Gamed.nl :: Onderwerp bekijken

Naruto Arc 9: Mizuki Strikes Back Arc
Na Arc 7 is Studio Pierrot begonnen aan een lange, een ellenlange serie filler. Op deze manier wilde men Kishimoto de kans geven opnieuw uit te lopen op de tekenfilmserie. Na de Infiltrating Orochimaru's Lair Arc is het tijd voor de Mizuki Strikes Back Arc.

In de eerste episode van de Naruto serie nemen Naruto en Iruka het op tegen de Chuunin Mizuki. Hij wilde Naruto de Forbidden Scroll laten stelen om zelf rijker te worden. Kishimoto vergat Mizuki bijna onmiddellijk, maar Studio Pierrot herinnerde hem wel. Ze besloten zijn achtergrond nodeloos uit te werken. In deze Arc bevindt Mizuki zich in de Konoha Correctional Facility, of beter gezegd, de gevangenis. Daar bevindt hij zich echter niet alleen. Samen met de legendarische Stupid Brother Fujin en Raijin probeert hij te ontsnappen uit de gevangenis. Asuma en Kurenai moeten orde op zaken stellen, maar ze lopen in de val van de gevangen. De twee worden gemakkelijk verslagen en de gevangenen kunnen ontsnappen. Ook Shizune en haar team worden verslagen door Mizuki.

Mizuki zou hierbij de steun krijgen van Orochimaru waardoor Naruto onmiddellijk interesse heeft in de missie. Samen met Iruka, Choji, Shikimaru, Ino en Tsunade haalt hij de handen uit de mouwen en vecht hij tegen de ontsnapte criminelen. De meeste criminelen worden snel buiten beeld gevangen. Enkel Fujin, Raijin en Mizuki worden in beeld gebracht. Fujin en Raijin zijn ongelofelijk krachtig, maar hun karakterontwerp is ongelofelijk lelijk. Het zijn zeker niet de eerste dikke, domoren die hun krachten mogen tonen, maar het zijn wel de lelijkste. Iwanbo in Rurouni Kenshin is bijvoorbeeld ook een dikke idioot, maar hij is veel beter getekend. Zijn karakter krijgt ook betere gevechten. Fujin en Raijin worden iets te gemakkelijk neergehaald door Tsunade. Hun personages zijn duidelijk mislukt.

Mizuki is niet veel beter eigenlijk, in de eerste episode wordt zijn karakter zorgvuldig opgebouwd. Hij blijkt opeens iemand te zien die experimenteert met allerlei rare drankjes. Hij gebruikt zo'n drankje zelfs om te transformeren, hiermee verandert hij in Tony de Tijger Mizuki. Deze bijnaam heeft hij niet gekregen omwille van zijne stoere design. Naruto vergelijkt deze vorm met een Cursed Seal 2 transformatie, maar in mijn ogen lijkt het eerder een mislukte Mr. Hyde. Opeens onthult men ook dat Mizuki en Iruka vrienden zijn sinds in hun kindertijd, maar dat Mizuki eigenlijk reeds jaren deed alsof. Hij blijkt ook plots een verloofde te hebben. Studio Pierrot geeft dus een achtergrond aan een personage die rechtstreeks in conflict ligt met Orochimaru's en Mizuki's karakter.

Het nieuwe uiterlijk van Mizuki is een mislukking, enkel het uiterlijk van zijn verloofde Tsubaki is oké. Echt speciaal is ze echter niet. De nieuwe stemmen klinken ook slecht. Het is een klein rampje. Bij episode 142 tot episode 147 gebruikt men de intro No Boi Nu Kurai wat slecht klinkt. De Arc gebruikt wel een nieuw eindes met Speed van Analog Fish. De video is leuk in het begin, maar het wordt snel repetitief en de muziek stelt weinig voor. Opnieuw probeert Studio Pierrot nodeloos een band te creëren met Orochimaru, dat mislukt opnieuw. Het komt simpelweg niet geloofwaardig aan. De Arc is hierdoor al mislukt voor hij begonnen is. Later gaat het alleen maar bergaf. Deze moet je overslaan.

Naruto Arc 10: Bikochu Arc
Sasuke is reeds drie Arcs geleden naar Orochimaru gevlucht. Sindsdien probeert Naruto in filler Orochimaru en Sasuke te zoeken. Studio Pierrot komt nu met een derde filler Arc met deze basis. Kan de Bikochu Arc beter presteren dan de voorgaande?

Naruto is gefrustreerd omdat hij nog steeds geen spoor richting Sasuke heeft gevonden. Hinata heeft sympathie voor Naruto zijn problemen, want ze is verliefd op hem. Ze overtuigt haar teamleden om Naruto te helpen. Nu Kurenai in het ziekenhuis ligt heeft het team geen missies. Shino en Kiba zijn dan ook snel akkoord om Naruto te helpen. Shino stelt voor om de legendarische Bikochu te zoeken, dit is een zeldzaam insect dat via geuren iemand kan vinden. Het is echter moeilijk te vinden, maar in deze Arc lukt het Team 8 wel. Met Shino heeft het team een insectenkenner, wat handig blijkt te zijn. Tijdens de korte Arc, die loopt van episode 148 tot 151, krijgt het nieuwe Team 8 namelijk tegenstand van andere insectengebruikers.

Deze vijanden zijn weinig sterk, ze zijn dus ideaal voor Hinata om haar nieuwe techniek te demonstreren. In filler wordt het arsenaal van een personage zelden uitgebreid. Hinata krijgt echter een nieuwe aanval cadeau die een samenstelling van de Kaiten en de Hakke van Neji lijkt. Qua fanservice zit deze Arc ook goed, Hinata traint haar nieuwe techniek naakt in het maanlicht. De kijker krijgt weinig te zien, maar het is de eerste maal dat een Naruto meisje zo sexy in beeld gebracht wordt. Zelfs Naruto kan niet weerstaan aan haar blik. Eerlijk gezegd, dit is ook de enige reden om deze Arc effectief te bekijken. De vijanden, die de eeuwige vijand van de Abarame clan blijken te zijn, zijn weinig interessant en zwak.

De drie vijanden worden snel aan de kant gezet, ondanks hun legertje insecten. De gevechten waarin ze verslagen worden, zijn daarenboven niet leuk om te bekijken. Het einde van de Arc valt ook zwaar tegen. Ik kan begrijpen dat men Sasuke niet mag vinden, maar mijn vernedert Naruto te sterk door de Arc op deze wijze te laten eindigen. Je mag lachen met je hoofdpersonage, maar hem in het belachelijke trekken is een belediging voor de kijkers. Enkel de wijze waarop Hinata voorgesteld wordt is goed aan deze Arc. Het is mogelijk zelfs genoeg om de Arc het bekijken waard te maken. Dat is echter duidelijk de enige reden. Het zwakke verhaal wordt namelijk aangevuld met even zwakke animatie.

De Arc gebruikt nog steeds het nummer No Boi No Kurai, het wordt echter niet beter. Het nummer blijft slecht klinken. Als einde wordt Speed van Analog Fish gebruikt, dat misschien leuk is voor gebruikers van de gelijknamige drugs. De gemiddelde kijker zal het te repetitief vinden. De bijbehorende muziek stelt ook weinig voor. Men kan hetzelfde zeggen over de nieuwe stemmen en het uiterlijk van de nieuwe personages. De Bikochu Arc is dus een grote mislukking, enkel het aandeel van Hinata in de Arc maakt deze Arc lichtjes beter dan de twee voorgaande. Studio Pierrot begrijpt duidelijk de kernwaarden van Naruto niet. In deze filler komen ze namelijk niet naar voren.

Naruto Arc 11: Raiga Arc
Studio Pierrot kreeg het lumineuze idee om de Naruto serie aan te dikken met honderd zelfgemaakte episodes. Met de Raiga Arc zet men reeds hun vijfde filler Arc neer. Is deze Arc wel indrukwekkend in tegenstelling tot de vorige?

De Arc begint bij episode 152 en eindigt bij 157. Het uitgangspunt lijkt interessant op het eerste moment, de namen Sasuke en Orochimaru vallen niet. Naruto redt het leven van drie normale mensen waarna ze hem om hulp vragen. In hun dorp woont namelijk een ninja, Raiga, die dol is op begrafenissen. Hij wacht echter liever niet tot de mensen sterven. Dat duurt te lang. Raiga begraaft ze liever levend. Gai onthult voor de missie dat Raiga lid was van de Seven Swordsmen of the Mist. Dit interesseert Naruto omdat Kisame en Zabuza beiden lid waren van dezelfde groep. Naruto hoopt via Raiga informatie over Kisame en dus Itachi te krijgen. Hiermee hoopt hij dichter bij Sasuke te komen. Het is hen dus toch gelukt om Sasuke erbij te betrekken.

Naruto, Lee, Neji en Tenten krijgen de opdracht om het dorp te redden. Onderweg eten ze in een restaurant, de uitbaatster van het restaurant heeft een probleem. Haar zoon Karashi steunt Raiga. Naruto en de anderen moeten hem ook overtuigen terug te keren. In de Arc neemt het nieuwe Team 8 het dus op tegen Raiga, Karashi en Ranmaru. Hun aanvallen zijn eigenlijk redelijk interessant. Ranmaru beschikt over een aanval die de Byakugan kan uitschakelen en Raiga gebruikt de bliksem om zijn vijanden neer te halen. Hiervoor heeft hij twee zwaarden. Zelfs Kishimoto lijkt dit een goede aanval te vinden, Sasuke beschikt nu namelijk over een gelijkaardige aanval. De gevechten zijn door deze aanvallen ook leuk om te bekijken. Dit is een eerste keer dat de filler goede gevechten heeft.

Het probleem ligt ditmaal niet bij de aanvallen, ze zijn zeer krachtig en het maakt voor spannende gevechten. Het probleem ligt bij de afloop van de gevechten. Enkele personages sterven, maar ze komen terug tot leven dankzij een speciale curry. Dit lijkt amusant, maar het breekt de spanning van de gevechten. Ook de gebrekkige animatie tijdens de gevechten is een tegenslag. De gevechten zijn wel spannend, maar het ziet er niet uit. Het is ook gek dat Lee en Gai al slaapwandelend blijven trainen. In deze Arc maakt Naruto zich gelukkig niet te sterk belachelijk. Hij komt zelfs tweemaal intelligent uit de hoek in de strijd tegen Raiga. De bedenker van deze Arc heeft tenminste begrepen dat een kijker wil sympathiseren met het hoofdpersonage en dat dit alleen kan als het hoofdpersonage de moeite is.

De nieuwe personages zijn ook slecht vormgegeven. Het begint met de drie dorpelingen die gered worden door Naruto. Ook Raiga en Ranmaru zien er niet uit. Enkel Karashi en zijn moeder vallen mee, maar ze zijn weinig speciaal. Hun stemmen vallen gelukkig mee, ze zijn weinig verbazend, maar ze zijn niet slecht. Hetzelfde kan niet gezegd worden over de muziek. Op de laatste episode na gebruikt elke episode No Boi No Kurai en Speed. Ze werken geen van beiden. De laatste episode gebruikt Namikaze Sateraito van Snowkel en Soba ni iru Kara van Amadori. Ze zijn al evenmin indrukwekkend. Snowkel's nummer klinkt goed en heeft een mooie tekst, maar het nummer lijkt sterk op vorige Naruto intro's. De personages in de bijbehorende video's lijken ook sterk vervormd. Het eindnummer is een flauw liefdeslied. De Raiga Arc maakt dus veel fouten en is de moeite niet.

Naruto Arc 12: Land of Birds Arc
Studio Pierrot spendeerde twee jaar aan het maken van Naruto filler. Studio Pierrot maakte niet enkel lange filler, men maakte ook enkele korte Arcs. Tussen episode 158 en 168 kende Naruto vijf verhaallijnen. Wij nemen ze samen tot de Land of Birds Arc.
De vijf Arcs in deze Arc zijn de Survival Plan, de Bounty Hunter, de Green Beasts, de Burning Pot en de Land of Birds Arc. Survival Plan, Green Beasts en Burning Pot zijn grappige Arcs die één episode lang zijn. De Bounty Hunter Arc van twee episodes en de Land of Birds Arc van zes episodes zijn meer gericht op actie. In Survival Plan moet elke Konoha Genin drie schoolkinderen begeleiden op survivaltocht. Naruto krijgt - tegen zijn zin in - weinig verrassend de opdracht om Konohamaru en zijn team te begeleiden. Naruto's vaardigheden schieten natuurlijk tekort op dit gebied, wat de grap is. Uiteindelijk leert men samenwerken zodat iedereen overleeft. Elk van de personages komt redelijk uitgebreid in beeld, maar het plot stelt weinig voor. Het is in ieder geval wel positief dat men kernwaarden zoals teamwerk terugbrengt. Dat is echter het enige positieve punt van deze episode.

