iemand een grote release als Zelda: BotW een 7/10 geeft, de eerste reactie er een is van: "duidelijk clickbait" of "duidelijk een Nintendohater, tijd voor doodsbedreigingen", in plaats van "welke aspecten van het spel hebben deze reviewer tot deze conclusie gebracht?".''

Je bent even vergeten dat ik tot 3x toe heb gemeld de review niet te hebben gelezen en dat ik dat alsnog zou doen en dat het op het eerste gezicht vooral LEEK alsof het clickbait is? De vraag die je aan het eind stelt, stelde ik ook, daarom ging ik zijn review lezen.

''Mensen vragen zich soms af hoe sommige mensen zo gek zijn om zichzelf op te blazen in naam van een religie, maar eerlijk, als je kijkt welk soort fanatisme een video spel score al teweegbrengt, kijk je er dan eerlijk gezegd nog van op? =/''

Nee. Omdat mensen graag in sprookjes willen geloven en het tot de dood zullen verdedigen op correctheid. Zo ook met Zelda. Het is ook niet makkelijk inhoudelijke kritiek leveren. Mensen luisteren namelijk niet meer NAAR ELKAAR, maar reageren TEGEN ELKAAR. De politiek heeft het nog wel eens over ''De dikke IK mentaliteit'', maar het is eerder ''De dikke IK maatschappij'' geworden. We kijken niet meer om naar anderen, zijn alleen maar bezig ambtenaren in functie lastig te vallen of onszelf via bonussen financieel te verrijken. Of we posten de hele dag selfies op Instagram, om via zielloze emoji's de bevestiging krijgen dat we ''ertoe'' doen. Terwijl al dat egocentrisme niets meer dan een schild is voor de onzekerheid die in mensen zit. Daarom is aandacht hun enige uitlaatklep. Of je nu Kim Kardashian heet of Michelle van 8 op Kleuterschool De Zaanse Schans, de maatschappij doet het allemaal.

Het zijn niet ''anderen'' die het probleem zijn, het is onze Dikke IK dat het probleem is.

/policor rant

@ Red: ik wil wel even verduidelijken dat ik jou zeker niet indeel bij het groepje "clickbait" beschuldigers of doodsbedreigers. Mocht ik die indruk gegeven hebben, dan wil ik mij daarvoor verontschuldigen, ik besef dat mijn verwoording iets duidelijker had gekund. Mijn vorige post had eigenlijk meer betrekking op gamers in het algemeen, niet echt op een specifiek individu.

Wat de review van Jim Sterling betreft, kan ik je punten begrijpen, maar ik ben het er persoonlijk niet mee eens. De herhaling op bepaalde negatieven kan zagerig over komen, dat begrijp ik, maar misschien (ik zeg wel: misschien) is het eerder een soort persoonlijke disonantie: misschien vond jij de negatieven die hij aanhaalde persoonlijk niet zo storend (wat jouw goed recht is) en komt het daardoor zagerig over.

Mij kwam dat minder zo over en leek het mij meer dat hij die punten vaak aanhaalde niet zo zeer om te zagen, maar omdat die punten hem effectief erg stoorden en een belangrijke factor waren voor zijn plezier (of het ontbreken ervan) met de game. Maar dat was mijn gevoel bij het stuk, als iemand die BotW zelf niet gespeeld heeft (en over de game dus niet echt een mening heeft). Wat nu de werkelijke bedoeling of toon van de review was, zal eigenlijk alleen Jim zelf ons kunnen zeggen, en dan nog zal ieder het wel het zijne van denken.

Verder ben ik het met de rest van je post wel eens. Het gedrag dat we hier van gamers zien is slechts een afspiegeling van de huidige maatschappij, en dat gezegd zijnde is dat eigenlijk maar een triestige vaststelling. Mij dunkt dat de maatschappij wat nood heeft aan zelfreflectie. ^^"

Wat mijn voorbeeldje van Horizon betreft, ik haalde dat enkel aan omdat het de eerste grote titel was die mij te binnen schoot die onlangs uit is gekomen EN gloeiende reviews kreeg. Wat betreft ontwikkelaars ben ik niet zo op de hoogte, dus ik weet niet echt wat de hype (zo die er was) achter H:ZD was. ^^" Maar je snapt waarschijnlijk desondanks het punt wel dat ik probeerde te maken, hoop ik. >.<

Deze game blijft maar door mijn hoofd spoken, ik wil em eigenlijk pas spelen als ik later dit jaar de switch ga halen, io weiger em voor de wiii te halen, maar t wordt wel lastig gemaakt met al die positieve verhalen

Wat een geweldige game, wat een drukke maand qua games zeg ^^. Het lijkt wel of alles deze maand in één keer moet uitkomen en het zijn allemaal dan nog eens grote games op de koop toe.

