Ontwikkelaar Telltale wist vele bekende franchises om te zetten tot een episodisch avontuur en Game of Thrones past wat dat betreft precies in dit rijtje. Na zes episodes is het eerste seizoen ten einde en is het de vraag of we mogen spreken van een succes of dat we ons beter kunnen beperken tot de boeken en de televisieserie.
Wanneer je het bronmateriaal niet bestudeert hebt, kom je van een koude kermis thuis. De ontwikkelaar gaat er vanuit dat je kennis hebt van zaken en doet niet echt zijn best om je een uitleg te geven. Nieuw gedienden die met dit eerste seizoen een instap tot Game of Thrones verwachten komen dan ook bedrogen uit. Hier tegenover staat dat het naadloos aansluit bij de behoefte van gamers die meer uit de franchise willen halen. Bekende locaties en karakters spreken tot de verbeelding en je zult jezelf steeds weer afvragen wat je nog te wachten staat. Er is hierbij een goede balans aangebracht tussen de actiescènes en de rustigere momenten, zonder dat het in één van beide richtingen doorslaat. Iets minder enthousiast zijn we over het immense aanbod aan karakters dat over je wordt uitgestort. Er is geen moment om op adem te komen en het is zelfs aan te raden om pen en papier bij de hand te nemen, wil je niet verloren raken in de vraag wie nu precies wie is. Weet jij bijvoorbeeld nog precies welke karakters enkele seizoenen geleden centraal stonden? Zelfs als dit al zo is, dan zul je ook nog eens te maken krijgen met een veelvoud aan karakters die voor de game gecreëerd zijn. Scherpte is dan ook vereist en wat dat betreft is het natuurlijk een voordeel dat je alle episodes nu achter elkaar kunt spelen.
In het verhaal staat de House Forrester familie centraal, maar al te diep wil ik niet in gaan op hun achtergronden en de verhaallijn in het algemeen. Hier teveel over vertellen zou de ervaring immers onderuit halen. Wel moet gezegd worden dat er momenten zijn in de eerste episodes die een beetje misplaatst en veilig aanvoelen. De introductie van de karakters is bijvoorbeeld dermate traag en ongeïnspireerd dat het er even op lijkt alsof de ontwikkelaar een sprookjesboek wilde imiteren. Gelukkig blijkt deze gedachte al snel overboord gegooid te mogen worden aangezien het tempo hierna vlot omhoog gaat en de grauwheid van de boeken en de serie recht wordt aangedaan. Je leeft mee met de beweegredenen en achtergronden van de karakters, trekt ze in twijfel en zult uiteindelijk je eigen mening kunnen vormen over diens daden.
De gameplay in Game of Thrones sluit naadloos aan bij de eerdere projecten van Telltale. Het komt er met name op neer dat je als speler beslissingen dient te maken, waarvan de consequenties lang niet altijd direct te overzien zijn. Het kan dus zomaar zijn dat een op het oog onbelangrijke keuze ineens van significant belang blijkt te zijn in een latere episode. Naast het maken van deze verhalende keuzes staat de rest van de gameplay in het teken van zogeheten Quick Time Events, het is dus vooral het verhaal dat de game voortstuwt, ondanks dat er wel degelijk actievolle momenten aanwezig zijn.
Het eerste seizoen is niet voor iedereen weggelegd. Hoewel de game te spelen is zonder dat je bekend bent met de boeken en / of de televisieserie is het toch aan te raden om je enigszins te verdiepen in de materie alvorens je aan de game begint. Op dat moment komt des te meer naar voren hoe knap het is dat de ontwikkelaar een alternatieve verhaallijn heeft weten te creëren, zich afspelend op andere locaties ten tijde van de reeds bekende gebeurtenissen. Hoewel het spel grafisch niet al te hoogstaand is weten de stemacteurs dit gelukkig op te vangen, hetgeen ook zeker komt door de sterk geschreven dialogen. Helaas zijn niet alle episodes even sterk en sluit het eerste seizoen af met een onbevredigend einde dat veel vragen open laat, maar met de aankondiging van een tweede seizoen was dit wellicht ook te verwachten. Fans van de franchise kunnen deze episodische verhaalvertelling dan ook met een gerust hart in huis halen.
|