Na de Survival Plan Arc komt de Bounty Hunter Arc aan bod. In deze Arc moeten Naruto, Hinata en Kiba simpelweg een dief vangen. Onderweg krijgen ze concurrentie van een premiejager, hij is ook een crimineel. Hij wordt gezocht voor de moord op zijn familie. Hij is echter onschuldig en hij wil dit bewijzen door de dief te vangen. Die heeft namelijk de moord gepleegd. Naruto, Hinata en Kiba krijgen medelijden waardoor ze besluiten de premiejager te helpen. Ze helpen hem in twee interessante episodes waarna blijkt dat hun missie mislukt is. Het is de zoveelste fillermissie die mislukt om een idiote reden. Hierdoor is dit deel allesbehalve interessant. Daarna is het tijd aan de Green Beasts Arc waarin twee vreemdelingen zich vermommen als Gai en Lee. Ze proberen Konoha te infiltreren, maar ze krijgen de ene zware taak na de andere te verduren tot ze vluchten.

Na drie oervervelende korte Arcs is het tijd voor de Land of Birds Arc. In deze Arc moeten Naruto, Neji en Tenten het verschijnen van een geest onderzoeken. In zes episodes onderzoeken de drie ninja het verschijnen van de ninja waarbij men een plot uit de doeken doet dat onnavolgbaar is in zijn saaiheid en absurditeit. Deze zes episodes zijn de grootste grap van de Arc, zo slecht zijn ze. De laatste Arc van dit deel bewijst dit ook. De Burning Pot Arc toont hoe Naruto, Choji en Sakura samenwerken om te koken. Hiermee willen ze de eigenaar van de Ramen kraam helpen. Zijn dochter is namelijk ontvoerd door een bende kookninja die jaloers zijn op hem. Uiteindelijk wordt Ayame gered, maar ze blijkt ongelofelijk verdikt te zijn. Gelukkig heeft haar vader een ramen waarmee ze direct terug vermagerd. Het slaagt nergens op, dat is duidelijk.

De Arc kent allerlei nieuwe stemacteurs, maar ze laten geen goede indruk na. De personages zijn stom en dat weerspiegelt zich in hun stemmen. Ook de karakterontwerpen lijden aan hetzelfde symptoom. Elke episode in de Arc begint met Namikaze Sateraito van Snowkel. Het nummer is weinig origineel, het nummer toont grote gelijkenissen met voorgaande Naruto intro's en heeft zwakke animatie, waardoor de sterke tekst en de goede zang naar de achtergrond gedrongen wordt. In de Arc gebruikt men twee verschillende liedjes om de episodes af te sluiten. Het begint met Soba ni iru Kara van Amadori wat een flauw liefdeslied is. Dit valt op aan de tekst en de bijbehorende video. Bij de voorlaatste episode begint men met Parade van Chaba. Het nummer is weinig speciaal en de video is enkel leuk omdat hij Pakkun, Akamaru en de Naruto personages in hondenpakken toont. Deze Arc is duidelijk de moeite niet waard.

Naruto Arc 13: Land of the Sea Arc
Studio Pierrot had in 2006 weinig zin om lange Naruto filler verhaallijnen te bedenken. De Arcs zijn kort, soms zijn ze zelfs beperkt tot een enkele episode. Wij nemen de Land of the Sea Arc tot en met Hotspring Village Arc samen om te kijken of het de moeite waard is.

Deze Land of the Sea Arc begint bij episode 169 en duurt vijf episodes. Daarna krijgt de kijker drie korte Arcs te verwerken tot en met episode 177. Het gaat om de Money, de Treasure Hunt en de Hotspring Village Arc. In de Treasure Hunt Arc werkt Naruto samen met Hinata en Kiba om te zoeken naar een schat. Ze moeten slagen want anders moeten ze terug naar school. Hun schattenjacht gaat weinig vlot want ze worden aangevallen door drie klonen van zichzelf. Daarnaast kunnen Kiba en Naruto niet samenwerken, terwijl Hinata zich continu zorgen maakt over de anderen. Uiteindelijk blijkt dit simpelweg een missie zijn om het teamwerk te verbeteren. Spijtig genoeg demonstreert men dat niet. In de Hotspring Arc werken Naruto en Jiraiya samen aan een nieuwe Icha Icha boek. Het boek wordt op een gegeven moment verward met een vredesverdrag, Naruto en Jiraiya moeten de koerier nu stoppen zodat er geen oorlog ontstaat.

Drie van de vier Arcs in deze negen episodes draaien rond korte verhalen, Land of the Sea is iets langer. In deze Arc reist Anko samen met Naruto, Shino en Ino naar het Land of the Sea. In dat land is namelijk het legendarische Kaima monster opgedoken, een mythisch zeemonster dat grote problemen veroorzaakt. Anko krijgt reeds snel het gevoel dat Orochimaru betrokken is, haar Cursed Seal geeft namelijk een brandend gevoel. Een andere hint naar Orochimaru wordt gegeven door de aanwezigheid van Chuunin examen deelnemers Yoroi Akado en Misumi Tsurugi. Zij jagen op een jong meisje, maar Naruto redt haar. Later wordt Naruto door hetzelfde meisje gered, onder water verandert ze in het Kamai monster. Dit is natuurlijk een gemakkelijke manier om een band te leggen met Naruto die in principe ook een monster is. Ook met Anko is er een band, zij deed in het verleden mee aan Orochimaru's experimenten.

De gevechten in deze Arc vallen tegen qua animatie en originaliteit van de vijanden, Naruto gebruikt wel een gevarieerd arsenaal aan aanvallen. Hij gebruikt bijvoorbeeld Gamabunta. Enkel het Land of the Sea deel heeft echte gevechten, de andere delen concentreren zich te weinig op echte gevechten. Het gaat eerder om kleine verhaalgerichte episodes met weinig actie. In de Money Arc bijvoorbeeld leert Naruto een rijke jongen dat geld niet alles is in het leven. Ondertussen beschermt Naruto hem ook van enkele kidnappers. Deze kidnappers zijn heus niet extreem sterk, ze worden dan ook gemakkelijk aan de kant geschoven door Naruto. Dit is een typische episode met een moraal. Absoluut de moeite niet dus. Een ander probleem zijn de zwakke ontwerpen van de karakters. De nieuwe karakters in deze Arcs voldoen niet aan de Naruto stijl. Je kunt gemakkelijk het verschil zien tussen de Kishimoto personages en de personages die Studio Pierrot heeft verzonnen.

De animatie komt ook niet echt van de grond, de serie blijft houterig overkomen. Men probeert via allerlei grafische effecten, zoals uitzoomende camera's. Deze effecten kunnen de animatie echter niet verbergen. De Arc gebruikt nog steeds Namikaze Sateraito van Snowkel om de episodes mee te beginnen. Het nummer maakt nog steeds weinig indruk, wat ook gezegd kan worden van het eerste einde. Dit is is Parade van Chaba. Het wordt echter reeds in de tweede episode vervangen door Yellow Moon van Akeboshi. Hij scoorde reeds met Wind, het eerste eindlied van Naruto. Yellow Moon heeft een totaal andere stijl dan Wind, maar het is wel de moeite waard. Het nummer klinkt goed en heeft een goede tekst. De Land of the Sea Arc verenigt alles wat slecht is met Naruto in één kleine Arc: flashbacks, een slecht verhaal, slechte karakterontwerpen, weinig interessante muziek op Yellow Moon na en slechte animatie. Je vindt het allemaal hier.

Naruto Arc 14: Hidden Star Village Arc
Meer dan vijftig filler episodes heeft Studio Pierrot reeds geproduceerd bij het begin van de Hidden Star Village Arc. Hebben ze nu eindelijk genoeg ervaring om een succesvolle filler Arc te maken of blijft de serie slecht scoren?

Dit deel van Naruto begint bij episode 178 en loopt tot en met episode 196. Het begint met de Hidden Star Village Arc, waarna ook de Kiba's Long Day Arc, de Legendary Oonba Arc, de Laughing Shino Arc, de Konoha Moving Center Arc, de Chubby Paradise Arc, de Lee's Dojo Arc, de Third Great Beast Arc en de Cursed Haunted Castle Arc de revue. Enkel de Konoha Moving Center Arc en de Hidden Star Village Arc zijn hierbij enigszins lang. Kiba's Long Day is een episode waarin Kiba en Naruto een vergiftige Akamaru proberen te redden. Deze episode valt wel mee, zeker omdat Kiba's zus een verschijning maakt met haar honden. De Legendary Oonba episode is veel erger, in deze episode groeit een legendarisch monster op de rug van Naruto. Dat leidt tot veel flauwe moppen en een zeer lage score voor deze Arc.

Flauwe moppen vinden we ook terug in de Laughing Shino en de Chubby Paradise episodes wat de twee ergste Naruto episodes ooit zijn. In Laughing Shino moeten Shino en Naruto een begrafenis bijwonen. Eén van de personages mag hierbij niet lachen of de opdrachtgever krijgt geen erfenis. Shino wordt echter vergiftigd, waardoor hij oncontroleerbaar moet lachen. Een lachende Shino is karaktermoord. Datzelfde kan eigenlijk gezegd worden over Naruto die zich vermomt als Ino en op haar plast. Dit is een ramp, maar dat komt ervan als je Naruto en Ino alleen op missie stuurt. Lee's Dojo Arc is net iets beter dan deze twee episodes, het blijft echter een ramp. Lee's Dojo is daarnaast een simpele kopie van een andere episode met Lee in de hoofdrol. The Cursed Haunted Castle en The Third Great Beast episodes zijn het vermelden niet eens waard.

In de Hidden Star Village Arc reizen Naruto, Tenten, Neji en Lee naar een klein stadje waar een speciale steen ligt die de Chakra van een ninja verbetert. Team Gai en Naruto moeten de steen beschermen, maar dat lukt niet zo goed. In de tweede episode van de Arc wordt de ster gestolen. Ook Sumaru, een jongen die de Kage van het stadje wil worden, wordt ontvoerd door de dief. Het plot in dit deel is niet zo zwart-wit als gewoonlijk. De leiding van het Hidden Star Village Arc is namelijk niet te vertrouwen, het is juist de dief die aan de kant van het goede staat. Deze plotwending werd iets te sterk aangekondigd door de louche Hoshikage. Het verhaal is oninteressant en de gevechten zijn het vermelden niet waard. Spijtig genoeg is dit het beste deel van de Arc.

Dat zegt meer over de andere verhaallijnen dan de Hidden Star Village Arc, in de Konoha Moving Center Arc moeten Naruto, Choji en Hinata een groep pendelaars begeleiden. De pendelaars blijken een prinses te verbergen waardoor ze aangevallen worden. Dit is een kans voor Hinata en Naruto om opnieuw te 'schitteren'. Spijtig genoeg is het moeilijk om te schitteren in deze saaie Arc. Enkel de muziek is goed in deze Arc. Tijdens de Arc wordt Re:member van Flow als introductie gebruikt. Re:member klinkt goed en blijft lang hangen. Ditmaal scoort Flow dus wel. Ook de bijbehorende video ziet er goed uit. Men gebruikt ook twee eindes, namelijk Yellow Moon tussen episode 179 en 191, en Pinocchio van Ore Ska Band vanaf episode 192. Beide nummers zijn weinig memorabel, maar ze volstaan. Het is ook het enige wat voldoet in deze Arc, de rest is ondermaats. Je mag deze Arc absoluut niet bekijken.

Naruto: Naruto Narutimate Hero Bonus Episode
Naruto is een populaire animatieserie. Dankzij Namco Bandai is Naruto ook in verschillende PlayStation 2, 3 en Portable spellen verschenen. Eén van die spellen heet Naruto: Narutimate Hero 3 in Japan en Naruto: Ultimate Ninja 3 in Europa en Amerika.

