Al enige tijd heb ik Perception op de radar staan. Immers, ex-BioShock en Dead Space ontwikkelaars die een unieke invalshoek weten te bedenken voor een horror, dat klinkt op papier als een gouden combinatie. Toch blijkt al snel dat de interessante ideeën niet zorgen voor een minstens zo interessante game.
Cassie is een blinde vrouw die in haar dromen geteisterd wordt door een herenhuis. Omdat ze blind geboren is kun je je al meteen afvragen hoe ze kan zien in deze nachtmerries, maar laten we de game niet direct af gaan rekenen op diens eerste minuten. Ze besluit de situatie in ieder geval niet te accepteren, in plaats daarvan gaat ze naar het herenhuis toe om op onderzoek uit te gaan. Ook nu worden er direct vragen opgeworpen. Hoe weet ze bijvoorbeeld waar ze moet zijn? En waarom gaat ze dit avontuur alleen aan zonder iemand mee te nemen? Vragen die we maar even laten voor wat ze zijn.
Het huis vormt het decor voor de rest van de game. Om erin rond te lopen maakt ze gebruik van echolocatie. Geluiden zorgen ervoor dat ze een beeld krijgt van de situatie om haar heen. Gedacht kan worden aan de wind die voorbij het huis raast of een druppelende kraan. Door met haar stok op de grond te tikken heeft ze zelf gedurende een korte tijd eveneens de mogelijkheid om een beeld te vormen van de situatie om zich heen. Belangrijke objecten lichten in het groen op terwijl de kamers zelf een blauwe waas over zich heen krijgen. Maak je echter teveel geluid dan verschijnt een kwade entiteit, The Presence genaamd, en zul je snel een schuilplek moeten vinden wil je niet meegenomen worden. Dit klinkt als een zware straf maar de dood heeft weinig consequenties. Je zult enkel worden meegenomen naar de hal en kunt vanaf daar wederom je weg vervolgen. Het is eerder een fast-travel systeem dan een straf voor je daden en het verhaal laat ook niet duidelijk weten waarom dit spookfiguur je teistert.
In tegenstelling tot eerdere werken van deze ontwikkelaar is Perception een walking simulator. Je bent vooral bezig om je weg te vinden, lost af en toe een puzzel op die niet veel meer is dan het vinden van een sleutel en luistert audiobestanden af om het verhaal wat meer te openbaren. Dit laatste doet denken aan BioShock, ware het niet dat je hier verplicht bent om stilstaand te luisteren. Het verhaal speelt zich af in vier verschillende tijdsperioden die lang niet allen even interessant zijn en waarbij het overkoepelende verhaal de nodige steken laat vallen. Dit komt mede omdat de verhaalvertelling plaatsvindt middels te verzamelen items die je ook kunt missen. Wel interessant is het nemen van foto's met je mobiel, waarna je deze naar iemand door kunt zenden om het voor je te omschrijven.
Ondanks een interessant uitgangspunt, waarbij het de studio te prijzen valt dat ze een unieke insteek weten te bedenken, zijn er simpelweg teveel problemen. Aan het begin van deze review wierp ik al enkele discutabele momenten op en zo zijn er meer. Waarom kan een blinde vrouw bijvoorbeeld direct items opmerken die meters verderop liggen? En waarom is er een sprintknop aanwezig terwijl het juist de voorzichtigheid is waar het om hoort te draaien? Maar ook op ander vlak worden enkele rare keuzes gemaakt. Wil je niet verdwalen dan is er de mogelijkheid om direct aan te geven waar je naartoe moet, hetgeen het achterliggende idee van een blinde vrouw die haar weg moet zien te vinden juist onderuit haalt. En waarom praat Cassie dermate veel dat de ontwikkelaar een optie heeft ingebouwd om haar juist minder te laten praten? Wisten ze zelf ook dat het script op momenten dermate tenenkrommend is dat ze hier maar een oplossing voor hebben bedacht? Het lijkt erop alsof de ontwikkelaar halverwege de ontwikkelingen tegen de beperkingen van hun eigen idee aanliepen en toch maar verder zijn gegaan. Zonde.
Beoordeling
35
Het is ontwikkelaar The Deep End te prijzen dat ze een concept hebben uitgewerkt waarin een blinde dame centraal staat. Middels echolocatie dient ze haar weg te vinden in een herenhuis die ze kent uit haar nachtmerries, hetgeen op papier een interessant idee is. Het probleem is tegelijkertijd dat dit interessante uitgangspunt al snel vervalt in eentonigheid, aangevuld met rare designkeuzes.
Ben het zo zat met al die games om een chick te spelen. Zelfs de nieuwe Darksiders speel je een vrouw wanneer kappen ze daar nu eens mee. Laat de speler dan een keuze maken of zo aan het begin.
:?
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 16-06-2017 om 11:32
[Niv: 747 / Exp: 37333]
Negentig procent van de games spelen we als man en nu gaan we ineens haten op de overige tien procent? Tot voor kort was de kritiek nog dat je nooit als vrouw kon spelen.
Gast (81.82.221.xxx)
op 16-06-2017 om 14:15
Dat de ontwikkelaars gewoon iedereen de keuze geven.
Zoveel werk is het toch niet om 2 personages te modeleren in plaats van 1
Joni Philips
(Eindredacteur)
op 16-06-2017 om 14:23
[Niv: 1181 / Exp: 59057]
Wel, nu weet je hoe vrouwen zich voelen.
Redneckerz
(Redacteur)
op 16-06-2017 om 15:38
[Niv: 227 / Exp: 11336]
@ Gast 81.82.221:
Modelleren/Riggen/Animeren van karakters is idioot veel werk, zeker ook het Storyboarden etc.. Een nieuw karakter doet men gerust een aantal maanden over.
Ongeacht wat ik ervan vind dat devs keuzes moeten geven (Ik stoor mij niet aan, nooit gedaan ook) is het wel ''zoveel werk'' om een nieuwe karakter te maken.