Nu ik moet zeggen ik heb echt wel van deze game genoten. Ik loop misschien net niet mee met alle hyperbolen die aan de game toegekend worden. Er zijn inderdaad wel enkele mechanics die ik niet zo goed vond, ik stoor mij persoonlijk wel aan de technische issues,... ik ben nu vb met Nier: Automata bezig en de performance op base PS4 is op sommige momenten ook echt wel om te huilen. En qua world building vond ik Horizon net iets beter, maar ik denk dat ik ook voornamelijk te maken heeft, dat Horizon, nieuwer en frisser aanvoelde, wat ook normaal is gezien het een nieuwe IP is.

Neemt niks van deze game weg, want hij is zeker aan iedereen aan te raden.

Wat de hele kwestie rond review scores betreft. Dat is nu éénmaal iets dat al jaren meedraait en nooit zal veranderen. Toen ik in het verleden zelf nog reviews schreef, was het schering en inslag dat er heftige discussies ontstonden, gewoon enkel en alleen maar om het cijfer.

Het gros van de mensen focused zich enkel en alleen maar op de eindscore. Wat de inhoud betreft maakt weinig uit. We zijn lui geworden, mede ook door de opkomst van video reviews, dat we zo verwend zijn dat we geen 5 minuten uit onze drukken dag kunnen nemen om zelf nog iets te lezen. En laat het nu ook éénmaal zijn, dat vele mensen hun mening nog altijd als de enige juiste aanzien en verder niet openstaan voor discussie. Maar dat is een probleem in alle aspecten van het leven.

In wezen blijft het enkel en alleen maar een opiniestuk. En zit er altijd een grote vorm aan subjectiviteit in hoe je een game beoordeeld. Het is nu éénmaal zo dat voor grote namen soms als iets vaker, mankementen minder doorwegen op de eindscore.

En dit is zeker geen aanval op de Gamed redactie, begrijp me niet verkeerd. Maar hoe groter de waardeschaal van je recensie hoe moeilijker het is om je eindscore ook objectief kunnen te verantwoorden. Het is makkelijker om op een kleine schaal van vb 5 sterren, een objectieve waarde te geven. Als je met een schaal tot 100 zit kan je op geen enkele objectieve manier verantwoorden, waarom je game A 93 op 100 gegeven hebt en game B 94 op 100. Ik heb in het verleden nog eindeloze discussies gehad, met mensen van de userbase waarvoor ik schreef over dat luttele 1 puntje. Hoe groter het cijfer, hoe steviger heel veel mensen ook op net dat punt gefixeerd zijn.

Ik lees ook in de discussie dat er bepaalde zaken zijn die je objectief kan beoordelen zoals gameplay en graphics, maar ook dit is altijd aan een subjectieve waarde van de reviewer verbonden. Er bestaan geen gedefinieerde lijst van wat goeie gameplay is en wat slechte gameplay is. Tel je ook de artstyle mee in de graphics of kijk je enkel naar het technische aspect van de graphics. Kijk je naar het potentieel van de console, heb je een verschillende waarde voor indie, low budget en AAA...

Zeker nu ook in het geval van deze Zelda, je leest vaak over de technische problemen, maar vlak daarna lees je dan weer vaak, "maar het stoort niet" en het heeft dan ook geen invloed op de eindscore. Hier schakel je dan ook weer onmiddellijk naar de subjectieve kant van recencies over. Een reviewer kan nooit voor jou bepalen in welke mate het storend is of niet. Maar het is dan ook weer die extra subjectiviteit die in je artikel schuift.

Het is en blijft een opiniestuk, dat je gebruikt om een bepaald publiek te raken. En ik blijf het gewoon jammer dat er zo weinig tijd besteed wordt aan de inhoud. Het is zo veel leuker om daarover te discussiëren, die kleine fijne details, waardoor een game nog beter had kunnen zijn. Dan je uiteindelijk moeten te verantwoorden, waarom je Naruto: Ultimate Ninja Storm 1, 75 op 100 gegeven had, met als enige tegenargument dat het spel minstens 95 op 100 is voor Naruto-fans en 88 op 100 voor niet Naruto-fans. Bedankt voor de input die enkel en alleen maar op speculatie gebaseerd is beste user!