De Japanse versie van de game wordt ingeleid door een OVA van 26 minuten. De OVA is gemaakt door Studio Pierrot en kreeg de steun van alle stemacteurs uit Naruto. De OVA heet Naruto Narutimate Hero Bonus Episode in de Japanse versie, maar staat ook bekend als Finally a Clash! Jounin vs. Genin!! Indiscriminate Grand Melee Tournament Meeting!! De OVA dient als inleiding voor de RPG mode van het spel. De vijfde Hokage Tsunade organiseert een wedstrijd waarbij de ninja's van Konoha kristallen moeten verzamelen. Elke Genin krijgt een blauw kristal, Chuunin en Jounin krijgen rode kristallen. Je moet de kristallen van andere ninja vinden, stelen of veroveren om uiteindelijk zoveel mogelijk kristallen te hebben.

De winnaar mag uiteindelijk een nieuwe wet voor Konoha bedenken. Het grappige is dat deze wedstrijd een strijd is om een wet voor Konoha te bedenken, maar dat vier Sand ninja, de Rain Ninja en Manda in de OVA verschijnen. Ook de Sound Ninja die zich voordeden als Konoha ninja in het Chuunin examen, en de dode Sound Ninja zoals Dosu zijn aanwezig. Praktisch elk Naruto personage maakt een verschijning, zelfs de knappe paarsharige Anbu die Kakashi ontmoet aan de gedenksteen voor de overleden ninja en de overleden Hayate. De verschijning van de Anbu is eigenlijk ook grappig aangezien de Jounin, Chuunin en Genin deelnemen volgens Tsunade. Dat zijn echter maar kleine grappige minpuntjes.

De OVA bevat typische taferelen zoals een jaloers gevecht tussen Sasuke en Naruto, Ino en Sakura die vechten, Choji en zijn vader die eten, Lee en Gai die hun Dynamic Entry aanval tonen, Shikmaru die zich lui gedraagt en zijn kristal weggooit. De OVA is eigenlijk als tip bedoeld voor de locatie van de kristallen in het spel. In dat opzicht richt hij zich ook meer op komedie dan op actie. Met komische geluidseffecten en animatie lukt dat wonderwel. Je krijgt dan ook geen enkel gevecht volledig te zien. Niemand lijkt de wedstrijd ook serieus te nemen, ze willen allemaal een bepaald iemand aanvallen waarbij men zelfs eens per ongeluk een kristal durft verliezen.

Naruto: Naruto Narutimate Hero Bonus Episode is uniek in vergelijking met alle andere OVA, filler en films van Naruto. Het is de enige die grappig probeert te zijn en het ook echt is. De OVA is zeker niet foutloos, maar het is een waardig deel binnen de Naruto serie. Het ontbreken van Orochimaru en enkele andere belangrijke personages in de introductie bijvoorbeeld is opvallend. Hij is natuurlijk een vijand van Konoha, maar dat geldt ook voor Dosu en Manda. Finally a Clash! Jounin vs. Genin!! Indiscriminate Grand Melee Tournament Meeting!! slaagt echter in zijn opzet. De OVA doet je honger krijgen naar Naruto: Ultimate Ninja 3. Dat spel verschijnt in september 2008 op de PlayStation 2 dankzij Atari.

Naruto Arc 15: The Konoha 11 Arc
Studio Pierrot startte in 2002 de Naruto animatieserie. Met de Konoha 11 Arc viert Studio Pierrot de vierde verjaardag van de serie. Scoort Studio Pierrot met deze twaalf episodes tellende filler Arc of schiet ook deze tekort?

De Arc gebruikt zes episodes lang de intro Re:member van Flow en het einde Pinocchio van Ore Ska Band. Re:member is een nummer dat goed blijft hangen, maar is weinig speciaal. Je zult echter met plezier meezingen. Hetzelfde kan niet gezegd worden over Pinocchio, dat nummer ben je direct vergeten. Met episode 203 begint een nieuwe opening. Deze opening is Yura Yura van Hearts Grow, het nummer wordt tijdens het volledige einde van Naruto gebruikt. Het nummer past beter bij Full Metal Panic of Hikaru no Go dan bij Naruto. De tekst past dus niet goed bij de anime, maar het is wel een goede opening. Zeker de video waarin je beige figuren ziet bewegen op blauwe achtergronden is stijlvol. Tegelijk met Yura Yura wordt het einde Scenario van Saboten gebruikt.

De twaalf episodes zijn op te delen in vier delen, namelijk in de Konoha 11 Arc, de Best 5 Battles Special, de Kurama Clan Arc en de Kacho Fugetsu episode. De Konoha 11 en de Kurama Clan Arc zijn elk vijf episodes lang, de twee anderen zijn kleine episodes. In de Best 5 Battles Special krijg je hoogtepunten uit de vijf beste gevechten van de Sasuke Retrieval Arc te zien. Tussendoor krijg je interviews te zien van de hoofdrolspelers in de Arc, zelfs Orochimaru komt even langs. Het is veel beter om de originele gevechten opnieuw te bekijken, zeker omdat men niet altijd de beste elementen van een gevecht toont. Ook de Kacho Fugetsu episode moet je overslaan. In deze episode escorteren Naruto en Kiba een arrogante idioot die een waardeloos potje vervoert.

De belangrijkste delen zijn natuurlijk de Konoha 11 en de Kurama Clan Arc. In de Konoha 11 Arc wordt Konoha aangevallen door de timmerman Gennou. Dertig jaar geleden infiltreerde hij Konoha en plaatste hij overal bommen. Dit was een missie van het Hidden Village of Dragonfly, een stad die verslagen werd door Konoha. Nu lijkt hij terug om de klus af te maken. In afwezigheid van de Jounin en Chuunin moeten Shikimaru en de tien Konoha Genin die we kennen, de zaak onderzoeken. Ze worden echter continu door Gennou op het verkeerde been gezet. Op een gegeven moment lijkt het zelfs alsof het Hidden Village of the Waterfall Konoha wil binnenvallen. Het uiteindelijke resultaat valt echter tegen. Heel Konoha was in paniek voor een flauwe grappenmaker, Gennou wilde namelijk Naruto amuseren omdat hij lijkt op zijn dode zoon.

De vijf episodes komen hierdoor plots zeer nutteloos over, zeker omdat de Arc geen enkel noemenswaardig gevecht telt. Dat is een unicum in een Shounen serie van dit type. Het is wel leuk dat Naruto slim is in deze Arc, hij komt enkele keren gevat uit de hoek. Een ander pluspunt is dat elk lid van de Konoha 11 aandacht krijgt. Zelfs Kishimoto doet dat niet beter. Het is daarentegen zeer dom dat Lee en Choji zien dat er iets mis is met een standbeeld, maar dat ze jongere kinderen toelaten om kunai te gooien op het beeld. Tijdens dit stuk zien de personages er ook raar uit, de gebruikelijke Naruto personages hebben niet de juiste proporties en één van de kinderen die ruim aan bod komt, heeft een eierhoofd. Het is te gek voor woorden.

De Konoha 11 Arc kent dus zijn fouten, maar slecht is hij niet. De Kurama Clan Arc aan de andere kant is wel slecht. Deze Arc leert ons Yakumo Kurama kennen, een voormalige studente van Kurenai. Yakumo en haar clan dreigen nu Konoha te vernietigen waardoor Kurenai besluit om op te stappen als Jounin en ten strijde te trekken tegen haar leerlinge. Team 8 is gebroken door de beslissing van Kurenai en onder invloed van Naruto gaan ze samen op onderzoek uit. Ze ontdekken de waarheid achter Kurenai's beslissing en helpen haar om Yakumo te bekeren tot de kant van het goede. Het plot maakte wel een kans, maar de uitwerking is zo zwak zodat de Arc slecht is. Deze Arc mag elke Naruto fan overslaan, enkel het Konoha 11 deel was de moeite waard zonder de rare animatie.

Naruto Arc 16: Shinobazu Arc
Op 9 november 2006 begon het negende en laatste seizoen van Naruto. Ook de laatste serie Naruto filler begon op deze dag met de Shinobazu Arc. Episode 209 tot en met 220 was de laatste filler. Was deze filler wel te verdragen?

Het gaat om amper twaalf episodes, maar Studio Pierrot heeft opnieuw drie verhaallijnen in dit stuk kunnen proppen. Het gaat ditmaal om drie serieuze verhaallijnen zonder grappige intermezzo's. Dat verandert echter weinig aan het resultaat. De filler begint met de Shinobazu Arc waarin Naruto, Sakura en Lee een criminele ninja naar de gevangenis moeten begeleiden. Men heeft een uitgebreide wacht om ervoor te zorgen dat de crimineel Gantetsu niet ontsnapt, maar Naruto, Sakura en Lee zijn nodig om ervoor te zorgen dat niemand Gantetsu kan bevrijden. Iedereen denkt namelijk dat zijn criminele medemaats iets om hem geven. De kapitein van de wacht Todoroki heeft tevens totaal geen respect voor Gantetsu, hij denkt namelijk dat Gantetsu verantwoordelijk is voor de dood van zijn broer. Hij probeert dan ook ettelijke malen om Gantetsu te vermoorden voor het goed van de maatschappij.

Dat blijkt echter nergens voor nodig, de criminele medemaats willen Gantetsu namelijk dood en Gantetsu vermoordde nooit de kinderen die hij tegenkwam, in tegenstelling tot diezelfde medemaats. Todoroki maakt zichzelf dus gigantisch belachelijk met zijn kruistocht tegen Gantetsu. Die laatste wordt grappig genoeg ook meer aimabel neergezet dan Todoroki. Je hebt op geen enkel moment medelijden met Todoroki, je hoopt eerder dat Gantetsu ontsnapt. Deze Arc bevat vele gevechten, maar de technieken van de vijand zijn veel te krachtig. Eén van de vijanden beschikt bijvoorbeeld over speciale draden waarmee hij alles kapot kan snijden. In gevechten hebben hun technieken echter maar weinig effect. De gevechten zijn hierdoor nogal zwak. Het beste gevecht van de Arc steekt in de eerste episode waarbij Lee het opneemt tegen een legertje Naruto klonen. Dat gevecht is nog redelijk spannend.

De tweede Arc heet de Menma Arc, op een dag gaat Naruto Ramen eten. Onderweg naar het restaurant ontmoet hij een man die zijn geheugen kwijt is. Hij heeft enkel een Ocarina op zak waarop hij mooie melodieën speelt en waarmee hij toegang heeft tot zijn krachten. Je kan hem dus vergelijken met Tapion uit de dertiende Dragon Ball Z film. Menma, Naruto, Neji en Tenten gaan samen op missie waarop ze meer ontdekken over zijn verleden. Ook deze Arc draait eigenlijk rond een crimineel met berouw. Menma deed namelijk alsof hij zijn geheugen kwijt was. Hij wilde gewoon zijn leven beteren, en uiteindelijk doet hij dat. Daarvoor betaalt hij echter met zijn leven. Menma kent weinig diepgang, maar hij is in ieder geval mooi ontworpen dan Gantetsu en 99% van de filler personages. Zijn verhaallijn is echter niet om wild van te worden.

De Arc eindigt met de Shitenshonin Arc waarbij plotseling blijkt dat ook de Sand Ninja mogen verschijnen in de filler. Suna wordt namelijk aangevallen door een groep ninja die wapens maken. Ze willen de titel van het ultieme wapen veroveren van Gaara en daarvoor willen ze ver gaan. Ze vallen Suna aan en ontvoeren een meisje dat opgeleid wordt door Gaara. Gaara, Naruto en een tiental anderen gaan de strijd aan met de groep ninja. De gevechten zijn wegens de goedkoopheid van de aanvallen echter weinig leuk om te bekijken. De animatie in het algemeen is redelijk zwak en qua detail vallen de scènes ook tegen. In het algemeen valt het qua vertelling ook tegen. Studio Pierrot slaagt er niet in om de kijkers geïnteresseerd te houden. Daarvoor kennen de personages te weinig diepgang of emotie.

