De Demoscene. Een kleine subcultuur binnen de computerwereld welke het doel heeft de mogelijkheden van oude computer platformen telkens weer te verleggen. Sommigen vinden het niets, anderen zien er een vorm van computerkunst in. Vandaag praten we met iemand die zelf onderdeel is van deze scene, en leggen wij het hoe, wat en waarom van deze cultuur uit.

Het volgende interview kwam tot stand via een emailwisseling.

Gamed: Hallo Vincent, hoe gaat het?
Vincent Bijwaard: Hoi Rick! Het gaat prima!

Gamed: Kan je jezelf in het kort voorstellen?
VB: Ik ben Vincent, 38 jaren jong, werk als graficus in de webbranche, maar 's avonds verander ik in een demoscener die beter bekend staat als Alien^PDX.

Gamed: Kan je kort uitleggen wat de demoscene nou eigenlijk is?
VB: Om de wiki te quoten:'De demoscene is een subcultuur voor computerkunst die zich specialiseert in het produceren van demo's, dit zijn niet-interactieve audio-visuele presentaties die real-time uitgevoerd worden op een computer.'

Maar daarbij zijn het vooral groepen van mensen met dezelfde passie en denkwijze, om veelal in teamverband te werken aan producties. Het is een manier van expressie tonen. Alles is geoorloofd, er zijn geen regels.

Gamed: Wat motiveerde jou om onderdeel te worden van deze subcultuur? Hoe leerde je het kennen?
VB: De demoscene is eigenlijk ontstaan uit de crackscene, mensen die spelletjes kraakten en hun eigen 'handtekening', oftewel intro, ervoor plakten. De eerste cracks kwamen uit in de begin jaren 80 en waren niet veel meer dan een schermpje met tekst of een tekening. Dit groeide uit tot volledig geanimeerde intro’s en waren vaak interessanter dan de games. Mijn aanraking hiermee was in het C64 en MSX tijdperk, ik realiseerde dat mensen meer met computers konden doen dan enkel spelletjes spelen of tekst verwerken.

Dit was voor mij, en is nog steeds, de drijfveer, andere dingen met computers doen dan men eigenlijk voor mogelijk houdt. Samen met mijn neef, die aardig kon programmeren, begonnen wij onze eigen dingen te maken op de C64. Erg onhandig allemaal, graphics maken deed ik met een joystick en Koala Painter. De techniek leerden we vooral door andere intro's uit elkaar te halen en te kijken hoe ze dat deden, en boeken over programmeren uit de bieb te lenen. We waren tussen de 14 en 15 jaar oud toen. Maar dit zette voor mij de basis om er verder in te gaan.


Gamed: Kan je uitleggen wat Koala Painter is?
VB: Koala Painter is een tool om graphics mee te maken op de C64, met de Koalapad (een primitief tekentablet) of een joystick.

Gamed: Kan je iets meer informatie geven over jouw historie in deze scene, van begin tot eind?
VB: In het begin als tieners waren we maar wat aan het aankloten, maar toen ik op mijn 16de een Amiga 500 kreeg van mijn ouders ben ik er echt ingedoken en heb vervolgens een groep opgericht met vrienden (MelloW) waar we echt demo's mee gingen maken. We maakten demo's en hadden een disk-magazine over de Nederlandse en internationale scene genaamd Hokus-Spokus. Dit heb ik gedaan tot de midden jaren 90, in 1997 verloor ik alle aandacht ervoor, alles ging over op PC, Amiga was 'dood' en stopte ik er mee. Uitgaan, een dame en dergelijke waren belangrijker…

...Totdat ik eind 1999 een oproep zag van grote Amiga helden Paradox (pdx) die een graphician zochten voor hun demo-divisie, op pc en consoles. Mijn scener bloed begon weer te borrelen en na wat werk heen en weer gemaild te hebben werd ik aangenomen. Daarna zat ik al weer snel compleet in het demoscene wereldje, deed wat demo’s met andere groepen als Rebels, Fresh!Mindworkz en MUPS, en in 2005 heb ik mijn eigen demogroep opgericht, Titan.

Gamed: Kan je uitleggen wat een disk-magazine is?
VB: Een magazine op een diskette! Ondersteund door muziek. Veelal met artikelen over de demoscene, partyreports en demoreviews. Ook tips voor coders en interviews met sceners. Bekende disk-mags zijn (of waren) The World Charts, Pain, en Hugi. De nieuwe Scene World (Hier) voor de C64 is net uit!