Desondanks aan de auteur van dit artikel. Een leuke review, goed geschreven zoals gewoonlijk en een mooie score voor een spel dat iedereen ooit echt wel eens gespeeld moet hebben!

@gast84: bedankt voor je mooie en uitgebreide input, daar hebben we tenminste iets aan en ben het overigens grotendeels met je eens

@ Gast 91.183.202:

''@ Red: ik wil wel even verduidelijken dat ik jou zeker niet indeel bij het groepje "clickbait" beschuldigers of doodsbedreigers. Mocht ik die indruk gegeven hebben, dan wil ik mij daarvoor verontschuldigen, ik besef dat mijn verwoording iets duidelijker had gekund. Mijn vorige post had eigenlijk meer betrekking op gamers in het algemeen, niet echt op een specifiek individu.''

Geen probleem. Ik had al zo het idee dat je een algemene opmerking maakte, dus none taken

''Wat de review van Jim Sterling betreft, kan ik je punten begrijpen, maar ik ben het er persoonlijk niet mee eens. De herhaling op bepaalde negatieven kan zagerig over komen, dat begrijp ik, maar misschien (ik zeg wel: misschien) is het eerder een soort persoonlijke disonantie: misschien vond jij de negatieven die hij aanhaalde persoonlijk niet zo storend (wat jouw goed recht is) en komt het daardoor zagerig over.''

Dat zou goed kunnen. Ik heb echter getracht een zo open mogelijke blik te houden en de nadruk op het negatieve is mij te opvallend om te negeren, evenals de langs zwevende opmerkingen van positiviteit weinig indruk maakten. Ik zou het, als we het echt gaan analyseren, nog kunnen gaan turven of de review vaker negatief dan positief is, om zo het ''gevoel'' wat ik bij deze review krijg te bevestigen, maar dat lijkt mij wat overbodig. De punten die hij aandraagt, hoefden niet iedere keer aangehaald te worden - 1 keer duidelijk aan slaan en het was, bij mij in ieder geval, al overgekomen. Door het te herhalen verliest Sterling's review aan geloofwaardigheid en leest het meer en meer weg alsof Sterling doelbewust naar fouten aan het zoeken was, en minder met plezier beleven aan de game.

Het gegeven alleen al dat zijn review dergelijke gevoelens bij een mede-reviewer oproept zou voor mij aanleiding zijn om mijn eigen review nog eens te bekijken. ''Ben ik werkelijk zo negatief?'' Of ''verwoordt dit juist wat ik bedoelde?''.

''Mij kwam dat minder zo over en leek het mij meer dat hij die punten vaak aanhaalde niet zo zeer om te zagen, maar omdat die punten hem effectief erg stoorden en een belangrijke factor waren voor zijn plezier (of het ontbreken ervan) met de game. Maar dat was mijn gevoel bij het stuk, als iemand die BotW zelf niet gespeeld heeft (en over de game dus niet echt een mening heeft).''

Het kan goed zijn dat dit nu eenmaals Sterling's stijl van reviewen is - Zo vaak volg ik hem niet en ik heb al van meer frequente lezers op Reddit vernomen dat dit inderdaad wel eens het geval kan zijn. In dat geval zou zijn cijfer minder moeten verrassen, toch kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat die 7/10 deels voor de negatieve aandacht is gedaan. Want de punten waar Sterling zich over stoort, zouden in vergelijkbare titels ook zeer negatief over moeten komen. Zeker over dingen zoals weapon durability, of menu's.

''Verder ben ik het met de rest van je post wel eens. Het gedrag dat we hier van gamers zien is slechts een afspiegeling van de huidige maatschappij, en dat gezegd zijnde is dat eigenlijk maar een triestige vaststelling. Mij dunkt dat de maatschappij wat nood heeft aan zelfreflectie. ^^"''

Agreed. Ik denk echter niet dat erop wijzen veel gaat helpen. Sommige mensen zitten nu eenmaal vast in het keurslijf der mentale onzekerheid, geholpen door een maatschappij dat als boodschap mededeelt dat je ''perfect'' moet zijn en moet ''slagen''. Daarom is de hele vegan/fitgirl trend zon trend. Daarom zijn er ook steeds meer programma's met aandachtsgeile homo's op TV. (Dat is niet beledigend bedoeld, overigens, ze zijn nu eenmaal homo). Alles voor dat beetje aandacht waardoor ze even de Kim Kardashian uit kunnen hangen. Het is een slecht signaal dat wordt afgegeven.