De serie gebruikt de opening Yura Yura van Hearts Grow, het nummer wordt tijdens het volledige einde van Naruto gebruikt. Het nummer past beter bij Full Metal Panic of Hikaru no Go dan bij Naruto. De tekst past dus niet goed bij de anime, maar het is wel een goede opening. Zeker de video, waarin je beige figuren ziet bewegen op blauwe achtergronden, is stijlvol. Tegelijk met Yura Yura wordt het einde Scenario van Saboten gebruikt. De bijbehorende video is behoorlijk statisch, maar het nummer zelf klinkt zeer goed. Enkel de instrumentale begeleiding is veel te luid waardoor de zang zwakker overkomt. Met de muziek zit het dus redelijk goed, wat één van de weinige pluspunten van de Arc is. Na twee jaar filler is Studio Pierrot nog altijd niet verbeterd, ook deze filler is niet de moeite.

Naruto the Movie 3: Guardians of the Crescent Moon Kingdom
In 2006 verscheen de derde en laatste Naruto film in de Japanse bioscoop. De film lokte toen amper volk bij zijn release, ondanks het succes van de vorige films. Ligt dit aan de kwaliteit van de film of was het Japanse volk Naruto gewoon beu?

Naruto the Movie 3 speelt zich af rond episode 196 van de serie. In de film krijgen Naruto, Kakashi, Sakura en Lee een nieuwe missie. Ze moeten prins Michiru van het Land of the Moon beschermen. Het Land of the Moon is een zeer rijke natie, waardoor de prins en zijn zoon Hikaru zich sterk materialistisch gedragen. Ze kopen simpelweg alles wat ze leuk vinden. In het begin van de film komen ze bijvoorbeeld lang een circus met een sabeltandtijger, Hikaru wil de tijger en zijn vader koopt het circus dus. Hikaru verliest echter snel interesse in het circus omdat de tijger zich gemeen gedraagt. Tijdens een storm geeft Hikaru zelfs niets om het welzijn van de dieren, tot grote woede van Naruto. Naruto's invloed zorgt ervoor dat Hikaru zich normaal begint te gedragen.

Daarna komt de groep terecht in het Land of the Moon dat veroverd is door één van Michiru's zogezegde vrienden. De nieuwe heerser van het Land of the Moon heet Shabada en middels de hulp van drie ninja's heeft hij komaf gemaakt met de koning. Nu probeert hij Michiru en Hikaru te doden. De hulp van enkele loyale soldaten en Team Konoha kunnen hen echter redden. Ze vluchten en ontdekken de koning, die nog in leven blijkt te zijn. Hij leert Hikaru en Michiru een laatste levensles waarna hij sterft. Hikaru en zijn vader vluchten uit het land, maar Shabadaba onderneemt een laatste poging om hen te ontvoeren. Lukt het Team Konoha en de circuslui om Michiru en Hikaru te redden?

De Naruto ninja hebben enkele nieuwe aanvallen gekregen in deze film. Kakashi gebruikt enkele indrukwekkende aanvallen om het legertje soldaten te stoppen. Lee gebruikt een stel nieuwe nunchuks en enkele andere wapens om zijn ninjavijand aan te vallen. Sakura mag haar kunstjes tonen tegen iemand die Genjutsu en vergif gebruikt. Zij concentreert zich echter op haar intelligentie wat haar een duidelijk voordeel oplevert. Naruto ten laatste neemt het op tegen de leider van de vijandelijke ninja, wat hem enkele problemen oplevert. Hij raakt namelijk deels versteend. Met hulp van Michiru en een unieke Rasengan kan hij de klus ook zonder been klaren. Zelfs de sabeltandtijger speelt een rol tijdens de gevechten. Door de lelijke vijanden zijn de gevechten nogal flauw, zeker het einde van het laatste gevecht is flauw en melig.

Onze hoofdrolspelers hebben niet alleen nieuwe aanvallen, maar ook nieuwe kleren. De nieuwe kostuums zijn een beetje onwennig in het begin, maar ze passen wel bij de oude rotten. Ook de nieuwe personages zijn leuk ontworpen, alleen de vijanden vallen tegen. Shabada en zijn vrouw zijn bijvoorbeeld absoluut lelijk te noemen. De ninjavijanden lijken dan weer het haar van Jiraiya gestolen te hebben. Ze hebben echter niet die charme van een Jiraiya. De film heeft hierbij ook redelijk goede animatie dankzij het hoge budget. Tijdens de film van 94 minuten zijn amper minpunten op de animatie aan te merken. De film gebruikt wel een pak donkere scènes, wat de zichtbaarheid niet altijd ten goede komt. Qua muziek zijn het de typische Naruto melodieën die passeren met Tsubomi van Maria als themanummer. De film kent weinig grote minpunten, je kunt er zeker van genieten.

Naruto the Movie: Clash in the Land of Snow
In 2002 begon de Naruto animatieserie op televisie. Twee jaar later kwam Studio Pierrot met de eerste Naruto animatiefilm in de bioscoop, de film die tevens vergezeld werd door het vreselijke Naruto: Konoha Sports Festival. Was Naruto the Movie: Clash in the Land of Snow een succes?

De film speelt zich af rond episode 101 en verplaatst de helden naar een sneeuwlandschap. Naruto, Sasuke, Sakura en Kakashi zijn samen op missie. Ze moeten Yukie Fujikaze beschermen, een filmactrice die een film opneemt in het Land of Snow. Zij heeft bescherming van ninja nodig omdat ze eigenlijk de prinses is van het Land of Snow. In een ver verleden werd ze echter ontvoerd door een ninja en weet ze niets van haar afkomst. Enkel haar begeleiding kent haar verleden. De ninja die haar toen ontvoerden, zijn nu terug om een zeldzaam juweel van haar te stelen. Dat juweel geeft namelijk toegang tot de schat van het land. De schat blijkt uiteindelijk maar een generator te zijn waarmee je het Land of Snow omvormt tot het Land of Spring, waarvan Fuji prinses wordt. De vijanden ontdekken dit echter pas na enkele gevechten en ook na deze ontdekking geven ze niet snel op. Men vecht dus een pak in de film.

De mooiste scene in de 80 minuten durende film is de opening, wat eigenlijk een film in een film is. Het toont een strijd tussen twee koninkrijken. De scène van twee momenten is ongelofelijk indrukwekkend. De andere scènes leggen het eigenlijk hier tegen af. De scène daarop is een pak minder, het toont Team 7 terwijl ze naar de film kijken. De film komt niet meer op het niveau van die eerste scène terecht, men bouwt dus af naar de climax. Ook qua animatie is de eerste scène de beste, de anderen stralen die typische Naruto sfeer uit met de nodige fouten. Enkel de regisseur van de film en zijn werknemers stralen die sfeer niet uit. Ze passen goed binnen de film, maar zijn voldoende uniek om hun plaatsje te verdienen. De omgevingen in het begin van de film zijn ook niet direct wat je van Naruto verwacht. Men bezoekt bijvoorbeeld een café in een echte stadsstijl in plaats van de typische rurale omgevingen.

De film komt dus nogal traag van de grond, het begint zeer traag na de opening van de film. De dreiging van de film wordt pas na 25 minuten onthuld. Tot dat moment lijkt het alsof Team Konoha Yukie alleen maar moet beschermen tegen zichzelf. Na vijf minuten is dat sterk moment weer voorbij en krijg je terug het saaie verhaal voorgeschoteld. Het verhaal komt gewoon nooit op gang, een scène waarin Naruto en Yukie van een trein moeten weglopen wordt bijvoorbeeld voorgeschoteld als een spannend moment. Men gebruikt zelfs een relatief groot deel van het budget aan die scène. Het wordt namelijk deels 3D weergegeven. Het duurt terug 35 minuten om alles terug spannend te maken, maar echt op gang komt het niet meer. De film heeft dus maar twee sterke momenten. De film lacht ook met zichzelf. De filmcrew die je zit in de film, neemt eigenlijk de film op. Daarnaast kun je in episode 101 ook een verwijzing naar deze film zien.

In een Naruto film zijn de gevechten ook belangrijk. Doto Kazahana, Nadare en de andere leden van de groepen worden redelijk gemakkelijk verslagen in hun tweede gevecht. Doto wordt bijvoorbeeld verslagen door een speciale gekleurde Rasengan zonder dat hij ooit echt een dreiging lijkt te vormen. Deze vijandelijke ninja zijn wel aangepast aan het Land of Snow, ze gebruiken bijvoorbeeld een snowboard. Hun unieke ijskrachten leveren een leuk eerste gevecht op, zeker omdat iedereen al schijnbaar voluit gaat. Het tweede gevecht wordt hierdoor minder indrukwekkend, Team Konoha lijkt snel komaf te maken met de sneeuwninja en het gevecht komt ook zwak over. Het thema van de film is Home Sweet Home door Yuki, wat een redelijk slaapverwekkend nummer is. Je kunt hetzelfde eigenlijk zeggen over de film, door het verhaal en de weinig interessante personages zorgen ervoor dat de film geen aanrader is. De openingsscène en het eerste gevecht zijn de enige pluspunten.

Naruto the Movie 2: Legend of the Stone of Gelel
In 2005 verscheen de tweede Naruto film in de bioscopen. De eerste was een overduidelijk kassucces, dus dit was allesbehalve onverwacht. De eerste film schoot echter zwaar tekort. Kon de tweede wel scoren waar het echt telt?

De film vindt plaats na episode 160 van de animatieserie en verplaatst ons naar Suna, het land van de Sand Ninja. Een stel mysterieuze en schijnbare onoverwinnelijke krijgers met een harnas valt het land aan. Deze krijgers doen sterk denken aan de vijanden uit FullMetal Alchemist: Conqueror of Shamballa. Ook in deze film worden de soldaten in harnassen snel weggevaagd. Puur op aantal maken ze een kans tegen de Sand Ninja, althans, tot Gaara en Kankuro op het strijdtoneel verschijnen met versterkingen. Deze versterkingen lijken niet direct nodig, Gaara en Kankuro zijn op zich al indrukwekkend genoeg. Op dat moment grijpt het aanwezige vijandelijke schip in, men vuurt op het strand en Gaara kan maar ternauwernood de dood van zijn troepen vermijden. Het zorgt voor een explosief begin.

Daarna schakelt de actie logischerwijs over naar Konoha waar Naruto en co met een simpele missie bezig zijn. Deze missie geeft echter aanleiding tot een groter verhaal. Naruto, Shikimaru en Sakura belanden in de zoektocht naar de Gelel Stone op het moment dat blijkt dat het dorp van hun cliënt in lichterlaaie staat. Ze ontmoeten hier tevens de eerste vijandelijke soldaten zodat het verhaal kan vertrekken.
Ik haalde eerder reeds de gelijkenis met FullMetal Alchemist aan. Die gelijkenis komt ook tot uiting in de Gelel Stone waar rond de film draait. De steen is een speciaal mineraal. Eén clan kon de steen controleren, maar de zoektocht naar de kracht heeft de clan naar zijn ondergang geleid. Het doet denken aan de zoektocht naar de Philosopher's Stone.

Studio Pierrot heeft een groot budget aan de omgevingen besteed. In ruil daarvoor heeft men tijdens de scènes minder detail gebruikt voor de personages en hun gezichten. Dit valt vooral op aan de simplistische uitdrukkingen van Sakura. Ook de animatie in de gevechten valt tegen in vergelijking met de omgevingen. De gevechten zelf zijn wel redelijk indrukwekkend. Men heeft de gevechten groots aangepakt en de aanpak loont. De gevechten zijn veel grootschaliger dan in de serie, waardoor ze ook spannender zijn. De aanvallen van de Gelel gebruikers zijn ook redelijk grootschalig. Enkel het karakterontwerp van de vrouwelijke vijanden valt tegen. In tegenstelling tot hun aanvallen zijn ze weinig uniek en qua uiterlijk zien ze er ook niet uit. Ze lijken geen onderdeel te zijn van de film.

De film gebruikt speelse muziek om de gevechten en dergelijke te begeleiden, de fluitmuziek tijdens het achtervolgen van het huisdier bijvoorbeeld. Qua geluidseffecten en stemmen doet men het ook zeer goed. Het verhaal is sterk gebaseerd op hoogtechnologische uitvindingen in de redelijk Middeleeuwse wereld van Naruto. Ook de Gelel en de Philosopher's Stone tonen grote gelijkenissen. De vergelijking met Conqueror of Shamballa is dus snel duidelijk. De aanpak werkt misschien zelfs beter dan bij die film, zeker omdat de vijanden bijvoorbeeld niet zo eenduidig slecht worden voorgesteld. Ze willen gewoon een Utopia oprichten. Legend of the Stone of Gelel is misschien geen topper of geen film die uitblinkt in originaliteit, maar honderd minuten lang blijf je aan het scherm gebonden. De film is dus een verbetering ten opzichte van het origineel.

