Het lijkt eigenlijk al een eeuwigheid geleden dat de originele Valkyria Chronicles is verschenen, maar eigenlijk heeft de game zijn tiende verjaardag nog niet eens gevierd. In een tijd dat de PlayStation 3 moeite had om zich te profileren ten opzichte van de stevige concurrentie wist deze SEGA game echter massaal de aandacht te trekken. De combinatie van real-time actie en turn-based role playing bezorgde de titel hoge scores en de status van culthit. De beslissing om de vervolgen enkel naar de PlayStation Portable te brengen, betekende uiteindelijk de snelle doodsteek van de franchise hoewel spelers hartstochtelijk bleven terugblikken.

Dat leidde uiteindelijk naar succesvolle PC en PlayStation 4 uitgaves van Valkyria Chronicles, wat een duidelijk teken was voor SEGA om de serie definitief terug te brengen. Wild Arms ontwikkelaar Media Vision – die ook eerder verantwoordelijk was voor Valkyria Chronicles III – mocht gaan werken aan het gloednieuwe Valkyria Revolution voor PlayStation 4, PlayStation Vita en Xbox One. De naam is hierbij alvast niet gestolen, Valkyria Revolution is namelijk echt een revolutie voor de serie. De tactische mix tussen turnbased en realtime gameplay is aan de kant geschoven voor een aanpak die meer gefocust is op de actie. Verwacht dan ook geen ervaring zoals Valkyria Chronicles, want dan zou je wel eens teleurgesteld kunnen zijn. Het turnbased aspect is eigenlijk compleet weggevallen, en je zit nu veel dichter op de actie omdat je voornamelijk met je zwaard zult vechten zonder dat je veel zult moeten nadenken. Enkel in de imposante baasgevechten is daar nog reden toe.


Er zijn wel systemen om continu aanvallen te ontraden, zoals een metertje dat leegloopt wanneer je aanvalt en opnieuw aanvult als je even terugtrekt. Dit systeem is eigenlijk geen grote beperking, zodat je grotendeels kunt buttonmashen. Het is dan ook geen moeite om bijvoorbeeld vaardigheden of andere wapens te selecteren want de snelste handeling is voldoende om de tegenstand te verslaan. Opties als de mogelijkheid om bevelen te geven aan de computergestuurde teamgenoten zijn in de meeste gevechten dan ook compleet nutteloos. Het is veel eenvoudiger om de actie alleen aan te pakken, zeker indien je regelmatig een zij-missie opneemt. Enkel in de baasgevechten waar je moet richten op specifieke zwakke plekken, is er echt een meerwaarde de strategische opties te gebruiken. Het is enkel hier dat je de nood ziet om de menu’s te openen, de juiste vaardigheden te kiezen, je team aan te sturen.

Het ontwikkelteam heeft dus een duidelijk teleurstellende vereenvoudiging doorgevoerd in de gameplay, iets wat ze ook gedaan hebben in het verhaal. Men heeft gekozen voor een doordeweeks verhaal met onnodige twisten terwijl men de karakterontwikkeling sterk heeft verwaarloosd zodat de karakters eentonige eikels zijn. Dat er regelmatig moet worden geladen tussen deze scènes, zelfs als men gewoon even de omgeving toont, maakt de ervaring heus niet beter. Het verhaal is dan ook geen echte beloning om verder te komen in de game, zeker niet omwille van de zwakke voice-acting en de vaak incorrecte lipsyncing. De wereld zelf is – ondanks een algemene levenloosheid – wel aangenaam om te verkennen zodat deze toch een goede reden vormt om verder te gaan. Met name het kleurrijke design is hierbij een opsteker, aangezien men de unieke stijl van Valkyria Chronicles wel deels tracht te bewaren hoewel dit ook niet compleet is geslaagd.