Een groots avontuur om de wereld te redden en het ultieme kwaad te bestrijden, het is een veelvoorkomend cliché in Japanse Role Playing Games. Het zijn echter niet de enige clichés in het genre.

De Grand List of Console Role Playing Game Cliches is een epische lijst die werd opgesteld door Mark Sachs. Hij postuleerde een serie clichés die frequent voorkomen in Japanse Role Playing Games, waarbij hij voornamelijk de succesvolle Super Nintendo, PlayStation en PlayStation 2 generaties viseerde. De grootste klassiekers dienden als inspiratie voor de samenstelling van een lijst die iedere speler bekend in de oren zal klinken. De originele lijst kan bekeken worden op zijn site, maar de lijst telt geen voorbeelden waardoor hij ietwat ontoegankelijk is. Wij werpen dan ook een diepere blik op de lijst om de geheimen erachter te onthullen.

Cliché 39. "What are we going to do tonight, Vinsfeld?"
"The goal of every game (as revealed during the Fake Ending) is to Save the World from an evil figure who's trying to take it over or destroy it. There is no way to escape from this formidable task. No matter whether the protagonist's goal in life is to pay off a debt, to explore distant lands, or just to make time with that cute girl in the blue dress, it will be necessary for him to Save the World in order to accomplish it. Take heart, though -- once the world gets sorted out, everything else will fall into place almost immediately."

Het doel van elke game is het redden van de wereld van een slechterik die de wereld wil veroveren of hem wil vernietigen. Je hebt geen andere keuze dan deze taak te volbrengen. Je bent vaak aan je reis begonnen voor een andere reden, bijvoorbeeld het betalen van een schuld of het versieren van die knappe meid in een blauwe jurk, maar het vervullen van die taken vereist het redden van de wereld. Je moet je echter geen zorgen maken. Als je de wereld redt, dan zal je andere doel ook vervuld worden. De games in The Legend of Zelda serie beginnen bijvoorbeeld vaak met het redden van een prinses, maar ze eindigen steeds met een epische queeste om de verovering van de wereld te stoppen, iets waarbij hij toch altijd Zelda moet redden.

Het gebeurt ook frequent in de Final Fantasy games waar de hoofdrolspelers steeds een specifiek doel hebben, maar dat opzij wordt geschoven door het effectieve plot. Squall wilde bijvoorbeeld niets liever dan zijn examen halen en Rinoa versieren, maar hij werd uiteindelijk getransformeerd in de leider van een leger om de vernietiging van de wereld te stoppen. Aan het einde van de game is hij dan ook geslaagd in zijn examen, en de vriend van een zekere dame in blauwe jurk. De vernietiging van de wereld is namelijk bijna altijd het einddoel van de grote vijand in de Final Fantasy serie met Final Fantasy II als belangrijkste uitzondering. Final Fantasy II's The Emperor wilde simpelweg de wereld vernietigen en er wreed over heersen. Andere vijanden als Kefka doen dit simpelweg als opstapje naar de vernietiging van de wereld.

Je kunt echter je blije einde effectief verdienen. Kingdom Hearts II eindigt met de reünie van Sora, Riku en Kairi zoals Sora wilde; Yuna verdiende haar toekomst met Tidus door de avonturen van Final Fantasy X en Final Fantasy X-2; en de personages van Final Fantasy XIII krijgen hun gelukkige einde in Lightning Returns: Final Fantasy XIII. Het is ook standaard in Wild ARMs waar de personages hun gigantisch zware reis moeten doorstaan om hun persoonlijke zoektocht tot een goed einde te brengen. De helden van Phantasy Star IV zorgen dan weer voor een gelukkig einde voor elke held uit de Phantasy Star serie. Hoofdpersonage Chaz besluit het grote kwaad op zijn eigen manier te verslaan waarna hij en zijn collega's een gelukkig leven kunnen leiden.