Candy Boy
Anime International Company is een Japans animatiebedrijf met een lange geschiedenis. Sinds 1982 heeft het bedrijf tientallen series afgeleverd. Blue Gender, Ah! My Godess en Vampire Princess Myu zijn de grote namen die ze gemaakt hebben.

Momenteel experimenteert Anime International Company met het Anime 2.0 Project waarbij een OVA wordt verkocht samen met een muzieksingle. Hun eerste experiment in het project was de korte ONA Candy Boy. Deze werd samen met de single Candy Boy van de Koreaanse Meilin uitgebracht. Een Original Net Animation is een video die enkel op het Internet verkrijgbaar is. In de Japanse winkels ligt deze ONA dus niet. De ONA zelf is maar zeven minuten en veertig seconden lang. Is dat genoeg om een stevig verhaal te lanceren? De ONA krijgt namelijk een vervolg, na dit begin verschijnen er zeven extra episodes van elk veertien minuten. Is de ONA interessant genoeg om dat te rechtvaardigen?

De ONA volgt het verhaal van de tweeling Kanade en Yukino Sakurai. Zij zitten in hun tweede jaar aan de Tokyo High School. Kanade en Yukino leven sinds hun geboorte continu samen, ze slapen samen, ze gaan samen naar de les en ze lopen hand in hand over straat. Yukino wil ook bijvoorbeeld het lichaam van Kanada als kussen gebruiken. De band tussen de twee zussen is dus zeer hecht, en misschien neigend naar incest. Hun relatie is eigenlijk zeer nonchalant, hun band is zeer sterk, maar ze beseffen dit zelf niet tot ze de nieuwkomer Sakuya Kamiyama leren kennen. Sakuya bekent aan Yukino dat ze verliefd is op Kanada en Kanade denkt dat Sakuya verliefd is op Yukino.

De relatie van de twee zussen wordt hierdoor opgeschud. Ze groeien tijdelijk uit elkaar, maar uiteindelijk komt alles goed. Ondanks de titel komt er in deze driehoeksrelatie geen enkele jongen aan de pas. Uiteindelijk is het ook geen echte driehoeksrelatie omdat het Sakuya personage weinig aandacht krijgt. Door de korte duur en haar kleine rol is dat echter geen probleem. Aan de twee zussen wordt voldoende aandacht besteed en dat is het belangrijkste. De korte duur van een ONA is ideaal voor dit soort project. Het verhaal voelt zeer goed aan, het is niet gehaast en het gebrek aan diepgang deert niet. De ONA legt echter geen goede basis voor een langere serie.

De ONA ontbreekt wel animatie, de scènes verlopen zeer rustig. Men wil vooral frames van hoge kwaliteit tekenen. Dat is ook goed gelukt, de ONA is zeer goed afgewerkt op grafisch gebied. Ook de twee meisjes zien er super uit. Ze zien er redelijk normaal en knap uit, ze zijn niet te vergelijken met de typische paarsharige hoofdpersonages. Ook hun stemmen zijn geslaagd. Kanade's stem wordt ingesproken door Hitomi Nabatame. Zij speelde onder andere Mikoto Suo in School Rumble. De stem van Yukino wordt ingesproken door Ryoka Yuzuki, zij is vooral bekend dankzij Air waarin Minagi Tohno speelde. Sakuya wordt vertolkt door Emiri Kato van Soul Eater (Blair). Deze ONA is van hoge kwaliteit, de korte duur mag je niet laten afschrikken.

Dragon Ball Z: Saiyan Saga
In 1996 probeerde de Amerikaanse studio Funimation om door te breken met Dragon Ball Z. Hun pogingen om Dragon Ball te lanceren in Noord-Amerika waren eerder mislukt en nu had men de hulp van Ocean Group en Saban nodig. Was de samenwerking succesvol of viel Dragon Ball Z tegen?

Funimation, Saban en Ocean Group werkten samen om de Saiyan Saga van een Amerikaanse versie te voorzien. Hun pogingen mislukten echter en na de Saiyan Saga stopten de bedrijven de samenwerking. Pas in 1999 kon de serie doorbreken in Noord-Amerika en Europa waarna Funimation de serie alleen afwerkte. Je zult dan ook een groot verschil horen tussen de Saiyan Saga en de latere Saga's. Funimation gebruikte later namelijk alleen hun eigen stemacteurs, tijdens de Saiyan Saga gebruikte men de stemacteurs van Ocean Group en hun muziek. In 2007 bracht Funimation een nieuwe dub van de Saiyan Saga op de markt, deze wordt verspreid onder de naam Vegeta Saga. Deze gebruikt de stemacteurs van Funimation en kent minder censuur. De Funimation versie is dus beter dan de versie van Ocean en Funimation. Is het verhaal echter voldoende interessant om de saga in huis te halen?

De Saiyan Saga is 35 episodes lang en is het begin van Dragon Ball Z. Deze serie speelt zich enkele jaren na het originele Draogn Ball af. In de Saiyan Saga landt de Saiyan Raditz op Aarde en hij ontvoert Goku's zoon Gohan zodat hij moet tegengehouden worden door Goku en Piccolo. De aartsvijanden uit Dragon Ball moeten samenwerken om om de superkracht te stoppen. Raditz heeft echter een onaangename verrassing in petto huis voor Goku. Hij is Goku's broer, en de zwakste van de drie overlevenden. Hij is echter reeds sterker dan Piccolo en Goku samen. Goku sterft zelfs tijdens het gevecht. In het Dragon Ball universum is dat nu geen ramp, maar het feit dat twee andere Saiyans plannen om naar de Aarde te komen is dat wel. In deze eerste Dragon Ball Z Arc moet reeds stevig getraind worden.

Piccolo traint Gohan, Goku wordt in de hemel getraind door de mysterieuze King Kai en ook onze andere Z Vechters schieten in actie. De introductie en de training nemen vele episodes in beslag, iets wat vooral te danken is aan de filler die Toei Animation toevoegde aan de serie. Tijdens de show kom je dan ook een pak nutteloze episodes tegen, Goku wordt bijvoorbeeld gevangen genomen door een mannenverslindster en Gohan helpt een stel wezen. Na 21 van de 35 episodes landen Nappa en Vegeta dan toch eindelijk op de Aarde. Hun aankomst op Aarde is tot op vandaag de dag nog steeds één van de meest bekende introducties. Het is ook het begin van een gevecht dat vijftien episodes duurt. Het gevecht wordt op vele momenten nutteloos verlengd. Op een gegeven moment houdt men zelfs een pauze van drie uur die wordt weergegeven.

Tijdens een gevecht krijg je ook vaak de reacties van alle personages te zien. Het zorgt voor een gigantische tijdsvulling. Het eerste deel van het gevecht lijkt ook zo zinloos, niemand is sterk genoeg om een kans te maken tegen de schijnbaar onoverwinnelijke Nappa. Enkel de aankomst van Goku maakt een verschil. Goku's aankomst en zijn krachtniveau tijdens het gevecht tegen Nappa zorgt ook voor een legendarische quote van Vegeta die heeft geleid tot een ware internethype. Op dit moment gaat het gevecht ook echt los, Vegeta en Goku laten de ene power-up na de andere los tot maar één blijft rechtstaan. Uiteindelijk heeft deze Dragon Ball Z saga de tand des tijds nogal slecht doorstaan. De animatie is matig, het verhaal weinig diepgaand en de hoeveelheid filler legendarisch. De Saiyan Saga kijk je enkel uit nostalgie.

Geregistreerd op: 20 Dec 2006 Berichten: 4334

One Piece
Meer dan 350 afleveringen, grote avonturen,epische momenten en geweldige humor. Ik heb het natuurlijk over de anime One Piece die gebaseerd is op de mangaversie hiervan. De manga die al bijna elf jaar meegaat met onze tijd, sinds 4 augustus 1997 om precies te zijn.

En toen der tijd insloeg als een bom. Nu bijna elf jaar later is de serie nog uitermate populair. Zelfs de bedenker van de Dragon Ball serie is een grote fan van One Piece. Ook is hij grote maatjes geworden met Eiichiro Oda, de bedenker van One Piece. De anime zelf is gelanceerd op 20 oktober 1999 en wordt geproduceerd door Toei Animation. De anime begint met een introductie, die deel is van de opening, van een paar seconden. Hierin wordt verteld dat de voormalige ''Pirate King'' Gold D Roger vlak voor zijn executie een grote schat One Piece heeft achter gelaten op het laatste eiland in de Grand Line. Als je hem wilt hebben, mag je hem pakken als je het overleeft natuurlijk. De Grand Line is namelijk de gevaarlijkste plek in de One Piece wereld. Voor velen Piraten maakt het niks uit en zo ontstaat namelijk the New Age of the Pirates.

Ook Monkey D luffy neemt hier deel aan, zijn wens is immers om de nieuwe Pirate King te worden. Luffy zelf is van rubber omdat hij een duivels fruit heeft opgegeten. Er zijn velen verschillende types fruit die je allemaal verschillende krachten geven. Er is echten een nadeel en dat is dat je nooit kan zwemmen omdat je als een baksteen zinkt. Luffy moet hierbij natuurlijk een grote crew hebben, later zal deze crew de Strawhat Pirates heten. Op zijn 17de besluit hij om zijn droom in vervulling te laten gaan en gaat hij op zoek naar een crew. Elk nieuw crewlid dat hij onder zijn hoede neemt heeft ook zijn eigen functies en ambities neem nu Roroana Zoro (zwaardvechter) bijvoorbeeld. Zijn droom is namelijk om de beste zwaardvechter van de wereld te worden of de navigator Nami wil bijv. een kaart van de wereld tekenen enz. Hoe groter de crew hoe beter de serie zeg ik maar omdat het weer nieuwe conflicten en hilarische momenten met zich meebrengt.

De serie zelf begint in de East Blue Sea Waarin Luffy al snel zo'n vier crewleden met zich heeft, ieder met zijn eigen functies en ambities. In de East Blue saga gaat het plot lekker snel voor uit. Dat is ook weer een pluspunt hoewel de laatste Arc in de Saga een filler arc is van zo'n tien afleveringen, maar hij is goed te doen. Na een zestigtal episodes verplaatst het verhaal zich van de East Blue Sea naar de Grand Line waarin Luffy nog meerdere crewleden met zich mee pikt. In het Grand Line gedeelte waar in ze nu rond episode 350 nog niet eens op de helft zijn spelen de beste saga's zich af. Op de verschillende saga's komen we echter nog terug in andere reviews.

De leefwereld van One Piece is gigantisch, zo zijn er velen karakters en organisaties. Je hebt bijvoorbeeld de vele Pirate Crews en de Marine. Hieruit komen er verschrikkelijk veel karakters, beiden hebben hele sterke personages. Daarbuiten heb je nog drie grote krachten, namelijk de World Government, Younko en de Shichibukai. De World Government is te vergelijken met de NATO in de One Piece wereld, zij controleren de Marine en de 'FBI' organisatie Cipher Pol. Zij hebben ook de Shichibukai in dienst. Dit zijn zeven hele sterke piraten die enkel hun hoge bounty's willen kwijt schelden enzo de Government steunen. Ze zijn opgericht om de Younko uit te schakelen. Dit zijn de vier sterkste piratencrews, ze spannen samen tegen de Government omdat ze regering niet vinden voldoen. Hun samenwerking verloopt echter niet soepel, ze schieten onderling niet te sterk met elkaar op wat leid tot grote gevechten.

Het karakterdesign in de serie is opmerkelijk. Zo bestaan er echte weirdo's die ook nog eens sterke vijanden blijken te zijn. In het beginnen zal je even moeten wennen, maar op een gegeven moment is het gewoon normaal en grappig. De kwaliteit ligt op normale hoogte. Je kunt de serie vergelijken Naruto in animatiekwaliteit. De serie kent echter niet de animatiefouten van datzelfde Naruto, maar dat zegt meer over Studio Pierrot dan One Piece. Vanaf episode 207 wordt de anime uit gebracht in HD kwaliteit en dan is het gewoon fantastisch. De muziek bevindt zich natuurlijk in de piratensfeer en is ook heel tof, al zou het zeker beter kunnen. One Piece is een vette anime die een aanrader is voor iedereen.

