Electronic Arts doet het erg goed de laatste tijd. Alsof het niets is, lanceert de uitgever links en rechts allerlei nieuwe IP’s. Ook lijkt het wel of er sinds de aanstelling van John Riccitiello begin 2007 een soort ‘kwaliteitsknop’ is omgegaan. Het is mij in ieder geval opgevallen dat het huidige EA niet meer het EA is dat gehaaste, buggy games uitbrengt.

The Sims is EA’s succesvolste franchise en daarnaast misschien ook wel de meest succesvolle gamefranchise ooit. Met bijna 100 miljoen verkochte exemplaren moet je toch even goed nadenken wie daar nog bij in de buurt komt. Mario misschien? Ach, wat maakt het ook uit. Het blijven indrukwekkende cijfers. The Sims is dan wel geen nieuw IP, maar deel 3 is wel een nieuwe bladzijde in een super-succesvolle franchise. De grote drijfveer achter dat succes is de welbekende ‘casual approach’. Net als Nintendo nu met zijn Wii doet, bereikt The Sims al jaren enorm brede casual doelgroepen met deze aanpak. Vanwege de vaak versimpelde gameplay en lage instapdrempel kijkt de hardcore gamer echter vaak met minachting neer op dit soort titels. Vanuit hun oogpunt ongetwijfeld terecht, maar eigenlijk vergelijken ze hier natuurlijk appels met peren. The Sims is namelijk helemaal niet voor hun gemaakt.


EA nodigde ons uit om in de Jaarbeurs te komen luisteren naar een presentatie over The Sims 3 van senior producer Ben Bell. Aan de hand van een moeizame pre-alpha build liet hij ons daar zien waar The Sims 3 in verschilt van zijn voorganger. Hij had het daarbij vooral over de ‘seamless’ omgevingen. Dat houdt in dat waar je in deel 2 vaak moest laden om naar een ander deel van de stad te switchen, dat in deel 3 allemaal vloeiend gaat. Het leven in je dorp draait als het ware constant door, ook als je even niet kijkt. Dit is een grote verbetering op deel 2, waar je Sims in feite gewoon stil stonden als je niet in hun deel van de stad bezig was. Hierdoor is een meer+ samenhangende ervaring gecreëerd. Je dorp leeft als het ware echt, waar je dat gevoel in deel 2 veel minder had. Ook gaan de Sims regelmatig het dorp in en zijn ze dus veel minder aan hun buurt gebonden.

Een ander belangrijk aspect van deze franchise is de editor waar je het huis van je Sims familie mee bouwt. En ook deze is veel uitgebreider dan in de voorgaande delen. Zo kun je nu bijvoorbeeld kamers echt zelf vormgeven, in plaats van slechts een voorgeprogrammeerd vierkant stuk aan je huis te moeten plakken. Daarbij kun je nu trouwens ook diagonaal bouwen, iets dat eerder nog niet kon. Met een andere tool kun je vervolgens het huis vol rammen met meubels. Naast een nog verder uitgebreide bibliotheek van prefab items, heeft elk voorwerp of meubel nu ook een volledig aanpasbare uiterlijken gekregen. Dat wil zeggen dat je in de editor bijvoorbeeld alles paars met gele stippen kan maken. Datzelfde patroon kun je dan vervolgens via de intuïtieve interface makkelijk toepassen op de rest van je huis. Net zo lang tot je een eigen Teletubbies-hel gecreëerd hebt. En als dat je niet meer zint, verf je met hetzelfde gemak alles weer zwart. Om dan vervolgens al je Sims in een kamer te gooien en de deur te deleten. Muhahahaha sterf! Het heet toch niet voor niks een god-game? OK, ik draaf door. Maar stiekem is dat volgens mij wat iedereen het liefste doet, lekker aankloten.


Verder hebben de Sims zelf ook een upgrade gekregen. De Create-a-Sim mode, waarin je al je Sims vorm geeft (doh), heeft aanzienlijk veel meer opties gekregen. Naast de veel grotere variëteit aan lichaamsdelen, die overigens allemaal tot in het kleinste detail zijn aan te passen, kun je ook de persoonlijkheid van je Sim veel verder aanpassen. Met zogenaamde personality traits kun je jou Sim’s gedrag tot op zekere hoogte bepalen. Hoe verder je Sim zichzelf ontwikkelt, hoe meer traits je toe kunt voegen. Het werkt allemaal aardig goed en bovenal ziet het er ook vermakelijk uit. Kleine voetnoot, ik vind het erg jammer dat de Sims nog steeds dat tenenkrommend irritante Simlish taaltje spreken. Volgens mij hadden ze daar veel beter iets anders mee kunnen doen. Maar ja, dat is mijn mening.

Ik zei het eerder al, The Sims is geen hardcore game. Hij is casual, uber casual zelfs misschien. Probeer hem daarom ook maar niet met Grand Theft Auto te vergelijken, dat gaat gewoon niet werken. Je hoeft geen oogverblindende graphics, meeslepend verhaal of puntje-van-je-stoel spanning te verwachten. The Sims 3 is gewoon een leuke game, no strings attached. En vind jij hem niet leuk? Dan doet je zusje dat wel, of misschien zelfs je moeder. Het beste kun je hem vergelijken met die andere EA god-game Spore (Will Wright is namelijk de bedenker van de eerste Sims game). Net als bij Spore spreekt deze game de hardcore gamer niet zo aan, maar de non-gamer des te meer. En hoe meer non-gamers The Sims kopen, hoe meer geld EA binnen krijgt om games als Dead Space een kans te geven. En dat is indirect weer goed voor jou dan.

The Sims 3 staat voor Europa geplant op 20 februari 2009. Of ze dat gaan halen vraag ik me echter sterk af, de versie die ons geshowd werd was namelijk nog maar een pre-alpha en daar moest nog een hoop aan gebeuren. Laten we hopen dat ze hem niet rushen.