Na een succesvol Kickstarter project en drie jaar ontwikkeltijd is Lost Ember dan eindelijk verschenen. Een bijzondere prestatie aangezien het Duitse Mooneye Studios uit slechts een handjevol medewerkers bestaat. Dit vijftal weet een leuke debuuttitel af te leveren, toch had net wat meer ervaring welkom geweest.
In Lost Ember lijkt de mensheid uitgestorven en hebben de flora en fauna het landschap opgeëist. Overledenen werden naar de hemel gestuurd, een plaats die de City of Light heet, mits ze rechtvaardig hun leven hebben geleid. Als dit niet het geval is zal de persoon worden gereïncarneerd als een dier, zo ook Kalani. De protagonist van dit spel keert terug als wolf en komt al snel in aanraking met de geest van een andere overledene die eveneens toegang tot het hiernamaals wil bereiken. Vanwege hun gezamenlijke doel besluiten ze samen te werken en ondernemen ze een reis om hierin te slagen.
Als wolf ben je snel over vlakke landschappen, toch is dit niet voldoende om je einddoel te kunnen bereiken. De geest geeft je gelukkig de handige kwaliteit om je ziel over te laten springen naar andere nabije dieren. Te denken valt aan een vis om je door water te begeven, een vogel om het luchtruim te verkennen, een mol om onder de grond te gaan of een wombat om in kleine ruimten te komen. Omdat het verhaal is onderverdeeld in hoofdstukken is het nooit heel lastig om op het goede pad te blijven, ben je daarentegen iemand die meer uit de game wil halen dan staat het je vrij om om op verkenning te gaan en diverse collectibles na te jagen. Het zijn optionele doelen terwijl het verhaal zelf juist draait om het achterhalen van herinneringen om je meer inzicht te geven in de geschiedenis en achtergrond. De ontwikkelaar weet hier de aandacht prima mee vast weet te houden alleen kan het gemis aan puzzels of vijanden voor sommigen wat saai over komen. Tevens is het jammer dat sommige verhalende elementen al duidelijk worden lang voordat de ontwikkelaar ze aan de speler presenteert.
Dat we te maken hebben met een kleine studio heeft zijn voor- en zijn nadelen. Zoals hierboven genoemd zijn er op het gebied van gameplay geen restricties opgelegd zijn door een uitgever. Dit betekent dat Lost Ember een pure exploratiegame is die je geen tijdslimiet oplegt en zoveel mogelijk laat genieten van de reis zelf. De keerzijde van de medaille is dat er op divers vlak wel wat aan te merken is. De game pretendeert dat het om exploratie gaat, wel krijg je veelvuldig te maken met onzichtbare muren die dit tegenspreken. Ook is de pacing niet goed doordacht. Daar waar de eerste helft van de game iets te vaak als een herhaling van zetten aanvoelt is de tweede helft een stuk interessanter door de meer indrukwekkende omgevingen en veelvoud van dieren in wiens huid je kunt kruipen. Het grootste probleem zit hem echter op ander gebied, zo zal het spel soms even stotteren alvorens het weer verder gaat, kwam ik meer dan eens vast te zitten in de omgeving of kon ik niet keren om mijn weg terug te vinden of is het niet mogelijk om met het bestuurbare dier op een hoger platform te komen waardoor je een vorig checkpoint in moet laden.
Graag hadden we gezien dat de ontwikkelaar net wat meer mankracht en/of tijd had om deze plooien glad te strijken, juist omdat Lost Ember genoeg in zich heeft om een goede indruk mee achter te laten. Neem bijvoorbeeld de cameravoering die je echt het standpunt van de dieren laat beleven. Daar waar sommige effecten wat ouderwets ogen zijn de graphics overwegend positief en de rustige muziek en geluidseffecten onderstrepen het karakter van de game. Het is wat dat betreft jammer dat de muziek soms ineens afwezig is zonder dat de situatie hierom vraagt. Ik bleef uiteindelijk achter met een dubbel gevoel. Mooneye Studios weet hun idee goed uit te dragen maar wordt tegengewerkt door de technische limieten. Laten we dan ook hopen dat ze na de release verder blijven werken om de plooien glad te strijken, in diens huidige vorm is er net wat teveel frustratie om ten volle van het bijzondere verhaal te kunnen genieten.
Beoordeling
65
Lost Ember is een bijzonder project dat ditmaal eens niet draait om het overwinnen van vijanden of oplossen van puzzels. In plaats daarvan beleven we een verhaal over een reis naar het hiernamaals, te bereiken door je te verplaatsen in diverse dierlijke vormen. Een ervaring die je in je eigen tempo kunt beleven, hopende dat je niet vroegtijdig bent afgehaakt door de technische missers. Helaas komt het namelijk net iets te vaak voor dat je vast zit in de omgeving, textures laat inladen of het beeld stottert. Het is dan ook te hopen dat deze plooien nog glad worden gestreken, dit is namelijk iets wat Lost Ember zeker verdient.