Dragon Ball Z: Frieza Saga
Sinds 1989 verovert Dragon Ball Z wereldwijd televisieschermen, Akira Toriyama en Toei Animation hebben met Dragon Ball Z de grootste Japanse animatieserie aller tijden neergezet. Kan de serie zijn reputatie echter kwalitatief waarmaken? Wij namen de Frieza Saga onder de loep.

De Frieza Saga is een rechtstreeks vervolg op de Saiyan Saga. Piccolo en enkele andere vrienden van Gohan, Goku en Krillin zijn dood. Zonder Piccolo kent de Aarde geen Dragon Ball meer, dus moet men naar Namek reizen om de Dragon Ball daar te gebruiken. Gohan, Krillin en Bulma reizen naar de planeet terwijl Goku op Aarde zit te herstellen. Uiteindelijk reist hij hen ook achterna en onderweg wordt hij een pak sterker. Dat is ook nodig want de grootste dreiging van het heelal, Frieza en zijn crew, zijn aanwezig op de planeet. Daarnaast keert ook Vegeta terug, hij wil het juk van Frieza kwijt en daarvoor heeft hij de Dragon Ball nodig. Het plot geeft dus aanleiding tot grootse conflicten.

In het begin van de saga komt de actie wel traag van de grond. Gohan en co. belanden pas na twee saaie omwegen bij Namek. Toei Animation heeft de nodige filler moeten introduceren en deze saga leed daar het sterkst onder. De reis naar Namek was voor Goku en Gohan gevuld met filler die weinig toevoegde aan de serie. De rest van de saga is ook doorspekt met filler, maar deze filler is minder opvallend. Men rekte gewoon de gevechten door extra aanvallen toe te voegen. Ook krijg je dramatische close-ups van elk personage na elke kleine actie. Op deze manier weet de saga zelfs vijf minuten rekken tot vijf episodes. Het plot vordert hierdoor zeer traag, maar toch blijft het spannend.

Dit is deels te danken aan de personages, Toriyama heeft een grote line-up aan sterke personages uitgevonden. Zeker Frieza springt hierbij in het oog. Het is een paarswit monster met make-up, in de Amerikaanse versie heeft hij zelfs een vrouwenstem. Ondanks, of misschien dankzij, deze factoren blijft hij zeer angstaanjagend. Hij doet zijn reputatie dan ook alle eer aan, zeker in de gevechten komt hij stevig uit de hoek. In totaal telt de saga verspreid over 71 episodes maar liefst een veertigtal gevechten. Het gaat hierbij zowel om korte confrontaties als lang uitgetrokken gevechten met verrassende conclusies. De gevechten worden ondanks de supersonische snelheden ook goed in beeld gebracht. Het enige probleem is misschien het feit dat personages ongeloofwaardig snel krachtig worden.

Ook deze saga bestaat in drie versies. Je hebt de originele Japanse versie die duidelijk de voorkeur geniet. Deze versie bevat geen censuur en de originele Japanse stemmen. De Funimation-Ocean versie is de versie die in België en Nederland op de televisie is verschenen. Deze versie is stevig gecensureerd, de saga is zelfs vijf episodes korter. Ook opvallend is het feit dat de stemmen in het midden van de saga veranderd worden. De nieuwe stemmen doen het zeer goed in latere saga's en de nieuwe dub van deze saga, maar ze proberen te hard hun best in deze saga. Het valt sterk op dat de stemmen veranderen. Dat is meteen het grootste minpunt van deze dub, het is tevens de slechtste van de drie versies.

Je kunt beter voor de nieuwe Funimation dub kiezen, deze is trouw aan het Japanse origineel met minieme censuur. Uiteindelijk maakt het echter niet uit welke versie je kiest, bij elke versie is de Frieza Saga de beste saga in Dragon Ball Z. Het is tevens het perfecte einde voor de Dragon Ball Z saga, zeker omdat Toriyama hiermee zijn manga wilde afsluiten. Zowel verhaaltechnisch als qua gevechten staat het boven de andere saga's. Natuurlijk gaat deze saga ook gepaard met de meest stevige filler, maar de geslaagde emotionele elementen, de typische Dragon Ball Z grappen en de spannende gevechten dringen dit terug naar de achtergrond. Ook de verouderde animatie deert niet aan deze saga. Het is een volmondige aanrader.

Geregistreerd op: 20 Dec 2006 Berichten: 4334

One Piece Arc 1 and 2: Morgan and Buggy Arc.
Op 20 oktober 1999, iets meer dan 2 jaar na de lancering van One Piece in de Weekly Shōnen Jump begint de serie op TV te verschijnen. Toei Animation is hier verantwoordelijk voor. Dragon Ball Z was immers afgelopen dus wou het bedrijf een nieuwe populaire serie op de buis zetten, met succes.

Toen One Piece op de Japanse buis verscheen was het al een uitermate groot succes dankzij de mangaversie. Toei Animation begon dus met het uitzenden van de eerst saga. Deze saga kent de naam East Blue en telt zeven arcs met zo'n 53 episodes. Wel opmerkelijk is dat de achtste arc in de serie zich ook in de East Blue afspeelt maar al bij de volgende saga hoort het gaat hier wel om een filler arc. De eerste twee arcs gaan we nu bespreken. De eerste arc genaamd Morgan met zo'n 3 episodes gaat voornamelijk over de introductie van Luffy en het eerste crewlid dat hij rekruteert. In deze eerste drie episodes reist Luffy samen met een bang, klein jongetje genaamd Coby. Zijn droom is echter om een sterke marinier te worden.

De eerste episode begint met een luxe schip met vele rijke gasten aan boord dat wordt aangevallen door een niet al te sterk piratenschip. Op het luxe schip bevindt zich ook Nami, een van de latere crewleden van Luffy, die op het moment een dief is die steelt van piraten. Luffy en Coby komen elkaar tegen op dit schip. Coby is een slaaf bij de aanvallende piraten en Luffy zijn miniboot is gezonken. Hij heeft zich zelf in een wijnvat gestopt waardoor hij aan boord is gehaald. Luffy weet Coby te overtuigen om zich tegen de piraten te keren om zo zijn eigen weg te gaan. In de tweede en derde episode komen ze aan op een klein eiland waar de beroemde Bounty Hunter Roronoa Zoro wordt gevangen gehouden door een sterke Marine officier, Morgan.

Na een paar gevechten en nog wat saaie grappen weet Luffy Zoro over te halen om bij zijn crew te komen. Coby blijft achter op het eiland en sluit zich aan bij de Mariniers. Op dit moment is One Piece nog lang niet wat het later gaat worden. Over de kwaliteit valt niks te zeggen, het komt misschien wel uit 1999, maar het ziet er goed uit. Ook de effecten zijn goed gedaan. De tweede arc met zo'n vijf episodes begint meteen met een flashback over Luffy's jeugd. Zo leren we wie hem heeft geïnspireerd om Pirate King te worden. Dit was in de manga het eerste hoofdstuk. In deze episode valt ook al direct op hoe grof One Piece is voor een Shonen anime. Er valt namelijk een dode met een headshot.

De overige vier episodes gaan over hoe Nami zich bij Luffy en Zoro aansluit. Er verschijnt tevens een nieuwe sterke piratencrew die nog regelmatig terug komt in de serie. Het verhaal wordt al interessanter bij deze arc, dit komt ook door dat de crew weer wat groter wordt. Hoewel Nami zich aansluit, is ze nog geen officieel crewlid, al denkt Luffy van wel. Dit leidt al een nieuw verhaal in, maar het zal even moeten wachten want de volgende arc handelt over een ander onderwerp. Deze twee arcs zijn zeker een aanrader, maar het is nog niet het niveau dat One Piece later haalt. Het is echter een goed begin en vanaf hier wordt het alleen maar beter. De meeste mensen die deze twee arcs bekijken zijn niet direct verslaafd dus geef ik een tip doorkijken.

Dragon Ball Z: Garlic Jr. Saga
Sinds 1989 loopt Dragon Ball Z op de Japanse televisie, de serie werd tegelijk met de manga ontwikkeld. Toei Animation had dus frequent nood aan filler zodat de manga kon uitlopen op de serie. Met de Garlic Jr. Saga biedt men zelfs een volledig fillerverhaal aan.

De Garlic Jr. Saga is een vervolg op een eerdere Dragon Ball Z film. In deze film wordt de demon Garlic Jr. verslagen door Gohan. Zijn kracht zorgt ervoor dat de onsterfelijke Garlic Jr. opgesloten wordt in de Dead Zone. Garlic Jr. weet echter te ontsnappen uit de Dead Zone met de hulp van de Makyo Star en hij wil de rol van Kami overnemen. Hij kan Mr. Popo en Kami opsluiten, en besmet de rest van de wereld met zijn duistere mist. Enkel Krillin, Gohan en Piccolo hebben geluk. Zij ontsnappen aan de duistere mist en proberen om Popo en Kami te bevrijden, de Aarde te redden en Garlic Jr. te verslaan. Hierbij krijgen ze echter tegenstand van Garlic Jr., zijn mannen en hun eigen vrienden.

Tijdens de saga beleeft Krillin een romance met een uiterst domme groenharige die sterk lijkt op Bulma. Ze is echter een pak dommer en irritanter. Het leidt in ieder geval tot enkele grappige scènes. De Garlic Jr. Saga weet ook de typische gezelligheid van Dragon Ball te vatten. Op begeleiding van kalme muziek beleven we de huiselijke momenten van Chi-Chi en Gohan, en Master Roshi en zijn bezoekers. Het aantal hiervan ligt misschien wel ietsje te hoog in deze korte saga, er zijn maar tien episodes in de Garlic Jr. Saga. De saga loopt van episode 108 tot episode 117 of 93 tot 102 met de originele telling van Funimation. Het origineel en de Funimation versie liggen sowieso dicht bij elkaar op de muziek en stemmen na.

Beide versies gebruiken de stemmen die je kent uit de serie, er zijn echter enkele nieuwkomers. Garlic Jr. en zijn medestanders klinken in de Japanse en de Amerikaanse versie slecht. De stem van Garlic Jr. is ongelofelijk irritant, de stem van deze bleke mini-Piccolo galmt veel te sterk door. Zijn stem paste tevens beter bij Pilaf dan bij Garlic Jr. die een meer kwaadaardige stem nodig heeft. Hij wordt begeleid door een set van vier Spice Boys, het gaat hierbij wel om een nieuwe set. De originele zijn gestorven in de film. Spice, Mustard, Vinegar en Salt doen hierbij wel onder voor de originele set. Ze komen ook minder indrukwekkend over. Icarus, die enkel in filler verschijnt, maakt wel een goede indruk.

De gevechten in deze saga lijden ook minder onder de steeds krachtiger wordende personages. De gevechten zitten terug op Dragon Ball niveau met een actieve Kami en een Krillin die zonder probleem mee kan in de gevechten. De afwezigheid van Goku en verrassend genoeg Vegeta helpt hier duidelijk bij. Vegeta verschijnt enkel in de laatste episode. De gevechten zijn hierdoor echter niet interessanter. Het spirituele gevecht tussen Kami en zijn voorgangers bijvoorbeeld is doodsaai. Ook de Spice Boys zien er weinig indrukwekkend uit in actie. Het gevecht tussen Garlic Jr. en Gohan lijkt ook meer een herhaling van het origineel dan een nieuw gevecht. De conclusie is dan ook simpel, deze mag je overslaan. De Dead Zone film was vermakelijk, maar deze Garlic Jr. is het niet.

Dragon Ball Z: Cell Saga
Na de Frieza Saga wilde niemand dat Dragon Ball Z stopte dus werd Toriyama gedwongen een nieuw einde te breiden aan Dragon Ball Z. Dit deed hij in de vorm van de Cell Saga. Bereikt dit einde het niveau van de Frieza Saga?

De Cell Saga begint opnieuw met Frieza, zwaar opgelapt reist hij naar de Aarde om wraak te nemen op Goku. Gohan, Vegeta en de anderen schieten in actie, maar ze beseffen dat ze tegen Frieza geen kans maken. Enkel een Super Saiyan kan Frieza uitschakelen en Goku is bij hun weten de enige Super Saiyan. Ze moeten die gedachte echter snel bijstellen op het moment dat Trunks verschijnt. De jongeman maakt snel komaf met Frieza en zijn vader King Cold. Vegeta reageert vol (terecht) ongeloof over de verschijning van de Saiyan, Goku en hij zijn namelijk de enige echte overlevende Saiyan. Tegen Goku die iets later op de Aarde landt, onthult Trunks de onthutsende waarheid. Hij onthult echter meer, hij onthult een plot van Dr. Gero.