''Maar je snapt waarschijnlijk desondanks het punt wel dat ik probeerde te maken, hoop ik. >.<''

Yep

@ Gast 84.195.184:

Ten eerste thnx voor je uitgebreide reactie Het wordt gewaardeerd! Toevallig een ex-Gamed auteur?

Een paar punten:

''We zijn lui geworden, mede ook door de opkomst van video reviews, dat we zo verwend zijn dat we geen 5 minuten uit onze drukken dag kunnen nemen om zelf nog iets te lezen.''

Ik tel daar Social Media (eerder A-Social Media) hieraan mee. Door mensen te indoctrineren om korte teksten te schrijven hebben we nu een generatie jongeren die letterlijk gewoon niet voorbij de 140 karakters kan geraken om zijn reacties te geven. Met als resultaat dat zij bot overkomen, niet op de inhoud ingaan en in sommige gevallen zelfs de reactie van een ander compleet mis-interpreteren.

Maar ''zij'' zijn dan niet het probleem zeggen ze dan. Ergens klopt dat ook. De maatschappij is hier het probleem van voor het grootste gedeelte. Maar het is ook het probleem van de persoon die zichzelf zo laat beperken. Want de persoon die niet kan antwoorden in inhoud, is dezelfde persoon die aandachtsgeile selfies post op Instagram en de godganse dag de filtertjes van Snapchat gebruikt. ''Kijk eens, hier ben ik, alweer! Zie ik er niet mooi uit? He, kijk dan!''. Alles voor de ''Oh wat mooi'' of bullshit emoji. Mensen hechten meer waarde aan zon kut smiley dan een uitgebreid compliment, want dat vinden ze ''te lang om te lezen''.

''En laat het nu ook éénmaal zijn, dat vele mensen hun mening nog altijd als de enige juiste aanzien en verder niet openstaan voor discussie. Maar dat is een probleem in alle aspecten van het leven.''

Dat dus. Ego is belangrijk bij een individu, maar het wordt een probleem wanneer je aan Ego je gehele bestaansrecht ontleent. Als je nooit meer in een ander kunt verplaatsen en je iedere keer weer de schuld bij ''anderen'' neerlegt en nergens verantwoordelijkheid voor toont, dan ben je niet goed bezig. En heb je een schrijnend gebrek aan zelf reflectie.

''En dit is zeker geen aanval op de Gamed redactie, begrijp me niet verkeerd. Maar hoe groter de waardeschaal van je recensie hoe moeilijker het is om je eindscore ook objectief kunnen te verantwoorden. Het is makkelijker om op een kleine schaal van vb 5 sterren, een objectieve waarde te geven. Als je met een schaal tot 100 zit kan je op geen enkele objectieve manier verantwoorden, waarom je game A 93 op 100 gegeven hebt en game B 94 op 100. Ik heb in het verleden nog eindeloze discussies gehad, met mensen van de userbase waarvoor ik schreef over dat luttele 1 puntje. Hoe groter het cijfer, hoe steviger heel veel mensen ook op net dat punt gefixeerd zijn.''

Ik denk dat Rene Groen dit stukje beter kan beantwoorden, ik meen mij nog een argument van hem hierover te herkennen dat hier verder op in ging

''Zeker nu ook in het geval van deze Zelda, je leest vaak over de technische problemen, maar vlak daarna lees je dan weer vaak, "maar het stoort niet" en het heeft dan ook geen invloed op de eindscore. Hier schakel je dan ook weer onmiddellijk naar de subjectieve kant van recencies over. Een reviewer kan nooit voor jou bepalen in welke mate het storend is of niet. Maar het is dan ook weer die extra subjectiviteit die in je artikel schuift.''

In het geval van Sterling proef ik de impressie dat de negatieve punten extra worden aangedikt om een bepaald signaal af te krijgen, terwijl de positieve punten beperkt blijven tot een nogal overdreven, uit de toon vallende uiting hiervan in de review. Daardoor ontstaat bij mij het idee dat Sterling een dubbele boodschap afgeeft aan zijn userbase, bedoeld of onbedoeld.

Nogmaals bedankt voor je reactie!

Stefan wat vind jij het leukste eraan :?

@Gast 62.238.202: Het ontdekken van nieuwe gebieden en het daarin oplossen van verborgen puzzels