Wat zouden we vanavond gaan doen?
De oorsprong van de naam "What are we going to do tonight, name?" is ook leuk. Het cliché werd namelijk geïnspireerd door de tekenfilm Pinky and the Brain, waarin twee muizen de hoofdrol spelen. De schijnbaar domme muis Pinky stelt die vraag steeds aan zijn slimmere collega The Brain, waarna die laat weten dat ze hetzelfde gaan doen als ze elke avond doen: proberen om de wereld over te nemen. Hij wordt hierbij steeds gesaboteerd waardoor het nooit lukt, waarbij die sabotage vaak komt door Pinky volgens The Brain. Elke held en elke eindbaas vallen dus in hetzelfde stramien als Pinky en The Brain. The Brain is de antagonist die wordt tegengewerkt door de held. Een wijs man liet ook ooit weten dat steeds hetzelfde doen en een ander resultaat verwachten, een teken is dat je gestoord bent, iets wat The Brain en vele eindbazen ook delen.

Cliché 40. Zelda's Axiom
"Whenever somebody tells you about "the five ancient talismans" or "the nine legendary crystals" or whatever, you can be quite confident that Saving the World will require you to go out and find every last one of them."

Als iemand je vertelt over vijf oude talismannen of negen legendarische kristallen, dan is de kans groot dat je deze voorwerpen effectief allemaal zult moeten verzamelen om de wereld te redden. Dit bouwt verder op het feit dat elke legende waarheid wordt. De legendarische voorwerpen en hun mysterieuze krachten zouden dan ook nooit vermeld worden als er geen nut voor was. Het cliché is genoemd naar The Legend of Zelda waar je telkens een gerucht hoort over de Triforce die wensen kan vervullen. Link moet dan ook alle delen bemachtigen, te beginnen met de Triforce of Courage. The Legend of Zelda: Twilight Princess verplaatst de Triforce naar de achtergrond, en legt de nadruk op de Light Spirits die je natuurlijk ook moet verzamelen. Dat element is niet veranderd.

De Final Fantasy tegenhanger van de Triforce zijn de kristallen. Final Fantasy, Final Fantasy III, Final Fantasy IV, Final Fantasy V en Final Fantasy Mystic Quest draaien allen rond vier kristallen die verzameld moeten worden. Final Fantasy Tactics Advance speelt dan weer met dit cliché. De protagonist krijgt de opdracht om de Cosmic Keystones te vernietigen zodat hij kan terugkeren naar zijn eigen wereld, maar dit blijkt compleet nutteloos want de Keystones doen niets. Romancing SaGa pakt dit ook leuk aan. De game vertelt je over de Fatestones welke je kunt verzamelen. De eerste keer moet je ze verzamelen, maar de tweede keer kun je kiezen om ze te negeren waardoor ze de eindbaas sterker maken. Je kunt de game dus moeilijker maken voor jezelf met behulp van deze stenen.

Cliché 41. George W. Bush Geography Simplification Initiative
"Every country in the world will have exactly one town in it, except for the country you start out in, which will have three."

Oude Role Playing Games laten je rondreizen over de wereldmap waarbij je kunt reizen tussen verschillende landen. Die landen zijn echter verbazend klein en er zijn amper steden of dorpjes. De echte wereld vult zelfs de kleinste landen met meerdere steden en dorpen, maar in de videogame-wereld bestaat elk land uit exact één stadje. Je kunt op deze manier bedenken in welk land welke stad ligt aangezien er een één op één relatie bestaat. Dit is niet altijd even duidelijk in games waar je gemakkelijk tussen landen reist, maar het is het snelst duidelijk in Kingdom Hearts waar elke planeet exact één omgeving beslaat. De grote reistijden tussen elke planeet benadrukken dan ook dat je op elke planeet alleen die ene omgeving ziet alvorens je reist naar je volgende bestemming.

De vele steden van Final Fantasy VIII.