Gero was een wetenschapper voor het Red Ribbon Army dat in Dragon Ball verslagen wordt door Goku. Dr. Gero verscheen niet in Dragon Ball, maar hij is Goku jarenlang blijven volgen. In deze jaren heeft hij ook het Android programma geperfectioneerd met Android #16 tot #20. Elk van de Androids is ongeloofwaardig krachtig. De hoofdpersonages moeten dan ook sterk trainen om hen te kunnen weerstaan. Op het moment dat Cell opduikt, moet men nog harder trainen. Een groot deel van de saga wordt hierdoor besteedt aan trainen wat ook op te merken is in gevechten. De twee Saiyans en de twee halve Saiyans krijgen elk een nieuwe Super Saiyan vorm. Dat leidt tot enkele spannende gevechten, maar de enige echt spectaculaire gevechten vinden plaats in de Cell Games aan het einde.

De saga gaat gepaard met de nodige overbodige episodes, Goku en Piccolo leren bijvoorbeeld rijden in deze saga. Filler is nodig, maar men had beter extra trainingsgevechten of iets dergelijke ingevoerd. Daarnaast is ook de toevoeging van Hercule en zijn sterkste leerlingen vervelend. Het is natuurlijk een mooie manier om het bestaan van Goku en co. geheim te houden, maar het verpest de sfeer tijdens de gevechten. Aan het einde van het gevecht kent Hercule een moedig moment, maar aan het begin van de Cell Games komt hij te prominent in beeld met zijn studenten. Buiten deze opvallende filler is de saga ook te sterk uitgetrokken om continu interessanter te zijn, hij loopt van episode 118 tot 194, maar men spendeert reeds acht episodes aan de aankomst van Goku en Trunks.

Deze saga introduceert een pak nieuwe personages waarbij enkel Android #19 en #20 vervelend zijn. Cell, #17 en #18 komen lekker arrogant over en #16 is een mooi personage om mee mee te gaan leven. Trunks is ook een fantastisch personage, maar je moet de speciale aflevering over zijn verleden gezien hebben om hem ten volste te appreciëren. Hun stemmen zijn ook goed gekozen, dus dat is geen hindernis. De Cell Saga is opnieuw een langa saga, maar in tegenstelling tot de Frieza Saga ligt de nadruk te sterk op trainen en filler. Hierdoor is er te weinig tijd voor gevechten en verhaal. De aanwezige gevechten zijn daarbij weinig spectaculair, enkel in het Cell Games deel aan het einde worden de gevechten interessant. De andere gevechten zijn te eentonig.

Dragon Ball Z: Buu Saga
Sinds 1989 loopt Dragon Ball Z op de Japanse televisie, met de Buu Saga was het eindelijk tijd om een einde te breiden aan Dragon Ball Z. Na de Cell en de Frieza Saga moest Toriyama altijd verdergaan, maar nu was hij het beu. Is de Buu Saga een waardig einde? Of is het toch onvoldoende?.

De saga begint zeven jaar na de Cell Games met de introductie van Pikkon, een groene vechtersbaas. Pikkon verschijnt alleen in fillerfragmenten, maar hij is wel een goed uitgewerkt personage. Hij moet samen met Goku naar de hel reizen. King Cold, Frieza, de Ginyu Force en Cell veroorzaken daar problemen. Pikkon en Goku lossen de problemen echter sneller op. Pikkon schakelt King Cold, Cell en Frieza moeiteloos uit. Daarna besluiten East, West en South Kai om een toernooi te organiseren ter ere van de dood van North Kai. Hij stierf namelijk samen met Goku op het moment dat Cell zijn planeet opblies in een zelfmoordaanval. Elke Kai vaardigt zijn sterkste vechters af wat uiteindelijk aanleiding geeft tot een finale tussen Pikkon en Goku. De twee zijn aan elkaar gewaagd en worden snel goede vrienden. Ze maken de Grand Kai, de leider van de vier Kai zelfs bang.

Op Aarde zien we ondertussen het nieuwe leven van Gohan en de anderen. Gohan is een zeventienjarige die naar school gaat samen met Videl, de dochter van Hercule. Hij is misschien ouder geworden, maar tevens verzwakt. In de vorm van The Great Saiyaman gaat hij de strijd aan met de misdaad. Ondertussen voedt Chi-Chi haar jongste zoon, Goten, op. Hij is geboren na de dood van Goku, maar het is onmiskenbaar zijn zoon. Chi-Chi is niet de enige persoon met kinderen, ook Android #18 is bevallen. Zij is moeder van Krillin's dochter. Goku heeft dus veel gemist, maar dankzij de organisatie van een nieuw Budokai krijgt Goku de kans om zijn oude vrienden nogmaals op te zoeken. Dit leidt natuurlijk tot de nodige grappige taferelen. Goku, Gohan, Goten, Trunks, Android #18, Vegeta en Piccolo zijn namelijk onmiskenbaar sterker dan de andere deelnemers.

De kennismakingen zijn niet altijd even vriendelijk, de verschijning van de stoïcijnse en vervelende Shin Kai zorgt ervoor dat zelfs de ijzige kalme Piccolo schrik krijgt. Daarbij is Shin Kai niet eens een echte dreiging, de dreiging komt er in de vorm van Babidi, de zoon van Bibidi. Hij is een magiër die de controle heeft over het eeuwenoude monster Buu. Met hulp van Buu en enkele andere Majin monsters wil hij de wereld vernietigen. Zijn plan verloopt niet helemaal perfect, want Buu vermoordt Babidi en gaat op zichzelf verder. Buu is een roze monster, dat eigenlijk redelijk dom is. Hij is echter ook pure terreur in bepaalde vormen. Zijn originele vorm is namelijk puur kwaad. De helden moeten alles uit de kast halen om Buu te stoppen. Goku overweegt zelfs een permanente fusie met Gohan en Vegeta. Is het echter genoeg om Buu te stoppen?

Een groot probleem van de Buu Saga is het steeds hoger wordende niveau van de kracht van de personages. Zij verminderen de leuke sfeer van de gevechten die wel redelijk interessant zijn. Het is ook ongeloofwaardig op welk niveau Goten en Trunks presteren, ze worden gemakkelijk Super Saiyan en zelfs Super Saiyan 3 is geen probleem in hun fusievorm. Met fusies, Super Saiyan, Super Saiyan 2 en Super Saiyan 3 gaat het te snel vooruit in krachten. Het is ook raar dat Pikkon en Goku zo gemakkelijk komaf kunnen maken met Cell. Hij bleek in de voorgaande saga iets sterker dan Goku. Dit laatste is gelukkig maar filler, maar sowieso stijgt het niveau te snel. Dit kun je gemakkelijk opmerken aan de nutteloosheid van de Super Saiyan 2 vorm. Deze werd de afgelopen saga geïntroduceerd, maar in deze saga win je er geen enkel gevecht mee.

Een ander groot probleem is het totale gebrek aan nieuwe aanvallen. De fusietechniek, de spookaanval van Gotenks en de snoepaanval van Buu zijn natuurlijk nieuw. Enkel de Super Ghost Kamikaze Attack is echter een verademing tijdens de gevechten. De fusietechniek maakt personages gewoon sterker en de snoepaanval van Buu wordt niet gebruikt tijdens gevechten. In de originele Dragon Ball, de Saiyan Saga en de Frieza Saga zagen we regelmatig nieuwe aanvallen. In deze saga niet meer. De vijanden zijn ook niet zo leuk meer, Majin Buu en co. kunnen hun lichaam naar hartenlust herstellen. Zulke vijand zagen we reeds met Cell, en dat was tenminste een sadistische en intelligente slechterik. Enkel Dabura is een vijand die je kunt appreciëren in deze saga. Deze saga staat ook niet op het niveau van zijn voorgangers. Je mag hem dus overslaan.

Geregistreerd op: 20 Dec 2006 Berichten: 4334

One Piece Arc 3: Kuro Arc
De eerste episode van One Piece in het nieuwe millennium leidt de serie meteen een nieuwe arc in, de derde om precies te zijn. Deze arc bestaat uit tien episodes en loopt van episode 9 tot en met 18. De arc introduceert meteen een nieuwe hoofdpersonage genaamd Usopp.

De crew komt aan in het dorpje Syrup waar ze op zoek zijn naar een groot schip aangezien ze maar twee aan elkaar vast gebonden bootjes hebben. Dit zijn ook meteen de eerste negen episodes van de arc, de laatste episode speelt zich af op een ander eilandje. In Syrup woont Ussop alleen, zijn moeder is gestorven en zijn vader is een beruchte piraat op de zee. Usopp is een van de crewmembers van Luffy. Tegenover de andere crewleden is Usopp een beetje slap en heeft hij geen rare krachten. Usopp kan je dan het meest vergelijken met een normale mens qua krachten, ditzelfde geldt ook voor Nami. Eiichiro Oda heeft dit opzettelijk gedaan zodat er veel variatie zit tussen de crewleden.

Ook is Usopp heel snel bang en liegt hij ontzettend veel. Dit is een van de redenen waarom Usopp veel toevoegt aan de serie, vooral aan de humor. In de gevechten blijft hij weliswaar niet achter zo beschikt hij over de beste schutterskwaliteiten, hij is daarom ook de sniper van de crew. Ook heeft hij een beetje klusjesmanervaring en is hij best slim. Hij wil heel graag de dapperste krijger op zee worden, dit is een reactie op het feit dat hij zo snel bang is. Op het eiland kan hij goed opschieten met een ziek meisje van zijn leeftijd en bezoekt haar regelmatig. Dan vertelt hij vele verzonnen verhalen die hij meegemaakt heeft waar zij hard om moet lachen waardoor zij zich beter voelt.

Dan komt er een rare plotwenteling. De hoofdbutler blijkt een gevaarlijke piraat te zijn die drie jaar geleden een plan heeft bedacht om het hele dorp over te nemen. Hij heeft al die drie jaren bij dat meisje in huis gewoond om hun vertrouwen te winnen om zo al het geld en het huis te erven als zij zou sterven, natuurlijk heeft hij daar ook een plan voor bedacht. Aangezien hij best een sterke piraat is en een sterke crew heeft, zou het voor hem geen probleem zijn geweest om drie jaar eerder het hele dorp te veroveren en meteen alles voor zichzelf te nemen. Het is nu aan Luffy's crew en Usopp om zijn plannen te dwarsbomen.

Dit levert weer de benodigde gevechten op. Ze zijn niet erg indrukwekkend of spannend te noemen, maar het is een verbetering in vergelijking met de vorige arc's ook omdat de humor beter begint te worden, iets waar One Piece ook bekend voor staat. Op het einde van het Syrup gedeelte sluit Ussop zich aan bij de crew en krijgt de crew een groot schip, namelijk de Going Merry die heel wat afleveringen meegaat. De laatste episode van de arc is gewoon een klein verhaaltje over een man die in een schatkist vastzit. Luffy vraagt hem wel om zich aan te sluiten bij Luffy's crew, maar hij wijst het aanbod af. Hier moet je gewoon door heen bijten want ze komen hier wel eens op terug. Voor de rest is de arc wel een aanrader, sowieso omdat je het verhaal anders niet snapt. En de volgende arc belooft nog beter te worden.

Geregistreerd op: 20 Dec 2006 Berichten: 4334

One Piece Arc 4: Baratie Arc
De serie loopt nu al ongeveer een half jaar op de tv en heeft drie matig tot goede arc's gehad. De vierde belooft al een heel stuk beter te worden met meer actie, nieuwe personages en interessantere verhalen. Deze arc telt zo'n twaalf episodes en loopt van episode 19 tot en met 30.

De eerste Episode van de Arc draait om Zoro's verleden en is dus een flashback. Het is allemaal een beetje oninteressant, maar het geeft meer diepgang aan Zoro. Je moet er gewoon doorheen bijten. In de laatste minuten van de episode wordt de nadruk gelegd op het feit dat ze een kok voor hun boot nodig hebben. Dat is ook precies wat het belangrijkste gedeelte is van de volgende elf episodes. De crew komt een drijvend restaurant tegen. Luffy werkt zich in de nesten en moet als arbeider werken in het restaurant, wat een paar komische momenten met zich mee brengt. In het restaurant werkt ook de kok Sanji. Dit personage wordt net zoals Zoro, later een crewlid dat gericht is op het actiegedeelte.

Zijn traptechniek is dus heel goed, later in de serie kan hij zelfs tegen kanonskogels trappen. Het lijkt een beetje overdreven, maar in de serie is het niet overdreven. Ook brengt hij de nodige humor met zich mee, zo heeft hij een zwak voor vrouwen en wordt hij een soort rivaal van Zoro. Met andere woorden, een perfecte aanvulling voor de serie. In het restaurant komen ook nog wat onuitgenodigde gasten binnen wandelen. Een hiervan is Don Krieg, deze piraat meent dat hij de sterkste piraat van de wereld is. Hij wil het restaurant/schip overnemen omdat zijn eigen schip verwoest is doordat hij de Grand Line in ging, hij hield het maar 7 dagen vol.

Nu beginnen de dingen wat interessanter te worden. Degene die hun hele vloot heeft vernietigd heeft hen gevolgd en komt ook aan op het restaurant, namelijk Hawk-Eyes Mihawk, een van de Shichibukai. Zoro grijpt meteen zijn kans en daagt hem uit omdat Zoro de grootste zwaardvechter wil worden maar dan zal hij de titel van hem af moeten pakken. Zoro verliest uiteindelijk en Miwawk vertrekt. Hij ziet wel dat Luffy en Zoro potentieel sterke personages zijn en is benieuwd naar hun lot. Ondertussen heeft Nami hun bedrogen en is met het nieuwe schip vertrokken wat later weer een nieuwe arc in leidt. Usopp, een gewonde Zoro en een van de twee premiejagers die ze onderweg nog tegen waren gekomen zetten de achtervolging in, terwijl Luffy, Sanji en de andere premiejager achterblijven om tegen Don Krieg te vechten.

Don Krieg en zijn piraten worden enigszins makkelijk verslagen, maar het niveau is hier wat hoger dan de gevechten in de andere arc's. De arc is ook een hele verbetering ten opzichte van de vorige arc's, ook al heeft het twee flashbackepisodes. De andere tien kan je makkelijk indelen in twee normale episodes en acht met actie. Toch is de actie nog lang niet het echte niveau van One Piece, er zit er nog te weinig spanning in, de muziek is nog niet best en er zit te weinig diepgang in het verhaal. Er zijn ook pluspunten, de goede kwaliteit van de serie bijvoorbeeld. Toei Animation doet ook goed zijn best in het vinden van stemacteurs. Verder kan je nog gerust zeggen dat de hele East Blue saga een grote intro is, het verhaal komt opgang. Het wordt steeds beter, ook de volgende arc belooft weer beter te worden.

Geregistreerd op: 20 Dec 2006 Berichten: 4334

One Piece Arc 5: Arlong Arc
De Arlong Arc is eigenlijk een direct vervolg op de Baratie arc. De crew is uit elkaar gevallen en er komen nieuwe sterke vijanden. Dit speelt zich allemaal af op het eiland waar Nami is opgegroeid, en met zo'n vijftien episodes is het de langste arc tot nu toe.

De arc loopt van episode 31 tot en met 45 en kun je opsplitsen in twee delen, namelijk 31 tot en met 44 en 45 apart. Te beginnen met 45, het is een informatieve episode: Luffy krijgt een premie op zijn hoofd, inclusief zo'n 'Dood of Levend' poster met een geldbedrag. Dan laten ze zien hoe de wereld er op reageert. Je ziet bijvoorbeeld degene waar Luffy tegen op kijkt van kleins af aan, die is ook een van de vier Younko. Miwhawk, enkele mariniers en alle dorpen waar ze zijn geweest, verschijnen terug even in beeld. De andere veertien episodes draaien rond het verhaal van Cocoyashi Village en hoe het is overgenomen door de Arlong piraten.

De Arlong piraten zijn Fishmen. Fishmen zijn tien keer sterker dan een mens en kunnen onder water ademen. Nami behoort ook tot deze piraten hoewel ze een ander motief heeft. Als ze 100 miljoen zou hebben, zou ze het gebruiken zodat de piraten het dorp verlaten omdat ze heel bruut zijn tegen de bewoners en ze hebben Nami's pleegmoeder vermoord. Al deze informatie zie je terug in twee flashback episodes midden in de arc. Ook dit zijn een beetje oninteressante verhalen, maar ze zijn in ieder geval beter dan die van de rest op Luffy na dan. Ze zijn aangeraden om te kijken ook om dezelfde reden als bij de vorige het geeft meer diepgang aan de personages.

Als de twee flashbacks zijn gepasseerd besluit Luffy om de Arlong Piraten te gaan verslaan. Er ontstaan interessante gevechten die zes episodes lang duren. Het wordt voor het eerst een beetje spannend in de serie en dat is een goed teken. Je wel bijna altijd op voorhand weet wie zal winnen, de goeden sterven nooit. Ook zijn de Fishmen vet getekend, ze zien er allemaal stoer uit, geen gek uitziende personages zoals in de vorige arc's. Op het eind van de arc als Arlong is verslagen, is er een groot feest en sluit Nami zich officieel aan bij de Strawhat Piraten.

De serie begint nu aardig vet te worden, daar heeft de Arlong arc zijn steentje goed bij aan gedragen. Vandaar dat deze arc ook een echte aanrader is, het kan ook niet anders. De muziek is ook iets beter geworden en de kwaliteit is nog altijd even goed. Toei Animation weet dus goed om te gaan met goede anime's. Je zou nu kunnen zeggen dat er over elk crewlid wel een verhaal is gegaan, met andere woorden de introductie is geweest.

Mizu no Kotoba
In 2000 richtte de Japanse producer Yasuhiro Yoshiura de onafhankelijke studio Rikka op. De studio specialiseert zich in het maken van kleine, korte OVA met een unieke stijl. Een van deze OVA is Mizu no Kotoba, ofwel Aquatic Language. Is Mizu no Kotoba de moeite waard?

De anime is amper negen minuten lang en vertelt een kort verhaaltje. De OVA speelt zich af in een gezellig café en kent enkel onbenoemde hoofdrolspelers. Hun namen zijn ook niet belangrijk, het gaat om doodgewone mensen die met elkaar praten over hun alledaagse bezigheden. Aan de toog van het café praat de belangrijkste hoofdrolspeler met de uitbaatster van het café. Hij is gedumpt door zijn vriendin en de uitbaatster probeert hem op te vrolijken door hem moed in te spreken. Tijdens hun gesprek hoor je allerlei geluidseffecten, zoals de bewegende ventilator, en kalmerende muziek. Eén ding valt echter meer op, het gepraat van de andere klanten.

De andere klanten van het café zitten ook te praten, zo zitten er twee meisjes in het café die aan het praten zijn over de vriendin van een vriendin. Het meisje zou de man van haar leven gevonden hebben, maar uiteindelijk blijkt het helemaal geen man te zijn. Origineel veronderstel je dat het om een vrouw gaat, maar naar het einde van de film toe blijkt dat er meer mogelijkheden zijn. Aan een ander tafel zitten dan weer twee vrienden, de ene is rustig een verhaal aan het vertellen waarna de andere hem onderbreekt om een verhaal te vertellen over een van de vissen die aan de muur van het lokaal hangen.

Een andere klant zit dan weer alleen aan tafel, ze leest allerlei boeken die een idee geven over de aard van de OVA. Ze leest namelijk een boek van Isaac Asimov waarin zijn befaamde Drie Wetten van de Robotica staan. Daarna begint ze aan het boek Twintigduizend Mijlen onder de Zee van Jules Verne. Samen met het verhaaltje over de verdwenen vis blijken dit sleutels te zijn om het verhaal van de OVA te begrijpen. De uitbaatster van het café verwijst onze naamloze hoofdrolspeler naar een rare ruimte waarin woorden eeuwig blijven bestaan. Daarna keert hij terug naar het café en ontdek je de waarheid over zijn conversatie met de uitbaatster.

Het verhaal is zeer surrealistisch, wat sterk in lijn ligt met andere projecten van Studio Rikka. Het duurt maar negen minuten, maar het verhaal heeft toch een rare invloed op je en het laat je zelf nadenken. Een echte verklaring wordt nooit gegeven, de OVA is dan ook licht filosofisch. Het verhaal is echter niet het eerste wat opvalt, het is de unieke tekenstijl en animatie die direct in het oog springt. Het lijkt een combinatie van een webstrip en een anime met een duidelijk CGI element. De combinatie werkt echter wonderbaarlijk. Ook het gebruik van muziek en stemmen is goed uitgewerkt. Mizu no Kotoba is een unieke animetopper. Hij is echter alleen bestemd voor filosofen onder ons.

Geregistreerd op: 20 Dec 2006 Berichten: 4334

One Piece Arc 6 & 7: Buggy Side Story & Loguetown Arc
Deze twee Arcs bestaan samen uit acht episodes. Eén van de twee is interessant, namelijk de Loguetown arc. Gelukkig heeft deze wel de meeste episodes, zes om precies te zijn waarvan 2 filler zijn. Hiermee maken fillers ook een intro in de serie. Hoewel het eigenlijk grotendeels filler is, komen er ook kleine verhaal vorderingen voor. Ze zijn ook leuk om te kijken omdat ze van goed kwaliteit zijn.

Dit komt vooral omdat Eiichiro Oda, de bedenker van One Piece mee helpt. Hij werkt immers goed samen met Toei Animation want de meeste fillers in One Piece zijn plezierig om naar te kijken. De andere Arc genaamd Buggy Side Story is wat minder. Het gaat over een oude vijand van Luffy die hij versloeg in de tweede arc. Het gaat meer over hoe hij zich herstelt en zijn jacht op Luffy opent. Sindsdien is hij tot nu toe nog maar twee of drie keer teruggekeerd in de serie. Hier kan je het beste gewoon snel door heen kijken. Zodra deze arc afloopt komt de crew aan in Loguetown, de stad van het begin en het einde. Dit is officieel de laatste stopplaats voor ze de Grand Line betreden. Luffy wil hier graag stoppen zodat hij de plek kan zien waar de vorige piratenkoning is geëxecuteerd.

In de stad splitst de crew zich op om op zoek te gaan naar hun eigen persoonlijke belangen. Ondertussen duiken nieuwe en oude vijanden op. Ook verschijnt er een mysterieus persoon. De oude vijanden zijn niet zo interessant. Diezelfde Buggy duikt op, dit keer met hulp van de piraat in de allereerst episode, ook zij heeft een nieuwe kracht door middel van het eten van het duivelsfruit. De nieuwe vijand is een sterke marinier die ook een speciale kracht bezit. Midden in de zes episodes verschijnen de twee fillers. Het zijn twee korte verhaaltjes niet echt interessant, vooral de tweede niet. Je kan ze beter wel kijken want dan wordt het verhaal een beetje completer. In de laatste twee episodes van de arc gebeurt het meeste.

Luffy komt terecht in een lastige positie, zowel Buggy en de sterke marinier genaamd captain Smoker worden zijn vijanden. Luffy's crew redt Luffy uit de problemen, maar ze komen echter net te laat waardoor de mysterieuze persoon zijn entree maakt. En Luffy uit de problemen redt, echter weet niemand dat Luffy door iemand werd geholpen. Luffy vlucht waardoor hij kan ontsnappen van Buggy, maar niet van Smoker. Dit levert weer een nieuw gevecht op, als Luffy op het punt staat te verliezen verschijnt de mysterieuze persoon die Luffy helpt. Hij blijkt erg krachtig te zijn en Smoker maakt geen kans tegen hem. Smoker weet wel wie hij is, namelijk de meest gezochte man ter wereld.

Wie hij echt is, wordt later in de serie bekent gemaakt. Over het algemeen is het een leuke arc waarin veel gebeurt. De stad is levendig en geeft je een goed gevoel. De kwaliteit van de arc is goed evenals het geluid. Daarom dat deze arc ook een aanrader is en het plot schiet weer lekker vooruit. Hiermee komen we ook bijna aan het einde van de East Blue saga. Officieel zouden ze in de volgende episode de Grand Line betreden, maar dat moet maar even wachten want er staat een filler arc in de weg.